منّت‌های آقای مدیرکل بر سر مردم بابت جاده و آب / مدیر ارشاد کرمانشاه: مجوز دادن خودش حمایت است
بهرام فاضلی مدیرکل ارشاد کرمانشاه معتقد است که وجود جاده برای رفتن به روستای «بانزلان» نعمت بزرگی است و دادن مجوز به جشنواره کهن آواهای تنبور حمایت بزرگی از این رویداد است.
خبرگزاری تسنیم - روستایی در منطقه‌ای دورافتاده و در نزدیکیِ مرز ایران و عراق، میزبان جشنواره‌ای با محوریت موسیقی است. جشنواره‌ای که آنچنان رونقی گرفته که در هر دوره‌اش میزبان هزاران علاقه‌مند است. مهمانان ویژه‌ی این جشنواره در سه دوره‌اش چهره‌هایی مانند حسین علیزاده، شهرام ناظری، علی‌اکبر شکارچی و کیهان کلهر بوده‌اند. بنیانگذار جشنواره کُهن آواهای تنبور علی اکبر مرادی است که در ابتکاری جالب این جشنواره را نه در شهر که در روستای «بانزلان» برگزار می‌کند. مرادی به جای آوردن جشنواره به شهر تصمیم گرفت علاقه‌مندان به موسیقی را به «بانزلان» بیاورد.
درست در زمانی که در آن سوی مرزها و در کشور عراق، داعشی‌ها مشغول جنایت بودند، جشنواره کهن آواهای تنبور در کمال آرامش و با حضور هزاران نفر کارش را آغاز کرد. این جشنواره یکی از نشانه‌های مهمِ اقتدار و امنیتِ ایران است و خواهد بود.
به هر روی این جشنواره سه سال است که در حال برگزاری است و اواخر هفته‌ی گذشته(31 مرداد و یکم شهریور 1398) سومین دوره‌اش برگزار شد. اما سومین دوره این جشنواره با بی‌مهریِ اداره ارشاد استان کرمانشاه مواجه شد. یعنی حمایت‌های مالی که قرار بود از این جشنواره انجام شود، عملی نشد تا علی‌اکبر مرادی و شاگردانش به تنهایی و با تکیه بر توان خودشان سومین دوره این جشنواره را برگزار کنند.
در روز پایانی این جشنواره و پس از برگزاری مراسم اختتامیه سومین جشنواره کهن آواهای تنبور، سراغ بهرام فاضلی مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمانشاه رفتیم تا علت عدم حمایت‌های مالی ارشاد از جشنواره کهن آواهای تنبور را جویا شویم.
در ادامه حاصل این گفت‌وگو را می‌خوانید:
*بگذارید خیلی زود برویم سراغ اصل مطلب؛ چرا از سومین دوره جشنواره کهن آواهای تنبور حمایت مالی نکردید؟
حمایت مالی نکردیم! ترجیح ما در برگزاری چنین برنامه‌هایی این است که بیشتر توسط بخش خصوصی انجام شود. اما اگر اعتبار فعالیت‌های فرهنگی به دستمان برسد، قطعا برای چنین برنامه‌هایی بودجه داریم. اما تا این لحظه در حوزه فعالیت‌های فرهنگی اعتباری به دستمان نرسیده است.
*دوره نخست جشنواره کهن آواهای تنبور با استقبال خوبی روبه‌رو شد و آقای جعفری مدیرکل پیشینِ ارشاد کرمانشاه مساعدت ویژه‌ای برای برگزاری این جشنواره داشتند. در نهایت اتفاقات خوبی در جشنواره کهن آواهای تنبور رخ داد که بازخوردِ مثبتش در مطبوعات کشور، قابل مشاهده بود. در عین حال موجب شد که رویکرد دولت نسبت به موسیقی این منطقه بهتر شود. مردم این منطقه هم نگاه مثبتی به وزارت ارشاد و مجموعه دولت پیدا کردند. بر همین اساس پیش‌بینی می‌شد که اختصاص بودجه به جشنواره کهن آواهای تنبور از سوی دولت همچنان ادامه داشته باشد. اما در این دوره شاهد بودیم که این اتفاق رخ نداد و بودجه‌ای در اختیار برگزار کنندگان سومین جشنواره کهن آواهای تنبور قرار نگرفت. آیا رویکرد دولت نسبت به این جشنواره تغییر کرده است؟
معمولا در فعالیت‌های فرهنگی و هنری بخشی که نیازمند کمک‌های دولتی است با کندی انجام می‌شود. اما بخشی که متکی به بخش خصوصی و مردمی باشد، دوام و قوامش بیشتر است. استدلال من این است که در چنین مواردی فراهم کردن زیرساخت‌های مورد نیاز بسیار مهمتر از کمک‌های مالیِ محدود است. کمک‌های مالی اثرشان باقی نمی‌ماند.
