مرزبان: برای کلوپ روحیه مبارزه‌طلبی بازیکن از همه چیز مهم‌تر است/ او از جوانی ژن برنده شدن را داشت


کارشناس فوتبال کشورمان گفت: یورگن کلوپ از همان زمانی که در تیم ماینتس بود ژن برنده شدن در وجودش بود و آن را به بازیکنان منتقل می‌کرد.

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، علیرضا مرزبان که زمانی در تیم ماینتس آلمان به عنوان مربی کار می‌کرد، مدعی شد در آن مقطع سیروس دین‌محمدی و یورگن کلوپ از جمله بازیکنان این تیم بودند. از این رو و به بهانه کامبک رؤیایی لیورپول در بازی برگشت نیمه نهایی لیگ قهرمانان مقابل بارسا، مرزبان صحبت‌هایی را در مورد سرمربی آلمانی این تیم مطرح کرد.

مرزبان در ابتدا در مورد شخصیت کلوپ گفت: اول اینکه او در یک خانواده خیلی خوب بزرگ شده است، خانواده‌ای که اصرار بر این داشتند که یورگن درس‌هایش را خیلی خوب بخواند. از نظر فوتبالی نیز او بازیکن بزرگی نبود. بزرگ‌ترین قدمی که کلوپ  برداشت از تیم روتویس فرانکفورت به ماینتس آمد و در لیگ دوی آلمان بازی کرد. پست اصلی او دفاع راست بود و با توجه به اینکه مربی سابق این تیم که الان فوت شده به نام ولفگانگ فرانک، تأکید زیادی روی ضربات ایستگاهی داشت، بازیکنان آن زمان تیم اکثراً بالای 190 سانتیمتر قد داشتند و کلوپ نیز تأثیرگذاری زیادی را روی این ضربات داشت. کلوپ در دوران بازیگری‌اش بسیار احساسی بود و شرایط بازی اگر مثبت نبود این مسئله آزارش می‌داد. در کل خیلی تحت تأثیر بازی قرار می‌گرفت و به خاطر همین جزو نفراتی بود که همیشه در رختکن تنش ایجاد کرده و با بازیکنان دیگر مشاجره لفظی داشت. او عقیده داشت برخی از نفرات تیم آن‌طور که باید در زمین مبارزه نمی‌کنند و این اعتراض‌هایش موردپسند برخی از بازیکنان تیم نبود.

وی در ادامه از ژن خوب مربی لیورپول صحبت کرد و گفت: ژنی که در کلوپ دیده می‌شد همیشه ژن برنده شدن بود. او اعتقاد قلبی به این داشت که ماکسیمم را باید در کارمان داشته باشیم. از نظر او مهم نبود چقدر کیفیت داشتیم بلکه تأکید داشت بازیکنان هر آنچه در توان دارند و بلد هستند را باید صد درصد  به نمایش بگذارند که این ایده جالبی بود. جالب اینکه کلوپ همان موقع که در ماینتس فوتبال بازی می‌کرد در کلاس مربیگری هم شرکت داشت و دنبال این بود که مدرک لیسانس خود را در این حرفه به دست بیاورد. او روحیه فوق‌العاده‌ای برای هدایت تیم داشت. در آن زمان بعد از اینکه تحصیلات دانشگاهی‌اش را در فرانکفورت تمام کرده بود، بزرگ‌ترین هدفی که در مربیگری داشت این بود که نفراتی را برای تیمش انتخاب کند که از نظر شخصیتی قوی باشند و بتوانند در شرایط سخت از تمام توان خود بهره ببرند.

