صفر یا صد، سیاه یا سفید؛ اینجا خاکستری نداریم/ آزمونی سخت و کهنه برای کشتی ایران در شهری تازه
تیم‌های ملی کشتی آزاد و فرنگی ایران که سال گذشته عناوین نازل ششمی و یازدهمی پیکارهای جهانی را به خود اختصاص دادند، برای بازگشت دوباره به سکوی جهانی تلاش می‌کنند.
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، نورسلطان نام آشنایی در دنیای کشتی نیست، چون در ماه‌های گذشته با تصویب پارلمان قزاقستان، نام آستانه به نورسلطان تغییر یافته است.
آلماتی و آستانه اما شهرها و نام‌های آشنایی برای کشتی دنیا هستند. در چند سال اخیر نیز در شهر «آستانه» مسابقات قهرمانی آسیا، گزینشی المپیک و چند مسابقه بین‌المللی دیگر برگزار شده است و حالا شهرِ نونوار و با ظاهر اروپایی آستانه که به نورسلطان تغییر نام داده است، در سالن «باریس آرنا» میزبان مهمترین رقابت‌های جهانی کشتی در سال‌های اخیر است، مسابقاتی که برای اتحادیه جهانی کشتی نیز از اهمیتی فوق‌العاده برخوردار است، چرا که در این میدان تکلیف بخشی از سهمیه‌های 12 وزن المپیکی مشخص خواهد شد.
برگزاری مهمترین جهانیِ کشتی در وطنِ مرد بانفوذ
نورسلطان شهر زیبایی است. پیش از این مسافران ایرانی می‌توانستند با پرواز مستقیم راهی قزاقستان شوند، اما به دلیل عدم استقبال مناسب و کم بودن مسافر، پرواز مستقیم دو کشور لغو شد. به همین دلیل تیم‌های ملی ایران با پرواز مسکو راهی نورسلطان می‌شوند، شهری که مسلمانان زیادی دارد و مسافران مسلمان مشکلی بابت تهیه غذای حلال ندارند.
مردم نورسلطان تا حدودی به زبان ترکی هم آشنا هستند. بعد از فروپاشی شوروی، شهرهای مختلفی میزبانی مسابقات جهانی کشتی را از منطقه شوروی سابق برعهده گرفته‌اند، اما نورسلطان برای اولین بار از رقابت‌های جهانی کشتی میزبانی می‌کند.
موضوع دیگر که تا حدودی نگرانی تیم‌های ملی ایران را به همراه داشته است، برگزاری رقابت‌ها در وطن دولت تورلیخانوف، عضو قوی و تأثیرگذار اتحادیه جهانی است. او ریاست شورای کشتی آسیا را برعهده دارد و در عین حال نیز عضو هیئت رئیسه اتحادیه جهانی است.
تورلیخانوف قهرمان سابق المپیک است و آدم بانفوذی در کشتی دنیا محسوب می‌شود. از او به عنوان مافیای دوم بعد از مامیاشویلی، رئیس فدراسیون کشتی روسیه در کشتی یاد می‌کنند و همین مسئله باعث می‌شود مسابقاتی که در قزاقستان برگزار می‌شود، به لحاظ داوری نگرانی کادرفنی تیم های ملی ایران را به همراه داشته باشد.
طبیعتاً قزاق‌ها در مسابقه‌ای که میزبانی‌اش را برعهده دارند، بیش از سال‌های دیگری که اتکای‌شان به تک ستاره‌ها و مهره‌های شاخص‌شان بوده است، به مدال و کسب سهمیه المپیک فکر می‌کنند. ضمن اینکه در سال‌های اخیر قزاقستان به نظر، از روزگار «تک ستاره داشتن» عبور کرده و بیشتر به «تیم شدن» نزدیک شده است.
همه می‌خواهند کار در نورسلطان تمام شود
مسئله مهم بعدی، خودِ مسابقات جهانی نیست که هر ساله با کیفیتی مشخص در سه بخش آزاد، فرنگی و زنان در یک کشور به انجام می‌رسد، بلکه تقسیم بخشی از سهمیه‌های المپیک در نورسلطان است و این موضوع اهمیت این رقابت را مضاعف می‌کند.
این جهانی، جهانیِ پیش از المپیک است. در هر وزن نفرات اول تا پنجم مسابقات جواز حضور در المپیک را کسب خواهند کرد. رقابت‌ها در 10 وزن به انجام می‌رسد، اما در شش وزن سهمیه المپیک توزیع خواهد شد.
