آبرسانی به نهبندان و سربیشه شاید ۳۰ سال دیگر/ صدای خالی شدن روستاهای مرزی خراسان جنوبی به گوش می‌رسد
اگر چه امسال شاهد بارندگی‌های خوبی در خراسان جنوبی بودیم اما ترک‌های خشکسالی در این استان کویری با این حجم بارندگی پینه نمی‌شود و آبرسانی به روستاهای استان به ویژه نهبندان وسربیشه با این اعتبارات قطره چکانی شاید تا ۳۰ سال دیگر هم میسر نشود.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از بیرجند، اگرچه امسال به لطف خدا شاهد بارندگی‌های خوبی در استان خراسان جنوبی بودیم اما این بارندگی‌ها نتوانسته خراسان جنوبی را که از خشکسالی‌های 19 ساله رنج می‌برد سیراب کند و همچنان مهمترین مشکل در برخی از روستاها کمبود آب است.
خراسان جنوبی همچنان تشنه است
راهی روستاهای کم آب شهرستان‌های نهبندان و سربیشه می‌شویم و اگر چه هنوز ابتدای صبح است اما گرمای هوا طاقت‌فرسا بوده و هیچ نشانه‌ای از اندک نسیم صبحگاهی نیست.
کیلومترها از شهر دور شده‌ای به این امید که در سایه سار درختان روستا حال و هوایی تازه کنی اما در روستاها نیز خبری از آب و هوا خنک نیست چون آبی نیست که باعث سبزی و شادابی درختان باشد.
برای رسیدن تانکر آب باید مدت‌ها چشم انتظار بمانی، منبع آب روستا چند ساعت طول می‌کشد تا پر شود و در عرض 10 دقیقه تمام می‌شود البته گاهی آب تانکر هم شور است.
درختان هم دیگر رمقی ندارند
درختان کاشته شده مقابل در خانه‌ها رمقی ندارند و با اندک بادی گرد و غبار کوچه‌های خاکی را پر می‌کند و نفس کشیدن برای کودکان و سالخوردگان را مشکل می‌کند.
تا چشم کار می‌کند اطراف روستا پر از بوته‌های خار است و بجز چند اصله درخت کوچک نشانی از سرسبزی نیست.
جاده را در پیش می‌گیرم اما گویی در گذرگاه خشکسالی هستیم و هر چه پیش‌تر می‌روم دشت عریان‌تر می‌شود.
خشکسالی امان همه را بریده است
پیرمردی که خود را «مش رمضان» معرفی می‌کند برایمان می‌گوید: در چند سال اخیر خشکسالی امان همه را بریده، آب شیرین برای خوردن نداریم و با تانکر آب می‌آورند که متأسفانه آبش شور است.
عبداللهی مرد میانسال دیگری که برای سرکشی به دام‌ها به بیرون از روستا می‌رود، می‌گوید: آب که نداریم هیچ برای نگهداری دام هم می‌گویند در داخل روستا نباید باشد و عملاً در بن‌بست زندگی گیر افتاده‌ایم.
وی گفت: زیر سایه دیوار نشستن شده کار اصلی مردان و جوانان روستا و غصه ما این است که بچه‌ها قرار است در آینده چه کار کنند و چگونه زندگی بگذرانند.
وی افزود: روزگاری چند گاو و حدود 30 رأس گوسفند داشتم اما در حال حاضر فقط پنج رأس گوسفند و دو رأس گاو دارم که برای نگهداری آنها هم با مشکل روبه‌رو شده‌ام.
منابع طبیعی زمین‌های کشاورزی ما را تصاحب کرده است
چند نفر دیگر به ما اضافه می‌شوند و درد دل مردان زیاد است و از نامهربانی آسمان و خشکسالی می‌گویند و از برخی تصمیمات نادرست مدیران از جمله منابع طبیعی که زمین‌های دیم آنها را گرفته و گلایه دارند که در این اوضاع خشکسالی و بیکاری زمین‌های کشاورزی شان را از آنها گرفته است.
اصغر یکی از اهالی روستا گفت: موقع انتخاب شوراها قول دادند آب قنات و آب چاه را درست می‌کنند اما وقتی رأی می‌آورند یادشان می‌رود حالا باید چند دفعه زنگ بزنیم تا یک تانکر آب شور بیاورند.
