طاهری: به ما گفتند توزیع اقلام فرهنگی رایگان به شما ربطی ندارد! / گردشگران به کالای فرهنگی اسلامی-ایرانی دسترسی ندارند

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، «علی‌رضا محمدطاهری» هنرمند رزمنده و خوشنویسی است که نخستین‌بار پرچم «لا اله الا الله» و «محمد رسول الله» را چاپ کرد و به جبهه برد و بر فراز سنگرهای حق علیه باطل به اهتزاز درآورد. وی در سال‌های پس از جنگ نیز فعالیت‌های فرهنگی خود را متوقف نکرده و به تعبیر خود، آتش به اختیار در میدان نبرد فرهنگی حاضر است. با او درباره فعالیت‌های فرهنگی و تبلیغی‌اش در دوران دفاع مقدس و سال‌های پس از جنگ به گفت‌وگو نشستیم. 

بخش نخست گفت‌وگو با این رزمنده خوشنویس در تاریخ 17 مهر 1398 در خبرگزاری تسنیم منتشر شد. 

اکنون مشروح بخش دوم گفت‌وگوی خبرنگار تجسمی تسنیم با این هنرمند حوزه خوشنویسی و مدیر مؤسسه فرهنگی هنری یاران سیدالشهدا(ع) را در ادامه می‌خوانید: 

***

-فعالیت‌هایفرهنگی و تبلیغی مؤسسه یاران سیدالشهدا(ع) در ادامه چگونه پیش رفت؟

فعالیت‌های ما در دهه 1370 همچنان با قوت ادامه پیدا کرد و روزبه‌روز بر گستردگی کارهای تخصصی فرهنگی و تبلیغی ما با هدف نشر شعائر اسلامی که سرلوحه و شعار مؤسسه‌مان بود، افزوده می‌شد؛ تا اینکه روزی شهرداری به ما اعلام کرد محدوده‌ای که در آن فعالیت می‌کردیم در طرح بازسازی قرار گرفته است و باید تخریب شود و در ازای آن شهرداری معوّضش را در جایی دیگر به ما تحویل خواهد داد؛ ما نیز در اوج فعالیت‌هایمان از شهرداری درخواست کردیم فضای دیگری را در همان محله در اختیارمان قرار دهد تا بتوانیم به کارهایمان ادامه بدهیم؛ اما متأسفانه در ادامه شرایط به‌گونه دیگری رقم خورد؛ محل فعالیت ما که پس از انقلاب هیچ‌کس به آن توجه نداشت و به‌شکل مخروبه درآمده بود و ما آن را آباد کرده و به پایگاهی برای تأمین نیازهای فرهنگی و تبلیغی اقشار مختلف جامعه جهت بزرگداشت مناسبت‌ها و گسترش فرهنگ اسلامی تبدیل کرده بودیم، متولیان زیادی پیدا کرد که هریک ادعای تملک آن را داشتند؛ مدعیان در دو نوبت از ما شکایت کردند اما خوشبختانه وکیل ما (اینجا لازم می‌دانم از وی که در آن مقطع بدون دریافت هزینه از ما دفاع کرد تشکر کنم) در هر دو نوبت آنها را محکوم کرد؛ با این‌وجود در نهایت به‌دلیل اعمال نفوذ صورت گرفته که شرح آن مفصل است، ما را به هر شکلی که بود محکوم و مؤسسه‌مان را تخریب کردند و وسایل و محصولاتمان را در زمستان سال 1375 بیرون ریختند. ما نیز در واکنش به وضعیت پیش آمده و اعتراض به عملکرد مسببان این اتفاق، طوماری را به طول 5 متر آماده و به امضای مراجعینی که برای تأمین نیازهای فرهنگی تبلیغی‌شان از مساجد، هیئت‌ها، مدارس، پایگاه‌های بسیج، انجمن‌های اسلامی و ... به ما مراجعه می‌کردند، رساندیم. طومار به شهرداری ارائه شد اما به درخواست مراجعه کنندگانمان هم اعتنایی نشد. حق ما نبود که با چنین برخوردی روبه‌رو شویم.

