مشکل امروز صنعت چاپ چیست؟ نبود انسجام صنفی یا فرسودگی ناوگان؟
صنعت چاپ مشکلات زیادی را پشت سر گذاشته اما امروز به نظر می‌رسد شکل مشکلات تغییر کرده است.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، روز گذشته 11 شهریور ماه روز ملی صنعت چاپ نام‌گذاری شده است، روزی که در سال 82 به تقویم وارد شد و در سال‌های بعد از آن به دلایلی نامشخص از تقویم حذف شد. با این حال اهالی این صنعت این روز را هنوز روز ملی صنعت چاپ می‌دانند.
صنعت چاپ در ایران در یک دهه گذشته دوره‌های پرفراز و نشیبی را سپری کرده است، هم دوره‌های اوج و رونق اقتصادی را تجربه کرده و هم دوره‌های رکود شدید و تعطیلی یکی پس از دیگری چاپخانه‌ها و امروز هم چون طفل سرگردانی بین دو متولی خود یعنی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و وزرات صنعت در رفت و آمد است، مشکلات صنعت چاپ در همه این سال‌ها مسائلی چون نبود نقدینگی، نبود سفارش، قانون‌های نادرست، عدم اجرای معافیت‌های مالیاتی، سیاست‌گذاری‌های اشتباه و فرسودگی ناوگان صنعت بوده است.
البته این‌ها مشکلات امروز و دیروز صنعت چاپ نیست، مشکلاتی است که سال‌های سال است این صنعت با آن مواجه است و بارها و بارها درباره آن‌ها یادداشت‌ها و گزارش‌های مختلف نوشته شده است. اما مشکل امروز صنعت چاپ ایران چیست؟ آیا هم‌چنان مشکلات گذشته در صدر هستند یا مشکلات دیگری از راه رسیده‌اند؟
جلال ذکایی فعال و کارشناس چاپ در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در این زمینه می‌گوید: بحث مالیات، تسهیلات بانکی، بیمه، تامین اجتماعی و نظایر این‌ها تنها اختصاص به صنعت چاپ ندارد، بلکه برای سایر حوزه‌های صنعتی، بازرگانی، تجاری و خدماتی نیز وجود دارد.
ذکایی: عدم انسجام صنفی چاپ را آزار می‌دهد
وی ادامه می‌دهد: مهمترین نکته ای که صنعت چاپ ما را آزار می‌دهد، عدم انسجام صنفی در مجموعه صنعت چاپ است، این نبود انسجام صنفی آسیب جدی را به مجموعه چاپ وارد کرده است و ما شاهد صداهای مختلف و تفرق در صنعت چاپ هستیم. انسجام و اتفاقی که باید در این صنعت وجود داشته باشد، متاسفانه مشاهده نمی‌شود، در همین تهران حوزه صنعت چاپ اتحادیه‌ها و انجمن‌ها و تشکل‌های متعددی دارد، آیا بضاعت ما در این صنعت می‌طلبد که این همه تشکل و تنوع و تکثر وجود داشته باشد و هر کدام ساز خود را بزنند؟ هنوز که هنوز است یک تشکل جامع و سراسری وجود ندارد، یک اتحادیه سراسری نداریم و هر کدام از زاویه دید خود با مشکلات برخورد می‌کنند و متاسفانه هم راه هم به جایی نمی‌برند، در صورتیکه اگر این اتحاد نظری و عملی وجود داشته باشد، بسیاری از این مشکلات قابل حل است و شاید اصلا نیازی به این نباشد که از دولت کمک بخواهیم.
پیشعلی: سودآور نبودن سرمایه‌گذاری برای نوسازی ناوگان چاپ
پیشعلی مدیر شرکت چاپ فرارنگ آریا اما مهمترین مشکل را سودآور نبود سرمایه‌گذاری برای نوسازی دستگاههای چاپ عنوان می‌کند و می‌گوید: مهمترین مشکلی که ما با آن مواجه هستیم، این است که سرمایه‌گذاری برای همه امکان پذیر نیست، بحث فرسودگی ناوگان صنعت چاپ سال‌هاست مطرح شده است، اما راهکاری برای برون رفت از آن نداریم، من چاپخانه‌دار می‌خواهم دستگاههای بروز خریداری کنم، اما اجرت کار به اندازه‌ای پایین و غیر واقعی است که عملا سرمایه‌گذاری برای خرید چنین دستگاه‌هایی را امکان‌پذیر نمی‌کند.
85 درصد دستگاههای چاپ فرسوده هستند
وی ادامه می‌دهد: امروز 85 درصد دستگاههای چاپ فرسوده هستند، برای خرید یک دستگاه چاپ 5 رنگ معمولی باید حداقل 16 میلیارد تومان هزینه کرد، این پول با اجرت‌های پایین 20 سال طول می‌کشد تا به جیب چاپخانه‌دار بازگردد، چه کسی حاضر است چنین سرمایه‌گذاری انجام دهد؟ اما در سایر کشورهای دنیا با مدیریت هزینه‌ها چاپخانه‌دار ظرف دو سال پول دستگاه را برمی‌گرداند.
پیشعلی مهمترین علت غیرواقعی بودن اجرت چاپ در ایران را ناتوانی اتحادیه‌های صنفی عنوان کرد و گفت: مدیران چاپخانه‌ها پشتوانه‌ای برای وضع درست اجرت‌های چاپ ندارند و متاسفانه در یک چرخه رقابت هر روز اجرت‌ها را کمتر نیز می‌کنند.
کسانی که داعیه هدایت صنف را دارند، دنبال منافع شخصی هستند
کروبی دیگر فعال صنعت چاپ نیز به مشکلات صنفی اشاره کرده و می‌گوید: ما به طور کلی هیچ اتحادیه قدرتمندی برای چاپ در کشور نداریم، ما یک اتحادیه چند پاره داریم که اعضای آن با هم مجادله دارند، انتخابات اخیر نیز نشان داد که چقدر صنف چاپ متفرق است و کسانی هم که داعیه هدایت صنف را دارند تا چه حد دنبال منافع شخصی هستند.
وی ادامه می‌دهد: در عین حال مشکلات صنعت جدا از مشکلات دیگر صنایع نیست، شرایط نامناسب اقتصادی است موجب شده که تقاضا برای کار کمتر شود، در این میان رقابت برای بقا نیز موجب شده که قیمت‌ها پایین آمده و سوددهی صنعت چاپ کاهش یابد، هم‌چنین باید به تلاش چاپخانه‌دارها برای استفاده از ماشین‌های فرسوده با تراشکاری و تعویض قطعه‌های مداوم نیز اشاره کرد.
به نظر می‌رسد، صنعت چاپ امروز بیش از گذشته نیازمند اتحادیه صنفی متمرکز، هدفمند و قدرتمند است، اتحادیه‌ای که برخلاف چند دوره گذشته منفعل نباشد و بتواند مشکلات صنعت چاپ را به حداقل برساند، در این میان بد نیست که صنوف چاپ از صنوف مرتبط با خود نیز درس گرفته و به فکر استفاده از پیشکسوتان در شوراهای برنامه‌ریزی و رفع مشکلات صنفی چاپ که می‌تواند مسیر‌های جدیدی برای این صنعت بگشاید بیافتند.
انتهای پیام/