یادداشت|تهدید‌های نتانیاهو و لایه‌های پنهان توانمندی جبهه مقاومت

نتانیاهو که جبهه مقاومت را تهدید می‌کند پاسخ دهد آیا رژیمی که تحمل ۲۵ کشته در یک سال را نداشته و مجبور به عقب‌نشینی از جنوب لبنان شده است، توانایی پذیرش تلفات ناشی از باران موشک‌های نقطه زن جبهه مقاومت را دارد.

نتانیاهو که جبهه مقاومت را تهدید می کند  پاسخ دهد  آیا رژیمی که تحمل 25 کشته در یک سال را نداشته و مجبور به عقب‌نشینی از جنوب لبنان  شده است، توانایی پذیرش تلفات ناشی از باران موشک‌های نقطه زن جبهه مقاومت که از قدرت تخریب بالایی نیز برخوردار هستند؛ دارد؟

شکست رژیم صهیونیستی از حزب‌الله و عقب‌نشینی(فرار) از جنوب لبنان در سال 2000 میلادی به‌عنوان یک نقطه عطف در تاریخ این رژیم ثبت و ضبط شده است. این شکست را می‌توان سرآغاز افول برتری نظامی این رژیم محسوب کرد و بعد از این عقب‌نشینی، رژیم صهیونیستی موفق به کسب پیروزی در هیچ‌یک از درگیری‌ها و جنگ‌های تجاوزکارانه‌ای که به وجود آورده؛ نشده است. از نبرد 33 روزه سال 2006 تا آخرین آن‌ها در اردیبهشت سال جاری در تجاوز به غزه که تقریباً تنها 48 ساعت به طول انجامید، رژیم صهیونیستی با وعده‌های بزرگ، جنگ را شروع کرده لیکن با خفت و پذیرش شروط حریف؛ مجبور به پذیرش آتش‌بس شده است. جالب اینکه درخواست آتش‌بس توسط رژیم صهیونیستی و به‌واسطه تلفات و هزینه‌های بالا و ناتوانی در اقناع افکار عمومی صهیونیست‌های ساکن اراضی اشغالی برای ادامه نبرد و درگیری، مطرح شده است.

تقریباً چهار سال پیش یکی از نظامیان ارشد رژیم صهیونیستی به نام سرلشکر «گیورا آیلان» رئیس سابق شورای امنیت ملی رژیم صهیونیستی که از مستشارانِ اساسیِ این رژیم در سال 2000 بود، در گفت‌وگو با رادیو «ارتش» رژیم صهیونیستی اعتراف کرد: «در ماه می سال 2000، این حزب‌الله بود که زمان‌بندی و شیوۀ عقب‌نشینی را بر رژیم صهیونیستی تحمیل کرد.» آیلان فاش کرد: «دیدگاه رژیم صهیونیستی بر اساس ماندن در داخل اراضی لبنان، در کمربندی امنیتی به پهنای یک کیلومتر و بر فراز بلندی‌های مشرف بر این مناطق استوار بود» رژیم اشغالگر قدس با عقب‌نشینی امیدوار بود مزدوران آنتوان لحد بتوانند به‌عنوان مرزبانِ رژیم صهیونیستی جنوب لبنان را در کنترل خود داشته باشند؛ اما با توجه به ضربات حزب‌الله به این گروه، قبل و بعد از عقب‌نشینی صهیونیست‌ها، این مزدوران نتوانستند در این خصوص نقشی ایفا کنند و عملاً از صحنه حذف شدند.