از آن مقطع تاکنون بیش از 23 سال می‌گذرد و تا امروز، نامه‌نگاری‌های بسیاری را با مسئولین کشور خصوصاً مسئولین فرهنگی جهت دریافت مکان مناسب از شهرداری تهران، استانداری، سازمان زمین ومسکن، سازمان اوقاف، بنیاد مستضعفان و... کرده‌ایم؛ اکنون مکاتبات مزبور را به همراه دارم و برای انتشار در اختیار شما قرار می‌دهم، بااین‌وجود متأسفانه هنوز سرگردانیم و مشکلمان به قوت خود باقی است و مکانی مناسب برای ادامه مطمئن فعالیت‌های فرهنگی و تبلیغی‌مان در اختیار نداریم.

شاید دلیل ناکامی ما این است که من رانتی ندارم و به جایی وصل نیستم. حالا حدود 15 سال است که دو سوم وسایل ما در پارک رازی به شکل بلااستفاده انبار شده و در اختیار مسئولان فرهنگسرای رازی است که از وضعیت فعلی آنها بی‌اطلاعم و بخش دیگری از وسایلمان نیز در مسجد شاه‌آبادی پامنار در وضعیتی نامطلوب نگهداری می‌شود؛ قسمت دیگری از وسایلمان در انباری حوالی کهریزک و بخشی نیز در انبار یکی از دوستان رها شده و قطعاً تاکنون بخش اعظمی از وسایلمان از بین رفته است.

-مطالبه مشخص شما از مسئولین چیست؟

خواسته من از مسئولین این است که به‌خاطر خدا هم که شده کمی به ما توجه کنند؛ من سال‌های جوانی و بهترین دوران زندگی‌ام را طبق فرمایش مقام معظم رهبری با تمام توان به شکل آتش به اختیار در راستای تحقق اهداف فرهنگی نظام تلاش کردم و به‌صورت خودگردان از درآمدهای شخصی‌ام بخشی از وظیفه متولیان فرهنگی کشور را به دوش کشیدم. بسیاری از فعالان باسابقه حوزه فرهنگ و تبلیغات دینی کشور مرا می‌شناسند و احترام می‌گذارند اما تاکنون هیچ گام مثبت و عملی‌ جهت حل مشکلمان برنداشته‌اند.

در حین پیگیری مشکلاتمان اتفاق تأمل برانگیزی افتاد که شاید طرح آن برایتان جالب باشد؛ در دهه 1380 پس از هماهنگی‌های لازم، قرار شد برای حل مشکلمان نزد وزیر وقت فرهنگ و ارشاد برویم؛ من در آن جلسه ضمن ارائه گزارش عملکرد و سوابقم، به وزیر وقت ارشاد گفتم که اکنون مدتی است با چنین مشکلی مواجه شده‌ایم و نیاز به حمایت شما به عنوان مقام عالی‌رتبه فرهنگی کشور داریم؛ اما متأسفانه وزیر پس از شنیدن درد دل‌هایم در کمال ناباوری پاسخی به من داد که تمام وجودم را سوزاند؛ گفت: "چرا این کارها را انجام دادید؟ به شما چه ربطی داشت که این همه هزینه کنید و پوستر و اقلام فرهنگی را به‌صورت رایگان توزیع کنید؟!" و به نوعی مرا نهی از معروف کرد! من نیز ضمن تشکر  بلافاصله جلسه را ترک کردم.

من در طول این سال‌ها با سازمان‌ها و نهادهای بسیاری مکاتبه کرده‌ام؛ از جمله وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان تبلیغات و... اما تاکنون هیچ گشایشی در این باره نشده است. مطالبه کنونی ما این است که طبق فرموده حضرت امام خمینی(ره) مبنی بر اینکه "نگذارید پیشکسوتان جهاد و شهادت در پیچ و خم زندگی روزمره خود به فراموشی سپرده شوند."، به فراموشی سپرده نشویم.

-کمی از فعالیت‌های شاخصی که در طول سه دهه فعالیتتان در حوزه تبلیغات مذهبی انجام دادید، برایمان بگویید.

