کارآفرینان پاک دست نباید نگران بگیروببندها شوند
متأسفانه عده ای جوّ کشور را ملتهب کرده و شایعه درست کرده اند که در این کشور هر کس کارآفرین و پولدار و درشت شود حتی از راه درست، حتماً آقایان درازش میکنند. بنابراین دستگاه قضایی ضمن برخورد شدید با فساد باید نگرانی های این گروه را هم برطرف کند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، محمدرضا سبزعلیپور اقتصاددان و رئیس مرکز تجارت جهانی ایران در میزگردی تحت عنوان "فساد اقتصادی، امنیت و مطالبه مردم" در جمع فعالان اقتصادی اظهار داشت: "امنیت" اساسی ترین نیاز بشر است و تأمین آن نیز نخستین وظیفه حکومت هاست. واژه «امنیت» همانند بسیاری از واژه های سیاسی و اجتماعی دیگر، تحوّلات زیادی را از سر گذرانده است؛ بنحوی که در این خصوص نمیتوان به یک تعریف خاصی بسنده کرد، فلذا باید از عناصر اصلی "امنیت" سخن گفت.
عنصر اصلی در مفهوم «امنیت»، فقدان تهدید یا به حداقل رساندن تهدیدات اجتماعی است و احساس آرامش در زمینه های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و...، ثمره امنیت. هیچ نظام سیاسی نمیتواند فارغ از مسئلۀ "امنیت" باشد، وگرنه نسبت به فلسفه وجودی خود بی اعتنا بوده و پایدار نمی ماند. اسلام به عنوان یک نظام حقوقی و سیاسی، که به نیازهای فردی و اجتماعی توجه ویژه ای دارد نیز از این قاعده مستثنی نیست.
از نظر اسلام، امنیت نخستین شرط یک اجتماع سالم است و به قدری دارای اهمیت میباشد که از سوی خداوند متعال، پاداش های بزرگی برای حافظان آن معیّن گردیده و برای افرادی که "امنیت عمومی" را به مخاطره بیافکنند مجازات های سختی همانند بریدن دست و پا و اعدام پیش بینی کرده است.
درکل "امنیت" و "احساس امنیت" بقدری مهم وضروری میباشد که وجود آن برای مردم، کم اهمیت تر از "نان شب و روزشان" نیست!!
وی افزود: اما از قدیم الایام متأسفانه از دو جبهه، امنیت میهن و ملت تهدید میشده که در حال حاضر نیز این تهدیدات به قوه خود باقی است. این دو جبهه را میتوان بشرح زیر بیان نمود:
1- دشمن خارجی
2- دشمن داخلی
دشمنان خارجی و دشمنان داخلی هر دو یک هدف را دنبال میکنند و آن هدف چیزی جز رسیدن به منافع و مطامع خود نیست که هر دو دشمن با عملیات برون مرزی و درون مرزی خود، کشور را ناامن و مردم را در ترس و ناامنی فرو میبرند!!
دشمنان خارجی از طریق جنگهای نظامی، اقتصادی، الکترونیکی و عملیات تروریستی بدنبال ضربه زدن به "ایران" و ناامن کردن کشور میباشند تا به اهداف سیاسی، نظامی، اقتصادی، فرهنگی و... خود دست یابند که به یاری خداوند متعال و تدبیر مسئولین نظام و همچنین حمایت مردم همیشه در صحنه، سنگهای دشمنان و معاندین خارجی ایران تاکنون به در بسته خورده است. هرچند موضوع بحث امروز ما "دشمنان خارجی" نیست اما بر خود واجب میدانم تا همین جا و از طریق این تریبون تأکید کنم که نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران با هوشیاری و بهره مندی از صنایع دفاعی پیشرفته ساخت ایران، فی الواقع پوزۀ دشمنان خارجی را به خاک مالیده و آنان را به وحشت انداخته و امنیت ایران و ایرانی را تضمین نموده اند که از این بابت و بخاطر جانفشانی نیروهای سپاهی و ارتشی، در حضور شما بزرگواران از جانب خود و از طرف تمامی فعالان اقتصادی از همه نیروهای نظامی و انتظامی کشورمان قدردانی میکنم.