کارشناس فوتبال ایران با تمجید از کلوپ در مورد الگوی او در شغل مربیگری خاطرنشان کرد: کلوپ استاد مربیگری و الگویش را در مربیگری همیشه ولفگانگ فرانک معرفی کرده است. او دقیقاً همان شخصیت تأثیرگذار روی کلوپ است، مربی که به کلوپ این احساس را می‌داد که مربیگری فقط این نیست که شما دانش تاکتیکی و فیزیولوژی داشته باشید، بلکه مهمترین فاکتور این بود که چطور می‌شود احساس درونی یک تیم را  قوی کرد. چطور همبستگی و اتحاد در تیم ایجاد کرد. شاخصه بعدی از نظر او دیسیپلین بود که بسیار اهمیت داشت. یورگن در واقع پدر مربیگری خودش را هم فرانک می‌دانست و بارها این موضوع را گفته است.

مرزبان درباره صحبت‌هایش پیرامون شخصیت سرمربی لیورپول عنوان کرد: یکی از بازی‌هایی که ما خارج از خانه انجام داده بودیم کار به اینجا کشید که بحثی در رختکن پیش آمد. ما در آن بازی یک بر صفر جلو افتادیم و در ادامه موقعیت‌های زیادی را از دست دادیم تا اینکه گل تساوی را دریافت کردیم. در جلسه آنالیز فردای بازی، کلوپ به این مسئله اعتراض  داشت که چرا ما با تمام وجودمان برای زدن گل دوم تلاش نکردیم و اعتقادش این بود که وفاداری به آرمان‌های تیمی به آنجا باید برسد که هر بازیکنی باید تمام توان روحی و بدنی خود را بگذارد تا تیم به پیروزی برسد، اتفاقی که از نظر کلوپ در آن مسابقه از سوی بازیکنان تیم دیده نشد. کلوپ همیشه حتی در جریان بازی وقتی احساس می‌کرد همبازی‌اش وظایف خود را خوب انجام نمی‌دهد در همان زمین با او صحبت می‌کرد در حالی که او نه کاپیتان تیم بود و نه جزو بهترن‌ها از نظر فنی. با این حال بازیکنان از یورگن حرف شنوی زیادی داشتند، چون معتقد بودند اگر یورگن حرفی می‌زند براساس نقد فردی نیست، بلکه در جهت کمک به تیم است.

وی با اشاره به اینکه کلوپ همین تفکرات را در لیورپول به خوبی پیاده کرده است، یادآور شد: یورگن بعد از اینکه توانست ماینتس را از لیگ دو به بوندس‌لیگا برساند توانست با این تیم نتایج بسیار خوبی را کسب کند. به خاطر همین دورتموند را به وی دادند و او با این تیم به قهرمانی بوندس لیگا و جام حذفی آلمان رسید. کلوپ از وقتی به لیورپول آمد بازیکنانی را به این تیم آورد که روحیه مبارزه‌طلبی فوق‌العاده‌ای داشتند، نفراتی که می‌بینیم برای پیروز شدن همه‌ی توان خود را می‌گذارند و جنگجویان واقعی هستند. بازیکنی مثل فن دایک نمونه بارز انتخاب اوست. برای کلوپ مبارزه کردن و تسلیم نشدن و احساس تیمی داشتن مهم‌تر از کیفیت فردی است. برای همین وقتی پیشنهادی برای بازیکن تیمش می‌آید و متوجه می‌شود که آن بازیکن صد درصد وفادار به آرمان‌های تیمش نیست و برای خودش بازی می‌کند مخالفتی با جدایی‌اش نمی‌کند، اتفاقی که برای کوتینیو افتاد.

مرزبان در این‌باره افزود: در این سه سالی که لیورپول تحت هدایت پوگن بوده است می‌بینیم که بازیکنانش با تمام وجود برای رسیدن به قهرمانی چه در رقابت‌های داخلی و چه خارجی تلاش کرده‌اند. بدون شک لیورپول از نظر داشتن بازیکن بهترین تیم اروپا نیست، اما این تیم پرسینگ و گگن پرسینگ را به بهترین شکل در زمین پیاده می‌کند، چون بازیکنانش درک خوبی از یکدیگر دارند و به بهترین شکل در زمین از هم حمایت می‌کنند. آنها حاضرند قدم‌های بیشتری برای بازیکنان کناری خود بردارند. حاضرند جور بازیکن دیگر را هم بکشند. بارها شده است وقتی بازیکنی از تیم لیوپول برای دقایقی از بازی اُفت می‌کند بقیه نفرات به او کمک می‌کنند تا به فرم ایده‌آل خود برگردد. نمونه بارز این اتفاق را در بازی دیشب دیدیم و وقتی شکیری در نیمه اول خوب کار نمی‌کرد در نیمه دوم بهتر به بازی برگشت و مشخص بود در رختکن مربیان و بازیکنان با او صحبت کرده‌اند تا شرایطش بهتر شود. این مسائلی است که در دنیای فوتبال باید برای ما مربیان شاخصه شماره یک باشد.

