اصفهان| درس‌های جشنواره فیلم کودک برای فیلم‌سازان ایرانی؛ آیا فیلم‌های امروزی خانواده محورند؟
جشنواره بین‌المللی کودک و نوجوان با وجود کمی‌ها و کاستی‌هایش سی و دومین دوره خود را پشت سر گذاشته و برای بازماندگان خود خاطره‌ای شاد و تجربه‌ای بزرگ برجای گذاشت.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، جشنواره کودک، نامی آشنا و سرشار از شور و نشاط کودکانه که تمام شادابی‌اش را مدیون واژه کودک و کودکان است.
نظم، عاملی است که در هر جا رخ بنماید همه چیز به بهترین شکل خود اتفاق می‌افتد و شاید بعد از جشنواره فیلم فجر، جشنواره کودک و نوجوان است که هر سال برگزار می‌شود.
کارگردانان و تهیه‌کنندگان متعددی با آثار متفاوت امسال در جشنواره حضور یافتند اما نکته قابل توجه آن استقبال فراوان مردم از فیلم‌های ژانر دفاع مقدس چون «منطقه پرواز ممنوع» و «23 نفر» بود که این استقبال در نخستین روزهای جشنواره این فیلم‌ها را به سانس فوق‌العاده رساند.
از دیگر فیلم‌های پر مخاطب جشنواره می‌توان به تورنا2 و بازیوو اشاره کرد.
در این میان شاید بد نباشد که یادی کنیم از فیلم‌هایی چون «دزد عروسک‌ها» و «قصه‌های مجید» و از کارگردانانی که عشق و علاقه ویژه‌ای به فرهنگ ملی و میهنی خود داشتند.
می‌دانیم که کودکان امروز کودکان دهه 60 و 70 نیستند، اما این را هم می‌دانیم که کودک، کودک است و محتوای خوب و بد را به خوبی می‌آموزد و جلوی چشمان‌مان تکرار می‌کند.
پس چه خوب بود که عاملان و سازندگان فیلم‌های کودک تمرکز خود را از درآمد و سود و منفعت و یا پیام‌های اخلاقی سطحی بر روی نیازهای متفاوت مخاطب به ویژه با محوریت خانواده تغییر می‌دادند؛ چرا که امروزه تلاش‌های فراوانی برای ایجاد فاصله میان فرزندان و خانواده‌ها می‌شود و چه بسیار جای فیلم‌هایی چون «قصه‌های مجید» در سینمای کودک و نوجوان خالی است. نوجوانی که یکی از آرزوهایش آوردن خنده بر لب‌های بی‌بی بود و یا درباره فیلم «دزد عروسک‌ها»، اکبر عبدی با آنکه دیگر پا به سن گذاشته است اما همچنان برای مخاطبان دهه 60 و 70 همان نوجوان بانمک دزد عروسک‌ها است و هرگاه نام این فیلم می‌آید بچه‌های آن دوره با افتخار از آن یاد می‌کنند.
حال با توجه به تغییر رویه فیلم‌های امروزی این سوال برایمان به وجود می‌آید، آیا فیلم‌های کنونی خانواده محورند؟ آیا با آنکه برای آموزش نکات مثبت تلاش می‌شود نکات منفی در فیلم‌ها بیشتر ذهن مخاطب را به خود مشغول نمی‌کند؟ و هزاران سوال دیگر که متولیان فیلم‌سازی باید برای ارتقای سطح آثار خود به آن پاسخ دهند.
از دیگر مشکلات سینمای کودک و نوجوان نگاه گیشه‌محور به سینما است که همین دیدگاه خود عاملی برای ترویج فیلم‌های بی‌محتوا شده است که هیچ بخش از فرهنگ غنی و تمدن پربار این مرز و بوم را به تصویر نمی‌کشند. نگاهی که تنها می‌توان آن را در یک موضوع خلاصه کرد؛ سود و درآمد.
