حقیقتی را که "پرستیوی" برای سازمان ملل افشا کرد
مقام اجرایی سازمان ملل با آنچه در "پرستیوی" دید به‌حدی تکان خورده که به‌گفته خودش لبخندزدن به کودکان یمن مانند خندیدن به روح است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا،دیوید بیزلی (David Beasley) رئیس سازمان جهانی غذا وابسته به سازمان ملل متحد بعد از سفر سه‌روزه به یمن برای آنچه در صورت کودکان زخمی و قحطی‌زده یمنی دیده بود در گزارش خود این عبارت را ارائه کرده است: «تکان‌دهنده مانند خندیدن روح».
این مدیر اجرایی برنامه جهانی غذا وابسته به سازمان ملل زمانی در نیویورک گفت: من هرچه سعی کردم نمی‌توانستم به صورت این کودک که فقط یک‌سوم وزن طبیعی داشت، نگاه کنم و لبخند بزنم. در بیمارستان کودکان صنعا هر روز 50 کودک بستری می‌شوند که به‌دلیل بیماری ناشی از نبود غذا و دارو بیش از 30 تن از آنان می‌میرند.
این گزارشی بود که "پرستیوی" از این نشست خبری برای مخاطبان خود مخابره کرد. پرس تی‌وی اضافه کرده است که پسربچه‌ای که دیوید بیزلی دیده بود دیروز جان باخت.
این مقام اجرایی سازمان ملل خیال می‌کرد در یمن هم مانند هر کشور دیگری می‌تواند به کودکان بستری در بیمارستان لبخندی تحویل دهد اما از آنچه می‌دید به‌حدی تکان خورده بود که به‌گفته خودش لبخند زدن به کودکان یمن مانند خندیدن به روح است، حال آنکه کودک مظلوم یمنی به او لبخند زده بود.
اکنون می‌توان درک کرد که تفاوت شبکه پرستیوی با سایر رسانه‌های خبری دنیا که برای نجات یک سگ از چاه جنجال‌آفرینی می‌کنند در چیست.
پرستیوی حقایق جهان را نشان می‌دهد و به همین دلیل هم زیر انواع فشارهای قدرت‌های سانسورچی خبرها قرار دارد تا نتواند تصاویری را به‌نمایش بگذارد که همان ظالمان زمین را رسوا کند. وضعیت اسفناک ملت‌های دردمندی مانند یمن، بحرین و افغانستان روزانه در قاب پرستیوی به‌تصویر کشیده می‌شوند، حقایقی که در انبوه خبرهای رسانه‌های دیگر هرگز انعکاسی نداشته و ندارد.
کودکان مظلومی که هر روز با بمب‌های جنگنده‌های آمریکایی اف16 و یوروفایتر اروپایی کشته می‌شوند و آنان که زنده می‌مانند نیز اگر زخمی و یتیم نباشند قطعاً درگیر قحطی و بیماری‌های واگیر مانند وبا و... خواهند بود.
آنچه خیال می‌کرد و آنچه دید
اگر مدیر اجرایی برنامه غذای سازمان ملل پرستیوی را تماشا کند غیر کودکی که مرد بچه‌های دیگری از یمن را نیز می‌تواند به‌نظاره بنشیند که به‌خاطر طبع کودکانه لبخند می‌زنند اما درد و بیماری و گرسنگی بر جسم آنها سنگینی می‌کند، تصاویری تکان‌دهنده که متأسفانه هر روز بر تعدادشان افزوده می‌شود و کسی هم به یاری‌شان نمی‌شتابد.
اکنون بهتر می‌توان دریافت که چرا آمریکا و آل‌سعود از پرستیوی بیزارند، چرا یک روز حساب‌های کاربری در شبکه‌های مجازی این شبکه را مسدود می‌کنند و یک روز حساب‌های بانکی آن را.
نکته جالب این است که نه سعودی و نه آمریکا که در اصل آمر جنگ یمن است، هیچ یک مورد اتهام رسانه‌ها نیستند بلکه مسئولیت کشته و بی‌خانمان شدن یمنی‌ها را بر گردن خود آنان می‌اندازند، این در حالیست که جنبش انصارالله که هیچ حتی نیروهای رئیس جمهور پیشین (منصور هادی) که در ریاض خوش می‌گذراند هم دارای نیروی هوایی نیستند.
هیچ عقل سالمی نمی‌پذیرد که انصارالله با بمب‌افکن‌هایی که ندارد این‌همه ساختمان را روزانه در مناطقی بمباران کند که تحت حاکمیت خودش و محل زندگی اعضای جنبش و متحدانش است.
اینجاست که رسانه‌ای مانند پرستیوی این شواهد جنایات ترامپ و آل‌سعود را در برابر دیدگان مردم کشورهای غربی قرار می‌دهد و آنها می‌توانند میان تروریسم دولتی سعودی با فعالیت‌های جنبش‌های انقلابی و استقلال‌طلب یمن، حقیقت را انتخاب و از آن حمایت کنند.
به این دلیل حقیقت سانسور می‌شود
این نکته مهم است که حساب مردم اروپا و آمریکا از حساب دولت‌هایشان جداست، چراکه اکثر انسان‌ها در غرب مانند هر مکان دیگری در عالم طبع سالم و سرشت خوبی دارند اما از حقایق دور نگه داشته می‌شوند.
به‌یقین اگر شبکه‌هایی مانند پرستیوی تقویت می‌شدند و برنامه‌هایشان در آمریکا و غرب اروپا گسترش می‌یافت آن‌چنان سیل تظاهرات و اعتراض‌های مدنی در غرب شکل می‌گرفت که نه جنگی در یمن و سوریه ادامه می‌یافت و نه حکومتی مانند ترامپ در واشنگتن.
با وجود سانسور شدیدی که علیه پرستیوی اعمال می‌شود باز هم انتشار خبر مورد اشاره با احساسات مردم انگلیسی‌زبان مواجه شده و این را از کامنت‌هایی که در سایت این شبکه می‌گذارند می‌توان دریافت.
در این شرایط پرستیوی توانسته است تصاویر جنایات سعودی‌ها را رسانه‌ای کند، اقدامات هولناکی که با همکاری و هماهنگی کاخ سفید و رژیم تل‌آویو انجام می‌شود. اکنون می‌توان دریافت منظور از مثل خندیدن روح چیست، خبرهایی که هولناک بودن وضعیت انسانی مردم یمن را فریاد می‌زند.
انتهای پیام/*
