ماجرای تدفین یک مدیرکل در گلزار شهدا؛ اقدامی قانونی یا خلاف قانون؟

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، روز پنج شنبه 24 آبان ماه بود که خبر آمد دو تن از مسئولین وزارت کار طی سانحه تصادف جان باختند. محمدتقی نوربخش، رئیس سازمان تامین اجتماعی و عبدالرحمن تاج‌الدین، مدیرکل امور حقوقی و پارلمانی وزارت رفاه به همراه محمد شریعتمداری وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی برای افتتاح پروژه‌ها و طرح‌های اقتصاد مقاومتی به گلستان سفر کرده بودند که بر اثر تصادف خودرویشان با یک تریلی دچار مصدومیت شدید شدند و با وجود تلاش پزشکان، درگذشتند. پیکر عبدالرحمن تاج‌الدین، مدیرکل امور حقوقی و پارلمانی وزارت رفاه و نماینده اسبق اصفهان در روز 26 آبان ماه 97 تشییع و در گلزار شهدا خاکسپاری شد.

این درحالیست که بارها در نشست‌ها و مصاحبه‌های رسانه‌ای مسئولین بنیاد شهید عنوان شده است که قطعه‌های شهدا در سرتاسر کشور تنها متعلق به شهداست و برای تدفین افرادی که قانونا به آن‌ها عنوان «شهید» اطلاق می‌شود، اختصاص دارد. این موضوع حتی بارها برای تدفین افرادی که نوع شهادتشان برای برخی مسئولین چالش برانگیز بوده به بهانه تشکیل نشدن کمیسیون احراز شهادت و قطعی نشدن عنوان شهادتشان، به محل مناقشه در زمان تدفین تبدیل شده است.

مثل ماجرای تدفین شهید امر به معروف و نهی از منکر تهران، شهید علی خلیلی که در فروردین 1393 به شهادت رسید و پیگیری‌های بسیاری انجام شد تا نهایتا بنیاد شهید با تدفین او در گلزار شهدا موافقت کرد. ممانعت اولیه بنیاد به خاطر احراز نشدن بحث شهادت او بود که البته چندی بعد این احراز انجام شده و عنوان شهید بر روی مزار او تثبیت شد.

همچنین شهید مسعود مددخانی در سال 1374 طی مأموریت و در حین اجرای فریضه امر به معروف و نهی از منکر با اراذل و اوباش منطقه فلاح در ساختمان در حال احداث درگیر شده و پس از سقوط از ارتفاع دچار ضایعه نخاعی شد. وی سرانجام بعد از 19 سال تحمل درد و رنج مجروحیت، در 16 فروردین 93 در بیمارستان بقیه الله(عج) به خیل عظیم شهدا پیوست. در روز 18 فروردین مراسم تشییع پیکر مطهر این شهید والامقام برگزار شد، اما به دلیل عدم موافقت بنیاد شهید با تدفین او در قطعه شهدا مراسم خاکسپاری به تعویق افتاده و نهایتا با وجود نارضایتی خانواده در قطعه صالحین به خاک سپرده شد.

اما آیا در موارد فوق یا امثال آن که بارها اتفاق افتاده است، بنیاد شهید تحت فشار رسانه‌ای مجبور به تدفین افرادی شده که حکم شهادتشان چندی بعد از تدفین صادر شده است؟ خیر؛ قانون این وظیفه را برای بنیاد بر شمرده است.

طبق آیین‌نامه تعیین و احراز مصادیق عملی شهید، در حکم شهید و سایر مصادیق ایثارگری (مفقودالاثر، جانباز، آزاده و اسیر) ابلاغ شده است. هیات‌ وزیران در جلسه 24/ 2/ 1393 به پیشنهاد شماره 9/62/106/24206 مورخ 27/ 1/ 1392 وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح و همکاری بنیاد شهید و امور ایثارگران و ستاد کل نیروهای مسلح و به استناد تبصره (1) ماده (4) اصلاحی قانون اساسنامه بنیاد شهید و امور ایثارگران مصوب 1387 و تبصره بند (الف) ماده (1) قانون جامع خدمات‌رسانی به ایثارگران مصوب 1391 ، آیین‌نامه تعیین و احراز مصادیق عملی شهید، در حکم شهید و سایر مصادیق ایثارگری (مفقودالاثر، جانباز، آزاده و اسیر) را تصویب کرده است.

در ماده 14 این آیین نامه آمده است:

ماده 14- صدور مجوز دفن بر عهده بنیاد است و بنیاد موظف است در خصوص دفن ایثارگران و رزمندگان و مشمولین این آیین‌نامه در قطعه شهدا که امکان احراز شهادت آنان وجود دارد حداکثر ظرف دو روز از زمان وصول گزارش نیروهای مسلح، وزارت اطلاعات و یا سازمان ذی‌ربط مطابق فرم (برگه) مربوط اعلام نظر نماید.

