رنج دسترنج؛ برداشت توت‌فرنگی در کردستان؛ سود تولید طلای سرخی که به جیب دلالان می‌رود+تصاویر
گروه استانها-کردستان در حالی قطب تولید توت‌فرنگی در کشور است که خبری از کارخانه و صنایع تبدیلی این محصول در استان نیست و دسترنج و سود محصولات کشاورزان زحمت‌کش تنها به جیب دلالان می‌رود.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از سنندج، کردستان در حالی قطب تولید توت‌فرنگی در کشور است که به‌دلیل بی‌توجهی و عدم حمایت مسئولان از کشاورزان، نبود کارخانه، سردخانه، صنایع تبدیلی، بازار فروش و صادرات دسترنج و سود محصولات این قشر زحمت‌کش به جیب دلالان و واسطهها می‌رود و برای فرآوری و بسته‌بندی به دیگر استان‌های کشور ارسال می‌شود.
در واقع طلای سرخی که کشاورزان کردستانی با زحمت زیاد آن را می‌کارند و برداشت می‌کنند در نهایت با برند استانی دیگر وارد بازار مصرف می‌شود و هیچ نام و نشانی از کردستان در آن به چشم نمی‌خورد.
مولایی یکی از کشاورزان روستای مابین سنندج-کامیاران در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم با ابراز گله‌مندی از عدم حمایت مسئولان از توت‌فرنگی‌کاران و نبود بازار فروش اظهار داشت: متأسفانه تمام زحمات ما در جیب دلالان می‌رود.
وی افزود: دلالان توت‌فرنگی را با قیمت‌های پایین از ما می‌خرند و خودشان با قیمت‌های بالا در بازار می‌فروشند در حالیکه هزینه‌هایمان به‌شدت بالا رفته و اگر کارخانه‌ای در استان کردستان بود و صادرات این محصول انجام می‌شد، بازار فروش آن رونق پیدا می‌کرد.
کشاورز کردستانی گفت: از مسئولان درخواست داریم که برای ایجاد کارخانه و صادارت این محصول تدبیری بیندیشند تا هم از ضرر و زیان کشاورزان جلوگیری کرده و هم هزاران نفر از این طریق نیز بتوانند دارای شغل شوند.
مولایی می‌گوید: درآمد حاصله از فروش توت‌فرنگی یک‌سوم از زحمات ما را جبران نمی‌کند و امسال تعداد زیادی از کشاورزان بی‌خیال کاشت توت‌فرنگی شدند و به کاشت گوجه‌فرنگی روی آوردند.
گفتنی است؛ برداشت توت فرنگی در استان کردستان هرساله از اواخر اردیبهشت‌ماه آغاز و معمولاً تا پایان خردادماه ادامه دارد. آن‌چه در ادامه مشاهده می‌کنید گزارش تصویری خبرنگار تسنیم از دسترنج توت‌فرنگی‌کاران زحمت‌کش روستاهای مابین سنندج-کامیاران است که به‌دلیل بی‌توجهی مسئولان، نبود کارخانه، سردخانه، صنایع تبدیلی و بازار فروش، سود محصولات آنها به جیب واسطهها می‌رود.
انتهای پیام/ن
