آیا گاز ترکمنستان و ازبکستان به اروپا خواهد رسید؟
آیا تجارت اروپایی میتواند بر منابع گازی ترکمنستان و ازبکستان تکیه کند؟
به گزارش خبرنگار گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، به نقل از دویچه وله طی یادداشتی مزایا و معایب صادرات گاز از ترکمنستان و ازبکستان را به اتحادیه اروپا بررسی شده است که به شکل زیر میباشد.
شش سال پس از شکست پروژه نابوکو، خط لولهای که برنامه ریزی شده بود تا از طریق آن گاز ترکمنستان و آذربایجان به آلمان و سایر کشورهای عضو اتحادیه اروپا برسد، در رسانههای آلمان دوباره اشاراتی به امید صنایع اروپایی به واردات گاز از ترکمنستان به چشم میخورد. در همین حال، وضعیت استخراج گاز در ترکمنستان و سایر کشورهای آسیای مرکزی تغییر کرده است. آیا امیدی به صادرات سوخت گازی از این منطقه به اتحادیه اروپا وجود دارد؟
گاز ترکمنستان و بدهی به چینی ها
برای خریداران بالقوه که به دنبال راههایی برای انتقال گاز از ترکمنستان به اروپا بودند، دور زدن روسیه یا علاوه بر مسیرهایی که از طریق فدراسیون روسیه انجام میشد، توافق کشورهای حاشیه خزر در مورد کنوانسیون دریای خزر یک رویداد خوشایند بود. ناتالیا خاریتونووا، هماهنگ کننده شبکه مشترک کارشناسان اوراسیایی Jeen ، خاطر نشان میکند که در شکل فعلی خود، به نظر میرسد که ترکمنستان میتواند یک خط لوله از طریق آب منطقه خود در دریای خزر بدون دریافت رضایت از روسیه و ایران بسازد. ضمنا دومین نکته مثبت این توافق برای اتحادیه اروپا، راه اندازی سریع خط لوله Trans-Adriatic Pipeline TAP و شاخههای TANAP موجود با مرکز در ترکیه است.
اما همچنین یک نقطه منفی بسیار جدی وجود دارد: که آن درگیری عشقآباد با بدهیهای بالا در امور مربوط به گاز، و احتمالا وابستگی کل اقتصادش، به چین است.
این کارشناس روس در مصاحبه ای با DW توضیح می دهد: "خوشحالی بیش از حد مقامات ترکمن از فرصت های ارائه شده توسط پکن در سال های صفر برای توسعه مشترک معادن ترکمنستان، ساخت خط لوله به چین و خرید مقادیر زیاد گاز، عشقآباد را در دام خود انداخت. او اکنون وامهای چینی را با گاز خود پرداخت میکند، بنابر آنچه که کارشناسان داخلی میگویند نه هیچ درآمدی از این صادرات وجود داشته و نه فرصتی برای ارائه حجم قابل توجه گاز به بازار آزاد دارد. بله، چینیها تا حدودی سیستم خط لوله گاز را در این جمهوری مدرن کردهاند، اما، فساد را کاهش نداده و مقامات را به عادی سازی روابط تجاری با شرکای خارجی تحریک نکردهاند. "
آیا تجارت آلمانی علاقمند به گاز ترکمنستان است؟
در نهایت، به گفته وی، نشانهای بد برای اتحادیه اروپا، دیدار رئیس گازپروم، الکسی میلر، از ترکمنستان در پایان ماه مارس است. این سومین سفر میلر در چند وقت اخیر به آنجا است و به گفته خاریتونووا، واضح است که گازپروم، با استفاده از شرایط موجود، قصد دارد آن گازی را که چینیها هنوز استخراج نکردهاند، بدست آورد.
مدیر بخش "انرژی و مواد اولیه" از شرکت مشاوره بین المللی برلین Pflüger آرش دوئرو (آرش دوئرو) میگوید: "آلمان مدتهاست علاقمند به واردات گاز ترکمنستان، که چهارمین ذخایر بزرگ گازی را در جهان دارا است، میباشد. اما تا به حال، اصلیترین مانع تحقق آن وضعیت دریای خزر بود (برای صادرات آن). پروژههای زیادی چون خطوط لوله از بستر دریا به آذربایجان و به ترکیه و سپس از طریق زیرساختهای ترکیه به اتحادیه اروپا در امتداد به اصطلاح "کوریدور جنوبی" وجود داشت. اجرای پروژهها در اینجا به دلیل تنوع زیاد در حقوق بین الملل، و همچنین به دلیل مخالفت چندین کشور منطقه خزر، از جمله روسیه ممکن نشده بود".
این منبع به دویچه وله گفت: "در حال حاضر کارهایی در این زمینه انجام شده است و من، نماینده رسمی صنعت آلمان نیستم، اما براساس تجربه همکاری نزدیک با آن، میتوانم بیان کنم که علاقه زیادی به کل این منطقه وجود دارد."
این کارشناس آلمانی گفت: "من تنها از ترکمنستان صحبت نمیکنم، در اینجا میتوان از ازبکستان نام برد که دارای ذخایر قابل توجه گازی است. در ازبکستان تنظیم امور سرمایه گذاری خارجی و به طور کلی شرایط تجارت مشترک کار مشکلی بود، اما آنچه دولت جدید در دو سال گذشته از لحاظ نوسازی انجام داده، البته، در شرکتهای آلمانی به شدت علاقه به گاز و نفت ازبکستان به وجود آورده است. با این حال، ازبکستان نیز دارای ویژگیهایی از نظر صنعت انرژی آلمان است. در مقایسه با ترکمنستان، در درجه اول، جغرافیای این کشور است، که دسترسی به خزر ندارد.
