نگاهی به مستند «عشق شمعدانیها»|فراتر از مستندهای عادی تلویزیونی با یک اشکال بزرگ
پخش یک مستند تاریخی سیاسی با روایت بیطرف از تلویزیون، بهترین کاری است که رسانه ملی میتواند برای جذب مخاطب انجام دهد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، مستند «عشق شمعدانیها» ساخته میلاد محمدی، یکی از فیلمهای جشنواره تلویزیونی مستند است که به روی آنتن شبکه مستند رفت. در زیر نگاهی به این مستند تاریخی سیاسی داریم.
فیلم استاندارد و درجه یک میلاد محمدی، یکی از بهترین فیلمهای امسال جشنواره است. فیلمی که با ظرافت تمام توانسته از تمام آن چیزی که در دست دارد استفاده کند. در جایی که آرشیو آن بسیار کم است، ساختن فیلمی که تمامش بر پای آرشیو است، کار بسیار مشکلی است. فلذا کارگردان، با ظرافت خود توانسته با ترکیبی از تصاویر آرشیوی، انیمیشنهای ساده و همینطور تصاویر مهمی که در میان فیلم گنجانده است، اثری درجه یک و فراتر از استانداردهای مستندهای عادی تلویزیونی بسازد.
«عشق شمعدانیها» داستان دقیق و سر راست زندگی دکتر سید حسین فاطمی، وزیر امور خارجه دولت دکتر مصدق است. فیلمی که از نظر روایت، هوشمندانه است و از نظر میزانسن، یکی از بهترین کارگردانیهای چند سال اخیر سینمای مستند ایران است. پژوهش این فیلم، حرف ندارد اگر چه به چند نکته مهم اشاره نمیکند. اشکال بسیار بزرگ فیلم اشاره کردن به ضارب دکتر حسین فاطمی در مراسم تشییع، یعنی محمد مسعود است. او یکی از اعضای جمعیت فدائیان اسلام است که در سن 15 سالگی این ترور را انجام داده و خود بارها راجع به این اتفاق صحبت کرده است اما با این حال، فیلم آگاهانه از کنار این موضوع میگذرد و شاید به خیال خودش موضوع مهمی نیست.
این مساله تبدیل به نقطه ضعف فیلم میشود چرا که وقتی میخواهید یک اثر تاریخی بسازید، باید تمام ابعاد زندگی او از جمله مسئله مهمی مثل ترور او را به درستی روایت کنید. البته محمد مسعود شخصیتی است که در مورد او حرفهای بسیاری وجود دارد. کسانی هستند که محمد مسعود را شخصیتی آزادی خواه در تاریخ ایران میدانند و کسانی هستند که از او به عنوان یک متخلف نام میبرند. اگر چه فیلم در مورد محمد مسعود نبوده و در مورد حسین فاطمی است، نمیتوان از مسئله ترور او گذشت.
کمتر فیلمی را در سینمای ایران مییابید که به این شکل زیبا، فرم و محتوای خود را در شکلی هماهنگ ارائه کند، آن هم با صدای گویندهای که به خوبی میداند در مورد چه چیزی حرف میزند. امید بلاغتی گوینده حرفهای نیست اما به شکلی عالی فیلم را روایت میکند؛ طوری که انگار خاطرات خود اوست. این مستند را باید یکی از بهترین فیلمهای تاریخی پرتره در مورد شخصیتهای تاریخ کشورمان دانست. مشخصا فیلم روایتی بیطرف دارد و پخش شدن این فیلم از تلویزیون یکی از بهترین کارهایی است که تلویزیون ایران در طول سالهای گذشته انجام داده است. کاری که میتواند تماشاگران را به سمت تلویزیون جذب کند. فیلم با هوشمندی، روایت اول تا آخر یا آخر به اول ندارد بلکه برشهایی درست و دقیق از زندگی دکتر فاطمی را نشان میدهد. باید اشاره کرد که 45 دقیقه زمان بسیار مناسبی برای این فیلم است.
انتهای پیام/