اما چه می‌شود که در مجموعه‌ای که ادعا دارد، قوانین و تدابیر سختگیرانه‌ای برای تدفین در قطعات شهدا به کار بسته است، در اتفاقی غیر منتظره پیکر یک مقام سیاسی که با توسل به هیچ یک از مواد قانونی نمی‌توان او را شهید محسوب کرد را در قطعات شهدای گلزار شهدای اصفهان دفن می‌کنند؟ آن هم در شرایطی که در همین شهر وقتی پدر اسطوره دفاع مقدس مردم اصفهان یعنی شهید حسین خرازی از دنیا رفت، با وجود اصرارهای مردم منطقه، کسی نتوانست مجوز دفن او را در گلزار شهدای اصفهان بگیرد بلکه او را در قطعه صالحین استان(قطعه خانواده شهدا) به خاک سپردند.

در تماس با  معاون حقوقی و امور مجلس بنیاد شهید و امور ایثارگران علت این امر را جویا شدیم. مهدی ایزدی،  معاون حقوقی و امور مجلس بنیاد شهید و امور ایثارگران در گفتگو با خبرنگار تسنیم گفت: بنا نبوده پیکر مرحوم تاج‌الدین در گلزار شهدا دفن شود. تصیم بر آن بوده که در قطعه صالحین دفن شود. معمولا در بسیاری از استان‌ها در جوار قطعه شهدا قطعه صالحین را داریم. نظر بنیاد بر این بود که چون برادر شهید است در قطعه صالحین به خاک سپرده شود.

او در پاسخ به سوال تسنیم مبنی بر اینکه آیا با دفن مرحوم تاج‌الدین در قطعه شهدا، اتفاق غیر قانونی افتاده است یا خیر، گفت: اجازه دفن در قطعه شهدا یا قطعه صالحین با بنیاد شهید است. قانون گذار این اجازه را به بنیاد داده است. قانونی بودن یا نبودن آن را خود بنیاد تعیین می‌کند. در انتهای آیین نامه تعیین مصادیق آمده که اجازه دفن در قطعه شهدا بر عهده بنیاد شهید است.

ایزدی در ادامه افزود: ما مواردی اینچنینی مثل شهدای منا را داریم که قبل از آنکه بحث شهید شدنشان مطرح باشد، بنیاد اجازه داده که در قطعات شهدا دفن شوند. در برخی موارد هم که فرد هنوز مشخص نشده که فوت حین خدمت است یا شهید، بنیاد تشخیص می‌دهد که بدون عنوان شهید در قطعه شهدا دفن شود.

متاسفانه با وجود اینکه طبق سخن معاون حقوقی و امور مجلس بنیاد شهید و امور ایثارگران، تصمیم بر دفن مرحوم تاج‌الدین در قطعه صالحین بوده است که در بهشت رضوان اصفهان و در فاصله 20 کیلومتری گلزار شهدای آن قرار دارد، این اتفاق نیفتاده و او را در گلزار شهدا دفن کردند. و این تدفین غیر منتظره با اعتراض خانواده‌های شهدا مواجه شد. اما سخن مهدی ایزدی مبنی بر اجازه‌ای که قانونگذار برای دخل و تصرف در قطعات شهدا به بنیاد شهید داده است بر مبنای آیین نامه تعیین مصادیق چیست؟

اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس‎جمهور، این مصوبه را در تاریخ 14/10/1393 برای اجرا به وزارت کشور، وزارت نیرو، وزارت نفت، وزارت راه و شهرسازی، سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور و بنیاد شهید و امور ایثارگران ابلاغ کرد. در ماده 5 آیین نامه اجرایی ماده 11 قانون جامع خدمات رسانی به ایثارگران آمده است:

ماده5 ـ هرگونه جابجایی قبور و دفن افراد غیرشهید یا تغییر کاربری و اجرای هرگونه طرح ساماندهی در قطعات و حریم گلزار شهداء با موافقت بنیاد امکانپذیر است.

هرچند پیش تر شکایاتی به این ماده از آیین نامه اجرایی چه در رابطه با دفن افراد غیر شهید در گلزار و چه در رابطه با تغییر کاربری قطعات شهدا به دیوان عدالت اداری صورت گرفته بود، اما این شکایات به جایی نرسیده و تغییری در این مصوب هیئت دولت یازدهم صورت نگرفت.

حالا بنیاد شهید با توسل بر این بند از آیین نامه بدون آنکه به اعتراضات خانواده شهدای اصفهان توجهی کند، یک مقام سیاسی غیر شهید را در گلزار شهدای اصفهان دفن کرده است.  حالا این سوال مطرح است که اگر دست بنیاد شهید برای دفن افراد غیر شهید به لحاظ قانونی باز است، چرا برای تدفین کسانی که احتمال احراز شهادتشان وجود دارد، یا بستگان نزدیک شهدای شاخص کشور، سختگیرانه رفتار کرده و مجوز دفن را صادر نمی‌کند؟ آیا ملاک تدفین افراد غیر شهید به جایگاه مدیریتی و سیاسی‌شان مرتبط است یا نزدیکی‌شان با خانواده شهدا؟ منصفانه تر نیست چنانچه قانونی برای خانواده شهدا سختگیرانه اعمال می‌شود، برای مقامات سیاسی و یا مدیران کشوری هم به همان میزان سخت‌گیری کند؟ آیا با انجام این نوع اقدامات تبعیض آمیز، بیم آن نمی‌رود که در موارد مشابه، با توسل بر این ماده از آیین نامه، اجازه هر گونه دخل و تصرفی در قطعات شهدای گلزار شهدای سراسر کشور به مدیران بنیاد داده شود و حریم مطهر شهدا به اعمال خواسته‌های سیاسی برخی مدیران مبدل شود؟