اخیراً ایهود باراک نخست‌وزیر اسبق رژیم صهیونیستی با اشاره به عقب‌نشینی از جنوب لبنان در سال 2000 میلادی اعلام کرده است: «امروز اعتراف می‌کنم که تصمیم برای عقب‌نشینی از لبنان برای حفظ جان نظامیان خودمان بود و کوچک‌ترهای شما ندانستند که چرا این تصمیم را گرفتیم. (این تصمیم را) برای این گرفتیم که صدها نظامی اسرائیلی کشته نشوند.» باراک گفت: «ما با مخالفتی قوی روبرو شدیم اما تصمیم خود را گرفتیم. هرسال حداقل 25 نظامی ما کشته می‌شدند.» به عبارت دیگر، ایهود باراک از ناتوانی این رژیم در تحمل تلفات سالیانه حدود 25 صهیونیست به‌عنوان دلیل عقب‌نشینی رژیم صهیونیستی سخن می‌گوید؛ اما امروز و در سال 2019 میلادی و با گذشت نزدیک به دو دهه از آن عقب‌نشینی خفت‌بار، نتانیاهو که به‌واسطه ناتوانی در تشکیل دولت، مجبور به اعلام تاریخ انتخابات مجدد شده است؛ تلاش دارد با تهدیدات لفظی و بلوف‌هایی که تنها از عهده خود او برمی‌آید، قدرت نظامی این رژیم را به رخ جبهه مقاومت بکشاند. در مقابل، سید حسن نصرالله با اشاره به قدرت موشکی حزب‌الله و آسیب‌پذیری دشمن صهیونیستی پرسید: «چه کسی می‌تواند طرف دیگر را به عصر حجر بازگرداند؟» این سؤال، حکایت از واقعیاتی دارد که حتی فکر کردن به آن نیز برای رژیم صهیونیستی، زجرآور است.

 

البته نتانیاهو مجدداً با عصبانیت اظهار داشته است «هرگونه حمله از سوی حزب‌الله به اسرائیل، با پاسخ کوبنده ما روبه‌رو خواهند شد. در صورت حمله به اسرائیل، تل‌آویو ضربه مهلک و کوبنده‌ای را به لبنان وارد خواهد کرد.» اما خود صهیونیست‌ها نیز به ناتوانی این رژیم اذعان دارند. لیبرمن، وزیر دفاع سابق رژیم صهیونیستی که با یک شبکه رادیویی این رژیم صحبت می‌کرد، درباره تهدیدهای اخیر نتانیاهو علیه حزب‌الله لبنان گفت: «سگی که پارس می‌کند گاز نمی‌گیرد.»

عاموس گلعاد ژنرال بازنشسته و رئیس پژوهشگاه «هرتزلیا» اخیراً با توجه به مشکلات عدیده که رژیم صهیونیستی با آن مواجه است اعلام کرده «اسرائیل مانند خانه‌ای است که با دیوارهای محکم حمایت می‌شود اما موریانه از داخل در حال جویدن آن است».

سرلشگر «تامیر یدعی» فرمانده جبهه داخلی ارتش رژیم صهیونیستی طی مقاله‌ای با اشاره به قدرت و توانمندی حزب‌الله و گروه‌های مقاومت فلسطین اعلام داشته «از سال 2006، دشمن [جبهه مقاومت] سامانه‌های موشکی خود را در حجم و اندازه‌های بزرگی توسعه داده که قادر است در آنِ واحد، بارانی از موشک‌ها را به‌طور پیوسته به تمام اراضی اشغالی شلیک کند. این توانمندی‌ها سبب شده است تا دشمن [جبهه مقاومت] این پیام را برساند که این قدرت آتش تنها برای ایجاد رعب و وحشت به کار گرفته نخواهد شد، بلکه برای فلج کردن جبهه داخلی اسرائیل و مختل کردن بندرها و فرودگاه‌ها و نفوذ به سامانه دفاعی هوایی ارتش اسرائیل و وادار کردن اسرائیلی‌ها به باقی ماندن مستمر در پناهگاه‌ها به کار خواهد رفت.» البته این ژنرال صهیونیستی اواخر سال 2018 میلادی با پیش‌بینی وضعیت بغرنج و دشوار این رژیم اظهار داشته بود: «در سال 2019 میلادی اسرائیل با تهدید و چالشی بسیار پیچیده‌تر مواجه است و در جنگ بعدی وضعیت این‌گونه نیست که در شمال یا در نوار غزه درگیری باشد و یک عده در تل‌آویو مشغول نوشیدن قهوه باشند.»

