بهارستان در آزمون نظارت بر رفتار نمایندگان

بهارستان که در پرونده هایی همچون ماجرای فیش های نجومی و منع به کارگیری بازنشستگان با قوانین مناسب با تهدید ایجاد شده مقابله کرده اکنون نیز باید این مسئله را به فرصتی برای قانون گذاری درباره مقابله با رفتارهای ناشایست از سوی مسئولان با مردم بدل کند.

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم ، اتفاقاتی که در پی انتشار ویدئوی سخنان  توهین آمیز   یک نماینده مجلس رخ داد، هم باورنکردنی و هم آن قدر نگران کننده است که باید امیدوار بود کسی در مجلس دلش به حال نهاد پارلمان بسوزد و یک بار برای همیشه مقابل این گونه رفتارها و  خود بزرگ بینی اندک کسانی که عنوان نمایندگی مردم یا مسئول و کارگزار کشور را  یدک می کشند،   بایستد.به این اتفاق از سه منظر می توان نگریست.

1- نوع واکنش  نماینده سراوان: محمد باسط درازهی که فارغ از هر آن چه قبل و بعد از ویدئوی منتشر شده رخ داده و حتما باید بررسی و پیگیری شود، در به کاربردن الفاظ نادرست علیه کارمند گمرک و نیز عامه مردم ایران، رفتاری ناشایست انجام داده است روز گذشته به جای این که از همان ابتدا اشتباه خود را بپذیرد و نخست از مردم شهرش و سپس از همه مردم ایران عذرخواهی کند، این واقعه را به مسائل قومی و مذهبی گره زد و مدعی شد که کارمند گمرک به او توهین قومی و مذهبی کرده است! فارغ از این که برخی مدعی شده اند حتی کارمندی که با او مجادله می کرده از برادران اهل سنت است و این اساسا احتمال وقوع این ادعای نماینده مجلس را زیر سوال  می برد اما چه کسی به این نماینده اجازه داده تا خود را پشت مسئله قومیتی و مذهبی مردم شریف بلوچ و اهل سنت پنهان کند؟ اساسا آیا این نماینده مجلس می داند که کشاندن یک دعوای شخصی به مسائل قومی و مذهبی که عرصه ای خطیر و حساس است، چه تبعاتی می تواند داشته باشد؟ اگر این تبعات را نمی داند که شایستگی حضورش در بهارستان زیر سوال می رود  و اگر هم می داند و دست به این عمل زده، به نظر می رسد باید پاسخ گوی تبعات رفتار خود باشد.

گذشته از این، با فرض این که کسی با یک نماینده مجلس با لفظ نادرست و توهین آمیز برخورد کند، آیا مجوز فحاشی و توهین به نماینده داده شده است؟ عصاره فضایل ملت همین است؟ ملتی با فرهنگ که از هر قوم و قبیله و از هر مذهب و طایفه ای، فحاشی و توهین را کاری مذموم می دانند، عصاره اش باید در سعه صدر و ادب زبانزد خاص و عام باشد. به راستی این نماینده مجلس تا کجا خود را مصون می داند؟ کسی که خودش گفته استاد دانشگاه است و در مجلس هم عضو کمیسیون «آموزش» است، اگر فرضا هدف توهین قرار گرفت و به جای سعه صدر، فحاشی کرد، چه چیز را و چگونه می خواهد به جامعه آموزش دهد؟

