کند شدن شدید تقاضا موقعیت اوپک در بازار نفت را تهدید می‌کند
در حالی که وقایع ژئوپلیتیکی عرضه را محدود می‌کند، تهدید بزرگتر برای اوپک، کند شدن شدید تقاضا در سالهای آینده است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم به نقل از اویل پرایس، اوپک موفقیت‌هایی در متوقف کردن رکود در بازار نفت داشته ولی در میان مدت با خطرات جدی تری مواجه می شود .
بانک آمریکایی مریل لینچ در گزارش جدید خود نوشت:« دورنمای رشد تولید اوپک در میان مدت تحت تاثیر تحریم‌ها، خطرات ژئوپلتیکی، عرضه رقابتی غیر اوپک، قیمت پایین نفت و نگرانی از تقاضا قرار دارد» .
تولید نفت آمریکا طی نیم دهه گذشته افزایش یافته و همچنان هم بالا میرود. افزایش تولید از میادین شیل تگزاس اوپک را مجبور کرد برای جلوگیری از سقوط قیمت نفت تولید آن را کاهش دهد. در سالهای آینده هم اوپک درگیر این مسئله خواهد بود. کشورهای عضو اوپک ذخایر جدید زیادی ارائه نخواهند داد که باعث تضعیف موقعیت این سازمان می شود .
اعضای اوپک بین سالهای 2013 تا 2018 حدود 7 میلیون بشکه نفت از ظرفیت جدید خود عرضه کردند. این پروژه ها در کشورهای مختلفی از جمله عراق، ایران، غرب آفریقا و کشورهای حاشیه خلیج فارس اجرایی شدند، مخصوصاً عراق پس از سالها جنگ بیش از دو برابر نسبت به 2010 عرضه نفت داشت که اخیراً به 4.7 میلیون بشکه در روز رسیده است .
در شش سال آینده ، عرضه جدید نفت بسیار کم خواهد بود و محدود به چند کشور می‌شود بانک آمریکایی مریل لینچ تنها 4 میلیون بشکه در روز ظرفیت جدید برای اوپک پیش‌بینی می‌کند که بیشتر از طرف ایران خواهد بود .
نه تنها رشد ظرفیت رو به کندی می رود، بلکه تولید اوپک هم کاهش می یابد و از 31.9 میلیون بشکه در 2018 به فقط 29 میلیون بشکه در روز در 2024 خواهد رسید و در نتیجه سهم خود را در بازار جهانی نفت از دست می دهد .
این کاهش سهم به خاطر نبود ذخایر نیست. نفت هنوز هم وجود دارد. اوپک هنوز حدود سه چهارم کل ذخایر نفت دنیا را در اختیار دارد. ولی تقاضا به تدریج رو به کاهش می رود و رشد آن در سالهای آینده کمتر خواهد بود و فضای کافی برای عرضه جدید باقی نمی ماند .
انتظار می رود شیل آمریکا بشکه های جدیدی به بازار ارائه کند. بنابراین اوپک مجبور می شود برای حفاظت از قیمت نفت همچنان به کاهش تولید ادامه دهد .
به عبارت دیگر، اوپک نفت ارزان‌تر را دارد ولی بسیاری کشورهای اوپک قربانی تحریم‌ها و عدم سرمایه‌گذاری و سایر خطرات ژئوپلیتیکی هستند. عراق و ایران نمونه‌های بارز این شرایط هستند. عراق که گرفتار خشونت و بحران های کم و زیاد سیاسی است و ایران هم سالها تحت تحریم های آمریکا خواهد ماند .
پس فقط ونزوئلا می ماند که بزرگترین ذخایر نفت دنیا را دارد. تغییر رژیم ممکن است دولت جدیدی را معرفی کند که با کشورهای دیگر دوستانه تر رفتار کند ولی حتی با وجود دولت جدید، بازسازی صنعت نفت این کشور سالها طول خواهد کشید و ده ها میلیارد دلار هزینه دارد .
ولی در حالی که وقایع ژئوپلیتیکی عرضه را محدود می‌کند، تهدید بزرگتر برای اوپک، کند شدن شدید تقاضا در سالهای آینده است. بانک آمریکایی مریل لینچ اخیراً پیش بینی کرده که دنیا شاهد افزایش تقاضای نفت تا 2024 خواهد بود و پس از آن تقاضا سقوط خواهد کرد .
«کاهش رشد تقاضا و عرضه زیاد غیر اوپک، فضای زیادی برای افزایش بشکه های اوپک باقی نمی گذارد» .
انتهای پیام/59