اوزان 57، 65، 74، 86، 97 و 125 کیلوگرم در کشتی آزاد و همچنین 60، 67، 77، 87، 97 و 130 کیلوگرم کشتی فرنگی المپیکی محسوب می‌شوند که در این اوزان ما رضا اطری، امیرمحمد یزدانی، رضا افضلی، حسن یزدانی، علی شعبانی و یدالله محبی را در رشته آزاد و علیرضا نجاتی، حامد تاب، محمدعلی گرایی، رامین طاهری، محمدهادی ساروی و امیر قاسمی منجزی را در رشته فرنگی در اختیار داریم.
نکته مهم دیگری که باید به آن اشاره کرد این است که برخلاف المپیک قبلی که در هر وزن 20 کشتی‌گیر سهمیه المپیک گرفته بودند، این بار 16 نفر سهمیه می‌گیرند و برهمین اساس یک مسابقه گزینشی نیز از گزینشی‌های قبلی کاسته شده است که این موضوع بر سختی کار می‌افزاید.
بعد از مسابقات جهانی نورسلطان که اولین مرحله گزینشی المپیک محسوب می‌شود، دو میدان دیگر در چین و بلغارستان برای کسب سهمیه المپیک در نظر گرفته شده است که فروردین و اردیبهشت سال آینده برگزار می‌شود.
طبیعتاً کشتی‌گیرانی که در جهانی نورسلطان بتوانند سهمیه المپیک را کسب کنند چیزی در حدود 11 ماه برای آماده‌سازی خود تا المپیک فرصت دارند، اما در اوزانی که سهمیه نگرفته‌ایم جدا از بحث آماده‌سازی نفرات، موضوع کسب سهمیه به دغدغه اصلی تیم تبدیل خواهد شد. همین شرایط برای رقبای ایران نیز وجود دارد و همه به دنبال این هستند که کار را در نورسلطان تمام کنند تا برای کسب سهمیه مجبور به سفرهای بیشتر نشوند.
موضوع قابل اشاره دیگر اینکه، برخلاف کشتی فرنگی که استارت مسابقات از امروز (23 شهریور) با رقابت مدعیان چهار وزن غیرالمپیکی (55، 63، 72 و 82 کیلوگرم) زده می‌شود، در کشتی آزاد پیکارها با رویارویی مدعیان دو وزن المپیکی 55 و 65 کیلوگرم آغاز خواهد شد.
امروز پویا ناصرپور، میثم دلخانی، امین کاویانی‌نژاد و سعید عبدولی در کشتی فرنگی به مصاف حریفان خود خواهند رفت که سه نفر اول برای نخستین بار در مسابقات جهانی شرکت می‌کنند و باتجربه‌ترین و عنوان‌دارترین فرنگی کار تیم ملی، نیز در وزن 82 کیلوگرم روی تشک خواهد رفت.
دو روز بعدی مسابقات کشتی فرنگی، به رقابت مدعیان اوزان المپیکی اختصاص دارد. فردا (یکشنبه) حامد تاب، رامین طاهری و محمدهادی ساروی و روز دوشنبه نیز علیرضا نجاتی، محمدعلی گرایی و امیر قاسمی منجزی به رقابت خواهند پرداخت.
پیکارهای کشتی آزاد جهانی 2019 نیز از روز پنجشنبه هفته جاری استارت می‌خورد که در روز اول رضا اطری و امیرمحمد یزدانی روی تشک خواهند رفت، در دو وزن المپیکی. سپس در روز دوم یونس امامی، رضا افضلی، علیرضا کریمی و یدالله محبی در حالی که تنها افضلی و محبی در اوزان المپیکی هستند، رودرروی حریفان قرار می‌گیرند و در چهار وزن پایانی نیز بهنام احسان‌پور، بهمن تیموری، حسن یزدانی و علی شعبانی نیز در شرایطی روی تشک خواهند رفت که یزدانی و شعبانی به دنبال کسب سهمیه هستند.
پیش‌بینی کارشناسان از نتیجه کاروان گوش شکسته‌ها؛ نتیجه‌ای که میانه ندارد!
خیلی‌ها معتقدند ترکیب تیم‌های ملی کشتی آزاد و فرنگی ایران به گونه‌ای است که یا تیم بهترین نتیجه را می‌گیرد و یا بدترین نتیجه را. پیش‌بینی‌ها حد وسط برای دو تیم قائل نشده‌اند.