یکی از فعالیت‌های به یادماندنی من در سن 23 سالگی و در مقطعی که در روابط عمومی مخابرات کار می‌کردم رقم خورد؛ سال 1366 تصمیم گرفتم به‌مناسبت دهه فجر، کاری استثنائی و به باور بسیاری از دوستان غیرممکن را خلق کنم و آن اینکه روی برزنت، طرح بزرگی را آماده کنم تا در روز راهپیمایی 22 بهمن آن سال به نماد تبلیغاتی راهپیمایی تبدیل شود؛ این کار ابتدا با مخالفت مسئولین وقت مخابرات مواجه شد اما در ادامه پس از پیشرفت کار، با موافقت و تشویق آنان و همکاری بی شائبه انجمن اسلامی مخابرات و حمایت همه جانبه مرحوم مطهری‌نژاد (مسئول وقت روابط عمومی شرکت مخابرات) کار را به اتمام رساندیم؛ اتفاقی که تا آن زمان در نوع خود بی‌سابقه بود. برای این کار به فضای بزرگی نیاز داشتیم که بتوانیم برزنتی متناسب با ابعاد برج آزادی را در آن فضا پهن و روی آن کار کنیم؛ پس از کمی جست‌وجو به باشگاه پیام مخابرات برخوردیم که در آن مقطع در دست تعمیر بود. پس از رایزنی‌های لازم توانستیم فضای باشگاه پیام را برای آماده‌سازی برزنت تبلیغاتی دهه فجر در اختیار بگیریم. جالب بود که گستردگی فعالیت‌های ما در آن مقطع باعث شد باشگاه پیام به‌مدت یک‌ماه تعطیل شود. خوشبختانه پس از مدتی این کار آماده شد و باید به شما بگویم که این حرکت تبلیغاتی، اولین، آخرین، بزرگ‌ترین و تنها کاری بود که در سال 1366 بر برج آزادی نصب شد و به مدت 20 روز در معرض اکران عمومی قرار گرفت؛ چنین اتفاقی از آغاز انقلاب اسلامی تاکنون سابقه نداشته است. این برزنت تبلیغاتی 30 متر ارتفاع و 8 متر پهنا داشت که با الهام از شعار معروف آن دوران که "انقلاب ما انفجار نور بود" طراحی و اجرا شد.

در آن مقطع شرایط مثل امروز نبود که شما بتوانید به راحتی طرح تبلیغاتی‌تان را پیاده کنید؛ پیچیدگی‌های زیادی بر سر اجرای طرح‌های تبلیغاتی وجود داشت. اتفاق دیگری که توسط مؤسسه ما رخ داد این بود که من برای اولین بار چاپ اعلامیه نیم‌ساعته را در ایران ابداع و راه‌اندازی کردم و اعلامیه مراسم شهدا، اطلاعیه‌ هیئت‌ها و مراسم‌های مذهبی را به شکل نصف قیمت انجام می‌دادیم.

کار دیگرمان این بود که برای نخستین‌بار اسامی شهدای کربلا را طراحی و به شیوه چاپ برجسته روی جیر اجرا کردیم و اولین کارهای بزرگ تبلیغاتی مذهبی را با روش انتقال طلای مصنوعی روی جیر طراحی و در نمایشگاه عطرسیب عرضه کردیم. همچنین برای اولین‌بار کیف مدرسه نمازگزاران را تولید کردیم؛ کیف‌هایی که روی آنها نمادهایی چون قنوت، سجود، رکوع یا شعارهایی در ترویج نماز درج شده بود. در مجموع باید بگویم در حوزه تبلیغات دینی کشور اولین‌ها کار ما بود.

-وضعیت کنونی تبلیغات مذهبی در کشور را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

درحال حاضر مناسبت‌های دینی مختلفی در تقویم ما می‌آید و می‌رود اما من به‌عنوان شخصی که تخصصش تبلیغات دینی است، فکر می‌کنم آن اتفاق تبلیغاتی‌ که باید در این مناسبت‌ها در سطح شهر و جامعه رخ دهد، رخ نمی‌دهد و تبلیغات دینی فعلی درخور مناسبت‌های ما نیست و همین مرا عذاب می‌دهد.

