تفکیک وزارت صمت کارخانجات ورشکسته را راه نمیاندازد/ رونق دلالی در راه است
رئیس مرکز تجارت جهانی ایران گفت: راه اندازی واحدهای تولیدی و کارخانجاتِ ورشکسته و یا نیم کاره، همت و برنامه و تیم قوی میخواهد نه احیاء "وزارت بازرگانی" و تفکیک وزارت "صمت".
به گزارش خبرگزاری تسنیم، محمدرضا سبزعلیپور رئیس مرکز تجارت جهانی ایران در حاشیه دیدار نوروزی خود با گروهی از مدیران و فعالان اقتصادی عضو مرکز جامع صادراتی ایران ضمن تقدیر و تشکر از بیانات نوروزی مقام معظم رهبری و نامگذاری سال 98 از جانب امام خامنه ای بعنوان سال "رونق تولید" به دورنمای سال پیش رو پرداخت و گفت: حضرت آیتالله خامنهای در پیام سال جدید خود با تأکید براینکه اولویت و مشکل اصلی، فوری و جدی کشور، مسئله اقتصاد است، از «کاهش ارزش پول ملی» «قدرت پایین خرید مردم» و «تعطیلی و ورشکستگی تعداد زیادی از کارخانجات» بعنوان مشکلات و معضلات مهم اقتصاد کشور یاد و تأکید نمودند: بر اساس مطالعه و همچنین نظرات کارشناسان، کلید حل همه این مشکلات، در گرو «توسعه تولید ملی» است.
رهبر انقلاب اسلامی با اشاره به استقبال مردم از شعار سال 97 یعنی «حمایت از کالای ایرانی» و آثار مثبت آن، افزودند: «امسال، مشکل محوری و اصلی کشور، مسئلۀ «تولید» است زیرا اگر تولید جریان یافته و به حرکت درآید، هم مشکلات معیشتی و اِشتغال جوانان حل میشود و هم موجب استغنای کشور از بیگانگان و دشمنان خواهد شد و حتی میتواند مشکل ارزش پول ملی را نیز تا حدود زیادی برطرف کند، بنابر این و به همین دلیل من شعار امسال را «رونق تولید» قرار دادم.
علیپور افزود: در این ایام و در این مقطع از زمان که سوء مدیریتها و مشکلات اقتصادی از یکسو و جنگ اقتصادی آمریکا و تحریمهای بین المللی و عناد و دشمنی ترامپ و همپیمانانش از سوی دیگر، کشور را تحت فشار قرار داده و روح مردم عزیزمان را آزار میدهد، الحق و الانصاف مقام معظم رهبری بجا و درست فرموده اند که رونق تولید و تأکید بر شتاب گرفتن چرخۀ "تولید داخلی" دارای معنا و مفهوم خاص و ویژه ای میباشد، زیرا تحقق "رونق تولید" و بقول معروف اجابت "شعار سال" فواید و دست آوردهای متعدد و چشمگیری را برای ایران و ایرانی در پی خواهد داشت، از "افزایش درآمد ملی" و "افزایش صادرات غیرنفتی" و "رشد اقتصادی" گرفته تا "کاهش قاچاق" و "اقتدار اقتصادی" و "رهائی از وابستگی به نفت و اقتصاد تک محصولی"، "بالا بردن درآمد و قدرت خرید مردم" و "ایجاد اشتغال و مهار سریع بیکاری" و... دهها مورد مثبت دیگر جزء دستاوردها و تحقق "رونق تولید ملی" خواهد شد.
وی تصریح کرد: همچنانکه قبلاً نیز گفته ام، راه اندازی "چرخ تولید" و ایجاد "رونق تولید" برنامه صحیح میخواهد و مردِ عمل و باید همه دولتمردان و همه امکانات دولتی و بخش خصوصی در این راه بسیج شوند و بطور شبانه روزی کار کنند تا این مهم تحقق یابد، کشور پیشرفت کند، مشکلات اقتصادی مرتفع گردد و فرآمین مقام معظم رهبری هم روی زمین نماند والا با حرف و سخنرانی و ظاهرسازی و بازی بازی کردن، چرخ تولید هرگز به گردش درنخواهد آمد!! اگر قرار باشد که مسئولین کشور بجای کار شبانه روزی، فقط تظاهر به کار بکنند و روزها و ماهها را با جلسه و دور هم نشینی و بازدید از کارخانه ها و صدور دستورات و بخشنامه ها و.... سپری کنند، قطعاً آب از آب تکان نخواهد خورد و در انتهای سال 98 نه تنها تولید کشور رونقی نخواهد گرفت بلکه تعداد دیگری از همین کارخانجات و واحدهای تولیدی فعال امروزی کشورمان هم به جُرگه ورشکسته ها خواهند پیوست!! پس رونق تولید همت بلند میخواهد مرد عمل!!
