پای حرف سیل زدگان مازندران؛ اعتبارات تخصیصی برای بازسازی بناهای مسکونی کافی نیست

به گزارش خبرگزاری تسنیم از مازندران، روزهای پایانی سال 97 بود که بارش باران سیل آسا سبب طغیان رودخانه و آبگرفتگی بسیاری از معابر و منازل مسکونی در شهرها و روستاهای مختلف مازندران شد.

زلزله و سیل همواره از جمله بلایای طبیعی و غیرمترقبه محسوب می‌شود که قبل از وقوع آن باید به فکر چاره بود تا در هنگام قرار گرفتن در شرایط بحران قابلیت مهار و کنترل آن در هر منطقه وجود داشته باشد.

اکنون حدود یک‌ ماه از آغاز سیل ویرانگر در مازندران می‌گذرد و مردم مناطق سیل‌زده مازندران در شهرهای بهنمیر، سیمرغ، بابل و ساری منتظر حمایت‌های اساسی مسئولان هستند.

خبرگزاری تسنیم در مازندران برای بررسی نحوه خدمات‌رسانی مسولان به میان مردم مناطق سیل‌زده این استان رفته تا از نزدیک پای حرف مردم بنشیند و مشکلات آنها را به مسولان انعکاس دهد.

یکی از خانواده‌های درگیر سیل اخیر در گفت‌وگو با تسنیم اظهار داشت: متاسفانه بعد از گذشت یک‌ ماه از این اتفاق هنوز محل مناسبی برای اسکان خانواده‌اش مهیا نشده و بسیاری از کمک‌ها صرفا در خروج گل و لای از منازل و تعمیر ادوات زندگی آنها و بسته‌های غذایی خلاصه شده است.

وی افزود: متاسفانه بسیاری از مسئولان که برای بازدید در محل حضور پیدا می‌کنند از خودروی خود پیاده نمی‌شوند و از پشت درب منازل بازدید و آنجا را ترک می‌کنند.

یکی دیگر از سیل‌زدگان مازندران اظهار داشت: اقدامات خوبی از سوی سپاه پاسداران و بسیج برای تسکین آلام و دردهای آنها صورت گرفته اما دیگر مسئولان حتی وعده‌های خود را زیر پا گذاشتند و یادشان رفته در روزهای اول چه قول‌هایی به آنها دادند.

وی افزود: بسیاری از ما برای حفظ ناموس و خاک خود در دوران دفاع مقدس حضور فعال داشتیم اما اکنون ناموس و مال ما در خطر قرار دارد و هیچ جایی برای اسکان به ما اختصاص داده نشد.

این شهروند ادامه داد: در مجموع 50 میلیون تومان تسهیلات از سوی دولت برای ساخت منزل و تهیه ادوات زندگی در نظر گرفته شده و این مبلغ در شرایط کنونی اقتصادی حتی کفاف ساخت یک انباری را نمی‌کند.

یکی دیگر از سیل‌زدگان مازندران اظهار داشت: بسیاری از مسئولان برای گرفتن عکس‌های گزارشی در منازل ما حضور پیدا می‌کنند در صورتی‌که انتظار ما از آنها بیشتر بوده و باید در سریع‌ترین زمان ممکن نسبت به رفع مشکل پدید آمده اقدام شود.

وی افزود: توزیع سه مرتبه بسته غذایی کنسرو و نان برای یک خانواده 7 نفره در طول یک‌ماه کافی نبوده و حتی این اقدام به صورت نمایشی بوده و بسیاری از مردم برای دریافت این بسته‌ها با یکدیگر درگیر می‌شوند که این شرایط در خور شان مردم این کشور نیست.

به‌نظر می‌رسد با توجه به برخورداری مازندران از مراکز اقامتی و رفاهی متعدد می‌توان از آنها برای اسکان موقت سیل‌زدگان بهره گرفت تا با حفظ کرامت انسانی نسبت به برطرف کردن مشکلات سیل‌زدگان این استان اقدام شود.

گزارش از هومن رمضانیان

انتهای پیام/ح