خشکسالی نمی‌‌گذارد مردم روستا مهربان باشند
وی ادامه داد: چند رأس گاو و گوسفند داشتیم و با برادرم می‌رویم آب از قنات روستای بالاتر می‌آوریم با اینکه ناراحتی قلبی دارم مجبورم برای گذران زندگی این کار را انجام دهم اما پیرزن‌ها و پیرمردهایی هستند که کسی را ندارند که برایشان آب بیاورد و هر روز باید منت یک نفر را بکشند تا یک دبه آب برای آنها بیاورد.
جنگ بر سر تصاحب آب
وقتی به او می‌گویم روستائیان که مهربانند و به همدیگر کمک می‌کنند گفت: نه دیگر مهربانی نیست چون خشکسالی نمی‌‌گذارد مهربانی باشد و مردم مجبورند برای زنده ماندن و به دست آوردن آب هر روز با یکدیگر به بحث و مشاجره بپردازند.
اصغر در پاسخ به این سؤال که فکر می‌کنی آینده‌ات در این روستا چگونه است و آیا به رفتن فکر می‌کنی یا نه؟ می‌گوید: منم مثل جوان‌های دیگر باید برم شهر کارگری کنم دیگه اینکه فکر کردن نداره!
یکی از بانوان روستا نیز گفت: بیشتر اهالی دام‌هایشان را فروخته‌اند تا زنده بمانند، مسئولان چند بار قول داده‌اند از روستاهای اطراف آب می‌آورند اما عملی نشده در روستای بالاتر چاه عمیق به تعداد زیاد وجود دارد و چون پارتی دارند و در ادارات آشنا دارند کسی کاری به کارشان ندارد.
درد دل‌های مادرانه آنها از سرنوشت مبهم فرزندان و جوانان روستا تا انتظار پیرزن‌ها و پیرمردها برای مردن و ناامیدی مطلق را که می‌شنویم دلمان پر از درد و غصه می‌شود امیدواریم مسئولان نگاه ویژه‌ای به مردمان محروم این منطقه مرزی داشته باشند.
بیش از 200 روستای نهبندان و سربیشه با تانکر آبرسانی می‌شود
نماینده مردم شهرستان‌های سربیشه و نهبندان در مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در بیرجند درباره وضعیت آبرسانی به روستاها و مشکلات حوزه انتخابیه خود اظهار داشت: بیش از 200 روستا در نهبندان و سربیشه با تانکر آبرسانی می‌شود.
وی افزود: در سال‌های اخیر مطالعاتی در راستای ساخت مجتمع آبرسانی روستایی انجام شده که نیاز است با تخصیص بودجه‌های خوب و در خور توجه برای احداث آنها تلاش شود.
نظر افضلی گفت: سال گذشته تکمیل این مجتمع‌های آبرسانی در حوزه انتخابیه بنده نیازمند 90 میلیارد تومان بود که با توجه به نرخ تروم امسال حداقل 150 میلیارد تومان تخصیص اعتبار نیاز است.
بودجه خراسان جنوبی برای آبرسانی روستایی تنها 20 میلیارد تومان است
نماینده مردم شهرستان‌های سربیشه و نهبندان در مجلس شورای اسلامی بیان کرد: این در حالی است که میزان کل بودجه خراسان جنوبی در آبرسانی روستایی 20 میلیارد تومان بوده و باید بین 9 شهرستان استان تقسیم شود.
وی اظهار داشت: اگر شرایط پیش رو به همین روند ادامه یابد آبرسانی به مردم محروم این نقطه از کشور شاید تا 30 سال آینده هم به سرانجام نرسد که این امر مشکلاتی اعم از مهاجرت مردم از روستاها، خالی از سکنه شدن مرزهای کشور و حاشیه نشینی در شهرهای بزرگ را به دنبال دارد.
افضلی افزود: باید نگاه ملی به این منطقه محروم تغییر یابد چون با تخصیص قطره چکانی بودجه‌ها نمی‌توان به تحقق مصوبات امید زیادی داشت بنابراین خواستار تخصیص بودجه ویژه برای این دو شهرستان و برطرف سازی مشکلات آن هستیم.
انتهای پیام/ح