کارشناس فوتبال ایران با بیان اینکه در مربیگری سه شاخصه خیلی مهم وجود دارد، گفت: بحث تاکتیکی، بحث قدرت بدنی و بحث رواشناسی شاخصه‌های مربیگری هستند که مربیان طراز اول دنیا به دنبال بازیکنانی می‌روند که جدا از توانایی‌ها بالای فردی از نظر روحی و روانی نیز قوی باشند. برای آنها خیلی مهم است که شخصیت یک بازیکن به چه شکل است و آیا او حاضر است برای موفقیت تیم حتی از خون خودش بگذرد یا موفقیت‌های فردی برایش اهمیت دارد. اینکه آیا بازیکن خارج از تیم هم احساس تیم را رعایت می‌کند و دیسیپلین دارد یا نه. این شاخصه اول است و بعد از آن بازیکن را از نظر توان تکنیکی و قدرت بدنی می‌سنجند. از این جهت که کمبود آن دو مورد را می‌شود با تمرین بیشتر رفع کرد، اما شاخصه اول را برای اینکه در بازیکن ایجاد کنی پروسه زمان‌بری خواهد بود.

مرزبان ادامه داد: زمانی که ماینتس، دورتموند و لیورپول با کلوپ جامی به دست نیاورند، هیچ گاه با انتقاد مدیران این باشگاه از کلوپ مواجه نبوده‌ایم، چون کلوپ  این احساس را در تیمش منعکس می‌کند که برای نتیجه گرفتن باید هدفمند کار کرد، وقت گذاشت و احساس خوب را به تیم انتقال داد، چرا که اگر این مسئله انجام شود این احساس خوب از مدیریت به بازیکنان و مربیان و متعاقب آن هواداران انتقال پیدا می‌کند. به خاطر همین هم هست که کلوپ در لیورپول خیلی خوب توانسته شرایطی را از نظر احساسی در تیمش پیاده کند که هواداران فوق‌العاده او را دوست دارند. او نه تنها به بازیکنان و هواداران تیم خودش بلکه به تیم حریف و تماشاگرانش هم احترام می‌گذارد. همیشه می‌بینیم در پایان هر بازی و تحت هر شرایطی کلوپ سمت بازیکنان حریف رفته و به آنها دست می‌دهد. او با این کار هر تنشی را از سوی بازیکنان حریف برای رویایی احتمالی دوباره با آنها کم می‌کند. به خاطر همین کلوپ جدا از اینکه جزو محبوب‌ترین مربیان جهان است از کم‌تنش‌ترین مربیان دنیا هم به شمار می‌آید.

مرزبان در پایان با اشاره به جمله‌ای که کلوپ قبل از بازی برگشت شب گذشته تیمش مقابل بارسا به شاگردان خود گفت، اظهار داشت: او به بازیکنان خود گفته بود؛ «من فکر نمی‌کنم امکان‌پذیر باشد که بارسا را شکست دهیم، اما یک شانس داریم». او با این جمله ابتدا فشار را از روی بازیکنانش برداشت. دوم اینکه انگیزه آنها را برای جبران نتیجه بالا برد. اینکه آنها چیزی برای از دست دادن ندارند، اما می‌توانند برنده باشند.

 

انتهای پیام/

واژه های کاربردی مرتبط
واژه های کاربردی مرتبط