اتوئو: گواردیولا را به عنوان یک مربی قبول دارم اما شخصیتش را دوست ندارم/ آراگونس بهترین مربیام بود
ستاره سابق بارسلونا میگوید در تواناییهای فنی سرمربی پیشین آبیواناریها هیچ شکی و تردیدی ندارد اما شخصیت او را خیلی نمیپسندد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، ساموئل اتوئو میگوید لوئیس آراگونس بهترین سرمربی بوده که زیر نظرش کار کرده است. او که در دوران 22 ساله بازیگری توام با افتخارش، زیر نظر تعدادی از بهترین سرمربیان دنیای فوتبال از جمله پپ گواردیولا در بارسلونا و ژوزه مورینیو در اینتر کار کرده است، کسی را به عنوان بهترین سرمربیاش معرفی کرد که در مایورکا زیر نظرش توپ میزد.
اتوئوی 38 ساله که در ماه سپتامبر امسال کفشهایش را آویزان کرد و اکنون به عنوان سفیر جام جهانی 2022 قطر فعالیت میکند، اعتراف کرد که دوست دارد کار به عنوان مربی فوتبال را هم تجربه کند و به این بهانه هم از سرمربی فقیدش در مایورکا و اسطوره اتلتیکومادرید لوئیس آراگونس یاد کرد.
اتوئو گفت: برای مربیگری من باید مطالعه کنم و دانشم را بالا ببرم. شانسی که من در دوران بازیگریام داشتم، این بود که با یک مرد عاقل که الان دیگر در میان ما نیست، آشنا شدم؛ لوئیس آراگونس. او به من گفت که لطفاً به حرف آدمهایی که میشناسم گوش کنم. مسلماً من هم برنامههایی برای مربیگری در سر میپرورانم. در حال حاضر اما من در حال بررسی اوضاع هستم.
اتوئو با مربیان بزرگ زیادی کار کرده است اما او در پاسخ به سوالی برای انتخاب بهترین آنها گفت: هر کدامشان برای من خاص هستند. انتخاب یکی از آنها آسان نیست اما اگر قرار باشد یکی را انتخاب کنم، آن لوئیس آراگونس است. زمانی که من در مایورکا بازی میکردم، یک بار به دفترش رفتم و صحبتی با او داشتم که زندگیام را تغییر داد. او به من گفت که هر کاری میتوانستم در مایورکا انجام دادهام و وقتش شده که به تیمی دیگر بروم تا ببینم که سطح واقعیام کجاست. آن موقع من با خودم میگفتم "این پیرمرد دارد چه میگوید؟" لوئیز واقعاً با شخصیت بود. او برای من مانند یک پدر بود. برای من داشتن یک مربی مانند آراگونس افتخاری بزرگ بود.
اتوئو سپس یادی از دوران بازیگریاش زیر نظر پپ گواردیولا در بارسلونا و ژوزه مورینیو در اینتر انجام داد و گفت: من عاشق گواردیولا هستم البته به عنوان یک مربی و نه از نظر شخصیتی. من با او فوتبال بازی کردن را یاد گرفتم و حرف او را بهتر از هر کسی درک میکردم. مورینیو؟ او مرا نزدیک به یک ماه نیمکتنشین کرد و مجبورم میکرد که در وقتهای تلف شده خودم را گرم کنم. او میخواست مرا تحریک کند تا همان چیزی شوم که او میخواهد. در دفترش با او صحبت کردم و این چیزی بود که از من خواست بازیام را به اوج برگردانم و من هم همین کار را کردم. بعد هم ما با هم همه چیز بردیم. اینتری که من آن سال در آن بازی میکردم، تیمی متشکل از 11 جنگجو بود و قهرمانی ما متفاوت بود.
انتهای پیام/