صادرات به عراق به ۱۲ میلیارد دلار رسید
«حسن دانایی‌فر»، سفیر پیشین ایران در عراق است که این روزها مدیریت توسعه روابط ایران در عراق و سوریه را برعهده دارد. چرایی سمتش را می‌توان از نزدیکی او با مقامات و رییس‌جمهوری جدید عراق و همکاری‌اش با نهادهای تصمیم‌گیر در این حوزه متوجه شد.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم ، او سال‌هایی (از سال89 تا 95 ) در عراق سفیر بوده که نیرو‌های ایران به درخواست دولت مرکزی عراق مشغول جنگ با داعش بودند. او همچنین در تخلیه اردوگاه اشرف و اخراج اعضای گروه تروریستی مجاهدین از عراق نقش مهمی داشت. متولد شوشتر است و این را به راحتی از لهجه و چهره‌اش می‌توان فهمید.
دانایی‌فر پیش از آغاز سفارت در عراق، به مدت سه سال
دبیر ستاد روابط اقتصادی ایران و عراق در نهاد ریاست جمهوری بود و هم زمان ریاست ستاد بازسازی عتبات عالیات را نیز بر عهده داشت.
دستگاه دیپلماسی کشورمان در یک ماه اخیر می‌توانست مقصد نخست سفرهای «برهم صالح»، رییس‌جمهوری عراق و «عمران‌خان»، نخست وزیر پاکستان باشد اما با تعلل و غفلت‌هایی که در این باره از سوی وزارت خارجه شاهد بودیم این اتفاق روی نداد و دولتمردان عراق و پاکستان کشورهای عربی را به‌عنوان مقصد نخست سفرهای خود برگزیدند. موضوعی که موجب شد تا در کنار دیگر مسائل روز عراق آن را با مدیر توسعه روابط ایران در عراق و سوریه مطرح کنیم.
همچنین، بررسی تأخیر در کامل شدن دولت عراق و نقش احزاب و افراد سیاسی در این باره، حمله به دفتر کنسولگری ایران در بصره و خارج شدن آمریکا در سکوت خبری از بصره و بازسازی موصل و حلب و چگونگی حضور اقتصادی ایران در این کشورها از دیگر موضوعاتی است که خبرنگار روزنامه «صبح‌نو»
در گفت‌وگو با «حسن دانایی‌فر» سفیرپیشین ایران در عراق مطرح کرده است که شما را به خواندن آن دعوت می‌کنیم:
در سفر اخیر آقای «برهم صالح» رییس‌جمهوری عراق به تهران عنوان شده است به‌دلیل تعلل وغفلتی که دستگاه دیپلماسی کشورمان انجام داده است ایشان امارات و اردن را مقصد نخست سفر دوره‌ای خود قرار دادند، این غفلت سیاسی را هم در سفر «عمران خان» نخست وزیر پاکستان به ریاض هم شاهد بودیم،
چرا با داشتن روابط نزدیک ایران با بغداد و اسلام آباد، کشورمان مقصد نخستین سفرهای منطقه‌ای
قرار نگرفته است؟
شاید با شما درباره غفلت یا تعلل دستگاه دیپلماسی دراین باره موافق نباشم اما تحولات منطقه خیلی در این باره تعیین کننده است. درباره همه مسائلی که می‌گذرد و مطمئن هستم که
هر سفیری و یا هر دولتی علاقه‌مند است که درباره این‌گونه مسائل جزو نخستین‌ها باشند که تبریک بگویند و یا میزبان نخستین سفر سیاستمداران به کشورشان باشند.
اما همه مؤلفه‌ها در اختیار دستگاه دیپلماسی نیست. آقای «برهم صالح» در این‌باره جمع‌بندی داشته است که سفرش را به‌گونه‌ای آغاز کند که شبهه‌ای به یک سمت خاص بودن را ندهد و حتی در این باره هم از ایشان سؤال هم کردیم و به این فکر بودند که سفری بدون حاشیه داشته باشند و این سفرها را از امارات شروع کردند. هر چند علاقه‌مند و انتظار داشتیم که این سفر از ایران شروع شود چرا که روابط دیرینه‌ای میان دو کشور و مسوولان آن است. گویا جمع‌بندی آن‌ها این بود که فضایی را ایجاد کنند که سفرشان این‌گونه شروع شود.
10 روز قبل از سفر ایشان به تهران با آقای «برهم صالح» تماس داشتم و گفتند که شنبه قرار است به تهران سفر کند.
اما این، جای سؤال از وزارت خارجه را خالی نمی‌گذارد که وزارت خارجه ما گفته باشد که پنج شنبه یا جمعه تعطیل هستیم و رییس‌جمهوری عراق به تهران سفر نکند.
مثالی عنوان کنم، اینکه اگر کسی پیشنهاد بدهد که 29 اسفندماه به تهران سفر کند می‌داند که در چنین روزی ایران تعطیلی است و جواب نه را می‌شنود.