ما در جامعه‌مان به «هایپر فرهنگی» آبرومندی و یا نمایشگاه دائمی عرضه محصولات فرهنگی نیاز داریم؛ نمایشگاه و فروشگاه جامع و دائمی محصولات فرهنگی که شما با مراجعه به آن بتوانید سبد کالاهای فرهنگی خود را پر کنید؛ از محصولات فرهنگی تبلیغی گرفته تا لباس مناسب، هدایای مخصوص مناسبت‌ها، انواع سوغات فرهنگی، چادر سیاه و ملزومات نماز و... را بتوانید در آنجا باکمترین قیمت و بالاترین کیفیت به‌شکل کارشناسی‌شده تهیه کنید. این خیلی بد است که ما هنوز پس از گذشت بیش از 40 سال از وقوع انقلاب شکوهمند اسلامی، هایپر فرهنگی در شأن جمهوری اسلامی به عنوان اُم‌القرای جهان اسلام نداریم.

ما کدام بسته فرهنگی را برای گردشگران خارجی که همه‌ساله برای بازدید از کشورمان به ایران می‌آیند، آماده کرده‌ایم؟ جایی هست که این گردشگران بتوانند به آنجا مراجعه و کالاهای فرهنگی همسو با فرهنگ اسلامی-ایرانی تهیه کنند؟ چرا باید سالیانه میلیون‌ها زائر عتبات و حج برای خرید سوغات، ارز از کشور خارج و کالاهای بنجل چینی را وارد کنند؟ مقام معظم رهبری در یکی از توصیه‌هایشان تأکید فرمودند که این امکان را فراهم کنید تا زائران بتواند سوغات خود را در داخل کشور تهیه کنند؛ ما برای تحقق منویات مقام معظم رهبری در این‌خصوص چه کرده‌ایم؟! ما به راه‌اندازی چنین هایپر فرهنگی نیاز داریم؛ این مجموعه می‌تواند باعث اشتغال تعداد زیادی از مردم در این حوزه شود، به حوزه تولیدات فرهنگی و تبلیغی کشور رونق ببخشد و زمینه صادرات محصولات فرهنگی را نیز فراهم کند. ما پیشنهاد راه‌اندازی نمایشگاه دائمی عرضه محصولات فرهنگی را به سازمان تبلیغات و وزارت فرهنگ و ارشاد دادیم اما از آن استقبالی نشد.

بنابراین باید بگویم ما در راستای ساماندهی تبلیغات دینی در کشور کار قابل توجه و چشمگیری انجام نداده‌ایم. اکنون دقیقاً مشخص نیست متولی تبلیغات دینی و مذهبی در کشور چه‌کسی و این وظیفه مهم بر دوش کدام نهاد است. باور من این است؛ تبلیغات دینی در کشور باید در سطحی باشد که بتواند با تبلیغات تجاری رقابت کند و چه‌بسا از حیث کیفیت جلوتر از آن باشد. مسئولین فرهنگی ما باید به تبلیغات دینی که می‌تواند به‌عنوان یکی عوامل مهم موجب گسترش سبک زندگی دینی شود، توجه بیشتری داشته باشند و برای این نوع تبلیغات ارزش بیشتری قائل شوند؛ همانطور که ما حاضریم برای حفظ بهداشت جامعه و جلوگیری از شیوع بیماری صدها میلیارد تومان هزینه کنیم، باید برای جلوگیری از گسترش بیماری‌ها و ویروس‌های فرهنگی نیز این هزینه را انجام بدهیم؛ متأسفانه اکنون سرطان فرهنگی جامعه ما را فراگرفته است اما مسئولین حاضر به هزینه کردن برای بهبود وضعیت فرهنگی کشور نیستند؛ در حال حاضر سرانه کتابخوانی در جامعه ما چه وضعیتی دارد؟ چرا باید چنین سرانه پایینی در حوزه کتابخوانی و مطالعه داشته باشیم؟