استاندار محترم کرمانشاه قولی داده و آقای فرماندار(دالاهو) هم آن در اختتامیه سومین جشنواره کهن آواهای تنبور اعلام کرد که براساس آن قرار است جاده‌ی منتهی به روستای «بانزلان» آسفالت شود. اگر این اتفاق رخ دهد ببینید این کار چقدر از اعتبارِ مختصر جشنواره ارزشمندتر است. یعنی ما اگر بیاییم اعتباراتمان را صرف زیرساخت‌ها بکنیم نتیجه بهتری می‌گیریم. این مجتمع(خانه تنبور ایران) کنار سَدی است که جمهوری اسلامی اعتبار هنگفتی برای ایجاد این سد صرف کرده است. اگر همین سد در این منطقه نبود، به نظرتان چند درصد امکان داشت که چنین مجتمعی در اینجا ساخته شود.
*بخشی که مربوط به استانداری و راهداری است موضوعی مجزا است. ما در اینجا بحثمان بر سرِ کارهایی است که وزارت ارشاد و اداره ارشاد استان کرمانشاه می‌توانست برای برگزاری سومین دوره جشنواره کهن آواهای تنبور انجام دهد.
در دفاع از این مجموعه(خانه تنبور ایران) و برای تثبیتش و برای اینکه هویت بگیرد، کار اصلی را ارشاد انجام داده است. مجوز ساخت این مجموعه و برگزاری این جشنواره را ارشاد صادر کرده است.
*وظیفه‌ی دولت دادن مجوز به کارهای اصولی و درست است. این درست نیست که شما به خاطر دادن مجوز به چنین رویدادی، منت سرِ مردم و برگزارکنندگانش بگذارید.
شما ساکن کجایید؟
*تهران.
شما در تهران بخواهید در روستایی به اندازه 40 متر مربع ساخت و ساز داشته باشید، آیا نیاز به مجوز دارید یا نه؟
*بله. دولت وظیفه‌اش دادن مجوز به کارهایی است که در چارچوب قانون شکل می‌گیرد. برای انجام این کار نباید منتی سر کسی بگذارید.
اینجا کجاست؟ این نقطه در شرایط خاصی از نظر موقعیت سیاسی، اجتماعی و امنیتی قرار دارد. همین که این جمعیت در اینجا با این آرامش و با این ترکیب به شادی می‌پردازد، نشان دهنده زحمت نظام و حاکمیت است که این شرایط را فراهم کرده است.
*کسی منکر این قضیه نیست. ایران با برگزاری این جشنواره در یکی از روستاهای مرزی ثبات و قدرتش را به رخ منطقه می‌کشد. اما این‌ها دلیل نمی‌شود که ارشاد حمایت مالی‌اش از این جشنواره را قطع کند.
این مجتمع(خانه تنبور ایران) از روزی که پا گرفته است؛ اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان کرمانشاه از یک دهه قبل تمام قد از استقرار و اعلام هویت این مجتمع حمایت کرده است. مسئله بعدی زیرساخت‌هاست. تصور کنید که اینجا جاده‌ای وجود نداشته باشد؛ شما چطور می‌توانید به اینجا بیایید.
*ما سه سال پیش برای نخستین دوره کُهن آواهای تنبور به اینجا آمدیم. اوضاع جاده این منطقه بسیار بد و خطرناک بود. همچنان هم همان وضعیت را دارد.
حدود یک سال و هشت ماه پیش زلزله‌ای مهیب در استان کرمانشاه رخ داد که موجب تخریب بخش عمده‌ای از زیرساخت‌هایمان شد. اگر بخواهیم اهم و فی‌الاهم کنیم، کسی که در سرپل زهاب در کانکس است در اولویت است، جاده‌ای که تخریب شده در اولویت است یا چنین رویدادی؟
نمایی از مهمانان حاضر در نخستین دوره جشنواره کهن آواهای تنبور
*متاسفانه اوضاع زلزله‌زدگان هم چندان تعریفی ندارد.
