روستای «ذکری» در خراسان جنوبی؛ همچنان درگیر مشکلات

به گزارش خبرگزاری تسنیم از بیرجند، قسمتی از مسیر جاده آسفالت اما پُر پیچ و خم و خطرناک است و 15 کیلومتر از مسیر نیز خاکی است و باید از مسیر رودخانه بگذریم تا به روستای «ذکری» و «گل نی» برسیم.

این منطقه از شهرستان درمیان روستاهای زیادی دارد که جمعیت‌هایی از 15 تا 30 خانوار در آنجا زندگی می‌کنند.

بیشتر روستاها در پایین دست کوه قرار گرفته‌اند و در گذشته کشاورزی و دامداری در این روستاها رونق داشته اما خشکسالی چهره روستاها را تغییر داده است.

روستایی در فاصله 50 کیلومتری شهر اسدیه و در نزدیکی مرز افغانستان که آفتاب سوزان تابستان و سرمای خشک و سوزان زمستان به همراه طوفان‌های شن موسمی پوست نازک کودکان این روستا را هدف قرار داده است.

آب شرب نداریم!

نداشتن آب شرب یکی از مشکلات اساسی مردم ذکری است مشکلی که به نظر می‌رسد یکی از دلائل بیماری پوستی کودکان منطقه به دلیل عدم استحمام کافی و به علت نبود آب باشد.

 قاسمی یکی از اهالی روستای ذکری می‌گوید: قنات روستا قبلاً آب داشت اما خشکسالی باعث خشک شدن قنات شده و حالا هفته‌ای یک تانکر آب برای اهالی روستا از شهر می‌آورند و در هر کوچه‌ای بین هر دو سه خانه یک شیر آب گذاشته‌اند که روزی یک ساعت آب باز می‌شود و اهالی استفاده می‌کنند.

این سومین بار است که عمادی دکتر هلال احمر با بسته‌ای دارو به سراغ بچه‌های روستاهای ذکری و گل نی شهرستان درمیان می‌رود تا روند درمانی 60 نفر از کودکان این دو روستا را که گرفتار بیماری پوستی ناشی از آفتاب سوختگی شده‌اند را پیگیری کند.

او برای آبرسانی به روستا هم وارد گود شده و به دهیار قول کمک داده و از او خواسته تا کار را پیگیری کند تا زودتر به سرانجام برسد.

کمک‌هایی که از طریق خیرین جمع‌آوری می‌شود

عمادی می‌گوید: تاکنون علاوه بر کمک‌هایی که از طریق خیرین جمع‌آوری شده است خودم نیز حدود 15 میلیون تومان برای درمان کودکان و حفر چاه آب شرب روستا کمک کرده‌ام که اینها هزینه نیست بلکه سرمایه گذاری برای آخرت است.

یکی از ساکنان ذکری در این باره می‌گوید: نقشه برداری‌ها برای حفر چاه آب انجام شده اما اینکه چه مدت زمان نیاز است لوله کشی‌ها انجام شده و مشکل مردم برای آب برطرف شود، خدا می‌داند.

کودکان ذکری جلوی مدرسه آماده استقبال از دکتر عمادی هستند از بالا و پایین پریدن و لبخندی که بر لب دارند معلوم است از حضور دکتر خیلی خوشحال شده‌اند و شاید می‌دانند که هر بار کاروان سلامت به اینجا آمده به برای بچه‌ها برکت و سلامتی داشته است. 

بعد از استقبال دکتر عمادی سراغ «عثمان» و «عزیز» را می‌گیرد، همان کودکانی که شکاف لب و زخم روی صورت آنها پنج ماه قبل در فضای مجازی منتشر شد و تیم درمانی دکتر عمادی، متخصص پوست و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران را به این منطقه کشاند. 

در حال حاضر درمان زخم‌های صورت عزیز و عثمان آنقدر تاثیر گذاشته و بهبود یافته است که دکتر عمادی نیز آنها را نمی شناسد!

روند درمان کودکان ذکری رضایت بخش است

عزیز و عثمان به همراه سایر بچه‌هایی که تا امروز طبق تجویز دکتر عمل کردند روند بیماری‌شان بسیار خوبی بوده است.

دکتر عمادی امروز مجدداً بچه‌ها و مادران آنها را دور هم جمع می‌کند و توضیحاتی را در زمینه اهمیت رعایت بهداشت، ضرورت زدن کلاه‌های نقاب‌دار در برابر تابش مستقیم آفتاب و دوری از گرد و خاک به آنها می‌دهد و تاکید می‌کند که اگر رعایت نکنند ممکن است در آینده آثار سوختگی بر روی پوست صورت بچه‌ها به ویژه دختران بماند.

مرتضی قاسمی یکی از دانش آموزان روستای ذکری که در پایه پنجم تحصیل می‌کند و آثار سوختی بر روی صورتش پیداست می گوید: چند سال قبل در آتش افتادم و صورتم سوخت و مادر محمدسعید من را از آتش درآورد این آثار همان سوختگی است که الان تقریباً خوب شده و وقتی که آفتاب سوزان است از خانه بیرون نمی‌آیم.

