آیت الله رمضانی: دنیاپرستی مهمترین عامل تغییر اصحاب امام مجتبی(ع) بود
عضو هیئت‌علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی گفت: یکی از علت‌های اینکه امام حسین(ع) تن به بیعت بایزید نداد قانونی نبودن حکومت وی بود،معاویه حق تعیین جانشین نداشت و مقدمه این موضوع را امام حسن(ع) فراهم کرد تا پس از معاویه جانشینی نباشد.
آیت‌الله حسن رمضانی در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در قم،اظهار داشت: مهمترین موضوعی که درزمینهٔ حیات سیاسی امام حسن مجتبی(ع) همواره مطرح است موضوع صلح است ولی اعتقاددارم این قضیه در اصل آتش‌بس بود.
وی افزود:صلح یک‌بار مثبت و معنای مطلوبی را در طرف مقابل تداعی می‌کند ولی می‌توان از معنای مصالحه و آتش‌بس استفاده کرد،امام حسن(ع) برای اصحابش خطبه‌ای خواند و گفت معاویه تغییری نکرده است و من نیز هیچ تغییری نکردم و هیچ‌گاه در برابر ظلم وقتل و غارت کوتاه نخواهم آمد.
عضو هیئت‌علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با اشاره به تغییر نگرش اصحاب امام حسن(ع)تصریح کرد: امام مجتبی(ع) به اصحاب فرمودند با توجه به اینکه من و معاویه تغییری نکردیم، مبارزه و مجادله و نزاع و دعوا وجود دارد و تنها موضوعی که تغییر کرده است شما هستید.
دنیاپرستی مهمترین عامل تغییر اصحاب امام مجتبی(ع) بود
استاد حوزه و دانشگاه بیان کرد: امام حسن(ع)به یاران خود گفت شما که قبلاً با ما همراهی بودید و دارای دو خصوصیت بودید،در زندگی شما دین حرف نخست را می‌زد و دنیای شما تابع دین شما بود ولی امروز حرف نخست زندگی شمارا دنیا می‌زند.
آیت‌الله رمضانی ادامه داد:امام(ع) به اصحاب فرمود تغییر دوم این است که قبلاً از مرگ و شهادت درراه خداترسی نداشتید و صبور بودید و شهادت برای خدا را افتخار می‌دانستید ولی صبر شما رفته و اهل جزع‌وفزع شدید.
وی با اشاره به شرایطی که سبب مصالحه امام حسن(ع) شد،افزود:امام حسن مجتبی(ع) به اصحاب فرمود آیا مثل سابق به دین بازمی‌گردید که بازهم مجادله و جنگ است ولی اگر راضی به بازگشت نیستید مجبور می‌شوم آتش‌بس اعلام کنم و نظر شما چیست، کل جمعیتی که حضور داشتند خطاب به امام(ع) گفتند که در مبارزه با معاویه افراد زیادی ازدست‌داده و کشته زیاد دادیم و جمعیت براثر جنگ و مبارزه کم شده است و شما به فکر بقیه باشید.
عضو هیئت‌علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی ابراز کرد:پس‌ازاینکه اصحاب امام حسن(ع) گفتند به فکر ما باشید امام(ع)چاره‌ای نداشتند جز اینکه مصالحه کردند و راهی جز این نبود که تن به آتش‌بس بدهد و به تعبیری به آن صلح گفته شد.
استاد حوزه و دانشگاه بیان کرد:شرایطی ایجاد شد و امام حسن(ع) در آن مصالحه و قرارداد قید کردند و در آن مقدمات غیرقانونی بودن حکومت یزید را فراهم کردند و شرط شد معاویه حق ندارد پس از خود کسی را به‌عنوان جانشین انتخاب کند ولی معاویه زیر قرارداد زد و یزید را به‌عنوان جانشین خود معرفی کرد و همین موضوع زمینه‌ای شد که امام حسن(ع) آن رد کرد.
یزید قابلیت و لیاقت خلافت مسلمین را نداشت
آیت‌الله رمضانی با تأکید بر اینکه یزید قابلیت و لیاقت این موضوع را نداشت که خلیفه مسلمین باشد،عنوان کرد: یکی از افرادی بود که سبب شهادت امام حسین(ع) یزید بود و علت آن نادانی وی بود، امام حسین(ع) را سر دوراهی قرارداد و گفت یا بیعت کن و یا باید جنگ کنی.
وی ادامه داد:امام حسین(ع) فرمود زنازاده‌ای من رابین دو راه قرار داده که یا بیعت با وی را بپذیریم و یا جنگ کنم و هیهات که کوتاه بیایم و نور با ظلمت کنار هم جمع نمی‌شود، امام حسین(ع) جنگ و شهادت را انتخاب کرد و تن به بیعت نداد.
امام حسن(ع) زمینه نهضت عاشورا را فراهم کرد
عضو هیئت‌علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با اشاره به قیام اباعبدالله(ع) و نهضت عاشورا گفت: یکی از علت‌های اینکه امام حسین(ع) تن به بیعت بایزید نداد قانونی نبودن حکومت وی بود، چون یزید حق نداشت جانشین معاویه شود و معاویه حق تعیین جانشین نداشت و مقدمه این موضوع را امام حسن(ع) فراهم کرد تا پس از معاویه جانشینی نباشد.
استاد حوزه و دانشگاه افزود:یکی از شبهاتی که مطرح می‌شود این است که خلفای بنی امیه و بنی‌عباس اهل شُمر خمر و فسق و فجور و سگ‌باز بودند ولی هیچ‌کدام از ائمه(ع) دست به قیام نزدند و مثل امام حسین(ع) قیام نکردند و راز این موضوع چه چیزی است و اگر فسق و فجور یزید سبب قیام اباعبدالله(ع) است چرا بقیه اهل‌بیت(ع) دست به قیام علیه حکومت ظلم نزدند.
هیچ‌کدام از اهل‌بیت(ع) در برابر حکومت ظلم بیعت نکردند
آیت‌الله رمضانی بابیان اینکه هیچ‌کدام از اهل‌بیت(ع) در برابر حکومت ظلم بیعت نکردند و دستگاه ظلم هم‌فشار بر بیعت نیاورد و کار به قیام منتهی نشد،بیان کرد: یزید نادانی کرد درصورتی‌که معاویه باسیاستی که داشت به وی گفت با امام حسین(ع) کاری نداشته باش چون جایگاه رفیعی دارد و از خاندان رسالت است و با وی مدارا کن ولی یزید حماقت کرد و بنا بر فرمایش اباعبدالله(ع) یزید من را مخیل کرد بین دوراهی پذیرش ذلت و تن دادن به شهادت و این شرایط برای هیچ‌کدام از اهل‌بیت(ع) پیش نیامد.
وی خاطرنشان کرد: خلفا در برابر اهل‌بیت (ع)مراعات می‌کردند اگرچه خیانت هم می‌کردند ولی با توجه به جایگاه رفیع معصومین(ع) هیچ‌گاه نسبت به بیعت تاکید نکردند چون می‌دانستند ائمه(ع) تن به بیعت نداده و به رسالت خود عمل می‌کنند.
گفت‌وگو از سید احمد نجفی اردبیلی
انتهای پیام/ن