اما درباره سفر عمران خان، نخست وزیر پاکستان باید گفت که
تا کنون ایشان دو سفر به ریاض داشته است. آقای ظریف اخیراً به اسلام آباد سفری داشتند و پیام‌های همکاری و دوستی بیشتر با جمهوری اسلامی ایران و پاکستان تبادل شده است.
اتفاقات بصره موجب شد تا آمریکا مجبور شود دفتر کنسولگری خودش در بصره را در سکوت خبری تعطیل کند ولی با اتفاقاتی که برای کنسولگری کشورمان در بصره افتاد، با حمایت مردم عراق باز هم در این منطقه فعال هستیم. چرا خروج آمریکا از بصره با سکوت خبری از سوی رسانه‌های غربی همراه شد؟
اشاره خوبی به آن حادثه داشتید که رسانه‌های غربی به این موضوع نمی‌پردازند و این نشان دهنده این است که این یک پیوست انتخاباتی بود در ایام انتخابات سیاسی عراق این‌گونه فضاسازی‌ها را دنبال کردند. قبل از انتخابات پارلمانی عراق فضاسازی‌های زیادی توسط رسانه‌های صهیونیستی و سعودی علیه روابط ایران و عراق صورت گرفت.
در همان زمان فیلم‌هایی از سوی رسانه‌های غربی پخش شد که اوضاع را به سمتی که دوست داشتند سوق می‌دادند ولی مردم عراق نشان دادند که ارزش روابط دو کشور ایران و عراق را می‌دانند و با حضور و حمایت‌شان از فعالیت‌های ایران درعراق پاسخ قاطعی به دخالت غربی‌ها دادند. رسانه‌های غربی علاوه بر تحولات بصره دست به انتشار اخباری از مشهد، اهواز ومشکلات مردم این مناطق و .. زدند.
رسانه‌های غربی تلاش داشتند تا با ایجاد فضاسازی‌هایی خدشه‌هایی در روابط دو طرف ایران و عراق ایجاد کنند. غربی‌ها تلاش‌شان این است که ادامه جریان‌های رسانه‌ای
به سمت‌و‌سویی برده شود که همه این جمع شدن‌ها را
ضد ایران نشان دهند.
حمایت و حضور مردم در حادثه کنسولگری باعث شد تا این نقشه دشمن با شکست روبه‌رو شود و همه مردم با همکاری مسوولان از این‌گونه تهدیدات غربی عبور کنند.
تأخیر اعلام تشکیل دولت عراق را در چه می‌دانید و چرا گزینه‌های آمریکایی نتوانستند در امور سیاسی عراق موفق شوند؟ آیا برخی افراد یا احزاب همانند مقتدی صدر مانع شکل‌گیری دولت هستند؟
حاشیه‌های چگونگی موفقیت ایران را شاید ده‌ها سال دیگر بتوان عنوان کرد. اما آنچه که در روابط ایران و عراق وجود دارد این است که روابط دو طرف مبتنی بر تاریخ و ریشه‌دار است. نسل‌هایی از معارضین و مبارزین عراقی که در حال حاضر رهبران عراقی هستند بیش از 40سال است که با ایران ارتباط دارند. این‌ها ماجراهای ده ساله یا بیست ساله نیست که بگوییم دگرگون شود. این روابط باعث شده تا یک روندسازی شکل گیرد که بالاتر از فرایند و مصادیق ونمایش‌های ظاهری است.
اما تأخیر در تعیین برخی وزرای دولت عراق، باعث شده است تا شکل‌گیری دولت به تأخیر بیفتد. انتظار ما این است که دولت سریع‌تر شکل گیرد چرا که عراق باید وارد دوره سازندگی و بازسازی بشود. در دوره پساداعش ضروری است که بازسازی‌های عراق مورد توجه قرار گیرد.
آمریکا در طول این چهار دهه که از انقلاب اسلامی می‌گذرد نقش‌های مختلفی درباره عراق ایجاد کرده است و در زمان صدام، رفیق و همراه وی بود و هر معارض عراقی را اجازه ورود به آمریکا نمی‌دادند کما اینکه هنوزهم با شرایط سخت و خاص عراقی‌ها برای آمریکا ویزا دریافت می‌کنند.
آمریکا دارای رفتاری دوگانه درباره عراق است. این رفتار دوگانه را می‌توان در حمله صدام به حلبچه دید که کنار او قرار می‌گیرد ولی در حمله به کویت، آمریکا به‌گونه‌ای دیگر رفتار می‌کند.
حتی بوش پدر که اخیراً فوت کرده است ظلم‌هایی در دوره خودش نسبت به شیعیان و کردهای عراقی داشت که از اذهان جامعه عراقی پاک نمی‌شود. الان هم همین‌گونه است که از تروریست‌های داعش حمایت می‌کنند و این است که سیاستمداران و فرهیختگان یا مردم عراق به رفتار آمریکا و غرب اعتماد نکنند. بیشترین انفجارهای عراق توسط عوامل سعودی‌ها شکل گرفت.
