نگاهی به مطالب ستون نویس‌های ترکیه| مقایسه آکپارتی و سرنوشت حزب فضیلت
بسیاری از تحلیل‌گران سیاسی که در روزنامه‌ها و شبکه‌های تلویزیونی ترکیه کار می‌کنند، در هفته‌های اخیر به این موضوع پرداخته‌اند که سرنوشت حزب فضیلت برای حزب عدالت و توسعه تکرار می‌شود.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، ستون‌نویس‌های روزنامه‌های ترکیه که در زبان ترکی از آنها به "گوشه‌نویس" یاد می‌شود٬ بخشی از فعالان رسانه‌ای توانمند و اثرگذار هستند که معمولاً یادداشت‌هایشان تاثیر قابل توجهی بر افکار عمومی و معادلات حزبی ترکیه می‌گذارد.
تسنیم تلاش می‌کند تا با انتخاب گزینه‌های قابل توجهی از نوشته‌های ستون‌نویس‌های ترکیه، تصویری کوچک از تحولات سیاسی٬ فعالیت‌های رسانه‌ای و هدایت افکار عمومی این کشور را به دست دهد.
باباجان و سوالات بی جواب
ارسوی دده/ روزنامه استار
این روزها در اغلب رسانه‌های ترکیه از این موضوع صحبت می‌شود که علی باباجان به دنبال تاسیس یک حزب جدید است. او که به تازگی از حزب عدالت و توسعه جدا شده، می‌خواهد با به راه انداختن یک حزب جدید و سازماندهی نیروهای نزدیک به خود، بر موازنات سیاسی و حزبی کشور تاثیر بگذارد و در آینده قدرت را در دست بگیرد.
اما با این حال، علی باباجان هنوز حاضر نشده به سوالات مهمی که در مورد دوران فعالیت او مطرح شده، پاسخ دهد.
من در چندین نوشته به این موضوع پرداختم که در دورانی که علی باباجان معاون نخست وزیر و وزیر اقتصاد بود، اقدامات مبهمی انجام داده که بسیاری از آنها محل تردید و گمان است. چرا او حاضر نیست به سوالاتی که در مورد آن دوران طرح شده به شکل شفاف پاسخ دهد؟
به عنوان مثال یکی از سوالات این است که با وجود آن که معاون وقت هالک بانک مستقیماً به علی باباجان متصل بود و زیر نظر او فعالیت می‌کرد، اما پس از دستگیری و زندانی شدن در آمریکا به طور کلی توسط باباجان فراموش شد و هیچگاه حاضر نشد در مورد این مدیر عالی‌رتبه بانکی ترکیه، چیزی بر زبان بیاورد؟
فقط من نیستم که از باباجان سوالات مهمی دارم. یغیت بلوت از مشاورین ارشد اردوغان هم در چندین مقاله از باباجان سوالات مهمی پرسیده است که تاکنون هیچ کدام از این سوالات پاسخ داده نشده است.
به عنوان مثال بلوت پرسیده است: چرا علی باباجان به دنبال نجات بانک آسیا بود؟
در حالی که همه می‌دانیم بانک آسیا توسط فتح الله گولن و شاگردان او اداره می‌شد و سرمایه‌های عظیم این شبکه تروریستی در داخل این بانک وجود داشت، چرا علی باباجان دنبال نجات سرمایه‌های چنین بانکی بود؟
سوال دوم این است که آیا در معاملات بین‌المللی و پرونده‌های تسهیلاتی مرتبط با آمریکا و اروپا، علی باباجان از بانک‌های بزرگ سوئیس کمیسیون دریافت کرده است یا خیر؟
گفته می‌شود در بسیاری از این معاملات سودهای هنگفتی عاید باباجان شده و چند حساب شخصی خود را به این منظور به کار گرفته است.
مقایسه آکپارتی و سرنوشت حزب فضیلت
سیبل ار اصلان/ روزنامه استار
بسیاری از همکاران من و تحلیل‌گران سیاسی که در اغلب روزنامه‌ها و شبکه‌های تلویزیونی ترکیه کار می‌کنند، در هفته‌های اخیر به این موضوع پرداخته‌اند که سرنوشت حزب فضیلت برای حزب عدالت و توسعه تکرار می‌شود.
استدلال آنها این است که موسسین حزب عدالت و توسعه همچون رجب طیب اردوغان و عبدالله گل و دیگران که روزگاری عضو حزب فضیلت بودند، با اربکان و رهبران این حزب دچار اختلاف نظر شدند و پس از جدایی از آن، حزب عدالت و توسعه را تأسیس کردند.
آنها بر این باورند که حالا در یک روند تاریخی همین اتفاق برای آک پارتی می‌افتد و کسانی که با رجب طیب اردوغان و دیگر سران حزب عدالت و توسعه اختلاف نظر و زاویه فکری دارند، می‌خواهند از این حزب بزرگ جدا شده و یک یا دو حزب جدید تاسیس کنند و به فعالیت‌های خود ادامه دهند و در آینده قدرت را در دست بگیرند. اما مبنای این استدلال غلط است و حزب فضیلت را نمی‌توان با حزب عدالت و توسعه مقایسه کرد.
حزب عدالت و توسعه دارای 52 درصد از آرای مردم ترکیه است، در تمام انتخابات‌هایی که تاکنون برگزار شده پیروز شده و نیمی از 600 صندلی پارلمان ترکیه را در اختیار دارد.
من طرفدار تجزیه حزب عدالت و توسعه نیستم و از تمام دوستان می‌خواهم که این حزب را با فضیلت و دیگر احزاب و گروه‌های سیاسی قبلی ترکیه مقایسه نکنند.
