صوفی: دولت درگیر زدوبند سیاسی است/ مطالبات مردم توسط اصلاح‌طلبان محقق نشد
عضو شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان گفت: تیم اقتصادی دولت متأسفانه درگیر زد و بندهای سیاسی است و با عزل و نصب‌ها و تغییراتی هم که صورت داد نتوانست سمت و سوی مناسبی به وجود آورد.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، علی صوفی دبیرکل حزب پیشرو اصلاحات از جمله کنشگران اصلاح طلب محسوب می‌شود که به عملکرد دولت در سال 97 انتقاد دارد و می‌گوید: تیم اقتصادی دولت به دنبال زد و بندهای سیاسی است و آنگونه که باید در جهت تحقق شعار سال نقش تأثیرگذاری ایفا نکرد؛ بنابراین، دولت در سال گذشته تنبل ظاهر شد.
او انتقادهای مطرح شده را فقط مختص به دولتِ روحانی ندانست و با ارائه فهرست‌های انتقادی از عملکرد اصلاح طلبان در مجلس خواستار پاسخگویی رئیس دولت اصلاحات در قبال عملکرد دولت و فراکسیون امید شد.
این فعال سیاسی که در شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان نیز حضور دارد با توجه به عملکرد ضعیف فراکسیون امید دورنمای روشنی برای جریان متبوعش در انتخابات 98 ترسیم نمی‌کند و می‌گوید: تاکید برای ارائه فهرست جداگانه اصلاح طلبان در انتخابات برای آن است که به مردم بگوییم این فهرست حداکثری اصلاح طلبان است؛ انتخابات 94 پیروزی چشمگیری داشتیم اما پتانسیل حداقلی، اثر خود را در عملکرد اصلاح طلبان به جا گذاشت.
گفتگو با علی صوفی در روزهای واپسین سال گذشته انجام شد، عملکرد دولت و مجلس برای حل مشکلات اقتصادی در سال گذشته، نحوه فعالیت اصلاح طلبان در انتخابات 98 مهمترین محورهای گفتگو با وی است.
متن این گفتگو به شرح زیر است:
سال 97 به عنوان «حمایت از کالای ایرانی» نامگذاری شده بود، به نظر شما که سابقه حضور در دولت را دارید، دولت و تیم اقتصادی به چه اندازه در تحقق شعار سال گذشته، تلاش کرد؟
به هیچ وجه تلاش‌ها چشمگیر نبود، تیم اقتصادی دولت متأسفانه درگیر زد و بندهای سیاسی است و با عزل و نصب‌ها و تغییراتی هم که صورت داد نتوانست سمت و سوی مناسبی به وجود آورد.
با چشم اندازی که در قبال عملکرد دولت در سال گذشته ترسیم کردید، پس معتقد هستید دولتِ روحانی علاوه بر کم کاری در تحقق شعار سال، در حل مشکلات اقتصادی منفعل ظاهر شد؟
متأسفانه رضایت بخش نبود و جهت گیری دولت در سال گذشته، در راستای ایجاد تحول، برطرف کردن موانع موجود و شتاب گیری برای پیشرفت یا توسعه اقتصادی کشور نبود و حالت انفعالی در پیش گرفت و به عبارت دیگر، دولت به روزمرگی گذراند.
*یعنی دولت در سال 97 تنبل بود؟
طبعاً همین طور است، اینکه می‌گوئیم حالت انفعالی دارد منظور آن است که در دولت رخوت دیده می‌شود، خودشان هم به این موضوع اذعان دارند از این رو نمی‌گویند دولتِ بانشاط، سرحال و زنده هستیم بلکه اعتقاد دارند این دولت فشلاست.
شما معتقد هستید دولتِ روحانی در سال گذشته تنبل بود، چرا معتقد هستید دولت ضعیف ظاهر شد؟ مصداقی توضیح می‌دهید؟
سوالی که مطرح می‌شود این است، چرا دولت و بخصوص رئیس جمهور وضع فعلی را تحمل و ادامه می‌دهد؟ باید تکلیف را یکسره کند. اگر واقعاً با مشکلاتی مواجه است که از حیطه اختیارات آن خارج است این مشکلات را با مقام معظم رهبری در میان بگذارد و از ایشان استمداد بطلبد، گزارشی به رهبر انقلاب تقدیم کنند و بگویند در این حوزه‌ها موفق نبودیم و یا از اختیارات ما خارج است؛ حداقل تکلیف خود را روشن کنند.
بالاخره دولت صاحب اختیار و نفوذ است، نمی‌توان به سادگی از اختیارات قوه مجریه عبور کرد، در مدیریت بازار ارز با توجه به اختیاراتی که به دولت واگذار و شورای هماهنگی اقتصادی با حضور سران قوا تشکیل شد به چه اندازه توانست وضعیت را سروسامان دهد؟
به اعتقاد بنده، رویکردهای اقتصادی دولتِ روحانی شباهت زیادی به رویکردهای اقتصادی دولتِ هاشمی دارد، در آن دوره نیز شاهد بودیم که رویکردهای غلط اقتصادی دولت که مبتنی بر اجرای فرمول‌های دیکته شده از سوی بانک جهانی بود، موجب شد تا قیمت ارز به شکل افسارگسیخته‌ای افزایش پیدا کند.
