خورهای کثیف شهرهای ساحلی؛ با طرح‌های تفریحی جان تازه می‌گیرند
خورهای کثیف و بدبوی داخل شهر در شهرهای ساحلی مانند بندرعباس و چابهار همواره یک معضل شهری هستند که با افزایش عمق این خورها و تبدیل آنها به کانالهای آب قابل قایقرانی یا طرح‌های تفریحی، نه تنها مشکل شهر نخواهند بود بلکه جان تازه می‌گیرند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از چابهار، در بسیاری از شهرهای ساحلی ایران، خورهایی برای هدایت فاضلاب و پسماندهای شهری به سمت دریا ساخته شده‌اند که به دلیل بی توجهی شهروندان و مسئولان عموما کثیف و بدبو بوده و چهره شهرهای ساحلی ایران را زشت کرده‌اند. به همین دلیل بجای رونق و نشاط اقتصادی و زندگی اطراف آنها می‌بینیم تقریبا کمتر کسی تمایل به اقامت نزدیک آنها دارد.
یک کارشناس معماری دریایی می‌گوید: برای رفع این معضل یکی از کارهایی که می‌توان انجام داد تا این اماکن نا مناسب به زیباترین مناطق تفریحی و پرنشاط شهر تبدیل شوند، لایروبی و افزایش عمق آنها جهت امور قایقرانی یا تفریحی است
محمد مونسان در گفت‌وگو باتسنیممی‌افزاید: برای این کار کافیست که کف خورها تا حدی پایین تر آورده شود و عمق کانال بیشتر شود. کف کانال باید پایین‌تر از تراز آب دریا باشد. بدین ترتیب آب دریا بطور خودبخودی در داخل کانال افتاده و کانال را تا سطح تراز آب دریا خودبخود پرمیکند و نیازی به پمپ کردن آب هم نیست. بدین ترتیب، خورها تبدیل به کانالهای آب زیبا میشوند که اگر عمق آنها بیش از یک و نیم متر باشد، قابل قایقرانی هم خواهند بود. البته یک شرط مهم اینست که زمین منطقه دارای شیب صفر بوده و دارای شیب به سمت دریا نباشد.
برای تبدیل کردن خورهای فعلی به کانال آب باید کف خور به حدی حفر شود تا پایین تر از سطح تراز آب دریا قرار گیرد.
عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی مالک اشتر تصریح می‌کند: در بسیاری از شهرهای ساحلی دنیا که دارای رودخانه طبیعی نیستند، از این کانالهای آب مصنوعی استفاده کرده و مناطق اطراف آن را به مرکز تجمع امکانات توریستی و گردشگری تبدیل می‌کنند. یکی از مثال‌های نزدیک آن همین شهر دوبی است. در این شهر، کانالهای بسیار عریضی حفر شده که از دو سمت به دریا راه دارند. اطراف این کانالها، مرکز تجمع آپارتمانهای بلند و هتل‌ها، مارینا و مراکز تفریحی دریایی و غیردریایی بوده و لذا زمینهای اطراف این کانالها بسیار ارزشمند و قیمتی هستند.
این کارشناس تاکید می‌کند: یکی دیگر ازمزایای این کانالها این است که در آب و هوای گرم و شرجی این مناطق، امکان «گردشگری شبانه» را فراهم می‌شود چراکه در این مناطق بدلیل گرمای شدید هوا، مردم عموما بعدازظهر و شب برای تفریح از منزل خارج میشوند و اطراف این کانالها محلی ایده آل برای رونق گردشگری در شب است.
کانالهای آب شهر دوبی که قابل قایقرانی بوده و در طرفین آن تجمعی از امکانات گردشگری وجود دارد.
وی خاطرنشان می‌کند: شاید سوال شود که دولت یا شهرداری‌ها هزینه احداث این کانالها را چگونه تامین می‌کنند؟ در اینجا باید گفت که نیاز به بودجه دولتی نیست چراکه به محض شروع احداث این کانالها، زمینهای اطراف این کانالها قیمت و ارزش بسیار زیادی پیدا کرده و از محل واگذاری یا پیش فروش این اراضی، هزینه احداث کانال تامین می‌شود. در بسیاری از جاها نیازی به بودجه و پول دولتی نیست فقط ایده نو و انگیزه جدی نیاز است تا بتوان بزرگترین پروژه‌های شهری را بدون کوچکترین وابستگی به بودجه دولتی، اجرایی کرد.
انتهای پیام/ز