تهدید موجودیتی رژیم صهیونیستی که دو انتخابات اخیر رو کرد
دو انتخابات برگزار شده در سال ۲۰۱۹ در سرزمینهای اشغالی، سیگنالها در خصوص گسترش یک تهدید موجودیتی برای آینده اسرائیل را بیش از پیش روشن کرد.
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری تسنیم، روزنامه الاخبار لبنان در گزارشی به بررسی انتخابات پارلمانی اخیر رژیم صهیونیستی پرداخته و نوشت که نتایج انتخابات اخیر در سرزمین های اشغالی حاکی از برخی واقعیتها است که یکی از مهمترین آنها تقویت شکاف بین ساختارهای مختلف جامعه صهیونیستی است که تهدیدی برای موجودیت و آینده رژیم صهیونیستی به شمار میرود.
رووفین ریولین رئیس رژیم صهیونیستی در جریان افتتاحیه کنفرانس سالیانه هرتزلیا در سال 2015 تاکید کرد که اسرائیل متشکل از چهار گروه مهم است که ادامه فعالیت بدون حضور و مشارکت آنها امکان پذیر نیست. این گروه ها شامل لائیکها، افراطیهای حریدی، افراطیها و عربها است. وی درباره شکافهای موجود بین ساختارهای کابینه رژیم صهیونیستی و تاثیر منفی این روند بر موجودیت اسرائیل هشدار داد. این در حالی است که بسیاری از رسانههای صهیونیستی در امکان اتحاد و همکاری و مشارکت بین این ساختارها ابراز تردید میکنند.
یکی از مهمترین نتایج انتخابات اخیر برگزار شده در سرزمینهای اشغالی که رئیس رژیم صهیونیستی نیز به آن اشاره کرد، مسدود بودن فهرست فراکسیونها و گروههای چهارگانه و مخالفت آنها با ورود گروههای دیگر به لیست آنها بود. در دور دوم انتخابات نیز صرف نظر از ملاحطهای که در ورود برخی گروههای فلسطینی عرب به ساختارهای انتخاباتی اسرائیلیها وجود داشت، همین روند دنبال شد و اگر چند بار دیگر نیز انتخابات در سرزمین های اشغالی اجرا شود، نتیجه همین خواهد بود. حال این سوال مطرح میشود که در صورت عدم حذف این شکاف ها، آیا این موضوع میتواند در آینده رژیم صهیونیستی تاثیر منفی داشته باشد؟
اختلافات اجتماعی و فرهنگی و تفاوت زیستگاه های تاریخی و دیدگاههای ایدئولوژیکی که گروههای مختلف به علاوه رویکردهای تبعیضآمیز این گروهها نسبت به یکدیگر و نگاه متفاوت آنها به مقوله قومیگرایی صهیونیستی و دولت اسرائیل و کارکردها و مسئولیتهای دینی کابینه اسرائیل و مشروعیت قوانین صهیونیستی وجود دارد، شکاف های موجود در داخل سرزمینهای اشغالی را بیش از پیش نشان میدهد.
انتخابات اخیر در سرزمینهای اشغالی نشان داد که هر کدام از این ساختارها، مبانی نسبتاً ثابتی برای خود دارند که با وجود تحولات داخلی و خارجی متفاوت، این مبانی را حفظ کردهاند. به عنوان مثال حریدیم همواره ثابت کرده که مبانی ارزشی خود را به منافع عمومی اسرائیل ترجیح میدهد.
بنا به گفته ریولین تقریبا هرگز نمیتوان بین عربها و سه گروه دیگر اتحاد و اشتراک ایجاد کرد. تنها نقطه اشترک آنها زندگی در جغرافیای سرزمینهای اشغالی است و در بقیه موارد با یکدیگر اختلاف نظر اساسی دارند.
گروه دیگر، قومیگراهای صهیونیست هستند که آنها نیز در کنیست حضور دارند. آنها نیز مبانی غیر قابل عبوری به ویژه در زمینه اراضی فلسطینی اشغال شده دارند. البته این امکان وجود دارد که آنها را در میان گروههای لائیک نیز قرار داد، چرا که رویکردهای دینی سبکتری دارند.
لائیکها بزرگترین ساختار موجود در داخل سرزمینهای اشغالی هستند که در ساختارهای متعدد خود شامل راست و چپ و میانهرو ، نقاط اشتراک زیادی با هم دارند. اما یکی از مهمترین نکات اختلافی لائیکها روی شخصیت بنیامین نتانیاهو نخستوزیر رژیم صهیونیستی و برنامه سیاسی وی است.
به هر حال هر کدام از ساختارهای چهارگانه رژیم صهیونیستی هویتی مشخص به خود دارند که تلآویو سعی دارد تمام آنها را در چارچوب هویت اسرائیلی جمع کند، اما این اتفاق غیر ممکن است و آنها نمیتوانند با گروههای دیگر جز در صورت تغییر هویت یکی از آنها همزیستی مسالمتآمیز داشته باشند. به این ترتیب به نظر میرسد هشدارهای مطرح شده در خصوص شکافهای اجتماعی موجود در سرزمینهای اشغالی جدی است. تناقضات موجود باعث احساس تهدیدات امنیت خارجی و افزایش اختلافات میان گروهها شده است. با این وجود گروههای لائیک در حال حاضر بر اوضاع مسلط هستند و همین موضوع تا حدی اختلافات را مخفی نگه داشته است، اما مهمترین چیزی که در حال حاضر اسرائیل را تهدید میکند، افزایش روز افزون جمعیتی سه بخش دیگر در مقایسه با لائیکها است. به این ترتیب اسرائیل به سمتی پیش میرود که به 4 بخش تقسیم میشود که هر کدام مسیر و هدفی متفاوت دارند.
بر اساس اطلاعات موجود از سرشماری صورت گرفته در مرکز آمار رژیم صهیونیستی در سپتامبر سال 2019 تعداد ساکنان عرب در مناطق اشغالی 1948 ، حدود 1.9 میلیون نفر است. حریدیها نیز حدود 1 میلیون نفر هستند و صهیونیستهای قومی گرا نیز همین تعداد جمعیت دارند. باقیمانده جمعیت 9 میلیون نفری فلسطین اشغالی را لائیکها تشکیل میدهند که البته این نسبت در حال تعدیل است.
انتهای پیام/