علیپور اظهار داشت: موضوع بحث امروز ما "دشمنان داخلی" میباشد که با اَعمال مجرمانه و سودجویانه خود، فقط و فقط بدنبال کسب منافع مادی صدها و هزاران میلیاردی میباشند و با باندبازی، زد و بندهای سیاسی و اقتصادی، رانت خواری، اختلاس، احتکار، قاچاق، پرداخت رشوه، دزدی، دروغ، بیشرافتی و.... دهها مورد دیگر، مرتکب "فساد مالی و اقتصادی" میشوند و با این حرکت مفسدانه خود، جامعه را ملتهب و ناامن کرده و با درآمدهای صدها و هزاران میلیاردی خویش، فاصله طبقاتی را در کشورمان بیشتر، مردم را ناامید و جرائم و معضلات اجتماعی را نیز بیشتر میکنند!!!
لازم به ذکر است که "دشمنان داخلی" و کسانیکه مرتکب "فسادهای مالی و اقتصادی" میشوند، "شاخ و دُم" ندارند و از نظر ظاهر، شبیه سایر آدمها میباشند ولیکن مفسدین را میتوان در سه بخش و گروه مشاهده کرد و آنان را در (بخش خصوصی، بخش دولتی و بین مسئولین کشوری و لشگری) پیدا کرد!!
"فساد اقتصادی" پدیده ای بسیار خطرناک و ویران کننده میباشد، بطوریکه "دشمنان خارجی" با تهدیدات خود، نتوانسته و نمیتوانند کشور را نابود کنند اما "دشمنان داخلی" با گسترش "فساد" میتوانند مردم را نسبت به مسئولین نظام بی اعتماد و کشور را به خطر انداخته و بعضاً نابود کنند!! پس نباید پدیدۀ فساد اقتصادی را ساده انگاشت و از کنار آن بی خیال و به سادگی عبور کرد، بلکه باید با فساد شدیداً برخورد و مفسدین را نابود و از ریشه خشکاند.
سبزعلیپور با طرح این سوال گفت: و اما فساد چیست؟ و ما چه عملیاتی را فساد می نامیم؟
مراد ما از "فساد مالی و اقتصادی" یعنی بدست آوردن ثروت از راه هایی است که در شرع مقدّس "اسلام" ممنوع گردیده و در صورتی که این مسئله بین مردم و کارگزاران نظام شیوع پیدا کند، به عنوان یک معضل اجتماعی و سیاسی مطرح خواهد بود.
متأسفانه بعد از پایان "جنگ تحمیلی" و از "دوران سازندگی" بحث مادیّات و مادی شدن برخی از مسئولین آغاز و باندبازیها با نیّت مال اندوزی شروع شد. رفته رفته رقابت بین دزدان و رانت خواران خصوصی و دولتی شدّت گرفت و فسادهای مالی و اقتصادی شیوع پیدا کرد، بطوریکه از اوایل دهۀ 70 فساد همچون گلوله برفی کوچک آغاز شد و امروز به "بهمن مهیبی" مبدل گردیده و کشور را تهدید میکند.
هرچند که "فساد مالی و اقتصادی" منحصربه کشور ایران نیست و در اکثر کشورهای در حال توسعه و حتی بعضاً در کشورهای توسعه یافته و پیشرفته جهان نیز وجود دارد اما فساد در کشورهای مختلف، شدّت و ضعف دارد و متأسفانه در حال حاضر در کشورمان شدت یافته است!!! والا در کشورهایی همچون ایتالیا، ترکیه، چین و کره، کشورهای خاورمیانه و حتی در آمریکا نیز وجود دارد.
وی تصریح کرد: طی 30 سال گذشته همه مسئولین ذیربط اعلام میکردند که دارند با فساد مبارزه میکنند و سران سه قوه هم جلسات متعددی در این خصوص برگزار میکردند اما با کمال تأسف چندان خروجی مثبت و قابل دفاعی مشاهده نگردید. ولیکن چند ماهی است که با آمدن جناب آقای رئیسی، مبارزه با فساد و برخورد با مفسدین دولتی و خصوصی شدت گرفته و احکام زیادی نیز در دادگاههای ویژه اقتصادی صادر شده است که همین امر موجب خوشحالی و قوت قلب مردم گردیده و مفسدین دولتی و خصوصی را هراسان و به سمت سوراخها فراری داده است!!!