این در حالی است که سینمای کودک جایی برای پارو کردن پول نیست، چراکه عوامل زیادی در موفقیت آن در گیشه موثر است. سینمایی که این روزها مخاطبان کودک در آن جای خود را به مخاطبان نوجوان و بزرگسال داده‌اند.
سینمای کودک و نوجوان گاهی سینمای درد است چرا که از سر و ته فیلم‌ها به دلیل کمبود سرمایه می‌زنند و مخاطب را با پایانی باز به وسعت یک فیلم بی‌محتوا تنها می‌گذارند و شاید بتوان نام آن را سینمای ورشکسته هم گذاشت.
نادره ترکمانی عضو هیئت انتخاب بخش سینمای ایران در سی و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم کودک و نوجوان پیرامون سرمایه‌گذاری در حوزه سینمای کودک و نوجوان گفت: یکی از عواملی که اثر مستقیم بر تولید فیلم در حوزه کودک دارد نقش تهیه‌کننده و سرمایه‌گذار است و این تصور برای سرمایه‌گذاران و تهیه‌کنندگان بخش کودک وجود دارد که بازخورد و بازگشت سرمایه امکان‌پذیر نیست و این به دلیل شرایط نامناسب در حوزه اکران فیلم کودک است و همین باعث عدم سرمایه‌گذاری در سینمای کودک و در نتیجه کمبود فیلم‌های کودک و نوجوان می‌شود.
وی با اشاره به اثرات ناشی از کاهش تولید در سینمای کودک افزود: این آسیب در بدنه سینما می‌تواند اثرات مخربی در سایر حوزه‌ها نیز داشته باشد، چراکه معتقدیم کودکان و نوجوانان امروز، فرهنگسازان و آینده‌سازان این کشورند و با عدم تولید فیلم‌های مناسب برای آنها نمی‌توانیم آیین، فرهنگ، آداب و رسوم کشورمان را به این نسل انتقال دهیم.
اما همه چیز با کمی‌ها و کاستی‌های این جشنواره به پایان نمی‌رسد بلکه نگاه متفاوت برخی فیلم‌های جشنواره امسال به فرهنگ دفاع مقدس و مقاومت را باید از جمله نقاط قوت آن ذکر کرد. نگاه دغدغه‌مند فعالان این حوزه که در فیلم‌های «منطقه پرواز ممنوع» و «23 نفر» تبلور یافت و جوایز بهترین بازیگری و بهترین فیلم را برای سازندگان آن به ارمغان آورد.
اما چیزی که فضای جشنواره کودک و نوجوان را بیش از پیش جذاب می‌کند استفاده بهینه از فضای چهارباغ اصفهان است، فضایی که در آن سنت و مدرنیته با یکدیگر جمع بسته می‌شود وخود عاملی است که کودکان ما در کنار تکنولوژی‌های امروزی از فرهنگ ماندگار خود غافل نمانند.
برگزاری المپیادها و کارگاه‌هایی با محتوای فیلم‌سازی برای کودکان و نوجوانان و فراهم کردن فرصتی برای ملاقات چهره به چهره با کسانی که سال‌ها نام‌شان با سینمای کودک و نوجوان گره خورده است نیز تمهید دیگری از سوی متولیان و برگزارکنندگان این جشنواره بود که نشان از پیشرفت داشت.
همه چیز با گذر زمان و تجربه‌اندوزی بهتر می‌شود اما گذشت 3 دهه برای دیدن فیلم‌های قدرتمند کودک و نوجوان کافی است. چه خوب می‌شود که اگر برای سی وسومین جشنواره کودک از امروز تلاش کنیم تا هم خودمان و هم کودکان‌مان از حضور در آن لذت ببریم.
تا سی و سومین جشنواره بین المللی فیلم کودک و نوجوان تنها یک سال فرصت باقی است، آن را از دست ندهیم.
انتهای پیام/ ع