طلای سیاه روزگار مردم میانکوه را تیره کرد; آلودگی آب سرخون به مواد شیمیایی

به گزارش خبرگزاری تسنیم از شهرکرد، از سالیان گذشته نفت به عنوان سوخت فسیلی و ماده اصلی برای تولید سوخت‌های جانبی ارزش بسیاری در بین مردم جهان داشته، به صورتی که دکل‌های استخراج نفت و لوله‌های انتقال نماد رشد و ثروت در هر منطقه به شمار می‌رفته است.

اما این بار لوله‌های نفت و نشت مواد شیمیایی در منطقه میانکوه رویای زندگی آرام را برای مردم منطقه به خیالی دور از دسترس تبدیل کرده است.

چندین کیلومتر از لوله انتقال مارون که خوراک پالایشگاه اصفهان را از دکل‌های نفت جنوب کشور تأمین می‌کند از مناطق محروم چهارمحال و بختیاری می‌گذرد، این خط انتقال نفت از دهه 60 تاکنون بارها دچار ترکیدگی شده و آب و خاک منطقه اردل را به مواد شیمیایی آلوده کرده است.

شهرام احمدی با اشاره به اینکه این لوله خط انتقال نفت از سال 1360 تاکنون سه بار در منطقه سرخون دچار ترکیدگی شده است، گفت: در سال 90 و 95 نیز خط انتقال نفت مارون با نشت مواد شیمیایی منابع آبی و خاکی منطقه را آلوده کرده است.

وی با بیان اینکه در سال 95 با ترکیدگی این خط انتقال حجم عظیمی از نفت وارد رودخانه سرخون شد و تا مسیر کارون 4 و منطقه حفاظت شده جنگلی هلن را آلوده کرد، افزود: از ساعات اولیه وقوع این حادثه مقداری نفت با تانکر به مخازن شرکت نفت منطقه و خاک‌های آلوده نیز به مناطق دیگر انتقال داده شد.

مدیرکل حفاظت محیط زیست چهارمحال و بختیاری با اشاره به اینکه منبع آلودگی در کنار رودخانه فصلی گندمکار بود که با بارش باران چشمه و رودخانه سرخون را نیز آلوده کرده است، اضافه کرد: تا زمانی که منبع اصلی آلودگی، حذف نشود در فصول پر بارش مواد شیمیایی موجود در خاک، آب منطقه را نیز آلوده می‌کنند.

احمدی با بیان اینکه به صورت ماهیانه نمونه‌برداری‌هایی از آب و خاک منطقه سرخون میزان مواد شیمیایی را مشخص می‌کند، ادامه داد: نتایج این آزمایشات برای رسیدگی به عمق حادثه برای مراجع مختلف ارسال می‌شود.

وی با اشاره به اینکه آب چشمه سرخون باید به وضعیت سالم دوران گذشته برگردد، گفت: شرکت نفت به عنوان مقصر این حادثه باید نسبت به شناسایی میزان آلودگی، راهکاری علمی برای رفع آلودگی و تدابیری جهت عدم تکرار حادثه نشت مواد شیمیایی در منطقه سرخون اقدامات اساسی انجام دهد.

آلوگی چشمه سرخون به عنوان ماده اصلی حیات منطقه میانکوه علاوه بر تعطیلی کسب و کار مردم آسیب‌های اجتماعی مانند مهاجرت و ناامیدی را نیز بر جای گذاشت.

حجت‌الاسلام مهرداد بهرامی با اشاره به اینکه در چند سال گذشته رودخانه سرخون که منبع آب شرب، کشاورزی و شیلات منطقه بود به دلیل نشت مواد نفتی آلوده شده است گفت: زندگی این مردم به آب وابسته بود و با آلوده شدن این منشأ حیات تعدادی از مردم ناچار به مهاجرت از منطقه شدند.

وی با بیان اینکه آسیب‌های اجتماعی، تعطیلی شیلات و خشک شدن باغات وضعیت عمومی منطقه سرخون است، افزود: در این چند سال اقدام اساسی برای امیدواری مردم و رفع خسارات ناشی از نشت مواد نفتی در منطقه انجام نشده است.

