زینب‌های زمانه‌ات را بشناس
نقش خواهری زینب(س) بنا به قاعده «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» را می توان در کوچه پس کوچه‌های ایران اسلامی مشاهده کرد؛ شیرزنانی که زینب‌وار پای مدافعان حرمش ایستاده و برادران، همسران و فرزندان خود را هنوز هم به میدان نبرد با شمرهای زمانه می‌فرستند.
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، وقتی به فرازهای زیارت عاشورا که حدیث قدسی است نگاه می‌کنیم، یکی از معانی بلند آن، توجه به مسأله زن و مادری است و براین اساس زمانی که دو طرف واقعه کربلا را ترسیم می‌کند، یک‌طرف را فرزند حضرت زهرا (س) و طرف دیگر را فرزند مرجانه معرفی می‌کند و فقط به نام پدر اکتفا نمی‌کند بنابراین زیارت عاشورا می‌خواهد صحنه نبرد غیرمستقیم دو نگاه به زن و مادر را به تصویر می‌کشد.
یک‌سو فاطمه زهرا و ام‌البنین و لیلایی که در کربلا حضور ندارند اما کربلاسازی می‌کنند و سوی دیگر مرجانه وآکله الاکباد و امثالهم، می‌بینیم که کربلا از هر دوسوی سعادت و شقاوت بر دست مادران اداره می‌شود و زنان نقش تاریخ‌ساز و کربلا سازی دارند.
خونی که سرور آزادگان امام حسین (ع) داده‌اند، مدیون حمایت شیر مادر است و آن شیری که حضرت فاطمه زهرا (س) به امام حسین (ع) داد ( و از علی‌اصغر دریغ شد) در روز عاشورا به رنگ سرخ در می‌آید و اسلام را سیراب و حفظ می‌کند و این به‌نوعی نمایش نقش مادری در کربلا است.
از سویی دیگر زینب (س) قرار دارد که رسالتش تکمیل نهضت عاشوراست و باید در کنار اسارت، نگه‌داری از امام بیمار، ساماندهی کودکان یتیم شده و بی‌سرپناه، روشنگری حرکتی است که برایش خون امام بر زمین ریخته و نباید ابتر بماند.
آن نقش مادری و این نقش خواهری بنا به قاعده «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا» را می توان در کوچه پس کوچه‌های ایران اسلامی مشاهده کرد؛ شیرزنانی که زینب‌وار پای مدافعان حرمش ایستاده و علی اکبر‌هایشان را به میدان نبرد مقابله با شمر زمانه‌ها می‌فرستند.
کسانی که بعد از 14 قرن اسامی‌ای همچون یزید را بر خود می‌گزینند، قصد جسارت به زینب و رقیه را دارند و با فریاد الله اکبر سر تن از بهترین بندگان خدا می‌بُرند و بعد از آن هلهله می‌کنند.
کربلا را از شهدا گرفت و شهادت را از کربلا
در این خصوص مادر شهید مدافع حرم ابوالفضل شیروانیان می‌گوید: شهید شیروانیان پس از نخستین سفر به کربلا، همیشه از من و همسرش می‌خواست که برای طلبیده شدنش دعا کنیم؛ یک روز به گلستان شهدا رفتم و شهدا رو قسم دادم به سیدالشهدا (ع) تا واسطه طلبیده شدن او بشوند و پس از آن راهی کربلا و واقعاً متحول شده و یک سری خصوصیات مثل زود عصبانی شدن را به مرور کنار گذاشت.
وی ادامه می‌دهد: دفاع از حریم و حرم حضرت زینب (س) را ابتدا به خاطر خود ایشان و دوم به دلیل ولایت‌پذیر بودن که خواسته رهبرانقلاب بود بر خود واجب می‌دانست به‌طوری‌که بارها به همسرش گفته بود: «من اینجا باشم و آن‌ها به حرم حضرت زینب تعرض کنند؟» که درنهایت در مأموریت دوم به شهادت رسید.
این مادر شهید مصیبت خود را در مقابل مصیبت امام حسین (ع) ناچیز می‌داند و می‌گوید: من همیشه با الگوبرداری از زنان کربلا و مادرانی همچون ام وهب که خود فرزندش را آماده مبارزه در جبهه حق علیه باطل می‌کرد، قلبا راضی به حضور ایشان در منطقه شدم و پس از شهادتش هم با اقتدا به حضرت زینب (س) که فرزندان خود را در کنار برادر و اصحاب و فرزند برادر از دست دادند، الگو گرفتیم در حالی که فقط یک نفر را در راه اسلام داده‌ایم.
دامان مادری چون حضرت ام‌البنین عباس بن علی (س) می‌پرورد
در وصف حضرت ام‌البنین می‌توان گفت ادب و غیرت حضرت ابوالفضل (س) از مادری حضرت ام‌البنین بود، کسی که کنیزی حضرت زهرا (س) و غلامی سیدالشهدا (ع) را از کودکی به حضرت ابوالفضل (س) یاد داده است ام‌البنین بوده، لذا بیشتر ما حضرت عباس (س) را به ادب ایشان می‌شناسیم و این ادب حاصل پرورش در دامان مادری چون حضرت ام‌البنین بوده است.