رویکردهای اقتصادی دولتِ روحانی شباهت زیادی به رویکردهای اقتصادی دولتِ هاشمی داردمتأسفانه تیم اقتصادی دولت با تکرار سیاست‌های غلط اقتصادی دولت سازندگی، زمینه افزایش فزاینده قیمت ارز در کشور را فراهم کرد. تفکر اقتصادی که بر دولتِ روحانی حاکم است، می‌گوید قیمت ارز باید واقعی شود به این معنا که نرخ ارز رسمی کشور باید کمترین فاصله را با نرخ آزاد بازار داشته باشد و به جای نظارت بر قیمت ارز، بر این باورند که نسبت عرضه و تقاضا است که اختلافات میان ارز رسمی و آزاد را تعیین کند و همین نگاه منجر به افزایش بی‌دلیل بسیاری از کالاها شد.
آقای صوفی انتخابات مجلس، دوم اسفند سال 98 برگزار خواهد شد، آیا در این دوره از انتخابات باز شاهد ائتلاف اصلاح طلبان با احزاب منتسب به دولت خواهیم بود؟
توجه داشته باشید در جریان انتخابات ممکن است اتفاقات غیرقابل پیش بینی رخ دهد اما چشم انداز فعلی حکایت از چنین ائتلافی ندارد.
یعنی اصلاح طلبان در انتخابات مجلس می‌خواهند فهرست جداگانه ارائه دهند؟
در ادوار گذشته تمام چهره‌های اصلاح طلب رد صلاحیت شدند اما در عین حال اصلاح طلبان با لیست حداقلی ناشناخته در صحنه باقی ماندند و در انتخابات شرکت کردند، گرچه پیروزی چشم گیر در تهران (انتخابات مجلس) به دست آوردند اما وجه و پتانسیل حداقلی، اثر خود را در عملکرد به جا گذاشت بنابراین اصلاح طلبان دیگر نباید این هزینه را پرداخت کنند.
خُب اگر چهره‌های اصلاح طلب از فیلتر انتخابات عبور نکردند، تکلیف جریان اصلاحات در انتخابات چه خواهد شد؟
مواضع رئیس دولت اصلاحات حاکی از آن است اگر وضع موجود ادامه پیدا کند، نمی‌شود برای انتخابات آینده امیدی داشتنظر اصلاحات از ناحیه رئیس دولت اصلاحات و شورای سیاستگذاری اعلام می‌شود اما بنده معتقدم اصلاح طلبان یا باید با کاندیداهای حداکثری که مورد تأیید قرار گرفتند لیست حداکثری ارائه دهند یا با شرایطی که در سال 94 داشتیم لیست ارائه ندهند، مگر آنکه شرایط تغییر کند و همان طور که تاکید کردم امکان ارائه لیست حداکثری وجود داشته باشد.
در صورت حضور اصلاح طلبان در انتخابات و ارائه فهرست واحد، آیا فراکسیون امید کارنامه قابل قبولی ارائه کرده است تا برگ برنده‌ای برای انتخابات باشد؟
رئیس دولت اصلاحات در دیداری که با فراکسیون امید داشت به صراحت اذعان داشت: «اگر مجلس و دولت نتوانند تحولی ایجاد کنند از دست من (خاتمی) هم کاری ساخته نیست از این رو مردم با حرف من نیز نخواهند آمد» بنابراین مواضع خاتمی حاکی از آن است اگر وضع موجود ادامه پیدا کند، نمی‌شود امیدی داشت.
پس اصلاح طلبان نتوانستند مطالبات و دغدغه‌های مردم را پاسخ دهند؟
اگر پاسخ داده بودند رئیس دولت اصلاحات چنین سخن نمی‌گفت.
آیا قبول دارید در سال انتخابات، اصلاح طلبان باید پاسخگوی عملکرد دولت و مجلس باشند؟
قطعاً باید پاسخگو باشند؛ هم رئیس دولت اصلاحات و هم سایر اصلاح طلبان باید پاسخگوی عملکرد دولت و اصلاح طلبان مجلس باشند.
شما خواهان فهرست مستقل از ناحیه اصلاح طلبان در انتخابات 98 هستید، در صورتی که شاهدیم اصلاح طلبان در مجلس فعلی صاحب کرسی و فراکسیون هستند، از آنجا که گفتید مطالبات مردم از سوی آنها پاسخ داده نشد مصداقی درباره انتقاداتی که به همفکرانتان در مجلس دارید صحبت می‌کنید؟
اصلاح طلبان مجلس بزرگترین خطا را در رأی اعتماد به دولت روحانی در سال 96 انجام دادند؛ فرصت‌ها کشته شد چون خیلی محافظه کارانه وارد کار شدند و به جای نقد و بررسی فهرست پیشنهادی کابینه و با توجه به انتقاداتی که اصلاح طلبان به لیست وزرای پیشنهادی، مطرح کرده بودند، فراکسیون امید باید همراه مردم و عقبه رأی روحانی می‌شدند و رئیس جمهور را وادار به تجدید نظر در لیست پیشنهادی می‌کردند اما این کار انجام نشد و جالب آنکه هنوز چند ماه از کار دولت نگذشته بود که زمزمه‌های استیضاح برخی وزرا بلند شد و شروع به استیضاح کردند و این اشتباه دوم آنها بود؛ به همین جهت عملکرد خوبی را از خود به جا نگذاشتند.
با این اوصاف اگر اصلاح طلبان لیست جداگانه بدهند به پیروزی در انتخابات خوش بین هستید؟ اگر امیدی ندارید چرا بر حضور مستقل در انتخابات تاکید می‌کنید؟
اگر لیست حداکثری هم ارائه بدهیم باز ممکن است با نارضایتی‌هایی که مردم دارند و دلسردی و یاس و ناامیدی که پیدا کرده‌اند کمتر حاضر شوند رأی بدهند اما در عین حال اصلاح طلبان می‌توانند بگویند این لیست حداکثری ما در انتخابات است.
منبع:مهر
انتهای پیام/