ایران، همیشه در کنار مردم عراق بوده است و همیشه یک رفتار در برابر این کشور داشته است. حتی در زمانی که توافق غیرقانونی که انجام گرفت و محاصره‌ای که عراق داشت، تمام مرزهای عراق بسته بود ولی ایران تنها کشوری بود که مرزش به روی عراق باز بود. این شرایط «روندساز» است که استمرار یافته است.
این حق احزاب است که نظر دهند یا با شکل‌گیری دولت و یا نامزدهای مختلف در عراق مخالفت کنند. این را در چار‌چوب حق احزاب یا مقتدی صدر و گروه سائرون می دانم که روی مصداق با برخی موضوعات مخالفت کنند. این که یک تحلیل دیگر از این نوع مخالفت‌ها و یا تفاوت‌ها داشته باشیم، موافق نیستم. امیدوارم دولت عراق زودتر تکمیل شود.
نظر شما درباره رفتار بغداد و واکنش برخی مسوولان عراقی نسبت به تحریم‌های اقتصادی آمریکا علیه کشورمان چیست؟
دوره‌ای که یک کشور بخواهد کشوردیگر را استثمارکند گذشته است. بازنده این شرایط در دوره کنونی آمریکایی‌ها خواهد بود. دونالد ترامپ فرصتی یک‌ساله وسه‌ماه دیگر ندارد نگاهش این است که در دوره خودش به نتیجه برسد و نگاه تاکتیکی دارد نه استراتژیکی و این همان چیزی است که او را به بن‌بست کشانده است.
ظرفیت‌های جمهوری اسلامی ایران بیش از این است که توسط این تحریم‌ها و فشارها تسلیم شود. قطعاً فشارهایی هست ولی فشارهایی نیست که ایران نتواند آن را دفع کند.
یکی از دوستان خارجی من که در محافل آمریکایی‌ها حضور داشته می‌گفت که آمریکایی‌ها در روزهای اخیر به یک افسردگی رسیدند . آن‌ها تصور می‌کردند که یک اتفاق خاصی در 13 آبان در ایران ببینند.
فکر کنم که عراقی‌ها و رهبران آن دارای یک تجربه کافی هستند حتی واکنش حیدر العبادی که آن سخنان را درباره ایران
بیان کرد واکنش‌هایی به همراه داشت به‌گونه‌ای که نبایستی این سخنان را بیان می‌کرد و نتیجه آن هم واضح و آشکار بود.
پرونده غرب آسیا پرونده یک وجهی یا دو وجهی نیست و معادله آن از درجه یک یا دو هم نیست و حتماً پاسکال و خیام می‌خواهد اگر آن فرد ریاضی‌دان باشد. با ذهن تجاری ترامپ موضوعات قابل حل و فصل نیست. فکر می‌کنم به‌رغم برخی مشکلات در سایه رهبری و صبر و بزرگواری ملت ایران این مرحله را هم به راحتی پشت سر خواهیم گذاشت.
با توجه به قرابت فرهنگی ایران وعراق که اشاره کردید، کشور ما چه نقشی در بازسازی موصل و الانبار یا شهرهای ویران شده سوریه دارد؟
عراق و سوریه دو بازار جذاب برای ایران هستند که خوشبختانه روابط خوب تجاری و اقتصادی با این کشورها داریم و شاهد افزایش سبد متنوع صادراتی ایران به عراق بودیم. گاز و برق از جمله صادرات دولتی ما به عراق است که در حال انجام است. امسال با مشارکت بخش خصوصی موفق شدیم میزان صادرات کشورمان به عراق را به هشت میلیارد دلار برسانیم. اگر رقم انرژی را در کنار آن قرار دهیم این میزان از 12 میلیارد دلار هم عبور خواهد کرد. این رقم در سال گذشته بیش از 6 میلیارد دلار بوده است.
قطعاً عراق نیازمند بازسازی است چه در موصل یا الانبار و دیگر مناطق عراق که از سوی تروریست‌های داعش آسیب دید که نیازمند بازسازی و توسعه است. در هفته پیش رو گروه‌های اقتصادی ما در عراق حضور پیدا خواهند کرد و همکاری وتبادلات بیشتر در عرصه اقتصادی طرفین شاهد خواهیم بود.
درسوریه هم طبیعتاً شهرهایی نیازمند توسعه و بازسازی است که شرکت‌های ما هم حضوری فعال دارند و همکاری‌هایی در زمینه پزشکی، دارویی و اقتصادی داریم. حتی موضوع تولید مشترک هم با این کشورها در نظر داریم.
همکاری‌های اقتصادی ایران با عراق، سوریه و حتی لبنان می‌تواند فرصت‌های مناسب سرمایه‌گذاری و اقتصادی بیشتری را برای کشورمان به ارمغان آورد.
منبع:صبح نو
انتهای پیام/