و یا افراد دیگری همچون ام وهب که در وصف او می‌توان گفت «بنازم ام وهب را که به پاره تن گفت برو به معرکه با سر ولی میا با سر» و این رشادت‌هایی که مادران در حماسه کربلا انجام دادند چه در روز عاشورا و چه در پیام‌رسانی این حماسه بزرگ در تاریخ نقش‌های بی بدلیلی است.
مادر شهید شیروانیان می‌افزاید: با یادآوری ایثار و الگو گیری از بانوانی چون حضرت زینب (س) و مصیبت‌های مادرانی چون ام وهب یاد گرفتیم که صبر و شکیبایی داشته باشیم و بی‌تابی نکنیم و به قولی، دشمن از این غم و دل‌تنگی ما شاد نشود و همان‌جا از خداوند خواستم تا به من صبری عطا کند که داغ یک‌لحظه احساس غم را بر روی دل دشمن بگذارم.
او همچنین ابراز می‌کند: هنگامی‌که پیکر ایشان را دیدم آرامش عجیبی بر دلم نشست و متوجه معنی ما رأیت الا جمیلا شدم چراکه حماسه عاشورا پر از درد است اما برای ما زنان، الگوهایی همچون رباب، زینب و لیلا دارد و حماسه عاشورا نشان داد که زن شیعه با استقامت و شهیدپرور است و می‌تواند پایه‌های ایجاد مکتب اسلامی و حماسه بزرگ را در دنیا رقم بزند.
مادر این شهید مدافع حرم با اشاره به مطرح‌شدن شبهه‌هایی که می‌گویند سوریه به ما ربطی ندارد تأکید می‌کند: مسیر اسلام مرز ندارد چراکه شهدا و رزمندگان مدافع حرم با آرمان اسلام به جنگ با دشمن رفتند اما معتقد هستیم سختی‌های ما در مقابل مصیبت‌هایی که آل الله (ع) دیدند چیزی نیست و خوشحالیم از اینکه فرزندمان در مسیر حق به شهادت رسید.
با الگو گیری از عاشورا، خانه امن و آرامش همسر خود باشید
گفته‌شده است که حضرت زهرا (س) در جنگ خندق در عقبه سپاه اسلام حضورداشته و زخم‌های امیرالمؤمنین (ع) را مرهم می‌نهادند و دقیق‌تر این است که زخم‌های دل حیدر کرار را مداوا می‌کردند و در طوفان حوادث آن روزگار، خانه امن و آرامش همسر خود بودند تا بتواند آسوده‌تر در ملکوت به پرواز درآید و نغمه بخواند: «فزت و رب الکعبه»
جناب رباب هم از درس‌خواندگان مکتب دردانه رسول‌الله (ص) است و در لباس مادری، علی شش‌ماهه را برای دفاع از حق و امام زمانش لباس زرم می‌پوشاند و روانه میدان می‌کند و در لباس همسری، بنابر نقل تاریخ باوجود شهادت کودک خود، محکم و استوار می‌ایستد و رجز پیروزی می‌خواند.
درک سختی همسر شهید اگر غیرممکن نباشد اما بسیار سخت است چراکه تمام دنیای خود را به استواری و مردانگی همسر خود تکیه داده اما در مسیر الهی، خودش بندهای پوتین شوهرش را محکم می‌بندد تا گام‌هایش نلرزد.
شهادت شیرین است اما منکر تلخی نبودن همسرم هم نمی‌شوم
همسر شهید مسلم خیزاب دراین‌باره می‌گوید: شهادت شیرین است، هم برای شهید و هم بازماندگانش اما نمی‌شود منکر شد که بعد از رفتنشان ثانیه‌ها نمی‌گذرد و عمر فقط در خاطره‌ای کوتاه از لبخند شکرقندشان متوقف می‌شود، کارت می‌شود هرلحظه و هر ثانیه طلب صبر و ذکر گفتن برای آرامش قلبت.
او تصریح می‌کند: مثل پرنده‌ای در قفس چنگ می‌زنی به‌جای جای دنیا تا راهی را برای رهایی از دل‌تنگی‌ها و سختی فراق عزیزت پیدا کنی، تا مرحمی یابی و قلبت را که انگار در سینه‌ای از سرب داغ خانه کرده، آرام کنی در این میان نه جایی هست و نه راهی که بتواند دوری از عزیزت را تسلا دهد.
همسر شهید مدافع حرم ادامه می‌دهد: پناهی جز خدا و اهل‌بیت (ع) پیدا نمی‌کنی و تنها جای آرامی که دنیا برایت می‌گذارد کنج حرم‌ها، زیارتگاه‌ها و در آخر هیئت‌ها از مشهد و حرم شمس و شموس گرفته تا کربلا و دیدار اربابمان حسین (ع) که آرمان و آرزوی همگان است و نجف و ابهت پدری مولایم علی (ع) که سایه‌ای از مهربانی روی سرمان پهن می‌کند تا کاظمین و سامرا که قلبت را به آرامشی عجیب دعوت می‌کند.