خانواده شهدا با تأکید بر سوابق سیاسی مرحوم تاج‌الدین در مراسم تدفین او حضور پیدا کرده و تلاش داشتند با اعتراض خود مانع این اقدام بنیاد شهید شوند. اما متاسفانه برخوردهای نادرستی با این خانواده‌ها صورت گرفت. برخوردهایی از جمله زد و خورد که این روزها فیلم آن در بسیاری از سایت‌های خبر و شبکه‌های اجتماعی دست به دست شده است. بعد از این اتفاقات ناخوشایند، خانواده شهدای معترض اصفهانی با تنظیم متنی اعتراض آمیز تلاش کردند تا صدای اعتراضشان را به گوش سایر مسئولین برسانند.

متنی که توسط خانواده معظم شهدا در محکومیت دفن عبدالرحمن تاج الدین در گلستان شهدای اصفهان منتشر شده به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

مسئولان محترم کشور

با سلام

اینجانبان جمعی از خانواده شهیدان سربلند انقلاب اسلامی، دفاع مقدس و مدافع حرم، اعتراض و شکایت خود نسبت به اقدام غیرموجه دفن آقای عبدالرحمن تاج الدین؛ در محل مقدس گلستان شهدای اصفهان را اعلام داشته و موارد ذیل را مورد تذکر قرار می‌دهیم:

1- محل مقدس گلستان شهدای اصفهان که مأمن هزاران شهیدگلگون کفن این شهر است، همواره از قداست خاصی برخوردار بوده و بر اساس قانون گلزارهای شهدای سراسر کشور، غیر از شهدای عزیز و جانبازان 70 درصد، هرگونه خاکسپاری در این مکان جز با اذن ولی معظم فقیه؛ ممنوع بوده و متاسفانه در حالی که بسیاری از ایثارگران و اولیای معظم شهدا و فعالان عرصه ایثار و شهادت و جانبازان، اجازه دفن در این مکان را نداشته و ندارند، صاحبان زر و زور و تزویر با استفاده از عناوین رسمی و فشار و هوچی‌گری و علیرغم ادعای بی‌اطلاعی مسئولان ارشد بنیاد شهید، این فرد را در این مکان به خاک سپرده و بدعتی ناگوار را به انجام رساندند.

2- اعتراض فرزندان و همسران شهدای بزرگوار به این خاکسپاری، با ضرب و شتم ناجوانمردانه برخی از منسوبین و نزدیکان آقای تاج الدین مواجه شده و منجر به اسائه ادب و صدمات جسمی به برخی روحانیون و فرزندان و همسران معظم شهدا و صاحبان اصلی انقلاب گردید که ضمن محکوم نمودن جدی این اقدام بی سابقه، از مقامات مسئول، خواستار شناسایی و برخورد با عوامل آن هستیم.

3- نکته مهم و قابل تامل در این زمینه سوابق مربوط به آقای تاج الدین است:

وی از جمله 139 نفر از نمایندگان مجلس ششم بود که به بهانه اعتراض به شورای نگهبان و تحقق شعار خروج از حاکمیت در زمستان سال 82؛ دست به تحصن 28 روزه زد
این تحصن دشمن‌شادکن، بازتاب زیادی در خارج از کشور داشت و اتحادیه اروپا، امریکا و برخی مقامات صهیونیست از نمایندگان تحصن‌کننده حمایت کردند و حتی برخی از کشورهای اروپایی سفرای خود را برای همدردی با این نمایندگان به میان آنان فرستادند و این تحصن تبدیل به فرصتی برای افراطیون شد. تا با عقده‌گشایی، به سیاه‌نمایی گسترده رسانه‌ای و تبلیغاتی علیه نظام اسلامی و ولایت بپردازند، وی همچنین نامه موسوم به جام زهر خطاب به رهبر عزیز انقلاب را نیز امضاء نمود که نقطه تاریکی در کارنامه وی به شمار می‌رود.

متاسفانه مواضع خاص آقای تاج الدین در فتنه سال 88 و حتی بعد از آن دوران نیز ادامه یافت و لذا دفن فردی که در خط مقدم تندروی‌های مجلس ششم و تنش‌آفرینی‌های جبهه منحله مشارکت و سازمان نامشروع مجاهدین بوده، در گلستان مقدس شهدای اصفهان اهانت به آرمان شهدای انقلاب اسلامی و دهن کجی نسبت به خون مطهر آنان است.

لذا اینجانبان ضمن اعلام انزجار از این موضوع، خواستار پیگیری و برخورد با عوامل این مسئله هستیم.

والسلام علیکم و رحمه الله

گزارش از: نجمه السادات مولایی

انتهای پیام/