اصفهان| VAR در لیگ برتر؛ صفر تا ۱۰۰ سیستم پرحاشیه داوری

مهدی تاج و سازمان لیگ در حالی بر روی راه‌اندازی سیستم VAR برای فصل آینده اصرار دارند که عملی شدن این اتفاق و تونایی اجرایی کردن آن از جانب برخی از کارشناسان حوزه داوری با توجه به ضعف شدید زیرساخت‌های ورزشگاه‌های ایران عملاً غیر ممکن قلمداد می‌شود.

به گزارش خبرگزاری تسنیم ازاصفهان، فدراسیون فوتبال ایران چند هفته‌ای است که به طور جدی به دنبال راه‌اندازی و استفاده از سیستم VAR در فصل آینده رقابت‌ها بوده و باشگاه‌های حاضر در لیگ برتر را ملزم به پرداخت هزینه و راه‌اندازی این سیستم کرده است؛ موضوعی که با اعتراض تعدادی از باشگاه‌ها به دلیل مشکلات مالی همراه بوده و از طرف دیگر معضلات ورزشگاه‌های کشور عملی شدن این امر را با اما و اگرهای بسیاری همراه نموده است.

در چند سال اخیر اشتباهات داوری افزایش چشم‌گیری داشته و مشکلات زیادی را برای تیم‌ها و متولیان برگزاری لیگ برتر فوتبال به وجود آورده است. اوج این معضلات، رقابت‌های لیگ هجدهم بود که تقریباً تمام تیم‌های حاضر در رقابت‌ها اعتراضات شدیدی به اشتباهات داوری داشتند و جنجال‌های بزرگی به دلیل برخی از این اشتباهات به وجود آمد.

دامنه این اشتباهات گاه آنقدر بالا می‌رفت که منجر به تغییر سرنوشت و حتی جایگاه برخی تیم‌ها شد و طبق نظر کارشناسان برنامه‌های تلویزیونی، تیم‌هایی مانند ذوب‌آهن اصفهان به ویژه در نیم‌فصل نخست از این منظر متضرر شدند. در آن سوی دیگر تیم‌های مدعی مانند سپاهان و استقلال، تراکتورسازی و حتی پرسپولیسی که به عنوان قهرمانی رسید نیز در بیشتر بازی‌ها به اتفاقات داوری معترض بوده و کادرفنی این تیم معتقد بودند که اشتباهات داوری، امتیازات بسیاری را از آنها گرفته است.

با بالا رفتن حجم اشتباهات داوری بحث استفاده از سیستم VAR بارها مطرح و در نهایت تصویب شد و مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال مدتی پیش از الزام برای نصب و راه‌اندازی این سیستم برای فصل آینده خبر داد و اعلام کرد که باشگاه‌ها ملزم به پرداخت هزینه 60 هزار یورویی لازم برای نصب و راه‌اندازی این سیستم هستند. امری که با توجه به مشکلات اقتصادی حال حاضر کشور و شرایط بد مالی تیم‌های ایرانی، بیشتر باشگاه‌ها با آن مخالفت کرده و اعلام کردند که توانایی پرداخت این هزینه را ندارند.

مهدی تاج، فدراسیون و سازمان لیگ در حالی بر روی راه‌اندازی سیستم VAR برای فصل آینده اصرار دارند که عملی شدن این اتفاق و توانایی اجرایی کردن آن از نظر برخی از کارشناسان حوزه داوری و فوتبال، با توجه به ضعف شدید زیرساخت‌های ورزشگاه‌های ایران عملاً غیر ممکن است.

VAR شدنی یا غیرممکن

اما دلیل اصلی مخالفت برخی از کارشناسان و صاحب‌نظران حوزه داوری درباره استفاده از سیستم VAR را باید در معضلات ورزشگاه‌های کشور دانست.