از او می پرسم صورتت را عمل کرده‌ای؟ گفت: نه خودش خوب شده است. کرم‌هایی که دکتر به شما داده را استفاده می‌کنی؟ بله هر روز کرم ضدآفتاب به پوستم می‌زنم. هلال احمر علاوه بر کرم ضد آفتاب، برای ما اسباب بازی، کلاه نقاب دار و خوراکی هم آورده است.

هلال احمر خدمات رایگان به ما ارائه می‌دهد

هنوز در حال صحبت با مرتضی هستیم که آرمان و محمدسعید هم با صورتی خندان به سمت ما می‌آیند از لباس و کفش بچه‌ها معلوم است که خیلی وضعیت مالی اهالی خوب نیست و از طرفی هم تعداد فرزندان خانواده‌ها زیاد است و توان تامین مایحتاج زندگی را با توجه به خشکسالی و بیکاری ندارند.

محمدسعید می‌گوید: صورت من زخم نداشت اما خشک بوده و هر روز کرم می‌زنم و حالا خیلی بهتر است در زیر تابش نور آفتاب نمی‌رویم آقای دکتر خیلی به ما کمک کرد و ما را دوست دارد.

از او می‌پرسم، چه آروزیی داری؟ یکی دو نفر از بچه‌ها می‌گویند دوست دارند که حافظ قرآن شوند و اما محمدسعید دوست دارم معلم شود.

او می‌گوید: دکتر هلال احمر گفته که باید کلاهت را بذاری و گرنه پوست صورتت می‌سوزد و تازه هلال احمر گفته که قرار است برای ما اینجا پارک بسازند.

معلم روستا که حالا دیگر از اعضای داوطلب هلال احمر شده خود پیگیر درمان دانش آموزان است و بچه‌ها را مقابل مدرسه به صف کرده است.

خنده‌های بدون درد کودکان ذکری

دکتر عمادی از بچه‌ها نحوه گذاشتن کلاه بر روی سر را می‌پرسد. «مبین» جلو می‌آید آقا اجازه؟ اول صورت‌مان را با روغن چرب می‌کنیم و بعد کلاه را طوری رو سر می‌گذاریم که تمام صورت سایه داشته باشد.

بعد از توضیحات مبین بچه ها او را تشویق می‌کنند و هدیه‌‌هایی که هلال احمر تهیه کرده بین آنها توزیع می‌شود.

دیگر بچه‌ها هم تک تک جلو می‌آیند و همین توضیحات را می‌دهند اما عزیز کمی خجالتی است و برای همین خودش را گوشه و کنار پنهان می‌کند تا دیده نشود.

او آخرین نفری است که برای توضیح دادن نحوه استفاده از کلاه و کرم جلو می‌آید، دکتر می‌گوید: این عزیز خیلی صورتش خوب و زیبا شده است.

حالا وقتی عزیز می‌خنده شکاف روی لب اذیتش نمی‌کنه و راحت می خندد.

وضعیت بیماری کودکان رو به بهبودی است

دکتر عمادی می‌گوید: نخستین بار که به این روستا آمدم دوم خرداد امسال بود آن روز پوست صورت بچه‌ها اصلا خوب نبود به ویژه عزیز و عثمان! آنقدر زخم لب آنها عمیق بود که خطر کوچک شدن لب وجود داشت اما حالا درمان عثمان و عزیز بسیار خوب جواب داده است.

روز اول که اینجا آمدم بیشتر بچه‌ها مشکل پوستی داشتند؛ پوست صورت پنچ شش نفر از کودکان مثل عزیز، عثمان، احسان و بهزاد بسیار ضخیم و همراه با زخم و شکاف شده بود و الان اصلا قابل مقایسه با آن روزها نیست.

بیشتر بچه‌ها بهبود پیدا کردند و فقط بعضی‌ها مانند بهزاد که داروهایش را خوب استفاده نکرده و کرم ضد آفتاب را بر روی زخم‌ها نزده باید با تلاش بیشتری به درمان خود ادامه دهد.

این متخصص پوست معتقد است که اگر بچه‌ها کلاه نقاب دار و کرم ضد آفتاب که به صورت رایگان در اختیار آنها می‌گذاریم را به موقع استفاده کنند وضعیت آنها خیلی بهتر می‌شود و اگر بچه‌ها در زیر تابش مستقیم آفتاب تند بیرون نیایند و زخم‌های صورت خودشان را هم کرم بزنند هیچ مشکلی نخواهند داشت.

احداث خانه‌های رایگان برای مردم روستا

ویزیت کودکان که به پایان می‌رسد پدر عزیز می‌گوید: کل مساحت منزلم به 50 متر نمی‌رسد دو اتاق شش متری به همراه یک راهرو کوچک داریم که از یک اتاق به عنوان آشپرخانه و دیگری اتاق خواب استفاده می‌شود و دود چراغ نفتی گچ‌های منزل هفت سال ساخت عزیز را تیره و تار کرده است.

پدر عزیز می‌گوید: بنیاد مسکن برای همه اهالی روستا خانه می‌سازد و هر خانه‌ای 60 متر است که یک اتاق، یک حال و یک آشیزخانه دارد و ساخت خانه‌ها کاملا رایگان است.

انتهای پیام/ش