نشست درباره منابع انرژی خزر و آسیای مرکزی در تفلیس پشت درب‌های بسته برگزار شد

 حق انحصاری برای حمایت اطلاعاتی از این نشست تنها به آژانس خبری و رادیو "Sputnik گرجستان" اعطا شد.

به گزارش خبرنگار گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، به نقل از "Sputnik گرجستان"، در مورد آنچه که میان شرکت کنندگان در این کنفرانس مورد بحث و بررسی قرار گرفت، تنها می‌توان از طریق اطلاعات ناچیز ارائه شده توسط پورتال سازمان دهندگان این نشست، یعنی شرکت Vostock Capital، که مدیران این شرکت در تفلیس برای خبرگزاری اسپوتنیک فرستادند، آگاه شد.

به گفته نمایندگان شرکت سازمان‌دهنده این نشست، "سومین کنگره بین‌المللی سالانه و نمایشگاه "انرژی آبی خزر و آسیای مرکزی" یک پلت فرم حرفه‌ای برای گفت و گو، تبادل تجربه، پیدا کردن راه حل‌ها و تحکیم تلاش‌های نمایندگان دولت‌ها و نمایندگان تجاری برای اجرای چندین پروژه ساختمانی و بازسازی / نوسازی نیروگاه‌های برق آبی منطقه (گرجستان، آذربایجان، ایران، ارمنستان، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان، ازبکستان) است ".

دقیقا چه چیزی در پشت این عبارات کلی و رایج که همیشه در کنگره‌های مشابه مطرح می‌شود وجود دارد، که بیان کننده اهداف و کارهایشان است؟ همانطور که ما توانستیم از اخبار خود این پورتال پیدا کنیم، طی دو روز در تفلیس، وضعیت فعلی صنعت برق آبی کشورهای عضو انجمن، و ظرفیت‌های موجود و امکانات برای توسعه منابع جدید مورد بحث قرار گرفت. پروژه‌های اولویتی برای هر کشور نیز مشخص شده است.

البته، سازمان دهندگان حق محرمانه بودن این انجمن را دارند، اما چه بحث سرّی در موضوعاتی که سازمان‌دهندگان بحث کردند، وجود داشت؟

در چارچوب کنگره، یک وبینار در مورد توسعه نیروگاه‌های آبی در منطقه خزر و آسیای میانه تا سال 2025 برگزار شد. به گفته کارشناسان صنعت، در جریان این وبینار، امروزه سهم پتانسیل آبی توسعه نیافته گرجستان 75٪، تاجیکستان 91٪، قرقیزستان 90٪، ازبکستان بیش از 76٪ است.

همه می‌دانیم که بیشتر نیروگاه‌های تولید انرژی هیدرولیکی در کشورهای قفقاز، منطقه خزر و آسیای مرکزی در دوران شوروی به اجرا درآمده و نیاز به بازسازی جدی دارند. بنابراین، علاوه بر توسعه پتانسیل موجود در منابع آبی، هر یک از کشورهای منطقه مساله مدرن سازی ظرفیت‌های موجود را پیش روی خود دارند.

به طور خلاصه در این وبینار گفته شده است: " حل موفقیت آمیز این مسائل، امنیت انرژی، و در نتیجه اقتصادی، و استقلال کشورهای منطقه خزر و آسیای مرکزی را تضمین خواهد کرد."

این انجمن با اختصاص به مسائل مربوط به صنایع برق آبی منطقه خزر و آسیای مرکزی در سومین سال متوالی در تفلیس برگزار شد. دو کنگره قبل به طور گسترده در رسانه‌های گرجستان تحت پوشش قرار گرفت و در کنار مدیران شرکت‌های انرژی، نمایندگان وزارتخانه‌های بخش نیز در کنار آنها شرکت نمودند. اما پس از آنکه وزارت انرژی گرجستان، در نتیجه اصلاحات و بهینه سازی اجرا شده توسط دولت "رویای گرجستان"، منحل شد، وظایف وزارتخانه در میان سایر ادارات توزیع شد. اما هیچ یک از وزارتخانه‌های حاضر در این کنفرانس حضور نداشتند. به این ترتیب، علاقه زیادی از سوی رسانه‌های گرجستان به این رویداد دیده نشد، چرا که بیشتر مشغول روند سیاسی داخلی و درگیری‌های احزاب داخلی کشور هستند.