سبزعلیپور اظهار داشت: ماه اول سال 98 سپری شد و چند روزی است که وارد ما دوم سال شده ایم اما در این چهل روزی که از سال جدید گذشته، هیچ خبر مثبتی در خصوص توسعه تولید به گوش نرسیده و از اَعمال و رفتار دولتمردان بوی توجه به "تولید" به مشام نمی رسد!! تنها مبحثی که در روزهای گذشته از طرف دولت به آن پرداخته شده است، بحث تفکیک "وزارت صنعت، معدن و تجارت" و همچنین احیای مجدد "وزارت بازرگانی" بوده است!! معلوم نیست در سالی که قرار است رونق تولید هدف باشد چرا دولت به یاد رونق بازرگانی افتاده است؟!! آیا چنین سیاست و عملکردی سوال برانگیز نیست؟ چرا پس از گذشت چهل سال هنوز در "آزمون و خطا"، "شل کن و سفت کن" گیر کرده و در "دور تسلسل" افتاده ایم؟!! تا چشم به هم بزنیم 10 ماه پیش رو نیز بسرعت سپری خواهد شد و به انتهای سال 98 خواهیم رسید اما با چه دست آورد مثبتی؟ که هنوز دورنمای آن روشن نیست!!
وی در ادامه تشریح کرد: تیر ماه سال 90 بود که هیات وزیران دولت دهم، ادغام وزارت صنایع و معادن در وزارت بازرگانی را ابلاغ کرد تا "وزارت صنعت، معدن و تجارت" تشکیل شود اما این ادغام که برخی آن را نتیجه تسویه حسابهای جریانی در دولت دهم با وزرای غیر همسو با خود میدانستند سبب شده که پس از گذشت حدود هشت سال از آغاز به کار وزارتخانه جدید، هنوز بلاتکلیف باشد و اندر خم ادامه مسیر فعلی و یا تفکیک مجدد گیر کرده باشد!! اکنون هشت سال از زمان ادغام این دو وزارتخانه میگذرد ولیکن بنظر میرسد که نفس ادغام این وزارتخانه ها کاری غلط و اشتباه بوده و از لحاظ کارشناسی نیز درست عمل نگردیده و بستر مناسبی هم برای این کار فراهم نشده و متأسفانه مانند بسیاری از اقدامات و عملکردهای دولتی در فضایی کاملاً احساسی انجام شده است.!!
سبزعلیپور تصریح نمود: ادغام احساسی و بدون برنامه چهار وزارتخانه در یک وزارتخانه نه تنها نارضایتی غالب فعالان اقتصادی را بدنبال داشته بلکه موجب شده است تا بنیان و اساس چهار بخش مهم تحت مدیریت این وزارتخانه (صنایع سنگین، صنایع سبک، معدن و تجارت) بهم بریزد بطوریکه به صنعت با دید تجاری نگاه شده و برعکس به تجارت با دید صنعتی نگریسته و برای آن برنامه ریزی نادرستی تدوین نموده اند و همین امر موجب شده تا حال و احوال صنعت و معدن کشور و همچنین بازرگانی ایران خوب نباشد و سینه پهلو بکند!! به زبانی ساده میتوان گفت که طی سالهای اخیر بخشی از صنایع و شرکتهای تولیدی کشور ورشکست شده و مابقی کارخانجات نیز یا در آستانه ورشکستگی هستند و یا با حداقل ظرفیت فعالیت میکنند!! بخش معدن نیز مدتی است که سکته کرده و خود را به زور حرکت میدهد!! از تجارت و بازرگانی نیز خبری نیست و فعالیتهای قاچاق، تجارت سالم و شفافِ کشور را تحت الشعاع خود قرار داده است!! آیا این نتیجه ای بود که از ادغام وزارتخانه ها دنبال میکردیم و یا قرار بود که با این ادغام ها، همه امورات و کارها در همه زمینه ها و بخشهای اقتصادی کشور روغن کاری شده و بهتر از گذشته چرخ آنها بچرخد؟
وی تأکید کرد: اینجانب سالهاست که به کررات این موضوع را میگویم که وقتی به یکباره سکان چهار وزارتخانه ای را که در دورانی نه چندان دور، چهار وزیر آنهم در دوران سازندگی و در اوج مشکلات پسا جنگ تحمیلی آنها را اداره میکردند را بدست یک نفر بدهیم نباید توقعی بیشتر از این هم از صنعت و تجارت کشور داشته باشیم فلذا اگر این وزارتخانه را "صمت" مجدداً تفکیک و به دو وزارتخانه "صنایع و معادن" و "بازرگانی" برگردانیم و با روش و برنامه های غلط فعلی و همین تیم اقتصادی آنها را اداره و مدیریت کنیم نه تنها اوضاع بهتر و مفیدتر از امروز نخواهد شد بلکه حال و روز "صنعت و معدن و تجارت" از این هم بدتر خواهد شد.!!
