تشویق امام کاظم(ع) به زیارت امام حسین(ع) در شرایط تهدید دشمنان

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، در زمان امام کاظم علیه‌السلام که همزمان با دوران متوکل عباسی لعنةالله علیه بود، پیروان مذاهب دیگر مانند شیعیان مورد تعقیب و آزار قرار گرفتند. متوکل در میان عباسیان به کینه توزی با خاندان پیغمبر مشهور بود، مخصوصاً امیر مؤمنان و خاندان ایشان را سخت دشمن می‌پنداشت و هر کس را که دوست آن امام بود بی‎رحمانه می‎کشت و مال او را می‎گرفت.

بنا بر متون تاریخی نقل شده است که متوکل، مامون، معتصم و واثق را که دوستدار علی (هر چند به شکل ظاهری) بودند را دشمن خود می‎نامیده و از این رو ندیمان و همنشینان خود را از کسانی که به بغص اهل‎بیت شناخته شده بودند بر می‎گزید و آنان نیز متوکل را از علویان می‎ترساندند و از او می‎خواستند از آنان رو برگرداند و تبعیدشان کند و با آنها بدرفتاری کند. از این رو اقداماتی که این ظالم در حق فرزندان امیرالمؤمنین از جمله سیدالشهداء کرد، بسیار بی شرمانه بود به نحوی که عده‎ای این اقدامات را با اقدامات یزید و معاویه شباهت می‎دهند.

علیرغم شدت فشارهای دولت متوکل نسبت به محبان و شیعیان اهل بیت عصمت و طهارت(ع) ایشان هیچ گاه دست از محبت خود برنداشتند و تا پای جان پای اعتقادات خود ایستادند تا جایی که متوکل مجبور شد زیارت امام حسین(ع) را با صدور احکامی از جمله بریده شدن دست راست در مرتبه اول و دست چپ در مرتبه دوم تحریم کند، اما این ترفند متوکل نیز کارساز نبود و شیعیان دسته دسته به زیارت اباعبدالله(ع) می‎رفتند.

مسعودی، مورخ بزرگ، در کتاب مروج الذهب می‎نویسد: خانمی به قصد زیارت قبر امام حسین (ع) به مأمور ثبت نام مراجعه کرد. به وی تذکر دادند آیا می‎دانی که شرط رفتن به زیارت قطع دست است؟ آن زن پاسخ داد: از شرایط آگاهم! متصدی ثبت نام، اسم این خانم را می نویسد. آن گاه به وی می‎گوید دستش را برای قطع کردن بیرون بیاورد. آن زن دست چپ خود را بیرون می آورد. مأمور می‎گوید: خانم، بخشنامه می‎گوید باید دست راست داوطلب زیارت قطع شود. آن زن دست راست خود را از زیر حجاب بیرون آورده و می‎گوید: این دست را که سال گذشته قطع کرده‎اید.

در مرتبه بعد متوکل عباسى، پاسگاهى در نزدیکى کربلا زد و به افراد خود فرمان اکید داده بود که هر کس را دیدید قصد زیارت حسین را دارد، بکشید. (بحارالانوار، ج 45، ص 404) در یکى از این نوبتها، «دیزج یهودى‏» را مأمور تغییر و تبدیل ‏و تخریب قبر مطهر کرد. او نیز با غلامانش سراغ قبر رفت و حتى قبر را شکافت و به‏ حصیرى که پیکر امام در آن بود برخورد کرد که از آن بوى مشک مى‎‏آمد. دوباره خاک ‏روى آن ریختند و آب بستند و آن زمین را مى‏‎خواستند با گاو شخم بزنند که گاوها پیشروى نمى‎‏کردند. (بحارالانوار، ج 45، ص 394). متوکل دستور داد قبر امام حسین علیه‎السلام را ویران و خانه‎هاى اطراف قبر شریف را خراب آنگاه در آن محل زراعت کنند و زائران را از زیارت بازداشت و به زندان انداخت و مورد شکنجه قرار داد. در این بین امام کاظم(ع) در مراجعات مختلفی که شیعیان به ایشان داشتند، تأکید می‎کردند هیچ گاه زیارت جدم حسین(ع) را ترک نکنید.

انتهای‌پیام/