سازمان‌دهنده این نشست از طرف گرجستان، شرکت انرژی بین‌المللی گرجستان بود و نمایندگان شرکت‌های انرژی گرجستان و کمیسیون ملی تنظیم انرژی و آب نیز در آن حضور داشتند. به عقیده نماینده کمیته نظارتی نیکولوز سومبادزه، برای ساختار آن، مشارکت در چنین جلسات از دیدگاه آشنایی با چالش‌ها و مشکلات شرکت‌های انرژی به منظور حل آتی این مشکلات با ایجاد اصلاحات مربوطه در قانون جالب توجه است.

بیش از 150 نماینده از نه کشور - بنیانگذاران پروژه: گرجستان، ارمنستان، آذربایجان، روسیه، ایران، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان و ازبکستان در این انجمن شرکت داشتند. علاوه بر مشکلات فوریتی صنعت، آنها بیش از 40 پروژه سرمایه‌گذاری را مورد بررسی قرار دادند، اجرای آن، به گفته طراحان این پروژه، به توسعه منابع موجود و بهبود امنیت انرژی کشورهای منطقه کمک خواهد کرد.

برگزارکنندگان این رویداد در بین 40 پروژه سرمایه‌گذاری، سه مورد از بزرگترین آنها را که در حال اجرا هستند، مشخص کردند. این پروژه نیروگاه برق آبی ننسکرا در گرجستان، احداث نیروگاه آبی لوری-برد در ارمنستان و بزرگترین پروژه در میان این سه پروژه، نیروگاه آبی بختیاری است که در ایران ساخته می‌شود.

بر اساس گزارش وزارت انرژی ارمنستان، نیرگاه برق آبی لوری-برد یکی از سه پروژه سرمایه‌گذاری است که توسط متخصصان ارمنی توسعه یافته است که پتانسیل برق آبی جمهوری را به طور کامل توسع خواهد داد. طرح‌های وزارت ارمنستان شامل احداث نیروگاه برق آبی مگری با ظرفیت مقرر شده حدود 100 مگاوات بر روی رودخانه ارس، نیروگاه برق آبی شنوگ با ظرفیت مقرر شده حدود 75 مگاوات بر روی رودخانه دِبِد و نیروگاه برق آبی لوری-برد با ظرفیت مقرر شده حدود 66 مگاوات بر روی رودخانه زوراگت است. در این دوره تمرکز اصلی شرکت کنندگان کنگره  روی سومین پروژه بود، که پروژه کم هزینه‌ای است، که طرف ارمنستان امیدوار است با جذب منابع مالی خصوصی و وام از بانک جهانی، سرمایه گذارهایی برای آن پیدا کند.

در اخبار وبسایت وزارت انرژی ارمنستان گفته شده است: "نیروگاه برق آبی لوری-برد در بخش شمالی ارمنستان ساخته خواهد شد که در آن هیچگونه امکانات تولیدی قابل توجهی وجود ندارد و به این ترتیب به منظور افزایش اطمینان از عرضه برق به مناطق شمالی ارمنستان و همچنین تضمین عملکرد موازی سیستم‌های انرژی ارمنستان و گرجستان خواهد بود."

هزینه کل این پروژه 122 میلیون دلار تخمین زده شده و دوره پیاده سازی آن 5 سال است. پس از راه اندازی آن، ایستگاه 200 میلیون کیلووات در ساعت برق سالیانه تولید خواهد کرد.

نیروگاه برق آبی بختیاری که در ایران در حال ساخت بر روی رودخانه‌ای با همین نام در مرز بین استان‌های لرستان و خوزستان است، مرتفع‌ترین سد قوسی بتنی جهان است، ارتفاع آن 325 متر و طول تاج آن 509 متر است. ظرفیت طراحی آن برای 1500 مگاوات برآورد شده و تولید برق سالانه حدود 3 میلیارد کیلو وات بر ساعت خواهد داشت. راه اندازی این نیروگاه تا سال 2020 برنامه ریزی شده است. هزینه سرمایه گذاری این پروژه 1.5 میلیارد دلار تخمین زده می‌شود.

