ژاله علو به روایت میکائیل شهرستانی/ چرا یک مدیر می‌تواند چند مسئولیتی باشد اما یک آرتیست بر سر کارش نه؟ + فیلم
یک بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون به اجرای یک بخشنامه در رادیو، انتقاد کرد و گفت که برخی از مسئولین را می‌بینیم که در چند سمت مدیریتی قرار می‌گیرند اما یک آرتیست بر سر کارش نه!
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، ژاله علو در کوچه شریعت، واقع در محله سنگلج تهران، از پدری ارتشی به دنیا آمد. ژاله علو با نام اصلی شوکت علو؛ از پیشکسوتان عرصه هنرهای نمایشی و شاعر، گوینده، صداپیشه و بازیگر تئاتر، تلویزیون و سینما است.
پدربزرگ وی (علوالسلطنه) از خوشنویسان دوران قاجاربود. او در کودکی آثار ادبی ادیبان ایرانی همچون حافظ و سعدی و مولانا را فرا گرفت. در نوجوانی عضو چند انجمن ادبی و گروه شعرخوانی بود و همین فعالیت‌ها موجبات راهیابی وی به رادیو و گویندگی در آن را در سال 1327، مهیا کرد. ژاله علو فارغ‌التحصیل دانشسرای مقدماتی تهران و هنرستان هنرپیشگی تهران است.
نخستین فعالیت‌های هنری وی را گویندگی زنده در رادیو، شامل می‌شد. وی به اجرای نمایش‌های رادیویی می‌پرداخت و از پایه‌گذاران برنامه داستان شب بود. اجراهای وی در رادیو، وی را بر آن داشت که نام «ژاله» را برای خود برگزیند.
پس از پایان تحصیلات هنرپیشگی در فیلم طوفان زندگی، به ایفای نقش پرداخت. پس از بازی در چند فیلم سینمایی، وارد عرصه تئاتر شد و نخستین اجرای خود را در سال 1328، در یکی از نمایش‌های هنریک استپانیان تجربه کرد. آخرین اجرای تئاتر خود را در سال 1337 و در نمایشی به نام توپاز، به کارگردانی نصرت‌الله محتشم، انجام داد.
او آغازگر دوبله کارتون در ایران بود و دوبله بسیاری از کارتون‌های والت دیسنی، مانند پینوکیو، سفید برفی، زیبای خفته، سیندرلا، صد و یک سگ خالدار به کارگردانی وی انجام شده‌است.
آخرین اجرای نمایشی‌اش مجموعه تلویزیونی مختارنامه نام داشت. او از برگزیدگان هشتمین همایش چهره‌های ماندگار در سال 1389 است.
ژاله علو این روزها در سلامت به سر می‌برد و خودش معمولاً کمتر از مصاحبه کردن استقبال می‌کند و ترجیح می‌دهد گفته‌ها و ناگفته‌هایش را بیشتر در پشت میز گویندگی، دوبله و یا در صحنه نمایش و بازیگری مطرح می‌کند. البته این روزها کم و بیش در رادیو حضور دارد.
میکائیل شهرستانی در گفتگویی با خبرنگار خبرگزاری تسنیمدرباره این بازیگر پیشکسوت عرصه تئاتر، سینما، رادیو و تلویزیون تصریح کرد: قدمت آشنایی ما با ژاله علو به سال 60 برمی‌گردد. زمانیکه در رادیو مشغول تحصیل بودیم منتها سعادت و توفیق همکاری با ایشان را چند سال بعد پیدا کردم. یادم می‌آید کاری را مرحوم صدرالدین شجره ضبط می‌کردند ما هم به عنوان جوان‌های تحصیل‌کرده و دوره دیده به این کار اضافه شدیم و در کنار هنرپیشه‌های قدیمی قدرتمندی چون "ژاله علو" فرصت هنرنمایی پیدا کردیم.
وی افزود: سال‌های بعد هم وقتی کارگردانی‌ام محرز شد در گام‌های اولیه برایم سخت بود که از بازیگران پرسابقه و حرفه‌ای چون "ژاله علو" دعوت به همکاری کنم ولی بعدها حضور صمیمانه ایشان را در کارهای متفاوت دیگری دیدم از ایشان اجازه گرفتم در کارهایم حضور داشته باشند.