ترکیب جوانی که محمد بنا انتخاب کرده و خیلی‌ها نظرشان این است که نه در المپیک 2020 توکیو، که در المپیک 2024 نتیجه می‌دهد و ترکیب تلفیقی تیم آزاد که بعد از مصدومیت رضا یزدانی و پرویز هادی میانگین سنی‌اش پایین آمد، باعث شده خیلی‌ها از دو احتمال شکست یا موفقیت، بدون در نظر گرفتن احتمال کسب نتیجه‌ای متوسط، خبر بدهند.
تیم ملی آزاد ایران سال گذشته با سه مدال برنز حسن یزدانی، علیرضا کریمی و پرویز هادی در رده ششم جهان قرار گرفته که از این سه نفر، هادی به دلیل مصدومیت از تیم اعزامی به نورسلطان کناره‌گیری کرد. از تیم حاضر در مسابقات جهانی 2018 بوداپست، رضا اطری، یونس امامی، حسن یزدانی و علیرضا کریمی در تیم ملی امسال حضور دارند و مصطفی حسین‌خانی و پرویز هادی به دلیل مصدومیت حضور در مسابقات امسال را از دست دادند.
در تیم ملی فرنگی نیز که سال گذشته با مدال برنز مشترک مهدی علیاری، در رده نازل یازدهمی دنیا قرار گرفت، تنها محمدعلی گرایی و سعید عبدولی از تیم سال گذشته در ترکیب تیم هستند که گرایی در مقایسه با بوداپست، این بار در وزن 77 کیلوگرم کشتی می‌گیرد.
از خانه تکانی در تیم‌های ملی تا بلاتکلیفی 9 ماهه فدراسیون کشتی
مسئله دیگر که باید حتماً به آن اشاره کرد، وضعیت فدراسیون کشتی در فاصله مسابقات جهانی 2018 تا 2019 است. بعد از ناکامی دو تیم آزاد و فرنگی ایران در بوداپست که در مجموع چهار مدال برنز برای کشتی ایران به همراه داشت، رسول خادم از ریاست فدراسیون کشتی کناره‌گیری کرد و با نظر اعضای مجمع، حمید بنی‌تمیم از 15 آبان به عنوان سرپرست فدراسیون انتخاب شد.
با توجه به کناره‌گیری رسول خادم از ریاست فدراسیون کشتی، او که به صورت توأمان کار ریاست و همچنین سرمربیگری تیم ملی آزاد را برعهده داشت؛ تیم ملی آزاد نیاز به معرفی سرمربی جدید داشت که غلامرضا محمدی از حمید بنی‌تمیم حکم گرفت.
ناکامی بزرگی هم که در مجارستان عاید کشتی فرنگی شد، محمد بنا را دوباره به تیم ملی بازگرداند. او که بعد از المپیک ریو از کشتی فاصله گرفته بود، با حکم بنی‌تمیم جای علی اشکانی را گرفت.
کار با محمدی و بنا ادامه پیدا کرد، اما فدراسیون دستخوش تغییرات دیگری شد. روز 12 اردیبهشت ماه بود که با توجه به ثبت‌نام حمید بنی‌تمیم در انتخابات فدراسیون کشتی که در روزهای پایانی اسفند ماه اتفاق افتاده بود، وزیر ورزش حکم سرپرستی فدراسیون را برای بهروز نعمتی صادر کرد و او تا 26 تیر ماه که انتخابات برگزار شد، مدیریت فدراسیون را برعهده داشت.
در نهایت نیز مجمع کشتی به علیرضا دبیر رأی اعتماد داد و او تیم‌های فرنگی و آزاد را مهیای مسابقات جهانی کرد.
چیزی که باید در خصوص هر نتیجه‌ای که در نورسلطان عاید کشتی ایران می‌شود، مدنظر قرار داد، بلاتکلیفی 9 ماهه ورزش اول کشور است که قطعاً روی بحث فنی تیم‌ها و آرامش کادرفنی و کشتی‌گیران نیز تأثیرگذار بوده است.
حالا همه امیدوار به اتفاقات خوب هستند. با استناد به تاریخ، گاهی روزهایی در جهانی‌ها برای کشتی کشورها رقم می‌خورد که خارج از تصور و پیش‌بینی بوده است. امروز هم، امیدوار به رقم خوردن اتفاقات خوب هستیم، به اینکه باز هم به روی سکوی جهانی برگردیم.
انتهای پیام/