اما پروژه نیروگاه برق آبی نِنسکرا، با واکنشهای پیچیده و موج اعتراضی در خود گرجستان، به ویژه در ناحیه سوانِتی، که در آن نیروگاه در حال ساخت است، دیده شده است، و تظاهرات علیه ساخت و ساز به صورت دوره‌ای هم در این ناحیه و هم در تفلیس صورت می‌گیرد. دلیل اعتراض و نگرش منفی نسبت به این نیروگاه از  سوی مردم محلی پیش بینی احتمال وقوع سیل در روستای چوبری، واقع در 10 کیلومتری تاسیسات زیر ساختی نیروگاه، در پایین امتداد رودخانه ننسکرا می‌باشد. ساکنان چوبری از مقامات گرجستان خواستند که اجرای پروژه را متوقف کنند، که آنها را بی خانمان آواره داخلی خواهد کرد. با این وجود، ساخت این نیروگاه برق آبی جدید ادامه دارد.

نیروگاه برق آبی که در بستر رودخانه ننسکرا، یکی از شاخه‌های رودخانه اینگوری ساخته شده است، وعده داده شده است که بزرگترین ایستگاه تاریخ گرجستان معاصر باشد. ظرفیت آن 280 مگاوات است و تولید برق آن سالانه به 1.2 میلیارد کیلو وات بر ساعت خواهد رسید. نمایندگان دولت گرجستان و طراحان این پروژه ادعا می‌کنند که تمام برق تولید شده توسط این ایستگاه به طور کامل در جهت نیازهای بازار داخلی هدایت خواهد شد.

نمایندگان شرکت Nenskra Hydro، که در سال 2015 با همکاری "صندوق مشارکتی" (یک سازمان گرجستانی که در سال 2011 به ابتکار دولت گرجستان تاسیس شده و برای حمایت از انواع مختلف پروژه‌های سرمایه گذاری می‌باشد) و شرکت کره‌ای منابع آبی K-Water هدف از ساخت این نیروگاه را اینگونه بیان کردند: "در حال حاضر، در زمستان، به خصوص در نوامبر و ژانویه، گرجستان از کمبود برق رنج می‌برد، زیرا سطح آب در رودخانه‌ها کاهش می‌یابد و مصرف انرژی داخلی افزایش می‌یابد. در عین حال، میزان واردات برق سالانه افزایش می‌یابد. در این شرایط، اجرای این طرح اهمیت استراتژیک خاصی برای کشور ما دارد. هدف از ساختن نیروگاه برق آبی ننسکرا این است که تمام این مشکلات را ریشه کن کند ".

بر اساس اطلاعات صندوق مشارکتی، تولید برق در نیروگاه ننسکرا باید در سال جاری آغاز شود و این کارخانه به طور کامل در سال 2021 تکمیل خواهد شد. هزینه این پروژه 1 میلیارد دلار است.

شرکت‌هایی که در این کنگره سوم حضور داشتند، مشکلات و تجربیات خود را در اجرای پروژه‌های برق آبی به اشتراک گذاشتند، و در مورد معرفی فن آوری‌های نوین و مدرنیزه کردن تجهیزات صحبت کردند، و برنامه‌هایی برای همکاری بین المللی در صنعت مربوط به خود طرح‌ریزی کردند.

در چارچوب کنگره، نمایشگاهی برگزار شد، که در آن هم تجهیزات جدید تولید کنندگان پیشرو جهان و هم پروژه های فعلی و آتی در زمینه انرژی آبی ارائه شد.

به گفته لوان وپخوادزه، مدیر کل شرکت انرژی بین المللی گرجستان، توسعه صنعت برق آبی از اهمیت زیادی برخوردار است تا امنیت انرژی گرجستان و منطقه را به طور کلی تامین کند. و اما در مورد نگرش منفی جمعیت محلی به ساخت نیروگاه‌های برق آبی جدید، به نظر لوان وپخوادزه، این مشکل را می‌توان با توضیح دادن این مطلب به ساکنین محلی که مزایای پروژه به طور قابل توجهی بیش از تاثیر منفی مورد انتظار آن در یک محل خاص است، حل کرد.

انتهای پیام/