علیپور اذعان داشت: بسیار روشن است که پیشرفت کشور در گرو دو عنصر علم و تولید است. یک کشور برای دستیابی به اهداف خود نیازمند اولاً عنصر علم و دانش و ثانیاً عنصر تولید یعنی عمل و کار براساس دانش خود میباشد. از این رو اهمیت و ضرورت "رونق تولید" در این مرحله از عمر مبارک نظام اسلامی و در دهه عدالت و پیشرفت به روشنی آشکار و نمایان است.
"رونق تولید" و حمایت از تولید ملی راهکار و خط و خطوط مناسب و حیاتی است که دولت و مسئولین امر باید بدنبال تحقق آن باشند و این بدان معناست که گام برداشتن در راستای شعار سال 1398 موجب میشود تا آمار بیکاری، فقر و... بسرعت کاهش یافته و امور اشتغالزایی خانواده ها و بزرگتر شدن سفره مردم نیز محقق شود.
شایان ذکر است که رهبر معظم انقلاب با نامگذاری سال 98 تحت عنوان "رونق تولید" در اصل خط و خطوط را برای دولت، مسئولین امر و فعالان اقتصادی مشخص و تبیین نموده اند اما نکته مهم و بحث اساسی اینجاست که تحقق "رونق تولید" و گردش صحیح "چرخ تولید" در این کشور آنهم در این اوضاع حساس و تحریمی، که هر روز باید منتظر حمله جدیدی از طرف دشمن باشیم اصلی و ابدا با حرف و سخنرانی محقق نخواهد شد بلکه رونق تولید نیازمند برنامه، سیاستگذاری صحیح، بسترسازی و فراهم آوردن امکانات و فاکتورهای لازم برای بازوان اجرایی کشور یعنی فعالان اقتصادی بخش خصوصی میباشد زیرا تولید فقط و فقط به دست توانمند صاحبان صنایع و صاحبان سرمایه و کارآفرینان در بخش خصوصی قابل تحقق میباشد و بجای اینکه دولت مزاحم و رقیب بخش خصوصی باشد فقط و فقط باید سیاستگذار، بسترساز و حامی بخش خصوصی باشد ولا غیر.
وی گفت: در حال حاضر هزاران کارخانه و واحد تولیدی کوچک، متوسط و بزرگ نیمه فعال و یا ورشکسته در سراسر ایران وجود دارند که در صورت ساماندهی و رسیدگی به مشکلات آنها، قطعاً میتوانند بطور 100% وارد مدار تولید شوند و در همین زمان صدها کارخانه و واحد تولیدی و صنعتی در حال ساخت و یا نیمه کاره در اقصی نقاط این سرزمین هستند که با کمی حمایت، میتوان آنها را نیز به بهره برداری رسانید و وارد خط تولید کرد و با این حرکت میتوان صدها هزار شغل ایجاد نمود و بازار را تا حدود زیادی به تحرک واداشت.!!
اما نکته مهم این است که راه اندازی این واحدهای تولیدی و کارخانجاتِ ورشکسته و یا نیم کاره، همت و برنامه و تیم قوی میخواهد نه احیاء "وزارت بازرگانی" و تفکیک وزارت "صمت"!! طرح بحث احیاء "وزارت بازرگانی" و تفکیک وزارتخانه "صمت" از جانب دولت دوازدهم آنهم در این ایام پر التهاب، بنوعی پاک کردن صورت مسئله میباشد و دادن آدرس غلط به مردم، زیرا احیاء "وزارت بازرگانی" به تنهایی متضمن رشد و شکوفایی اوضاع اقتصادی ایران، تحقق اقتصاد مقاومتی، توسعه اشتغال و بهبود سطح زندگی مردم نخواهد بود.
