روایت تسنیم از زندگی مادر و پسر دزفولی در فرسنگ‌ها زیرخط فقر+ تصاویر
روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان دزفول "شهرک شهید محمد منتطری" مادر و پسری زندگی می‌کنند که فقر و نداری همراه با مریضی و گرفتاری با زندگی آنها عجین شده است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از دزفول، در روستایی از توابع شهرستان دزفول در شهرک منتطری مادر و پسری زندگی کرده که با سختی‌های زندگی دست و پنجه نرم می‌کنند. شاید سختی‌های زندگی، نداری، مریضی و گرفتاری به زبان آوردن آسان بوده اماکافی است از نزدیک نظاره‌گر سختی و مشقت خانواده‌ی دو نفری "گیلانی چهاربری" باشید که هنوز هم در نزدیک ما افرادی هستند در فقر و نداری زندگی می‌کنند و تنها امیدشان بعد از خدا به حمایت‌های نهادهای، کمیته امداد امام خمینی(ره) و بهزیستی خیران دوخته شده است.
این گزارش روایت مادر و پسری است که در کنار فقر، نداری و محرومیت، گر چه با سیلی صورت خود را سرخ نگه داشته‌اند اما دلخوشی‌شان بعد از خدا به نهادهایی مانند کمیته امداد خمینی (ره)، بهزیستی و خیران است. فقر و نداری که سبب شده است تنها نان آور خانه ابراهیم شرمنده مادر بشود و نتواند مادر را به بیمارستان ببرد و حداقل امکانات زندگی را برای مادرش مهیا کند.در ادامه گفت و گو خبرنگار تسنیم را با این مادر و پسر ملاحظه می‌کنید.
از نظر مالی فقیر هستند به غیر از فرش رنگ پریده زیر پای‌شان تقریبا هیچ چیز با ارزشی ندارند این زن با صلابت و صبور از مشکلاتش می‌گوید: در یک اتاق سیمانی که نامش "خانه" است سکونت داریم. نه حمامی داریم نه سرویش بهداشتی.برای رفتن به حمام و سرویس بهداشتی به مرکز اوژانس فوریت پزشکی که نزدیک‌مان است «خدا خیرشان بدهد» در صورت امکان به آنجا رفته و زمانی که امکان نباشد در سرمای سوزناک زمستان در گوشه‌ای از بیرون این اتاق حمام می‌کنیم.
این مادر رنج کشیده با بیان اینکه آب نداریم همسایه‌‌ها برایمان آب تهیه می‌کنند، می‌گوید: نزدیک به چندین سال است به همراه پسرم در این اتاق زندگی می‌کنیم که از داشتن برق محروم بوده و همین یک لامپ را که می‌بینید همسایه‌مان برای ما نصب کرده است. تابستان به دلیل نبود یخچال مردم برایمان یخ می‌آورند تا بتوانیم آب خنک بخوریم.
مادر ادامه می‌دهد: چندین سال است وضعیت ما به همین نحو است و تاکنون برخی از نهادهای حمایتی مانند کمیته امداد و بهزیستی در جریان وضعیت زندگی ما قرار گرفته‌اند اما شاهد اقدامی برای رفع بخش کوچکی از مشکلات‌مان نبوده‌اند و تنها امیدمان به خدا و مردم است.
این مادر در حین گفتن این کلمات فرش رنگ پریده را که کاملا پاره بود بلند می‌کند و می‌گوید: در سوز سرما این فرش تنها زیر پای ما است. سال‌هاست که مریض هستم ولی به علت فقر و نداری نمی‌توانم درمان کنم. در این سوز سرما وسیله گرمایشی ندارم که بخواهم روشن کنم تا گرم‌مان بشود توان خرید را هم ندارم که حداقل بتوانم لباس گرما برای خودم و ابراهیم بخرم.
در حالی که بغض در گلویش بود با بیان اینکه روزگار بسختی می‌گذرد، گفت:حتی نمی‌توان خانه‌ای اجاره کنم. با توجه به ساخت و سازی که اطراف این اتاق انجام می‌دهند نگران شده‌ام که در آینده همین یک اتاق را هم از ما بگیرند. ما به سختی قادر هستیم شکم‌مان را سیر کنیم برخی موقع‌ها مردم برای ما غذا می‌آورند.
ای بانوی بی‌پناه در پایان با وجود تمام مشکلات که دارد تنها آرزوی قبل از مرگش را داشتن خانه‌ای مناسب بیان کرد و در حالی که بغض‌های فروخورده چشمانش را سرخ کرده بود گفت: کاش می‌شد مردم، خیران و مسئولان به دادمان برسند
در آن سوی اتاق پسر پیرزن که اکنون نان‌آور خانه است و نامش کریم است در حالی که بغض گلویش را گرفته خود را این‌گونه معرفی می‌کند: نداری سخت است و خدا هیچ پسری را شرمنده مادرش نکند. بعد از فوت پدرم چندین سال است با این سختی و مشقت زندگی می‌کنیم چندین سال تنها سرپناه ما این اتاق سیمانی کهنه است که این روزها به دلیل سرما و بارندگی در گل و لای موجود این شرایط سخت را در زیر این اتاق سپری می‌کنیم. از داشتنن حداقل امکانات زندگی «سرویش بهداشتی و حمام » هم محروم هستیم.
کریم با بیان اینکه اوضاع کاری چندان یار نیست و مادرم همچنان روزهای سختی را سپری می‌کند بیان کرد: نه پول داریم نه کسی را داریم تا استخدام‌مان کند کارگر انبار سیمان هستم که درآمدم روزانه است یک روز هست یک روز نیست. درباره وضعیت زندگی مان به مسئولان مراجعه کردیم ولی آنها گفتند خودمان نیازمند کمک هستیم. سال‌هاست که مادرم مریض است شرمنده او هستم.
در ادامه رئیس اداره بهزیستی شهرستان دزفول در این باره در گفت و گو با خبرنگار تسنیم اظهار داشت: اداره بهزیستی آمادگی کامل را دارد در صورتی که تحت حمایت کمیته امداد امام خمینی (ره) و مستمربگیر سازمان تامین اجتماعی نباشند تحت پوشش خود قرار دهد.
فریدون عبدی افزود: هیچ‌گونه گزارشی در این باره داده نشده در صورتی که تحت حمایت نهادهای قید شده نباشند با مراجعه به مرکز مستمری روستایی ما در شهرک منتظری یا مراجعه به اداره بهزیستی اقدامات لازم حتما انجام می‌شود. شماره بنده را به این خانواده داده تا مستقیم با خود در ارتباط و تماس بگیرند. این قول را به شما خواهم داد کمتر یک ماه در صورتی که تحت پوشش نهادهای گفته شده نباشند، تحت حمایت اداره بهزیستی شهرستان دزفول قرار گیرند.
گزارش از فاطمه دقاق نژاد
انتهای پیام/ش