جغرافیای ازبک، گازپروم و لوکاویل
آرش دوئرو خاطر نشان ساخت: "این یک مشکل اضافی است، که باید در مورد پمپاژ سوخت از طریق کشورهای ترانزیت شونده دیگر فکر کرد، اما این مساله قابل حل است. در اینجا بهتر است که به TANAP ترکیه توجه کرد که به TAP متصل خواهد شد، که در حال آماده شدن برای آغاز به کار در سال 2020 است. اما توان آن محدود به 10 میلیارد متر مکعب در سال، با امکان گسترش تا 20 میلیارد، "- اما، با این حال، کافی نیست.
دوئرو میگوید: "اگر چه از لحاظ نظری، شما می توانید طرح هایی شبیه به" جریان شمالی "را تصور کنید، زمانی که مراحل دوم و سوم را بتوان به مرحله اول اضافه کرد. این کار راحت تر است، زیرا بسیاری از موافقتنامههای بین دولتی در این مورد رسمی شدهاند. البته در این زمان نیازمند هماهنگی عمیق تری با آذربایجان میباشد که او خود میخواهد عرضه کننده باشد، گر چه ذخایر او در دراز مدت برای پر کردن لولهها به اندازه کافی نیست. به همین دلیل او، مانند ترکیه، باید به نقش حمل و نقل کننده علاقه نشان دهد".
ناتالیا خاریتونووا به نوبه خود، به جنبه دیگر توجه جلب میکند. به گفته وی، ازبکستان در حال حاضر به دنبال راههایی برای جذب سرمایه گذاران است در حالی که "ازبکنفتگاز" در حال حاضر تعداد بسیار زیادی از شرکای خارجی دارد.
خاریتونووا اظهار داشت: "هر دو شرکت گازپروم و لوکاویل و آمریکاییها (در اوایل ماه آوریل گزارش شد که شرکت توسعه اپسیلون استخراج خود را در معادن مختلف افزایش داد و ساخت خطوط اضافی را تسریع کرده است) و چین و کره جنوبی در این میان بسیار قابل توجه هستند. اما در عین حال، "ازبکنفتگاز" نیز بر روی سدی از بدهی نشسته است. با توجه به گزارشهای داخلی و رسانهها، او اکنون به خاطر "Uz-Kor Gas Chemical" به سرمایه گذاران کرهای 300 میلیون دلار بدهکار است و لوکاویل نیز دو برابر آن میباشد. و اکنون لوکاویل چندین معدن برای اکتشاف گرفته است، و احتمالا به زودی کرهایها نیز چنین معادنی دریافت خواهند کرد. انتظار می رود رییس جمهور کره جنوبی در اواسط ماه آوریل به تاشکند برود.
سرمایه گذاران اروپایی از ازبکستان چه انتظاری دارند؟
"ازبکنفتگاز" با غرق شدن در بدهی، همچنان عجلهای برای پرداخت آن ندارد، و وابستگی خود را به بازیگران خارجی افزایش میدهد. کارشناسJeen میگوید: "به تازگی، شرکت دولتی چینی CPTDC با اشاره به کمبود ارز، از رئیس جمهور ازبکستان درخواست کرده است تا در پرداخت 16 میلیون دلار بدهی "ازبکنفتگاز" که به مدت چندین سال به او پرداخت نشده است، مشارکت کند." در عین حال، این کارشناس معتقد است که امروزه تامین کنندگان بالقوه گاز ازبک در بازار اروپایی مزایای رقابتی قابل توجهی نسبت به ترکمنستان دارند.
آرش دوئرو گفت: مهمترین چیز این است که ببینیم چه چیزی برای ایجاد شرایط مناسب چارچوب دار برای سرمایه گذاری درازمدت ضروری است." متاسفانه، در ترکمنستان این فرایند کاملا خودسرانه به نظر میرسد و این یک مانع جدی است و در مورد ازبکستان توصیه می شود روی آینده کار کند. تنوع اعتبارات برای صادر کننده ضروری است. " به گفته دوئرو، پیشنهادی برای تامین مالی سریع از چین، گازپروم یا لوکاویل ممکن است بسیار جذاب باشد و در تاشکند گفته شود که "ممکن است دیگر کسی این پیشنهادات را ندهد، پس ما آنچه را که میدهند را خواهیم گرفت".
دوئرو درخلاصه گفت: "اما تاشکند باید از دیدگاه دراز مدت برای پیدا کردن منابع دیگر تلاش کرده و زمینه را برای بازگران دیگر محدود نکند، مثل جذب صندوق بین المللی پول، بانک جهانی و موسسات اروپایی. شرایط برای کسب و کار اروپاییها باید بهبود یابد، آنگاه سرمایه خودش خواهد آمد. اول از همه، در ازبکستان، پس از اصلاحات، باید مکانیزمهای قابل اطمینانی برای محافظت سرمایه گذاران از سلب مالکیت ایجاد شود. "
انتهای پیام/