این صاحب نظر اقتصادی در ادامه سخنان خود بیان نمود: متأسفانه عملکرد غالب مسئولین اقتصادی کشور چندان رضایت بخش نیست و حال و روز مریضِ اقتصادمان، مبین این ادعاست ولیکن علیرغم میل باطنی ام باید عرض کنم که عملکرد دولتمردان چنین گواهی میدهد که این دولت، اعتقاد چندانی به "رونق تولید" ندارد و برعکس به بخش تجارت و علی الخصوص واردات بیشتر بها میدهید، از همین رو اگر دولت با این فرمان به پیش برود، قطعاً در سالجاری بجای "رونق تولید" شاهد رونق و شکوفایی بخش "دلالی" خواهیم بود!! البته امیدوارم تشخیص و نظر اینجانب صد در صد غلط باشد و دولت محترم با اِعمال تغییرات اساسی در برنامه ها، سیاستها و تیم اقتصادی اش، موجب رشد و شکوفایی اقتصاد ایران در تمامی ابعاد و بخشهای تولید (صنعتی و معدنی)، تجارت (بویژه صادرات غیر نفتی) و خدمات بشود و سطح معیشت مردم شریف ایران را نسبت به شأن آنان ارتقاء دهد.
رئیس مرکز تجارت جهانی ایران در پایان سخنانش گفت: امسال در یک شرایط کاملاً ویژه و حساسی قرار داریم که همین امر موجب شده تا مقام معظم رهبری مجدداً به موضوع اقتصاد نگاه ویژه ای داشته باشند و حتی شعار امسال را نیز "رونق تولید" آنهم در راستا و مسیر "اقتصاد مقاومتی" تعین نمایند و بارها در فرمایشات و سخنانشان بر لزوم توجه دولت و مسئولین کشوری به اقتصاد مقاومتی اشاره ای خاص داشته اند زیرا در حوزه اقتصاد مقاومتی مبارزه جدی و مؤثر با فساد اقتصادی و حرکت جهادگونه در عرصه اقتصادی کشور و تلاش برای کاهش نرخ تورم، تأمین معیشت مردم، ایجاد اشتغال و کاهش بیکاری، رشد امنیت اقتصادی و اهمیت دادن به تجارت جهانی و مدیریت صحیح واردات و کمک به صادرات واجب و لازمالاجراست که این مهم بدون "رونق تولید ملی" محقق نخواهد شد.
از همین رو صلاح ایران و ایرانی بر این است تا همه بزرگواران و مسئولین نظام بدور از هرگونه گرایشات سیاسی و با اتحاد و همدلی و با حمایت قوای سه گانه زمینه تحقق فرمایشات مقام معظم رهبری و آرامش و رفع تمام مشکلات داخلی و بین المللی ایران را به وجود آورند. فلذا باتوجه به مشکلات اقتصادی حاکم بر جامعه که بخش اعظم آن بیش از اینکه بدلیل تحریمهای خارجی باشد بر اثر سوء مدیریت دولتمردان قبل و حال و کم کاری تیم اقتصادی دولت تدبیر و امید بوده، تصورم بر این است که اراده برخی از مسئولین، علی الخصوص دولتمردان جهت رفع نابسامانی های اقتصادی و اجرای سیاست های "اقتصاد مقاومتی" و "رونق تولید" ضعیف میباشد و با این روند در سالجاری هم مشکلات و موانع موجود بر سر راه اقتصاد و فعالان اقتصادی ایران از بین نخواهد رفت و متأسفانه به فعالیتهای قاچاق نیز دامن زده خواهد شد، این در حالیست که هیچکس و هیچ گروه و جناح سیاسی جلوی دولت را نگرفته اند تا موانع اقتصادی را برطرف نکند زیرا بعضاً دولت میگوید که ما میخواهیم کار کنیم اما برخی نمی گذارند آیا واقعاً کسی جلوی دولت را گرفته تا مبادا بوروکراسی اداری را از بین نبرد و یا در برابر دولت مانع تراشی میکنند تا به صادرکنندگان و فعالان اقتصادی احترام نگذارد و امورات را برای فعالیت قانونمند آنان تسهیل ننماید؟ قطعاً همچین چیزی وجود ندارد پس نباید دولتمردان بی میلی و کم کاری خود را به گردن مخالفین دولت بیاندازند و اگر غیر از این است و دولت فی الواقع خدمتگذار ملت و ارادۀ سازندگی دارد، پس ضروری است که از همین امروز آستین ها را بالا بزند و اقدامی در خور تحسین در جهت رفع موانع کسب و کار فعالان اقتصادی و تکریم ارباب و رجوع و رونق تولید انجام دهد و نتیجه آن را هم در کوتاه مدت ببیند.
انتهای پیام/