بیش از صد و سی و پنج هزار واحد مسکونی ساخته شده و عمده روستانشینان در خانه‌هایشان مستقر شده‌اند. بخشی از اهالی شهرها باقی مانده‌اند که آن هم به این خاطر است که مثلا خانه‌ی یک طبقه‌شان را خواسته‌اند سه طبقه کنند. خدمات دولت در مناطق زلزله زده بسیار چشمگیر است. همه کسانی که وامشان را دریافت کرده‌اند، هم اکنون در خانه‌هایشان مستقر شده‌اند.
نباید مسائل فرهنگی را الزاما با تزریق بودجه سنجید. مسائل فرهنگی را در هویت بخشی و معنا و تسهیلی که در انجام کار ایجاد می‌شود باید دید.
*شما در صحبت‌هایتان اشاره کردید که اوضاع مردمان زلزله زده مساعد است. پس خدا را شکر که دیگر از آن نظر مشکلی وجود ندارد. به همین دلیل برگزاری رویدادهای فرهنگی برای بالا بردن روحیه مردم این منطقه هم‌اکنون در اولویت قرار دارد. شما به ما بگویید که برای هویت بخشی به جشنواره کهن آواهای تنبور چه کرده‌اید؟
همین مکان(خانه تنبور ایران) با این شرایط خودش بهترین گواه است.
*خانه تنبور ایران که با همت علی‌اکبر مرادی ساخته شده است. تا جایی که من می‌دانم برای ساخت خانه تنبور هیچ کمک مالی از سوی دولت انجام نشده است. شما از زمانی که مدیرکل ارشاد کرمانشاه شده‌اید، چه کرده‌اید؟
من یک ماه است که به ارشاد کرمانشاه آمده‌ام. وقتی آقای مرادی درباره تنگناهای مالیِ این جشنواره با من صحبت کرد، به او گفتم که به هر شکل ممکن باید جشنواره انجام شود و به محض اینکه نقدینگی هم به دستمان برسد، برایتان پرداخت می‌کنیم.
نمایی از مراسم اختتامیه جشنواره کهن آواهای تنبور
*یعنی هزینه‌های جشنواره را تامین می‌کنید؟
اولا که از قبل قرار بوده این جشنواره به صورت شراکتی برگزار شود. اینگونه جشنواره‌ها را بایستی به سمتِ تَرد و قطعِ ارتزاقشان از سیستم‌های دولتی ببریم. چون هویت این کارها به گونه‌ای است که باید بخش خصوصی پای کار باشد.
*در طول سال جشنواره‌های بسیاری در سراسر کشور و در مناطق مختلف برگزار می‌شود که هر کدام بودجه‌های هنگفتی از دولت و وزارت ارشاد دریافت می‌کنند. آیا این رویکردی که شما از آن دم می‌زنید، درباره تمام این جشنواره‌ها هم صادق است؟ یا اینکه شما با نظر خودتان و فقط درباره کهن آواهای تنبور این تصمیم را گرفته‌اید؟
من نظریه‌ام را درباره استانم می‌گویم.
*یعنی می‌خواهید بودجه این جشنواره را برای همیشه قطع کنید.
چرا می‌خواهید از میان کلام من حرفی را بیرون بکشید که در کلام من نیست. من درباره استانم صحبت می‌کنم. هفته پیش در هرسین گفتم که جشنواره تئاتر هرسین را به سمت و سوی حضور اسپانسرهای بخش خصوصی ببرید. اینجا هم همین را می‌گویم. این به این معنی نیست که اگر پولی دست ما را بگیرد نخواهیم به این جشنواره‌ها کمک کنیم. آیا من اجازه این را دارم که بودجه فعالیت‌های فرهنگی را در جای دیگری خرج کنم؟ خیر. اگر کسی اعتبارات فرهنگی را در جای دیگری خرج کند باید برود و در سازمان بازرسی پاسخگو باشد. اما همه این‌ها مشروط به این است که اعتبارات فرهنگی به دست ما برسد. اعتبار فعالیت‌های فرهنگی که به دست ما برسد، براساس اولویت‌هایی که وجود دارد، این اعتبارات را تقسیم می‌کنیم. اتفاقا اینجا(جشنواره کهن آواهای تنبور) از اولویت‌های ماست.
