نامه دانشجویان دانشگاه صنعتی اصفهان به رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در مخالفت با FATF
دانشجویان دانشگاه صنعتی اصفهان در نامهای خطاب به رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام عدم موافقت با پیوستن ایران به FATF را اعلام کرده و تاکید کردند: در قبال پذیرش الحاق به دو کنوانسیون پالرمو و CFT باید تضمینهای سلبی و ایجابی از دولت گرفته شود.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، اقشار مختلف مردم، طلاب و دانشجویان در روزها و هفتههای اخیر در مطالبه راه حلهای اقتصادی و مخالفت با لوایح استعماری تجمعات مختلفی را برگزار کردهاند.در همین راستا دانشجویان دانشگاه صنعتی اصفهان نیز با امضای طوماری که خطاب به رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام است مخالفت خود با پیوستن ایران به FATF را اعلام کردند.
در نامه دانشجویان دانشگاه صنعتی اصفهان خطاب به رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام آمده است: دو لایحه موسوم به الحاق جمهوری اسلامی به کنوانسیونهای پالرمو و CFT که تصمیمگیری آنها به مجمع محترم سپرده شده است، دو بند از 41 بند شروط FATF است که پذیرش آنها تنها موقعی به مصلحت نظام است که منافع اقتصادی ما را تأمین کند، پذیرش الحاق به دو کنوانسیون یاد شده نباید در آینده و بعد از نافرجام بودن آنها، با آدرسهای غلط و به معنای «بدنام و بی آبرو کردن اروپاییان» خوانده شود؛ که اروپاییان در خلال مذاکرات هستهای سال 83-84 بیصداقتی و بدعهدی خود را نشان دادهاند و آزموده را آزمودن خطاست.
در ادامه نامه بیان شده است: بعد از خروج آمریکا از برجام، ادامه برجام با اروپاییان تنها در صورتی به مصلحت منافع کشور است که اروپاییان جبران خسارات ناشی از خروج آمریکا را بکنند، اما آنچه بعد از گذشت بیش از 9 ماه از اروپا پیشنهاد شده است، سازوکار INSTEX است، حال آیا سازوکار INSTEX چنین نقشی را ایفا میکند؟ سازوکار پیشنهادی توسط سه کشور اروپایی موسوم به INSTEX تنها در مبادلات غذا و دارو به ایران کمک میکند، این در صورتی است که قبل از برجام و حتی بعد از خروج آمریکا از برجام نیز در زمینه مبادلات غذا و دارو با اروپا مشکلی نداشتیم، به فرض محال در صورت بروز مشکل مبادلات غذا و دارو با اروپاییان، سهم این مبادلات حدود 30 درصد است و این مقداری غیرقابل جبران نیست.
دانشجویان دانشگاه صنعتی اصفهان در ادامه تاکید کردهاند: سازوکار پیشنهادی توسط اروپاییان نشان داد که اروپاییان به هیچ وجه قصد مقابله با تحریمهای آمریکا را ندارند، بلکه هدف آنها محافظت از شرکتهای اروپایی در قبال تحریمهای آمریکا است که در حوزه «اقلام غیر تحریم» با ایران تجارت دارند. آنها نه تنها قصد دور زدن تحریمهای آمریکا و جبران خسارت تحریم آنان را ندارند بلکه در قبال سازوکار INSTEX انتظار پذیرش شروط FATF را دارند و به دنبال کسب امتیاز از ایران هستند. نکته دیگر آن که در جایی که قطعنامه 1929 که شدیدترین تحریمهای اقتصادی علیه ایران را در سال 2010 میلادی وضع کرد اشاره میکند که از FATF برای جمعآوری اطلاعات مالی برای ایجاد فشار بیشتر به معیشت مردم ایران تشکر مینماید.
در ادامه ذکر شده است: اکنون که ما درگیر و دار جنگ تمامعیار اقتصادی با آمریکا و دولتهای همپیمان آن هستیم، پذیرش شروط FATF و الحاق به دوکنوانسیون پالرمو و CFT به مانند آن است که در میانه جنگ، آدرس زاغههای مهمات و محل تجمیع نیروهای خود را به دشمن اعلام کنیم تا با آسودگی و راحتی بیشتر بتواند ضربههای دقیقتر و مؤثرتری به کشور وارد کند. آشکار است که پذیرش شروط FATF نه تنها منفعتی برای کشور ندارد بلکه انقلاب را از آرمانهای مقدس خود دور میکند و هیچ مصلحتی برای یک ملت انقلابی بالاتر از آرمانهایش وجود ندارد.
در پایان این نامه تاکید شده است: خواسته ما دانشگاهان از جنابعالی این است که در قبال پذیرش این دو طرح باید تضمینهای سلبی و ایجابی از دولت گرفته شود، دولت باید اولاً تضمین بدهد که بعد از الحاق به این دو کنوانسیون مشکلی برای منافع کشور به وجود نمیآید و ثانیاً مشخص بشود کدام مشکل بانکی و به چه نحوی حل خواهد شد؟ و در صورتی که چنین تضمینی از جانب دولت داده نشود، جمهوری اسلامی ایران را وارد معاهدهای بینالمللی نکنید که بعد از نتیجه تحقیقاً هیچ آن، بیکفایتی و عملکرد ضعیف جریان لیبرال دومرتبه به حساب کل نظام تمام شود، همچنین از شما خواهان آنیم که بر اساس اصول قانون اساسی برای حفظ استقلال و جلوگیری از سلطه دشمنان بر حوزه مسائل مالی به بهانه مبارزه با تأمین مالی تروریسم و پولشویی و ... تصمیمی عاقلانه اتخاذ گردد. در آخر شروط رهبری برای ادامه برجام اروپایی را خدمتتان یادآوری میکنیم و از جنابتان خواستار این هستیم که بررسی کنید کدام یکی از این شروط توسط اروپاییان عملی شده است؟
انتهای پیام/ش