2- نوع واکنش نمایندگان مجلس: اگر الفاظی را که آقای نماینده خطاب به مردم و آن کارمند به کاربرد ، یک شهروند خطاب به این نماینده مجلس به کار می برد، روز گذشته چه اتفاقی می افتاد؟ آیا حجم انبوه توئیت ها و واکنش های نمایندگان مجلس در محکومیت این اقدام را شاهد نبودیم؟ اما دیروز چه شد؟ مع الاسف دیروز حتی برخی نمایندگان از استیضاح وزیر اقتصاد سخن گفتند. حتی خود نماینده مذکور تاکید کرده که «تا پای استیضاح وزیر اقتصاد و اخراج مدیرکل گمرک و کارمند هتاک می ایستیم. امروز نوبت من است و فردا نوبت نماینده‌ای دیگر». باید از ایشان پرسید: فردا نوبت کدام نماینده است که به مردم هتاکی کند؟ این چه منطقی است که سبب می شود چشم بر واقعیت بسته شود؟ بله! اگر کارمند گمرک هم توهینی به نماینده مجلس کرده باید قطعا با صراحت و قاطعیت رسیدگی و با وی برخورد شود. آن ارباب رجوعی هم که در واکنش به الفاظ آقای نماینده به او واکنش نشان می دهد و او را از اداره به بیرون هدایت می کند، گرچه می توانست به گونه ای مناسب تر برخورد کند -و باب شدن این گونه رفتارها خطاب به نمایندگان و مسئولان نیز پذیرفته نیست که به نظر می رسد بخشی از واکنش های نمایندگان مجلس در دفاع از نماینده سراوان از این بابت باشد-  اما این سبب نمی شود آقای نماینده توهین اش را توجیه کند. در جامعه ایران و نظام اسلامی، نمایندگان مجلس شأنی جز نمایندگی و خادمی همه مردم ندارند. در نظام مردم سالار ایران، این مردم هستند که پشتوانه اصلی نظام و صاحب آن‌اند و روحیه تبختر و آمرانه از سوی هر مسئول در هر جایگاهی که باشد، پذیرفتنی نیست؛ به خصوص نماینده مجلس که باید در صف مردم باشد! به همین دلیل انتظار از نمایندگان مجلس این بود که آن ها حداقل به خاطر موکلانشان هم که شده، در پرداختن به موضوع به هر دو سوی ماجرا توجه می کردند نه آن که یک سره از محکومیت آن چه رفتار با این نماینده خواندند، سخن بگویند.

3- واکنش هیئت نظارت بر رفتار نمایندگان: این ساختار که باید به رفتار نمایندگان  نظارت کند در برخی اتفاقات نتوانسته جایگاه اصلی خود را نشان دهد. حداقل این طور به نظر می رسد که این هیئت ،قدرت کافی برای برخورد با رفتار ناشایست نمایندگان ندارد. مثلا آیا مردم حق دارند بدانند تکلیف نماینده ای که سال گذشته به یک مامور پلیس راهور در فرودگاه سیلی زد، چه شد؟ چند نماینده حداقل عضو همین هیئت نظارت، تاکنون این مسئله را پیگیری کرده اند که این پرونده سریع تر به حکم منتهی شود و رفتار ناشایست یک نماینده به پای همه نمایندگان نوشته نشود؟ آیا کسی در داخل مجلس و هیئت نظارت بر رفتار نمایندگان دلش برای وجهه این نهاد مهم و قوه مقننه کشور می سوزد؟ اگر می سوزد و اگر نمایندگان خود را حق طلب می دانند باید به سراغ این پرونده ها بروند و اجازه ندهند یکی دو نماینده با رفتار ناشایست خود وجهه مجلس را تخریب کنند. ملت ایران به عنوان موکلان نمایندگان مجلس، منتظرند ببینند بهارستان در این آزمون چگونه عمل خواهد کرد. بهارستان که در پرونده هایی همچون ماجرای فیش های نجومی و منع به کارگیری بازنشستگان با قوانین مناسب با تهدید ایجاد شده مقابله کرده اکنون نیز باید این مسئله را به فرصتی برای قانون گذاری درباره مقابله با رفتارهای ناشایست از سوی مسئولان با مردم بدل کند تا هیچ مسئول و کارگزاری به خود اجازه ندهد، به ولی نعمتان این کشور توهین کند.

یادداشت:امیرحسین یزدان پناه

منبع:خراسان

انتهای پیام/

بازگشت به صفحه رسانه‌ها