این جشنواره را در تقویم استان قرار می‌دهیم و تلاش می‌کنیم که در لیست جشنواره‌های ملی هم قرار بگیرد تا بودجه مستمر داشته باشد. تا جشنواره‌ای جز تقویم ملی نباشد، بودجه مستمر نخواهد داشت.
*کی این اتفاق می‌افتد؟
من دارم تلاشم را می‌کنم. جشنواره‌هایی مانند فجر چون در تقویم ملی قرار گرفته‌اند، بودجه مستمر دارند.
*ارشاد کرمانشاه طی شش ماه گذشته هیچ اعتبار فرهنگی نداشته است؟
درباره شش ماه گذشته نمی‌توانم حرف بزنم. من یک ماه است به ارشاد کرمانشاه آمده‌ام.
*یعنی الان ارشاد کرمانشاه هیچ بودجه‌ای ندارد؟
منظورتان این است که با هوا زیست می‌کنیم؟
*منظورم در حوزه اعتبارات فرهنگی است. چیزی از اعتبارات فرهنگی به استان پرداخت شده است؟
فعلا برای فعالیت‌های فرهنگی تا این لحظه اعتباری واصل نشده است.
*علتش چیست؟
من چه می‌دانم.
*شما مدیرکل ارشاد استان کرمانشاه هستید. شما باید علتش را بدانید.
واقعا اگر می‌دانستم اینجوری سوال می‌پرسید، با شما مصاحبه نمی‌کردم.
*ما از شما علت پرداخت نشدن اعتبارات را می‌پرسیم. همین.
علتش را من نمی‌دانم. شاید به خاطر مشکلات اقتصادی است. شاید به خاطر تاخیر در مسائل بودجه‌ای است. گاهی لایحه بودجه را برج هشت و گاهی هم برج 10 به مجلس می‌برند. چرا از اقتصاد مقاومتی حرف می‌زنیم. اقتصاد مقاومتی در همه جا معنا پیدا می‌کند. یعنی همه باید با نگاه مقتصدانه طوری هزینه کنند که ضمن فعالیت، امور مسائل فرهنگی هم تعطیل نشود.
آیا همین وضعیت کنونی در جشنواره کهن آواهای تنبور راضی کننده هست یا خیر؟ به نظرم کاملا راضی کننده است.
*اینکه می‌گویید وضعیت کنونی راضی کننده است، این نظر شماست. بخش خصوصی در چنین فعالیت‌هایی که اساسشان کارِ فرهنگی است سرمایه‌گذاری نمی‌کند. بخش خصوصی در جایی سرمایه گذاری می‌کند که برایش بازگشت سرمایه داشته باشد.
علت این مسئله چیست. علتش این است که ما نتوانسته‌ایم ذائقه شنوایی مردم را طوری تربیت کنیم که موسیقی خوب را از موسیقی بد تشخیص بدهند. وظیفه این جشنواره‌ها بسیار سنگین است و می‌تواند به مخاطبش تشخیص شنیداری بدهد.
*چنین جشنواره‌هایی که به قول شما به مخاطب تشخیص شنیداری می‌دهد، باید از سوی دولت حمایت شوند و بودجه‌های مناسب در اختیارشان قرار گیرد.
طی هفت روز گذشته در کرمانشاه سه اجرای استاد شهرام ناظری را به صحنه برده‌ایم.
*اجرای شهرام ناظری به صورت کنسرت برگزار می‌شود و به خاطر بلیت‌فروشی درآمد زیادی هم دارد. برای چنین کنسرت‌هایی لازم نیست دولت حمایت مالی داشته باشد. چنین اجراهایی تهیه کننده دارد بلیت‌فروشی می‌شود و درآمدش هم نصیب هنرمند و تهیه کننده می‌شود.
بالاخره ما به این اجراها مجوز می‌دهیم و این خودش حمایت است.
