تعقیب گورهای فراری با موتور؛ تلخندی فراموش‌نشدنی در تاریخ محیط زیست
چرا درحالی که بسیاری از زیستگاه‌های کشور نیازمند اقدامات حفاظتی است، تا در سایه آن، صدها گونه جانوری و گیاهی از شرایط مناسب‌تری برای بقا برخوردار شوند، برای اجرای طرح‌های بدون زیرساخت و بلند‌پروازانه هزینه‌های مالی و معنوی بعضاً هنگفت پرداخت می‌کند؟
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، پس از آنکه بر اثر شرایط نامناسب حمل‌ونقل از توران به کویر، 5 گور تلف شدند، صبح سه‌شنبه اول آبان، خبر فرار 5 گورخر باقی‌مانده در قرنطینه کویر، سریال معرفی مجدد گورخر به کویر ملی را وارد فصل جدیدی از ماجراهای طنزآلود کرد: از گوشه و کنار فضای مجازی خبر رسید که گورخرهای پارک ملی کویر، چند روزی است متواری شده‌اند و حتی زمان فرارشان مشخص نیست، چرا که محیط‌بانان، حوالی 5 صبح، به محل قرنطینه مراجعه کرده و با محوطه‌ای خالی و دری باز مواجه شده‌اند و از آن پس، پروژه احیای گور، وارد فاز دستگیری گورهای فراری شده است، فازی که قرار بود بی‌سروصدا پیش برود و پس از دستگیری و بازداشت گورخرهای فراری و بازگرداندنشان به قرنطینه به پایان برسد، فازی که صبح سه‌شنبه تا مرحله پیدا کردن گورها پیش رفت و ماند، تلاش برای بازگرداندنشان.
اما انتشار خبر فرار گورها که ظهر سه‌شنبه روی خروجی خبرگزاری‌های رسمی کشور رفت، سبب شد مسئولان محیط زیست که پس از رسوایی مرگ 5 گور حین جابه‌جایی حالا رسوایی فرار گورهای باقی‌مانده را هم در کارنامه طرح احیای گور به‌ثبت رسانده بودند به‌ناچار طی یک وارونه‌نمایی نخ‌نما، ادعا کنند که گله 5نفری گورها فرار نکرده‌اند بلکه با برنامه مسئولان محیط زیست و عامدانه رهاسازی شده‌اند. آنها فیلمی را که پس از پیدا شدن گورها گرفته شده بود منتشر کرده و آن را «فیلم رهاسازی گورها» نام گذاشتند. این ادعای غیرقابل باور پرسش‌های بسیاری را طرح کرد از جمله اینکه چرا فیلم و عکسی از لحظه خروج گورها از قرنطینه در دست نیست؟ و یا چگونه گله فاقد گور نر می‌تواند نسل گور را در کویر ملی احیا کند؟
مسئولان محیط زیست به این سؤال پاسخ خنده‌دارتری دادند و گفتند "به‌زودی چند گور دیگر از کرمان و یزد و فارس هم به کویر منتقل و رهاسازی می‌کنیم که بین آنها گور نر هم وجود دارد" که همین توضیح، سؤالات دیگری را طرح کرد: اگر همین حالا هم برای انتقال گورها به کویر اقدام شود، با فرض اینکه سالم به کویر برسند و مدت سه هفته‌ای قرنطینه را هم پشت سر بگذارند، رهاسازی آنها به حدود یک ماه آینده موکول خواهد شد. گورهایی که ماه دیگر در کویر ملی رها می‌شود چگونه قرار است گورهای قبلی را پیدا کنند؟ به‌فرض که پیدا کنند، چه تضمینی وجود دارد گورهایی که در قرنطینه جفت نخورده‌اند در طبیعت تولید مثل کنند؟ چرا مسئولان در حالی که می‌توانستند ماه آینده یک گله استاندارد گور شامل نر و ماده را رهاسازی کنند، ماده‌ها را جدا رها کردند؟ چرا کره‌های 5ماهه‌ای را که دست‌کم تا دو سال آینده بالغ نمی‌شوند رهاکرده‌اند تا احتمال تبدیل شدنشان به طعمه گرگ و کفتار را به‌وجود آورند؟
این پرسش‌ها همچنان برجا بود که صبح چهارشنبه خبر آمد محیط‌بانانی که چند روزی است می‌کوشند گورها را به قرنطینه بازگردانند، موفق شده‌اند پس از حدود 12 ساعت تعقیب گورها با موتور، آنها را به‌سوی قرنطینه هدایت کنند و گورهای خسته، تشنه و محاصره‌شده نهایتاً ساعات اولیه بامداد چهارشنبه وارد محوطه قرنطینه شده‌اند.
حالا اوضاع مثل قبل از انتشار خبر فرار گورها شده بود با این تفاوت که مسئولان محیط زیست، خبر رهاسازی موفقیت‌آمیز گورها را رسانه‌ای کرده بودند اما حالا گورها دوباره در قرنطینه حبس بودند.
مسئولان محیط زیست ناچار شدند این بار بگویند که گورها پس از رهاسازی خودشان تصمیم گرفته‌اند به قرنطینه بازگردند. انتشار فیلمی که در آن یکی از مسئولان محیط زیست مدعی بود درب قرنطینه گورها را باز گذاشته‌اند تا گورها هر وقت می‌خواهند بیایند و بروند کمدی تلخ احیای گور را به نقطه اوج خود رساند و در نهایت اعلام شد سازمان حفاظت محیط زیست به‌زودی گورهای دیگری را از کرمان و یزد و فارس به‌منظور رهاسازی به کویر منتقل خواهد کرد.
فعالان محیط زیست بر این باورند که رهاسازی یک گله فاقد گور نر شامل دو کره 5ماهه در کویر به‌مراتب نابخشودنی‌تر از باز ماندن درب قرنطینه و فرار گورهاست چرا که نشان از ضعفی مشهود در بدنه کارشناسی استانی و ستادی دارد حال آنکه باز ماندن درب قرنطینه یک اشتباه سهوی و ناشی از سوء مدیریت است، با این حال مسئولان محیط زیست ترجیح می‌دهند مسئولیت یک اشتباه عامدانه را بپذیرند اما زیر بار اشتباه سهوی نروند.
دعوت اداره کل حفاظت محیط زیست استان سمنان از خبرنگاران استانی طی چند روز گذشته برای بازدید از قرنطینه گورها و به‌نمایش گذاشتن اینکه اوضاع، به حال عادی برگشته، هرچند تلاشی بیهوده برای پنهان کردن ماجرای فرار گورها است اما حکایت از اصرار سازمان حفاظت محیط زیست برای ادامه طرح معرفی مجدد گور به کویر ملی دارد.
اما چرا برای ادامه این پروژه پرحاشیه، کارشناسی‌نشده، بی‌برنامه و ناموفق که طی روزهای گذشته، در کمال تأسف، سازمان حفاظت محیط زیست، حیات وحش و گورخر را در جامعه مورد تمسخر قرار داده تا این حد اصرار وجود دارد؟ چرا در حالی که بسیاری از زیستگاه‌های کشور نیازمند اقدامات حفاظتی است، تا در سایه آن، صدها گونه جانوری و گیاهی از شرایط مناسب‌تری برای بقا برخوردار شوند، سازمان حفاظت محیط زیست، بر اجرای طرح‌های بدون زیرساخت و بلند‌پروازانه‌ای مانند احیای ببر و شیر و گوزن و پازن و گور هزینه‌های مالی و معنوی بعضاً هنگفت پرداخت می‌کند؟
انتهای پیام/*