آکپارتیِ جدید؟
طاها آک‌یول/ روزنامه قرار
در هجدهمین سالگرد تاسیس حزب عدالت و توسعه٬ در مقطع حساسی قرار گرفته‌ایم که هنوز هم دلایل شکست سنگین این حزب در انتخابات شهرداری‌ها به درستی تحلیل نشده است.
انتخابات مجدد استانبول٬ موجب آن شد که آکپارتی٬ نتیجه را با اختلافی در حد 800 هزار رای٬ به رقیب واگذار کند. اردوغان در همان زمان اعلام کرد: پیام مردم را دریافت کردیم.
اما واقعیت این است که آکپارتی تاکنون اقدامات اصلاحی خاصی انجام نداده که نشان دهد پیام انتخاباتی مردم را دریافت کرده است.
اغلب تحلیل‌ها بر محور این موضوع شکل گرفته که مردم٬ از برخی ویژگی‌های سیستم حکومتی جدید ناراضی هستند. به عنوان مثال٬ آنها دوست ندارند که رئیس جمهور٬ یک شخصیت حزبی و دارای گرایش حزبی باشد.
بدون شک مشکلات اقتصادی٬ کسری بودجه و مدیریت‌های غلط و ضعیف نیز در رقم خوردن نتایج منفی حزب عدالت و توسعه نقش داشته و علاوه بر این٬ بسیاری از کادرهای حزب حاکم٬ دچار غرور و نخوت و کبر شده‌اند و همه این مشکلات٬ نیاز به بازبینی جدی دارند.
حتی هواداران حزب عدالت و توسعه نیز نمی‌توانند حرف سران این حزب را پذیرفته و دلایل شکست را به فشارهای خارجی ربط دهند. خیر. نه فشار خارجی و دخالت بیگانه٬ هیچکدام از این‌ها عامل شکست نیست و برخلاف گفته‌های اردوغان و باغچلی٬ ترکیه دچار تهدید بقا نشد و این‌ها همه شعار انتخاباتی بودند.
جناب اردوغان٬ در هجدهمین سالگرد تاسیس حزب عدالت و توسعه اعلام کرد: برای ترکیه٬ روشنایی و توسعه بیشتر را به ارمغان می‌آوریم.
در مورد شعار زیبای رئیس جمهور٬ باید گفت، توسعه و پیشرفت٬ فقط با شعار عملی نمی‌شود و نیاز به برنامه دارد. ترکیه پیش از هر چیز نیاز به این دارد که اصل تفکیک قوا و آزادی بیان٬ به شکل جدی و درونی مورد پذیرش قرار بگیرد و همه برای حوزه آزادی و دموکراسی٬ احترام قائل شوند.
اما شواهد نشان می‌دهد که این روزها کسی در ترکیه به فکر این چیزها نیست. شواهد نشان می‌دهد که تمام سعی و تلاش اردوغان و حزب عدالت و توسعه برای ایجاد تغییرات نوین٬ تنها و تنها به تغییر چند وزیر محدود خواهد شد و همان مسیر قبلی را ادامه خواهند داد.
قوه مجریه٬ مهمان قوه قضائیه است و نه میزبان
فکرت بیلا/ پایگاه تحلیلی خبری تی 24
یکی از مهم‌ترین نشانه‌های دموکراسی٬ تفکیک قوا و محوریت حقوقق و قانون است. قوه مقننه و مجریه٬ هر دو باید٬ استقلال قوه قضائیه را بپذیرند و آن را به چالش نکشند. قوه قضائیه نیز متقابلاً نباید در کار آن دو قوه دخالت کند. اما در چند سال اخیر٬ همواره شاهد این بوده‌ایم که در مراسم افتتاحیه سال جدید قضایی٬ این اصل مهم و حیاتی٬ نادیده گرفته می‌شود. مراسم آغاز سال جدید قضایی٬ باید در ساختمان قوه قضائیه برگزار شود و نه در نهاد ریاست جمهوری. چرا؟
چون رئیس جمهور٬ در عین حال رهبر یک حزب است و نباید تمام ارکان و مقامات قوه قضائیه به خدمت ایشان بروند. این سنت و اجرای این مراسم در نهاد ریاست جمهوری٬ ابتکار خود اردوغان است و کانون وکلای اغلب استان‌های ترکیه به آن اعتراض کرده و چنین اقدامی را ناروا می‌دانند و اعلام کرده‌اند که حاضر نیستند در این مراسم حضور داشته باشند.
به یاد بیاوریم مراسم سال 2014 میلادی را. در آن مراسم٬ متین فیض اوغلو رئیس کانون وکلای مدافع ترکیه٬ حکومت را به باد انتقاد گرفت. اردوغان با داد و فریاد از جای خود بلند شد و به سخنان فیضی اوغلو اعتراض کرد. عبدالله گل دست او را کشید و سعی کرد او را آرام کند. اما نتیجه‌ای نداد و اردوغان به نشانه اعتراض٬ سالن را ترک کرد. اما حالا همان فیضی اوغلو٬ با همان پست و عنوان در مراسم اردوغان حضور پیدا می‌کند و بین آنان اختلافی وجود ندارد. از او پرسیدم: چه شد که به یک باره موضع شما عوض شد؟
در پاسخ گفت: دولت٬ بسته‌ای به نام بسته اصلاحات قضایی تدوین کرده که ما نیز در نوشتن آن نقش مهمی داشته‌ایم. اجرایی شدن مفاد این بسته اصلاحات٬ منجر به تغییرات مثبتی خواهد شد و ده‌ها روزنامه‌نگار آزاد خواهند شد. من به خاطر اهمیت این مساله در کنار دولت ایستاده‌ام اگر نه انتقادات من در مورد نظام سیاسی جدید ترکیه به قوت خود باقی هستند.
انتهای پیام/