وی تأکید می‌کند: شام (سوریه) و ای وای از شام که برای تک‌تک ما شام بلا شد و عزیزانمان را از ما گرفت، عزیزانی که برای هرکدام از ما بهترین و زیباترین و شیرین‌ترین هدیه خدا بودند و نفسمان به نفس‌هایشان بسته بود اما در میانه آن شام بلا، دو در گران‌بها هستند که آن دو قطعه را تبدیل به بهشتی زمینی کرده‌اند، عمه جانمان زینب (س) و دختر سه‌ساله ارباب که خوب بنده‌نوازی می‌کنند و قلب‌ها را آرام.
نقش زنان در عاشورای 61 هجری
همسر شهید خیزاب بیان می‌کند: نقش زنان در حادثه عاشورا تنها همسرداری و یاری ولی خود نبود، بلکه با صبوری، استقامت، حفظ حجاب و کرامت یک بانوی مسلمان در بزم درباریان یزید و شام، نشان از عزت‌نفسی دادند و زنان کاروان حسینی، با بینشی ژرف، به تبیین راه امام حسین (ع) پرداختند.
او یادآور می‌شود: حضرت زینب (س) چه قبل از شروع قیام و چه بعدازآن، حامی استوار و فداکاری برای مولایشان بودند و این را با ترغیب فرزندانش به مبارزه، با خطابه‌های شورانگیز و ... به اثبات رسانیدند واصلی‌ترین وظیفه حضرت زینب (س)، بعدازظهر عاشورا، متجلی می‌شود که اگر آن عالمه در کربلا نبود، نه‌تنها انقلاب امام حسین (ع) دستخوش تحریف می‌شد، بلکه اسلام نیز در معرض خطری جدی قرار می‌گرفت اما تبلیغ پیام شهادت، سرپرستی قافله اسراء، پرستاری از امام سجاد (ع)، حفظ و حراست زنان و کودکان و مسؤولیت‌های سنگینی بود که آن حضرت (س) پس از قیام عهده‌دار بود.
همسر شهید خیزاب تأکید می‌کند: شهدا ادامه‌دهنده همان راه حسین بن علی (ع) هستند و همسران شهدا باید با بصیرت، پرچم ولایت را در دست بگیرند و در مسیر ایثار ایستادگی کرده و پشتیبان ولایت‌فقیه باشند تا به دشمن ثابت کنند که همسران شهدای ما با شهادت از فرش به عرش رسیدند و جان ناقابل خود و فرزندانمان را هم در این مسیر خرج خواهیم کرد و از دشمن هیچ ترسی نداریم.
او در پایان صحبت‌های خود گفت: شهدای مدافع حرم با اقتدا به امام شهیدشان رفتند تا اسلام باقی بماند، اهل‌بیت امام حسین (ع) در غربت و با مظلومیت در تیغ‌ها و خارها زمین خوردن که من و شما مقتدرانه پای ارزش‌های انقلاب اسلامی تا پای جان بمانیم نگذاریم اعلم دست نااهلان خودشان بیفتند.
امام (ره)، بخشی از بار انقلاب و جنگ را بر دوش زنان قراردادند
امام خمینی (ره) نگاه بلند و والایی که به زن داشتند، برگرفته از حماسه کربلا است، ایشان نه زن را در پس پرده تحجر اسیر کردند و کنج خانه نشاندند و نه درگیر دریدگی و پرده‌دری‌های تمدن و مدرنیته کردند و زن را به برهنگی و ابتذال کشاندند بلکه زن را با حفظ شخصیت زنانه و عفتش به خیابان‌ها آورده و انقلاب و پس از آن، جنگ را بر روی دوش آنان قراردادند.
بانوان ما، همسران و مادران شهدا، درس رشادت را از کربلا گرفته‌اند و با آن نگاه جدیدی که حضرت امام (ره) به زن داشتند، امروز و در مسیر گام دوم انقلاب نیازمند بازنگری به شخصیت زن در حادثه کربلا هستیم و زنان باید در سایه اباعبدالله (ع) و با توجه به نیازهای امروز، شخصیت خود را باز تعریف کند تا گوهر وجود خود را به آسانی نفروشند و بدانند که فعالیت‌های اجتماعی ارزنده است اما زنان نباید مقام مادری، همسری و شخصیت خود را به مردانگی نزدیک کنند.
باید شخصیت خود را در نزدیک شدن به عقیله بنی‌هاشم و در عین عقل و خرد، مدیریت و صلابت و طمأنینه و حجاب و... حفظ کند و در نوک پیکان مبارزه و دیپلماسی، این‌ها را پیش ببرد همان‌طوری که در شامی که سالیان سال تحت تعالیم اموی بود، اسلام و نام اهل‌البیت (ع) را زنده می‌کند و این اتفاق نمی‌افتد مگر با تکیه‌بر تعریف و شخصیتی که اسلام به زن اعطا کرده است.
منبع:فارس
انتهای پیام/