پایان «جاده جنگ»/ ماجرای هزاران سرباز ایرانی که از گرسنگی مردند

منصور انوری، نویسنده، در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، از اتمام مجموعه 12 جلدی «جاده جنگ» خبر داد و گفت: «جاده جنگ» روایتی داستانی از تاریخ ایران از دهه 20 تا سال 42 را دربردارد. این اثر با رحلت آیت‌الله بروجردی در سال 41 و آغاز مرجعیت امام به اتمام می‌رسد. در این بخش وقایع سیاسی مهم این سال‌ها مانند انقلاب سفید و انجمن‌های ایالتی و ولایتی را که امام(ره) نسبت به آنها عکس‌العمل نشان داده بودند و خود بعدها زمینه‌ساز نهضت 15 خرداد شد، نقل می‌شود. ادامه ماجرا و پیگیری زمینه‌های انقلاب در کتاب «گذرگاه» پرداخته می‌شود.

وی پیش‌تر در پاسخ به این پرسش که معمولاً اولین جرقه‌های شکل‌گیری انقلاب را دهه 40 می‌دانند، اما شما در «جاده جنگ» از وقایع دهه 20 شروع کرده‌اید، گفت: من از سال 20 شروع به بیان داستان خود کردم که این هم دلایل متعددی دارد. ما از دهه 20 تا دهه 60 دو جنگ بزرگ جهانی دوم و جنگ تحمیلی را تجربه کردیم. من قصد داشتم تا مقایسه‌ای میان این دو واقعه انجام شود تا ما ببینیم که در آ جنگ چه طور ظاهر شدیم و در این جنگ به چه صورتی اقدام کردیم. می‌خواستم عکس‌العمل مردم یک کشور را در واقعه‌ای به اسم جنگ نشان دهم.

ماجرای هزاران سربازی که در جنگ جهانی دوم از گرسنگی مردند

به گفته انوری؛ ما در جنگ جهانی دوم 10 دقیقه‌ای مقاومت نکردیم، اما در جنگ تحمیلی مردانه هشت سال ایستادیم. ما در تاریخ نمونه‌ای را نداریم که حتی مردم در این زمان چند ساعت در مقابل اشغالگران ایستاده باشند. نه تنها برای مردم عادی که حتی امرای ارتشی هم نایستادند. تاریخ گواهی می‌دهد که نظامیانی داشتیم که فاسد بودند و تنها برای نان و زندگی خودشان در آن لباس مانده بودند و در کشاکش جنگ فقط می‌خواستند جان خودشان را به در ببرند. به عنوان نمونه در وقایع شهر مشهد ثبت شده که سربازان سرگردان و آواره بودند، به دنبال رهبری بودند که آنها را هدایت کند، اما در همین زمان فرمانده لشکر وقت تمام وسایل زندگی خود حتی زغال خانه‌اش را بار ماشین کرد و به تهران رفت؛ این در حالی است که سربازان با وجود همه کمبودهای موجود آماده و حتی وفادار به ممکلت خود بودند. آنها پولی نداشتند به اوطان خود برگردند و حتی پولی نداشتند که نانی بخرند و بخورند، اما تعرضی به خانه‌ها و مغازه‌ها نکردند. در منابع تاریخی‌ای ندیدم که این سربازان از حربه زور و اسلحه خود استفاده کنند و نانی بگیرند. سر خم می‌کردند و مانند دیگر مردم بودند. بسیاری از این افراد از بین رفتند و حتی به شهر و خانه خود نتوانستند بازگردند.

«جاده جنگ» نوشته منصور انوری تاکنون با استقبال زیادی از سوی خوانندگان مواجه شده و توانسته جوایز زیادی را نیز به دست بیاورد. این کتاب در دوره چهاردهم جایزه «کتاب فصل» و هشمتین دوره جایزه «قلم زرین» موفقیت کسب کرده و در چهارمین دوره جایزه جلال آل‌احمد نیز کتاب برگزیده بوده است.

داستان این اثر، از روز سوم شهریور 1320 و ماجرای هجوم روس‌ها از شمال شرقی خراسان به ایران و اشغال ایران از سوی متفقین آغاز می‌شود و با پایان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران به پایان می‌‌رسد. در جلدهای میانی این مجموعه نیز واقعه 15 خرداد 1342، فعالیت‌ مبارزاتی گروه‌های اسلامی، تظاهرات مردمی، پیروزی انقلاب اسلامی و خرابکاری‌های گروهک‌های ضدانقلاب در کردستان به تصویر ‌کشیده می‌شود.

منصور انوری نویسنده رمان «جاده جنگ» که حدود 10 سال از وقت خود را صرف تحقیق این مجموعه 12 جلدی کرده، در نگارش این اثر از منابعی همچون خاطرات شفاهی مردم مناطق مورد پرداخت در داستان، ‌اسناد موجود در آرشیو آستان قدس رضوی، بنیاد شهید و امور ایثارگران و گفت‌وگو با سیدرضا شریفی، استفاده کرده است. قرار است جلد یازدهم این اثر تا سی و دومین دوره نمایشگاه کتاب تهران روانه بازار نشر شود.

انتهای پیام/