بازیگر سریال «آواز در باران» تأکید کرد: خانم علو با آغوش باز و عطوفتی که همواره از ایشان سراغ داشتیم پذیرفتند این همکاری‌ها ادامه پیدا کرد حتی در کارهای اخیر؛ البته آخرین کاری که ضبط کردم و ایشان هم حضور داشتند به «هزار افسون» برمی‌گردد. این نمایش رادیویی برگرفته از هزار و یک شب است و در بعضی از قسمت‌ها موثر و پرانرژی حضور داشتند. هرچند در ماه‌های اخیر شرایط رادیو اجازه نمی‌داد همچون گذشته در خدمت‌شان باشم و چندی است از رادیو فاصله گرفته‌ام.
شهرستانی به بازگشت علو از دوران بیماری به رادیو اشاره کرد و گفت: یادم می‌آید وقتی خانم "ژاله علو" یک مدت در بستر بیماری بودند شنیدم برگشتند و ضبط یک نمایش رادیویی را شروع کردند به استودیوی 8 رفتم و ایشان هم مثل مادری که با فرزند خودش مهربانانه برخورد می‌کند با آغوش باز از من استقبال کردند. حتی با گروه و ایشان یک عکس یادگاری هم گرفتیم.
وی با بیان اینکه یک هنرمند تا زمانیکه نفس می‌کشد بایستی از او دعوت به همکاری کرد، افزود: ژاله علوها در این حرفه ریشه‌های ما محسوب می‌شوند و هرچقدر این ریشه‌ها قدرتمندتر باشند به اعتلای فرهنگ و هنر ما کمک می‌کنند. وظیفه داریم یاد و ارزش هنرمندان پیشکسوت و بزرگان هنر و فرهنگ خودمان را در زمان حیات‌شان پاس بداریم. باید به شکلی از آن‌ها حمایت و تجلیل شود و از نقطه نظرات‌شان بهره لازم را برد. اعتقاد دارم تا زمانیکه یک هنرمند می‌تواند نفس بکشد بایستی از او دعوت به همکاری شود.
این بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون درباره ماجرای خانه‌نشینی و بیکاری برخی از هنرمندان رادیو، خاطرنشان کرد: متأسفانه این اواخر یک بخشنامه غلط که شامل حال هنرمندان رادیو هم شده بسیاری از بزرگان ما آزار دیدند و آن‌ها را از کار بیکار کردند و خانه‌نشین کردند؛ این یک اتفاق مضحکی است. در حالیکه این بخشنامه انگار فقط برای هنرمندان وضع شده و برخی از مسئولین را می‌بینیم که در چند سمت مدیریتی قرار می‌گیرند و مسئولیت‌های متعدد دارند. انگار که قحط الرجال است. یک مدیر می‌تواند در چندین سازمان و نهاد باشد اما یک آرتیست بر سر کارش نه!
وی با اشاره به اینکه نسل امروز از روی دست چه کسی یا کسانی باید مشق کند، گفت: این رویه کاملاً اشتباهی بود که افرادی نظیر ژاله علو، اکبر زنجانپور و کسانی دیگر به این مرتبه رسیده‌اند و در این مقطع پختگی و بالندگی باید از وجود آن‌ها بهره ببریم و سود آن‌ها را نسل‌های بعدی رادیو و تلویزیون و عرصه سینما ببینند. واقعاً این بزرگان جایگزین ندارند! بنده نوعی باید در خانه بنشینم و دانش و تجربیات‌مان خاک بخورد و در انزوا قرار بگیریم. واقعاً نسلی که آمده از روی دست چه کسی یا کسانی مشق کند؟
شهرستانی در خاتمه افزود: ما از امثال علوها یاد گرفتیم و باید به نسل بعدی انتقال دهیم و آرزو می‌کنم خانم علو و دیگر همکاران‌مان سال‌های سال سایه‌شان مستدام بماند و سالروز تولدشان را سال‌های بعد هم بتوانیم در کنار هم جشن بگیریم که هنرمندان و مردم سرزمین ایران دوستدار چنین هنرمندان اخلاق‌مدار و متعهد هستند.
انتهای پیام/