اگر من و شما خوب فرهنگ‌سازی کنیم و بگوییم موسیقی اصیل ایرانی یعنی موسیقی که شادی آفرین است ولی هیجان افزای کاذب و منفی نیست، سرمایه بخش خصوصی هم به سمتش می‌آید. اما شرطش این است که ذائقه تشخیصی مردم را ارتقاء دهیم تا برای موسیقی فاخر هم هزینه کنند. ما در سبد مصرف خانواده‌هایمان اقلام فرهنگی تعریف نمی‌شود. همه چیز در سبد خرید خانواده‌ها هست جز مسائل فرهنگی. باید بتوانیم ذائقه مردم را تغییر دهیم.
من کارهای زیادی برای فرهنگ و هنر کرمانشاه کرده‌ام و در زمینه آوردن رشته‌های موسیقی و دیگر هنرها به دانشگاه علمی کاربردی تلاش زیادی کرده‌ام.
*شاید کارهای زیادی کرده‌اید. اما در حال حاضر این مسئله در کارنامه مدیریتی شما ثبت شده و آن هم این است که سومین دوره جشنواره کهن آواهای تنبور در زمان مدیریت شما در اداره ارشاد استان کرمانشاه، هیچ حمایت مالی از اداره ارشاد دریافت نکرد.
اگر از مردم بپرسید می‌بینید که این تعبیر شما درست نیست. انشاءالله در دوره‌های بعدی با تمام توان از برگزاری این جشنواره حمایت می‌کنم. سیاه‌نمایی نکنید. مملکت و اوضاع فرهنگ و هنر را بد نشان ندهید. اوضاع فرهنگ و هنر همین شادمانی است که در این جشنواره دیدیم. چرا نکات مثبت را نمی‌بینید که در چنین جایی آدم‌های مختلف با دیدگاه‌ها و نگرش‌های مختلف کنار هم قرار گرفته‌اند.
*قطعا ما همه این زیبایی‌ها و خوبی‌ها را می‌بینیم. اما نمی‌توانیم تلاش و همت دیگران را به نام شما ثبت کنیم. برگزاری این جشنواره به همت علی‌اکبر مرادی بوده است و شما که می‌توانستید حمایت مالی از این جشنواره داشته باشید، تا شاید شما هم سهمی در برگزاری این رویداد داشته باشید، از این کار دریغ کردید.
همکاران من در اینجا با تمام وجودشان تلاش کردند و کار کرده‌اند.
رفتارهای ژورنالیستی که از زبان کسی واژه‌ای را بیرون بکشی و همان را بزرگ‌نمایی کنی، رفتار جوانمردانه‌ای نیست. رفتار جوانمردانه این است که شفاف، روشن و منطقی و با دید مثبت وارد مصاحبه شوید.
*ما شفاف، روشن و منطقی پرسش‌هایمان را مطرح کردیم.
من هم پرسش‌ها را جواب دادم. ولی دیگر نقطه تاریکش کجاست.
*نقطعه تاریک همین عدم حمایت مالی ارشاد از جشنواره کهن آواهای تنبور است. انشاءالله سال آینده شما مدیر کل ارشاد کرمانشاه باشید و شاهد حمایت‌های مالی ارشاد از جشنواره کهن آواهای تنبور و دیگر جشنواره‌های فرهنگی باشیم.
سال آینده هم تلاشمان این است که جشنواره را با جذب سرمایه‌های بخش خصوصی برگزار کنیم.
*یعنی سال آینده هم دولت هیچ حمایت مالی از کهن آواهای تنبور نمی‌کند.
باز هم دارید حرف من را از دیدگاه خودتان تعبیر می‌کنید. اگر اعتبار بیاید، به صورت عادلانه و منصفانه تقسیمش می‌کنیم. اگر شما می‌خواهید جشنواره را به اعتبارهای دولتی متکی کنید یعنی خواهان تعطیلی‌اش هستید. اگر شما می‌خواهید این جشنواره را تعطیل کنید، خودش بحث دیگری است.
این گفت‌وگو در همین‌جا به نقطه پایان رسید. وقتی خبرنگار خبرگزاری تسنیم خواست با بهرام فاضلی دست بدهد تا گفت‌وگو تمام شود، او دستش را دور دست من چرخاند و به حالتی زشت و با لحنی تمسخرآمیز به بی‌احترامی پرداخت. بی‌شک انتظارها از مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامیِ یکی از مهمترین استان‌های کشور، بیش از اینهاست.
--------------------
گفت‌وگو: یاسر یگانه
-------------------
انتهای پیام/
