حامیان مالی دولت افغانستان از حرف تا عمل

به گزارش دفتر منطقه‌ای خبرگزاری تسنیم، در بیش از 18 سال گذشته از زمان حمله نظامی آمریکا و متحدانش به افغانستان در اکتبر سال 2001 میلادی میلیاردها دلار صرف بازسازی اقتصاد ویران افغانستان شد اما همچنان اقتصاد این کشور تقریباً بطور کامل به کمک‌های خارجی متکی است.

کمک‌ها در افغانستان عمدتاً در سه منبع جریان دارد؛ بطور مستقیم از طریق صندوق بازسازی افغانستان، نهادها و سازمان‌های که بطور غیرمستقیم با دولت مرتبط هستند مانند سازمان‌های غیردولتی محلی و بین‌المللی و در نهایت کانال‌هایی که خارج از نهادهای دولتی عمل می‌کنند مانند نیروهای ائتلاف به رهبری آمریکا و سازمان‌های مردم نهادی که بودجه‌شان را خود تامین می‌کنند.

 کمک‌های مالی در افغانستان در دو حالت نظامی و غیرنظامی بوده و بیشتر کمک‌های آمریکا به این کشور نیز مربوط به حفظ دستگاه‌های امنیتی افغانستان است. کمک‌های غیرنظامی نیز برای پروژه‌های توسعه‌ای، ایجاد زیرساخت‌ها، آموزش و توانمندسازی جوانان در اختیار سازمان‌های غیر دولتی قرار می‌گیرد.

«بنیاد تحقیقاتی آبزرور» نوشت: مسئله‌ای که به آن توجه نمی‌شود سرنوشت مبالغی است که برای پروژه‌های توسعه‌ای اختصاص داده می‌شود؛ این پروژه‌ها عمدتاً به پیمانکاران خارجی و اغلب از کشور کمک‌کننده داده می‌شود. 40 درصد از مبالغ کمک شده صرف حق مشاوره و سود شرکت می‌شود. هزینه استخدام یک کارشناس خارجی در افغانستان سالانه حدود 250 هزار دلار است و تقریبا 200 برابر میانگین حقوق یک کارمند دولت است.

سالانه در کنفرانس‌های متعددی کشورهای مختلف حمایت خود از توسعه افغانستان را اعلام می‌کنند و کنفرانس ژنو یکی از بزرگترین و برجسته‌ترین این گردهمایی‌ها است که کشورهای کمک‌کننده خارجی به پرداخت میلیاردها دلار برای کمک از دولت افغانستان متعهد می‌شوند.

با این حال بررسی اطلاعات وزارت دارایی افغانستان نشان می‌دهد که در واقع کمتر از نیمی از این کمک‌ها به دولت این کشور داده می‌شود و نیازهای جامعه افغانستان نیز بدرستی در نظر گرفته نمی‌شود. یکی از موارد عدم هماهنگی برای اختصاص بودجه‌های کمکی در حوزه کشاورزی افغانستان است؛ در حالی که حدود 80 درصد از مردم بطور مستقیم یا غیرمستقیم به این صنعت وابسته است تنها 400 تا 500 میلیون دلار از کمک‌ها به این بخش اختصاص داده شده که کسری از ده‌ها میلیارد دلاری است که در بخش بازسازی اقتصاد افغانستان هزینه شده است.

براساس این گزارش در رابطه با چگونگی مصرف این کمک‌ها و اینکه در کجا هزینه می‌شوند نیز پنهانکاری وجود داشته و تصمیم‌گیری در باره تخصیص بودجه‌ها نیز پشت درهای بسته صورت می‌گیرد.

_{منبع: وزارت دارایی افغانستان}

این بنیاد تحقیقاتی می‌افزاید که افغانستان در چند دهه گذشته به این کمک‌ها وابسته شده است و توقف آن اگرچه در کوتاه مدت به اقتصاد این کشور صدمه می‌زند اما در دراز مدت می‌تواند اثرات مثبتی داشته و سبب خودکفایی آن شود و کمک‌های خارجی را  عامل فساد گسترده در افغانستان دانست.

انتهای پیام/.

ما را در فیسبوک، توییتر و تلگرام دنبال کنید.