کاستن از سیاست‌زدگی و تزریق عملگرایی مهم‌ترین اولویت کشور است
امیر محبیان معتقد است: «کاستن از التهابات سیاسی و سیاست‌زدگی به‌ویژه در حوزه اقتصاد و تزریق عملگرایی به‌جای شعارزدگی و منفی نشان دادن حرّافی مدیران اولویت نخست ماست.»
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران رسیده و این مسئله دشمنان قسم‌خورده نظام را بیش از پیش ناامید و خشمگین کرده است. آمریکا و منافقان از سال‌ها قبل تصور می‌کردند که قرار است این انقلاب سقوط کند و رنگ چهلمین سالگرد پیروزی را به خود نبیند. حالا 40 سال گذشت و با پشت سرگذاشتن تمام نقشه‌ها و فتنه‌های دشمنان انقلاب، جشن چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی را می‌گیریم.
به‌بهانه چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران به گفت‌وگو با امیر محبیان، استاد دانشگاه، موسس حزب نواندیشان و رییس مرکز پژوهشی راهبردی آریا نشسته و درباره چالش‌های 40 سال گذشته و دغدغه‌های پیش روی کشور به گفتگو نشستیم که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید.
ضمن تبریک چهل سالگی پیروزی انقلاب اسلامی ایران، به نظر چهل سالگی یک نظام می‌تواند فرصت خوبی برای بررسی راه رفته و آینده پیش‌رو باشد. از این منظر به نظرتان مهم‌ترین چالشی که در 40 سال گذشته با آن روبه‌رو بوده‌ایم، چه بوده است؟
مسئله ده سال نخست انقلاب اسلامی (٥٨ تا ٦٨)؛ استقرار و ثبات بود. در این دوران پس از پیروزی انقلاب عوامل تنش‌زای داخلی و فشار‌های مستقیم و غیرمستقیم خارجی نظیر جنگ و نیز توطئه‌ها با هدف عدم استقرار و سپس عدم ثبات انقلاب را هدف گرفته بودند. در فاز بعد (٦٨ تا ٧٦) با عبور از بحران استقرار و ثبات، نظام برنامه‌ریزی برای جبران عقب‌ماندگی، سازندگی و ایجاد رفاه نسبی را دنبال کرد؛ از ٧٦ تا ٨٤ ایجاد تعریف نوینی در رابطه حاکمیت و مردم در قالب توسعه سیاسی ذهن جامعه و نظام را به خود مشغول کرد و تحولات حول آن محور می‌گشت؛ از ٨٤ تا ٩٢ نوعی شیفت پارادایمی یا تغییر گفتمانی از مشارکت سیاسی پرتنش به عدالت اقتصاد توده‌ای را شاهد بودیم که همزمان این در نگرش تحولات اجتماعی خود را رقم زدند. از سال ٩٢ تا کنون به نظر می‌رسد دغدغه نخست بازتعریف جدیدی از حضور بین‌المللی ایران در جهان بود که موفقیت‌ها و ناکامی‌هایش دغدغه ذهنی جامعه و حکومت بود؛ اثرات این بازتعریف و ناکامی‌هایش را در اقتصاد به وضوح می‌بینیم هر چند من این ناکامی‌ها را بیشتر معلول ناکارآمدی مدیریتی می‌دانم؛ نه علت آن.
به‌نظر شما مهم‌ترین دستاورد انقلاب در چهل سال گذشته چه بوده است؟
مهم‌ترین دستاورد انقلاب از منظر من تثبیت حق مردم در تصمیم‌سازی‌های حکومتی است. بدین معنا که مردم از حالت انفعالی یعنی پذیرنده محض تصمیمات حاکمان خارج شده و هم رسما در انتخاب‌های مختلف دیدگاه‌های خود در آراء اعمال می‌کنند و هم به‌صورت غیررسمی در اعتراض‌ها حقوق خود را یادآوری می‌کنند. هر چند در سطح پذیرش این حق هنوز بحث وجود دارد ولی اعمال این حق محصول شجاعتی است که انقلاب به مردم إعطاء کرده است.
عمدتاً تصور می‌شود مهم‌ترین چالش نظام مسائل اقتصادی و معیشت است، به نظر شما چالش اساسی همین مسئله اقتصاد است یا خیر اقتصاد تنها یک لایه‌ی رویی و نمود مشکلات دیگر است؟
اقتصاد از منظر حکومتی بستر اصلی حکم‌روایی و سیاست چهره آشکار آن است. سیاست، سطحی و جنجالی است، اما تحولات اقتصادی آرام و عمق می‌باشد. متاسفانه جنجال‌های سیاسی و سیاست‌زدگی بخش زیادی از انرژی مدیران و مردم را مصروف خود کرد و نقاط ضعف اقتصاد ما را زیر جنجال‌های انحرافی پنهان کرد. تا زمانی که نفت و درآمد‌های محصول فروش سرمایه ملی به کشور سرازیر می‌شد؛ ضعف‌های مدیریت خود را چندان نشان نمی‌داد، اما اکنون که این منابع درآمدی، چون گذشته وجود ندارد؛ مدیریت خود را نشان می‌دهد و ما ضعف‌های مدیریتی و کارآمدی را شاهدیم. مهم‌ترین چالش اقتصادی کشور از دید من، فقدان کارآمدی و مدیریت بهینه در بهره‌گیری از منابع در چارچوب‌های آینده‌نگر است.
حالا باید از این گذشته برای آینده درس گرفت. آینده پیش‌رو به ویژه آنکه آمریکا مرتباً تهدید به صفر کردن صادرات نفت ایران می‌کند به نظرتان چگونه خواهد بود و چه چالش مهمی پیش‌روی کشور است؟
کاستن از التهابات سیاسی و سیاست‌زدگی به‌ویژه در حوزه اقتصاد و تزریق عملگرایی به‌جای شعارزدگی و منفی نشان دادن حرّافی مدیران اولویت نخست ماست. مدیران معمولا برای فرار از پرسش‌هایی که کارآمدی آن‌ها را هدف می‌گیرد؛ مایل به فرار به حوزه سیاست هستند. باید این راه‌های فرار بسته شود. همچنین باید مدیران برحسب نتیجه کار و برونداد سنجیده شوند و نه بر اساس ادعاهای‌شان. به صراحت می‌گویم اگر نظام مدیریتی کارآمدی داشته باشیم که اعتماد مردم را احیاء کند؛ هیچ عامل خارجی نخواهد توانست تاثیری جدی بر سرنوشت این کشور داشته باشد.
منبع:جوان
انتهای پیام/