چرا در یک سال سالن برج میلاد دو بار افزایش قیمت داد؟

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مرکز همایش‌های برج میلاد از سالن‌های مورد توجه در شهر تهران برای برگزاری کنسرت‌های موسیقی است. این مرکز به‌خاطر برخی ویژگی‌هایش همواره از گزینه‌های اول برای برگزاری کنسرت‌های بزرگ بوده و هست. اما در سال‌های اخیر این سالن حاشیه‌های زیادی داشته و دارد.

سالنی که در سال‌های گذشته درآمدهای سرشاری از برگزاری کنسرت‌های موسیقی داشته، هر بار به‌نوعی و به‌سلیقه شخصی مدیرانش با موسیقی قهر کرده است.

در روزهای گذشته نامه‌ای از سوی مجمع صنفی تولیدکنندگان آثار موسیقی و شنیداری منتشر شد که در آن به اجاره‌بهای گرانِ مرکز همایش‌های برج میلاد اشاره شده بود. این مجمع صنفی اعلام کرده بود که اگر مسئولان برج میلاد قیمت‌ها را کاهش ندهند، برگزاری کنسرت‌ها در سالن برج میلاد را تحریم می‌کنند.

برج میلاد طیِ سال جاری دوباره قیمت اجاره‌بهایش را افزایش داد.

در سال 1397 اجاره‌بهای مرکز همایش‌های برج میلاد تهران برای هر شب به حدود 54 میلیون تومان و شامل اجاره خودِ سالن، نور، صدا و پارکینگ بوده است.
با آغاز سال 1398 این رقم به حدود 64 میلیون تومان افزایش یافت. اما در حال حاضر این رقم به 78 میلیون تومان برای روزهای وسط هفته و 88 میلیون تومان برای روزهای آخر هفته رسیده است.
متوسط قیمت هر صندلی در برج میلاد نزدیک به 30 هزار تومان است و در سالنی مانند تالار اسپیناس 24 هزار تومان است!

مجمع صنفی تولیدکنندگان آثار موسیقی و شنیداری در نامه‌شان به افزایش دوباره قیمت اجاره‌بهای سالن برج میلاد اعتراض کرده بودند.

اما پاسخِ مدیرعامل برج میلاد چیز دیگری بود.

گزیده‌ای از پاسخ مجتبی توسل مدیرعامل برج میلاد را در ادامه می‌خوانید:

«نباید به موسیقی نگاه تجاری داشت. موسیقی سهم انکارناپذیری در فرهنگ جامعه دارد، بنابراین باید آن را از رانت و تجارت و دلالی دور نگاه داشت. یکی از اهداف برج میلاد به‌عنوان مرکز دیپلماسی فرهنگی و هنری، حمایت از توسعه فرهنگ و هنر این مرز و بوم است و در همین راستا نسبت به گذشته تخفیف‌های ویژه‌ای را برای اجرای موسیقی اصیل ایرانی در نظر گرفته‌ایم.
اگر تهیه‌کنندگان کنسرت‌های فاخر، حاضر به برگزاری کنسرت رایگان برای علاقه‌مندان موسیقی باشند، ما نیز در همراهی با این حرکت  ارزشمند می‌توانیم سالن محل برگزاری را به‌صورت رایگان در اختیار ایشان قرار دهیم.
بدیهی است که این تخفیفات و تسهیلات ویژه به کسانی که نگاه تجاری به موسیقی دارند تعلق نمی‌گیرد و آنها می‌توانند طبق روال عادی و بدون امتیاز خاصی از سالن‌های برج میلاد برای برگزاری کنسرت‌های خود استفاده کنند.
تخفیف‌هایی که پیش از این وجود داشته در حال حاضر به‌صورت هدفمند صرفاً در خدمت موسیقی‌های کلاسیک، فاخر، اصیل ایرانی و برگزارکنندگانی که نگاه تجاری به هنر موسیقی ندارند، قرار می‌گیرد».

آنچه مشخص است، مدیرعامل برج میلاد در صحبت‌هایش هیچ اشاره‌ای به علت افزایش اجاره‌بهای مرکز همایش‌های برج میلاد، آن هم در دو نوبت نمی‌کند. نکته دیگر اینکه تهیه‌کنندگان در واقع بخش خصوصی‌اند و نباید از آنها انتظار فعالیتِ رایگان داشت. همچنین از هنرمندان هم نمی‌توان انتظار فعالیت رایگان داشت؛ این ارگان‌های عمومی مانند شهرداری‌اند که باید با حمایت از موسیقی‌های فاخر شرایط را برای ترویج این هنرها فراهم کنند.

خبرنگار تسنیم برای پیگیری این موضوع تلاش کرد با مدیرعامل برج میلاد مصاحبه‌ای داشته باشد، اما مسئولان روابط عمومی برج میلاد اعلام کردند که مجتبی توسل حاضر به صحبت در این باره نیست، گویا توسل ترجیح می‌دهد پرسش‌های مهمی را که مجمع صنفی تولیدکنندگان آثار موسیقی و شنیداری مطرح کرده‌اند بدون پاسخ بگذارد.

اما محسن رجب‌پور مدیرعامل مجمع صنفی تولیدکنندگان  آثار موسیقی و شنیداری درهمین‌باره در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، به بیان توضیح‌هایی پرداخت که زوایای دیگری از این موضوع را روشن می‌کند.

در ادامه متن صحبت‌های محسن رجب‌پور با خبرنگار تسنیم را می‌خوانید:

«ما در نامه‌ای که خطاب به مدیرعامل برج میلاد نوشتیم خیلی محترمانه پرسشی مطرح کردیم که انتظار داشتیم پاسخ روشنی بشنویم اما آقای توسلی بدون جواب‌دادن به نامه ما، فرار به جلو کرده است.