-به مؤسسه فرهنگی یاران سیدالشهدا(ع) برگردیم. مهمترین اقداماتی که تاکنون برای ساماندهی وضعیت این مؤسسه کرده‌اید، چه بوده است؟

همانگونه که پیش‌تر عرض کردم، در تمام مکاتباتی که از حدود 20 سال پیش تاکنون داشته‌ایم، مسئولین مختلف بارها بر سابقه فعالیت‌های مؤسسه ما مهر تأیید زده‌ و بر ضرورت ادامه کارمان تأکید کرده‌اند و درخواست تأمین مکانی مناسب برای ادامه فعالیت‌های تخصصی این مؤسسه که عملکردش در راستای نشر شعائر اسلامی است، داشته‌اند. حتی درمقطعی 40 نماینده مجلس شورای اسلامی بر لزوم رسیدگی و کمک به این مؤسسه تأکید و نامه‌ای را خطاب به وزیر وقت فرهنگ و ارشاد تنظیم کردند. آخرین مکاتبات ما نیز از سوی معاون محترم قرآن و عترت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مدیرکل ارشاد اسلامی استان تهران خطاب به رییس وقت شورای شهر تهران، شهردار وقت تهران و رییس محترم بنیاد مستضعفان کشور بوده که کمافی‌السابق به این درخواست‌ها نیز اعتنایی نشده است.

-دلیل اینکه تاکنون تلاش‌ها و دوندگی‌های شما برای ساماندهی وضعیت مؤسسه فرهنگی و تبلیغاتی یاران سیدالشهدا(ع) ثمربخش نبوده چیست؟

فکر می‌کنم دلیل اصلی‌اش این است که من به رانت وصل نیستم. اگر من از بستگان فلان مدیر یا مسئول بودم تا امروز چند ساختمان گرفته بودم؟ آنچه در جامعه ما مشهود است، این است که اگر ارزش افزوده‌ای برای کسی نداشته باشی کسی تحویلت نمی‌گیرد و متأسفانه دیگر ارزش‌ها ملاک نیست. مؤسسه ما هنوز هم می‌تواند حرف اول را در حوزه تبلیغات دینی کشور بزند؛ به شرط آنکه مکانی برای سازماندهی فعالیت‌هایمان و به امکانات و دستگاه‌های مناسب روز دسترسی داشته باشیم.

چرا وضعیت حجاب و عفاف در جامعه ما به چنین سمت و سویی کشیده شده است؟ چون وظایف خود را در حوزه فرهنگ و تبلیغات دینی به درستی انجام نداده‌ایم. اکنون آمریکایی‌ها و غربی‌ها میلیون‌ها دلار بودجه برای تخریب فرهنگ اسلامی- ایرانی ما هزینه می‌کنند؛ آیا ما هم چنین هزینه‌ای را برای حفظ فرهنگ اسلامی-ایرانی‌مان صرف می‌کنیم؟ ما باید معادل هزینه‌ای که دشمنان برای به انحطاط کشاندن فرهنگمان صرف می‌کنند، هزینه کنیم؛ در غیر این‌صورت بازی را به آنها باخته‌ایم. حضرت آقا فرمودند که هرکاری را می‌خواهید در کشور انجام دهید، برایش پیوست فرهنگی آماده کنید؛ متأسفانه بسیاری از مسئولین ما این کار را انجام نمی‌دهند و کارشناسی فرهنگی را جدی نمی‌گیرند.

-سخن پایانی؟

من زندگی و جوانی‌ام را برای نظام گذاشتم و از این بابت هرگز پشیمان نیستم اما انتظار دارم حدأقل به‌عنوان پیشکسوت در عرصه تبلیغات دینی، به خواسته‌های به‌حق ما توجه شود. فکرمی‌کنم باتوجه به اتفاقات رخ داده و تأکیدی که همواره مقام معظم رهبری نسبت به رسیدگی و حل مشکلات مؤسسات فرهنگی داشته‌اند، اگرمشمول عنایات رهبر معظم انقلاب شویم، مشکلاتمان حل خواهد شد.

-------------------------------

گفت‌وگو و تنظیم: محمد خاجی

-------------------------------

انتهای پیام/