امام جمعه اردل با اشاره به اینکه شیلات و بخشی از باغات مردم منطقه میانکوه بر اثر آلودگی از بین رفته است، اضافه کرد: شرکت نفت و مسئولان باید سریعاً این آلودگی را رفع می‌کردند و زندگی مردم را به وضعیت سابق باز می گرداندند.

بهرامی با بیان اینکه منشأ آلودگی آب و خاک منطقه سرخون به دلیل نشت نفت است، ادامه داد: محل آلودگی مشخص است باید مسیر چشمه را به صورتی عوض کرد که از منبع آلودگی عبور نکند.

وی با اشاره به اینکه سررسید وام‌های بانکی و آسیب‌های روحی و مالی ناشی از آلودگی بر مردم منطقه سرخون فشار زیادی وارد می‌کنند، گفت: شأن نظام جمهوری اسلامی این نیست که مردم حق خود را به صورت تجمع طلب کنند.

پس از آلودگی چشمه سرخون با دبی آب بالا و نزدیک به یک مترمکعب بر ثانیه، چشمه دیگری به عنوان راهکار کوتاه مدت توسط شرکت نفت برای تأمین آب شرب این منطقه وارد مدار شد.

سید راشد جزایری با اشاره به اینکه بر اساس آزمایشات صورت گرفته از سال 1390 آب چشمه سرخون استاندارد شرب را ندارد، گفت: به صورت متناوب و در توالی‌های مختلف آب این چشمه آزمایش و وجود مشتقات نفتی در آن دیده شده است.

رئیس مرکز بهداشت چهارمحال و بختیاری افزود: چشمه دیگری که طی دو سال گذشته برای مصرف شرب مردم سرخون از منطقه دیگری وارد مدار شده است، مشکل آلودگی نفتی ندارد.

فعالیت شیلات و مزارع پرورش ماهی این منطقه پس از آلودگی به مواد شیمیایی تعطیل و باغات مناطقی نیز به دلیل کمبود آب و آلودگی خاک خشک شدند.

حسین برزگر با اشاره به اینکه آلودگی نفتی در منطقه سرخون در دو مرحله سال 1390 و سال 1395 به شیلات و مزارع این منطقه آسیب رسانده است، گفت: در سال 1390، 12 مزرعه پرروش ماهی با تولید سالیانه 300 تن و در سال 1395 مجتمع رفن با تولید سالیان یک هزار تن به دلیل آلودگی نفتی تاکنون تعطیل هستند.

وی با بیان اینکه در سال زراعی 90-91 نیز 130 هکتار از مزارع آبی برنج این منطقه آلوده شدند و پس از یکسال به چرخه کشت باز گشتند، افزود: به دلیل این آلودگی 85 هکتار از باغات روستاهای منطقه و گلخانه سبزی و صیفی به مساحت 2 هزار هکتار از بین رفتند.

معاون برنامه ریزی و امور اقتصادی اداره‌کل جهاد کشاورزی چهارمحال و بختیاری با اشاره به اینکه خسارت وارد شده به مزارع شیلات و باغات منطقه سرخون از سال 90 تا 95، 500 میلیارد ریال است که نیاز به بررسی بیشتری دارد، اضافه کرد: از این میزان تاکنون 24 میلیارد و 120 میلیون ریال توسط شرکت نفت پرداخت شده است.

وی ادامه داد: بر اساس جلسات مختلف مقرر شد برای فعالیت شیلات طی یک سال، در چهار مرحله آب این منطقه مورد آزمایش قرار گیرد، تاکنون سه مرحله آزمایش با نتیجه آلودگی منطقه انجام شده ونتیجه در پایان کار به مراجع قضایی ارائه می‌شود.

آب تنها منبع حیات مردم سرخون برای شرب و ارتزاق بود آلوده شدن این منبع و عدم رسیدگی مسؤولان شرکت نفت راهی برای مردمان محروم این منطقه به جز مهاجرت باقی نگذاشته است.

چه کسی جوابگوی رنج و عذاب این مردم در اوضاع اقتصادی این روزها است، مسؤولانی که هم‌دردی با این مردم را هم دریغ کردند، معنای عدالت اجتماعی در کجای این سرزمین این گونه معنا شده است؟

انتهای پیام/ح