نوذر رودنیل کارشناس و ناظر داوری فدراسیون فوتبال جزو مخالفان استفاده از VAR است. او در گفت‌وگو با تسنیم دلیل اصلی مخالفتش را فقدان زیرساخت‌های لازم در ورزشگاه‌های داخل کشور دانسته و می‌گوید: «بسیار سخت است که VAR را به لیگ ایران وارد کرد. تمام استادیوم‌های ما در لیگ برتر باید به این سیستم مجهز شوند این در حالی است که در هر فصل 2 تیم صعودکننده و 2 تیم سقوط‌کننده خواهیم داشت. به طور مثال فرض کنید تیم گل‌گهر سیرجان به لیگ برتر صعود کرده، سیستم VAR را از کجا بیاورد؟ اگر بلافاصله سقوط کرد، این سیستم به چه دردش خواهد خورد؟ این موضوع درباره خیلی از تیم‌ها صدق می‌کند. تصور کنید که یک تیم به لیگ برتر صعود کرده و با هزینه بالایی سیستم VAR را هم در استادیومش نصب کند، اگر سقوط کند باید با این تکنولوژی چه‌کار کند؟»

واقعیت آن است که برای نصب و بهره‌برداری از سیستم VAR به امکانات سخت‌افزاری و نرم‌افزاری قابل توجهی در ورزشگاه‌های کشور نیاز است، این درحالی است که بیشتر استادیوم‌های کشور حتی فاقد زمین چمن مناسب و یا امکانات استاندارد هستند. رودنیل در جای دیگری از مصاحبه‌اش به این مسئله اشاره کرده و می‌گوید: «برای استفاده از VAR به 30 دوربین نیاز است، این تعداد دوربین برای هر استادیوم را از کجا می‌خواهند بیاورند؟ ورزشگاه آزادی که مثلاً بین‌المللی‌ترین ورزشگاه ما است، در کل 9 دوربین دارد. در استادیوم‌های شهرهایی مثل آبادان بازی‌ها با 2 دوربین فیلم‌برداری می‌شود، اصفهان نیز 2 تا 3 دوربین دارد. ما زیرساخت‌های لازم را نداریم و خیلی از استادیوم‌ها حتی چمن مناسب ندارند.»

رودنیل در ادامه به درستی اشاره می‌کند که با توجه به شرایط ورزشگاه‌های کشور، نصب و راه‌اندازی سیستم VAR در تمامی استادیوم‌های مورد استفاده عملاً ممکن نبوده و از طرف دیگر استفاده از آن در تعدادی از ورزشگاه‌ها، نه تنها به کم شدن اشتباهات داوری کمک نکرده، بلکه معضلات جدیدتری را برای کمیته داوران به همراه دارد.

وی اضافه می‌کند: «16 تیم داریم و هر هفته 8 بازی برگزار می‌شود مگر می‌توان در استادیومی از سیستم VAR استفاده کرد و استادیوم دیگری فاقد این سیستم باشد؟ اگر این اتفاق رخ دهد، مگر می‌شود از اعتراض مربی‌های آن تیم‌ها در امان بود؟ فرض کنید پرسپولیس با گل‌گهر سیرجان بازی کرد و گلی مشکوک در این میان به ثمر رسید، اعتراضات شروع خواهد شد. اگر قرار است از این سیستم استفاده شود باید استادیوم تمام تیم‌های حاضر در لیگ برتر به آن مجهز شود و در غیر این صورت، شرایط از امروز بدتر می‌شود.»

فقدان زیرساخت‌های لازم در ورزشگاه‌ها، تنها مانع بر سر راه نصب و راه‌اندازی VAR در لیگ ایران نبوده و یکی از اصلی‌ترین مشکلات بر سر راه آن، پرداخت هزینه‌های لازم است. بر اساس گفته‌های مهدی تاج برای نصب و راه‌اندازی VAR، به چیزی حدود 60 تا 70 هزار یورو، پول نیاز است. رئیس فدراسیون فوتبال ایران معتقد است این هزینه باید توسط باشگاه‌ها پرداخت شود و همین نکته با مخالفت مدیران باشگاه‌ها مواجه شده است. سعید آذری در مصاحبه‌ای در این مورد گفته است: «درباره سیستم کمک داور ویدئویی باید بگویم 80 هزار یورو پول نیاز دارد. ورزشگاه متعلق به باشگاه نیست و برای کارخانه ذوب‌آهن است. در بودجه سهامی عام کارخانه هم این میزان بودجه برای VAR دیده نشده است. باشگاه ما توان استقرار این سیستم را ندارد»