تا اینجای کار، خوشحال کننده و امیدبخش بوده است اما اگر قرار باشد که با فساد بطور اصولی برخورد کرده و ریشۀ آنرا بخشکانیم باید به دو نکتۀ مهم و مبحث اساسی دیگر دقت کرده و این دو را نیز اجرا کنیم تا برخورد با فساد ریشه ای انجام شود و آن اینکه اگر قرار است مفسدین، دزدان، رانت خواران و مختلسین خرد و کلانِ دولتی و خصوصی را شناسایی و آنان را به سزای اَعمالشان برسانیم باید مواظب باشیم تا مبادا مبارزه با فساد و برخورد با مفسدین، باز هم بنوعی دیگر جامعه را ناامن کرده و مردم و کارآفرینان خرد و کلان را بترساند!! بقول معروف، نکند برای درست کردن اَبرو، خدایی ناخواسته بزنیم چشمش را هم کور کنیم!!
علیپور در ادامه اظهار داشت: متأسفانه عده ای جوّ کشور را ملتهب کرده و شایعه درست کرده اند که در این کشور هر کس کارآفرین و پولدار و درشت شود، حتماً آقایان درازش میکنند!! به همین خاطر اول اجازه میدهند تا کارآفرینان به اندازه کافی گُنده و چاق شوند، سپس صِرف پولدار بودن به حسابشان میرسند، یعنی مقامات کشوری اول کارآفرینان بزرگ کشور را خوب بلند میکنند و بعد آنان را از همان بالا، محکم بر زمین میکوبند تا برای همیشه نابود شوند!!!
متأسفانه این بحثی است که در حال حاضر در جامعۀ امروز ما شایع شده و بین کارآفرینان دهان به دهان رد و بدل میشود!! به همین خاطر کارآفرینان و فعالان اقتصادی میترسند و از فردای خود مطمئن نیستند و تصور میکنند که هر لحظه نوبت آنان میشود!! این طرز تفکر و ترسی که بین کارآفرینان بوجود آمده از سم هم خطرناکتر است و اقتصاد کشورمان را متوقف و نابود میکند.
اینکه مردم تلویزیون را نگاه کنند و دائماً دادگاه و لباس راه راه آبی سرمه ای ببینند و اخبار روزنامه ها و سایتها و خبرگزاریها را دنبال کنند و باز هم لباس راه راه آبی سرمه ای زندانیان را ببینند، کسل کننده میشود و بمرور زمان خوشحالی مردم را به یأس تبدیل میکند و این شائبه را در اذهان تقویت میکند که حتماً برخوردها و محاکمه کردنها سیاسی و جناحی است و نوعی تسویه حساب میباشد!! پس باید بسرعت جلوی ناامیدی ها و تصورات غلط را گرفت و به همین خاطر شایسته و ضروریست تا مسئولین دستگاه قضا و در رأس آن "آیت الله رئیسی" و همچنین مسئولین سایر قوا در کنار مبارزه با فساد و برخورد با مفسدین، از کارآفرینان برجسته و کلان کشور بنحو مطلوب قدردانی کرده و یک خسته نباشید صمیمی به آنان بگویند.
زیرا فعالان اقتصادی کشورمان که میلیونها اشتغال ایجاد کرده و کشتی طوفان زدۀ اقتصاد ایران را در اُوج تحریمها، جنگ اقتصادی دشمن و بی مهری های جمعی از کارگزاران به پیش میبرند، چیز زیادی از دولت و مسئولین نظام نمیخواهند، تنها چیزی که میخواهند (احترام، امنیت و قدرشناسی) است، زیرا پولداران و کارآفرینان بزرگ را هیچ چیزی ارضاء نمیکند، نه پول و نه مقام، چون هر دوی اینها را به اندازه کافی دارند، تنها چیزی که آنان را ارضاء میکند احترام است و چرخش چرخ صنایع و مجموعه های تحت مدیریت شان.
