کشف دانشمند ژاپنی؛ "روزه‌داری" باعث ازبین‌رفتن سلولهای معیوب و سرطانی
بر اساس یافته‌های یوشینوری اُسومی، مکانیسم اتوفاژی یا خودخواری سلولی، تخریب و بازیافت اجزای سلول توسط خود سلول است که به‌هنگام "روزه گرفتن" و گرسنگی طولانی رخ می‌دهد.
به گزارش گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا؛ دبیر فیزیولوژی و پزشکی کمیته نوبل می‌گوید: "کمیته نوبل در انستیتو کارولینسکا تصمیم گرفت نوبل فیزیولوژی و پزشکی سال 2016 را به یوشینوری اُسومی برای کشف مکانیسم اتوفاژ عطا کند."
"مکانیسم اتوفاژی" یا خودخواری سلولی، تخریب و بازیافت اجزای سلول توسط خود سلول است که به‌دلیل کمک به شناخت و درمان بیماریهایی همچون سرطان، دیابت، پارکینسون و بیماریهای سلسله اعصاب بسیار مهم است.
مکانیسم اتوفاژی یا خودخواری سلولی زمانی روی می‌دهد که اجزای سلول با مرکز بازیافت سلول یا لایزوزوم در هم می‌آمیزد تا آنزیم‌های لایزوم بتوانند مواد حمله‌کننده یا مخرب را از بین ببرند.
این اتفاق روند سم‌زدایی سلول و خود‌درمانی و در واقع مکانیسم دفاعی سلول است؛ زمانی که مواد غذایی به‌اندازه کافی به سلول نمی‌رسد یا اینکه سلول وظیفه از بین بردن مهاجمی مثل باکتری و ویروس را دارد، اتوفاژی برای زدودن مواد زائد و کم کردن مصرف سلول به کمک آن می‌آید و سلول مواد زائدی را که تولید کرده یا سلول‌هایی را که پیر شده‌اند تخریب و از مواد اولیه آنها برای تولید اجزا و مواد جدید استفاده می‌کند!
ماریا ماسوچی، استاد ویروس‌شناسی مؤسسه زیست‌شناسی سلولی دانشکده کارولینسکا در این باره می‌گوید: "اتوفاژ یعنی حذف پروتئین‌های آسیب‌دیده از طریق اندامکها و بازسازی سلول؛ کشف ارتباط میان اتوفاژی و سلولهای پیر و ارتباط این مکانیسم در شناخت بیماریهای سالخوردگان نظیر آلزایمر و دیابت نوع دو بسیار مهم است؛ در نهایت شناخت عوارض اتوفاژ بیش از اندازه به‌روی سلولها به‌طور مثال در مورد سرطان‌ها نیز اهمیت بسزایی دارد؛ اتوفاژ بیش از اندازه می‌تواند منجر به مقاومت در برابر داروهای ضدسرطان شود."
پروفسور یوشینوری اُسومی 71ساله در دهه 90 میلادی، گروهی از ژن‌ها را شناسایی کرد که باعث اتوفاژی در مخمر نان می‌شدند؛ او با استفاده از این یافته به کشف مکانیسم اتوفاژ در سلولهای انسان دست یافت.
در رابطه با این یافته دانشمند ژاپنی می‌توان گفت مکانیسم اتوفاژی یا خودخواری سلولی، تخریب و بازیافت اجزای سلول توسط خود سلول است که به‌هنگام "روزه گرفتن" و گرسنگی طولانی رخ می‌دهد.
در واقع زمانی که انسان بیش از مثلاً 8 ساعت گرسنگی را تحمل کند، سلولهای سالم برای کسب انرژی و جبران کمبود غذا از سلولهای معیوب و توده‌های مستعد سرطان تغذیه می‌کنند! و به‌نوعی اتوفاژی عاملی در راستای پیشگیری از ابتلا به بسیاری از بیماری‌ها و سرطان‌ها است.
انتهای پیام/+