رودنیل نیز در تأیید سخنان آذری، استفاده از VAR را در شرایط اقتصادی کنونی مقرون به صرفه ندانسته و معتقد است: «تیم‌ها اگر مخالفتی می‌کنند به خاطر هزینه بالای این سیستم است. یک تیم برای هر بازی چیزی بین 50 تا 80 میلیون هزینه می‌کند در حالی که با توجه به شرایط اقتصادی امروز از پرداخت پول بازیکنان نیز عاجز هستند. البته این مشکل فقط برای باشگاه‌ها نبوده و حتی پرداخت هزینه داوران و ناظران نیز با مشکل روبه‌رو است. با توجه به شرایط موجود فوتبال ایران و مشکلات اقتصادی فعلی شخصاً با آمدن VAR مخالف هستم چون از نظر اقتصادی به‌صرفه نیست.»

ناتوانی در پرداخت هزینه‌های نصب VAR تنها شامل ذوب‌آهن نبوده و شاید بیشتر تیم‌های حاضر در لیگ برتر، با توجه به مشکلات مالی عدیده‌ای که دارند، عملاً در پرداخت این پول ناتوان باشند. تیم‌هایی مانند نفت‌ مسجدسلیمان، پارس جنوبی، نساجی و حتی پرسپولیس و استقلال که با بدهی‌های انباشته مختلفی روبه‌رو هستند، در چنین شرایطی ترجیح خواهند داد که به جای هزینه برای VAR این پول را صرف پرداخت هزینه‌های جاری تیم‌داری خود کنند. از طرف دیگر بیشتر تیم‌های فوتبال کشور فاقد ورزشگاه اختصاصی بوده و استادیوم‌های خانگی آنها تحت اجاره است و همین نکته به ظاهر فراموش شده، باعث می‌شود تا مدیران آنها خود را مسئول پرداخت این هزینه به شمار نیاورند و همین موارد، دومین مانع بزرگ بر سر نصب و راه‌اندازی این سیستم است.

یکی دیگر از انتقادات مطرح شده در جواب به الزام تاج برای راه‌اندازی VAR در لیگ نوزدهم، کمبود بازه زمانی ممکن برای تحقق این اتفاق است. لیگ نوزدهم حدود یک ماه دیگر آغاز می‌شود و در این بازی زمانی عملاً نصب، راه‌اندازی و آموزش داوران برای استفاده از این سیستم امکان پذیر نیست. در بیشتر لیگ‌هایی که از سیستم VAR بهره می‌برند، چیزی حدود یک‌ سال زمان صرف ساخت، نصب و آموزش این سیستم شده است.

مشکلات عنوان شده به خوبی عیان می‌سازد که با توجه به شرایط مالی حاکم بر باشگاه‌ها و کمبودهای اساسی استادیوم‌های کشور، نصب و راه‌اندازی VAR در فوتبال ایران، سخت‌تر از آن چیزی است که تصور می‌شد و اصرار به نصب آن قبل از رفع شدن معضلات اساسی استادیوم‌ها، درست مانند ساختن نمای بیرونی مدرن، برای یک ساختمان مخروبه است.

واقعیت آن است که VAR می‌تواند اشتباهات داوری را کاهش داده و به پیشرفت فوتبال کشور کمک کند، اما برای بهره‌گیری درست و کامل از این سیستم، باید تمام شرایط لازم فراهم شود و گرنه مانند تمامی ارکان دیگر فوتبال ما، ناقص عمل کرده و به جای حل مشکل، خود به معضل دیگری تبدیل می‌گردد.

انتهای پیام/ح