این صاحب نظر اقتصادی در ادامه بیان داشت: همیشه تنبیه در کنار تشویق کارساز میباشد و هیچیک به تنهایی مفید و سازنده نمی باشند. در یک کلاس درس، اگر تنبل ها و بی اَدبان کلاس را تنبیه کنند و به زرنگها و مؤدب های کلاس بی اعتنا باشند، نه تنها تنبل ها و بی اَدبان کلاس اصلاح نمیشوند بلکه زرنگها و مؤدب های کلاس هم مأیوس و سرخورده شده و رفته رفته اُفت تحصیلی پیدا میکنند و اگر برعکس، خوب و بدهای کلاس را تشویق نموده و هیچکس را هم تنبیه نکنند باز هم اتفاق مثبتی نمی افتد اما تنبیه بَدان در کنار تشویق خوبان کارساز و مثبت میباشد و رشد و بالندگی بهمراه خواهد داشت. پس مبادا طوری عمل کنیم که این تصور بوجود آید که "بگم بگم ها" به "بگیر بگیر" مبدل شده است!!
از همین رو فعالان اقتصادی و کارآفرینان بزرگ ایران که سالم کار کرده و آبرودار هستند چشم انتظار قدرشناسی مسئولین کشوری میباشند و نمیخواهند باور کنند که نظام ما میلیارد شکن است نه میلیاردر پرور!! امروز یکی از بزرگان اقتصادی بخش خصوصی کشورمان که برای عام و خاص شناخته شده میباشد با اینجانب درد دل میکرد از ناملایمات و سنگ اندازیهای عده ای خاص بغض گلویش ترکید و اشک از چشمانش جاری شد!! ایشان میگفت که یکی از بزرگترین مجموعه های مدرن تولیدی را در ایران ساخته و حدود 5000 میلیارد تومان هم سرمایه گذاری نموده اما سنگ اندازیهای عده ای خاص موجب شده تا راه اندازی پروژه متوقف شود!! چرا باید کاری کنیم که این بزرگوار و عزیزان دیگری همچون ایشان از این همه بی مهری و ناملایمات بغض کنند؟ تلاش کنیم تا بزرگان اقتصادی ایران را در همین کشور حفظ شان کنیم و آنان را فراری ندهیم تا با حضور و فعالیت این کارآفرینان مشکل اشتغال و گره مشکلات اقتصادی ایران هرچه زودتر رفع شود.
رئیس مرکز تجارت جهانی ایران در پایان سخنانش به دومین مبحث مهمی که باید در کنار مبارزه با فساد، مدنظر قرار بگیرد اشاره کرد و گفت: مبارزه با فساد زمانی جواب میدهد که هر سه قوا در کنار هم با اراده ای قوی با پدیدۀ خطرناک و ویران کنندۀ فساد مبارزه کنند، نه اینکه همۀ بار مبارزه با فساد را بر دوش قوه قضائیه تحمیل نمایند که در این صورت توفیق قابل توجهی حاصل نخواهد شد. در کنار اراده قوه قضائیه در برخورد با مفسدین نباید دولت ساز مخالف بزند و برعکس از متخلفین حمایت کند و مثلاً سخنگوی دولت نباید به دستگاه قضا دهن کجی کرده و افرادی همچون برخی مسئولان سابق بانک مرکزی که پرونده قضایی دارند را مدیران پاک و سالم بنامد و از آنان قدردانی هم بکند و دولت محترم بجای اینکه در این روزگار سخت و گران که با رکود، تورم سنگین و بیکاری جوانان نیز توأم شده است، مشکلات مردم و فعالان اقتصادی را مرتفع کرده و سطح معیشت مردم عزیزمان را ارتقاء دهد، برعکس سخنان خلاف واقع تحویل مردم ندهد و آنان را عصبی نکرده و با روح و روان مردم بازی نکند.
پایه و اساس فساد دو چیز است (دروغ و دزدی) که متأسفانه در این ایام اگر برخی از مسئولین در طی روز این دو را انجام ندهند، اموراتشان نمی گذرد!!
اینجانب و فعالان اقتصادی امیدواریم که حضرت آیت الله رئیسی با عدالت محوری و پشتوانه مردمی که دارند در کنار مبارزه با مفسدین اقتصادی، قدمهای مثبتی هم در جهت دلگرم کردن کارآفرینان برداشته و حداقل در سخنان خود از این بزرگواران دلجویی و حمایت کنند.
انتهای پیام /