مسئله‌ای که ما مطرح کردیم این بود که برج میلاد نباید در ابتدای سال اجاره‌بهای مرکز همایش‌هایش را گران کند و دوباره به‌فاصله 6 ماه، این رقم را افزایش دهد؛ آن هم در سالی که کشور درگیر بحران اقتصادی شده و جهان علیه ما جنگ اقتصادی به‌راه انداخته است.

به ما بگویید از حدفاصل اول فروردین تا اول مهر در کشور چه اتفاقی افتاده است که شما باز هم قیمت را گران کرده‌اید؟ دلار گران شده است؟ تورم چقدر بالا رفته است که یک بار در اول فروردین و یک بار 6 ماه بعد باید قیمت را گران کنید؟

سالنی که با پول عوارض مردم شهر تهران ساخته شده است نباید نرخ هرکدام از صندلی‌هایش از هر سالن دیگری گران‌تر باشد. در حال حاضر متوسط قیمت هر صندلی در سالن برج میلاد از هر سالنی در کشور بالاتر است، حتی سالنی که برای بخش خصوصی است هم قیمت متوسط صندلی‌هایش از قیمت صندلی‌های مرکز همایش‌های برج میلاد ارزان‌تر است.

برج میلاد بر اساس وظیفه ذاتی‌اش موظف به سرویس‌دهیِ بدون تبعیض به انواع مختلف موسیقی است. همه تماشاگرانِ ژانرهای مختلف موسیقی از مردم شهر تهرانند و این سالن با پول همین مردم ساخته شده است. این سالن باید در گام نخست نرخش را منطقی کند و در ادامه به موسیقی‌های اصیل و سنتی یارانه بدهد.

شهرداری و زیرمجموعه‌هایش برای حمایت از موسیقی اصیل و سنتی باید از بودجه شهرداری پول خرج کنند و دستمزد هنرمندان این حوزه را بدهند تا کنسرت‌های موسیقی اصیل و سنتی به‌صورت رایگان یا با قیمت بلیت‌های ارزان‌تر برگزار شود، نه اینکه منتظر باشند هنرمندان موسیقی سنتی و اصیل از حقشان بگذرند.

ما این موضوع را از شهردار و شورای شهر مطالبه می‌کنیم. چه‌کسی این حق را برای مدیرعامل برج میلاد قائل شده است که بتواند دوبار در سال اجاره‌بهای سالنِ مرکز همایش‌ها را افزایش دهد و در عین حال با موسیقی هم بر اساس سلیقه‌اش رفتار کند؟

چرا مدیرعامل برج میلاد میانِ موسیقی سنتی و موسیقی‌های پاپ تا این حد تمایز قائل می‌شود؟ اگر موسیقی پاپ و موسیقی تجاری بد است، پس چرا این مدیران به گرفتن بلیت‌های مهمان از کنسرت‌های تجاری تا این حد اصرار دارند؟

در هر اجرایی که در مرکز همایش‌های برج میلاد تهران به صحنه می‌رود، بخشی از صندلی‌های سالن را خودِ مسئولان برج میلاد برمی‌دارند و این درحالی است که ما سالن را اجاره کرده‌ایم و پولش را هم گرفته‌اند، این کار غیرقانونی است، این خلاف عُرف بین‌المللی است که صاحب سالن حتی یک صندلی هم داشته باشد. در هیچ کجای دنیا مدیر سالن از شما صندلی نمی‌گیرد تا مهمانان خودش را دعوت کند، این اتفاقی نادرست است که تنها در ایران وجود دارد.

ما نامه‌ای برای مدیرعامل برج میلاد نوشتیم و اعلام کردیم که "نامه را به‌صورت عمومی منتشر نمی‌کنیم و منتظر جواب می‌مانیم". اما خبری از جواب و پیشنهادی برای گفت‌وگو نرسید. ما هم نامه را رسانه‌ای کردیم. این بی‌اعتنایی مدیرعامل برج میلاد در واقع بی‌اعتنایی به تمام هنرمندان است».

آنچه در بالا خواندید بخشی از اختلاف‌های مجمع صنفی تولیدکنندگان آثار موسیقی و شنیداری با مدیرعامل برج میلاد است، از یک سو پرسشی مطرح شده که کاملاً مشخص است و از سوی دیگر مدیری قرار دارد که ترجیح داده پاسخ پرسش را ندهد و نکته‌های دیگری را وسط بکشد.
به هر روی نتیجه این روند تنها به‌ضرر مخاطبان موسیقی خواهد بود؛ چرا که قیمت بالای اجاره‌بها، به بالا رفتن قیمت بلیت کنسرت‌ها می‌انجامد و باز هم بیشترین فشار روی مردمی است که علاقه‌مند به دیدن کنسرت‌هایند.

اوایل امسال شاهد بودیم که به‌محض اعمال قانون کسرِ 10 درصد از درآمد کنسرت‌ها به‌نفع خزانه دولت، بلافاصله قیمت بلیت کنسرت‌ها به‌طور چشمگیری بالا رفت. وقتی دولت می‌خواهد دست در جیب بخش خصوصی کند، بخش خصوصی هم قیمت را بالا می‌برد و نتیجه نهایی فشار بیشتر روی مردم است.

افزایش قیمت اجاره‌بهای مرکز همایش‌های برج میلاد هم به‌نوعی دست در جیب مردم کردن است.

انتهای پیام/+