این اعتراف تنها بخشی از اعترافاتی است که در لایه‌های آشکار از سوی دشمن صهیونیستی منتشر می‌شود و در بخش‌های پنهان، این نگرانی بسیار بیشتر است و تمام ارکان این رژیم را درگیر نموده است.

 در سوی دیگر، جبهه مقاومت ضمن افزایش توانمندی خود، تنها اشاراتی به توانایی خود نموده است. رهبر معظم انقلاب در دیدار اخیر هیئت عالی‌رتبه جنبش مقاومت اسلامی فلسطین (حماس) با ایشان فرمودند «در سال‌های نه‌چندان دور، فلسطینی‌ها با سنگ مبارزه می‌کردند، اما امروز به‌جای سنگ، مجهز به موشک‌های نقطه‌زن هستند» دبیر کل حزب‌الله لبنان نیز با اشاره به قدرت موشکی حزب‌الله از توانایی برای هدف قرار دادن تمام مناطق صهیونیست نشین سخن گفت.

 بخش دیگری از توانمندی جبهه مقاومت، از عملکرد چند سال اخیر قابل‌احصا است. حزب‌الله لبنان در نبرد با تروریست‌ها در سوریه، به‌نوعی بلوغ نظامی دست یافته است و اکنون تراز خود را از یک گروه مقاومت، به ارتشی مستحکم و میدان‌دیده با زیرساخت‌های قوی نظامی تبدیل نموده است. ورود حزب‌الله به نبرد با تروریست‌ها در سوریه، علاوه بر افزایش امنیت سوریه، برای لبنان نیز امنیت را به ارمغان آورده و محبوبیت این گروه را افزایش داده است. مجاهدان سوری، عراقی و... یک جبهه منسجم و متحد در برابر رژیم صهیونیستی ایجاد کرده‌اند که در صورت بروز هرگونه درگیری، آمادگی مقابله با این رژیم را دارند. در داخل سرزمین‌های اشغالی نیز گروه‌های مقاومت فلسطینی توانمندی‌های خود را به‌گونه‌ای خارق‌العاده افزایش داده‌اند.

البته لایه‌های پنهان توانمندی جبهه مقاومت، یکی از نگرانی‌های عمده رژیم صهیونیستی است. موضوع در اختیار داشتن یا نداشتن سامانه پدافند موشکی که می‌تواند علیه نیروی هوایی رژیم صهیونیستی به‌عنوان نقطه برتری این رژیم اقدام کند، تنها یکی از این مسائل است. میزان پذیرش تلفات در داخل سرزمین‌های اشغالی از دیگر موضوعات است. رژیمی که تحمل 25 کشته در یک سال را نداشته و مجبور به عقب‌نشینی شده است، آیا توانایی پذیرش تلفات ناشی از باران موشک‌های نقطه زن جبهه مقاومت در کلاس‌های مختلف از کوتاه برد تا برد بلند که از قدرت تخریب بالایی نیز برخوردار هستند؛ دارد؟ پاسخ قطعاً منفی است و بر همین اساس است که لیبرمن می‌داند که نتانیاهو هرچند زیاد پارس می‌کند اما جرئت و توانایی گاز گرفتن را ندارد.

البته موضوع مهمی که لیبرمن از آن غافل است این است که جبهه مقاومت و مجاهدان فلسطینی قرار نیست سگی را که بدون اجازه به خانه آن‌ها آمده و پارس می‌کند، برای همیشه تحمل کنند. آن روزی که فلسطین به دست مجاهدان راه حق آزاد شود دور نیست. «اینکه آقای سید حسن نصرالله می‌گوید من ان‌شاءالله در مسجدالاقصی نماز می‌خوانم، برای ما یک امید کاملاً عملی و قابل تحقق است.»

نویسنده: علی اکبری کارشناس مسائل منطقه

انتهای پیام/