هالوین؛ جلوه تازه ای از مصرف گرایی لجام گسیخته آمریکایی

به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، هزینه های هالوین از کنترل خارج شده است. انتظار می رود که امسال آمریکاییان 8 میلیارد و 800 میلیون دلار را صرف خرید آبنبات، پوشاک و تزئینات مخصوص هالوین کنند که معادل 86 دلار برای هر کسی می شود که قصد جشن گرفتن این روز را دارد. این رقم شامل نیم میلیارد دلاری نیز می شود که آمریکاییان صرف خرید پوشاک برای حیوانات خانگی شان می کنند. این رقم دو برابر مبلغی است که یک دهه پیش هزینه می شد. کدو و هات داگ هم جز پر طرفدارترین اقلام این روز محسوب می شوند.

چگونه روز تعطیلی که در اصل راهی برای گرامیداشت مردگان بوده، به مراسم دیگری برای سنگ تمام گذاشتن آمریکاییان در مصرف گرایی تبدیل شده است؟ به عنوان یک شخص نسبتا مقتصد که سال هاست از عمل کردن به این رسم و رسوم هالوین امتناع کرده، از نظر من 86 دلار رقم تکان دهنده ای است ولی به سختی می توان گفت که من اولین اقتصاددانی هستم که از مصرف گرایی لجام گسیخته به فغان آمده ام.

روز انحطاط

پیدایش هالوین به زمانی بازمی گردد که به عنوان یک روز کاتولیک و در گرامیداشت مردگان انتخاب شد.

سپس کلیسای کاتولیک این روز را به عنوان زمانی برای زنده کرده یاد و خاطره قدیس ها به کارگرفت. یک جزوه تحقیقی هالوین را به عنوان یک «رسم مصرف گرای آمریکایی درحال تکامل» توصیف می کند، اما توصیف بهتر برای آن می تواند مراسمی برای سنگ تمام گذاشتن در هزینه کردن باشد.

با در ذهن داشتن 8 میلیارد و 800 میلیون دلاری که خرج هالوین می شود، به این فکر کنید که کل بودجه خدمات پارک های ملی فقط 4 میلیون دلار است. یا ایالات متحده کمتر از 2 میلیارد دلار در زمینه واکسن های آنفلونزا هزینه می کند.

رقم میانگین 86 دلارشاید شناخت دقیقی را از هزینه هایی که هر شخص صرف این روز می کند به دست ندهد. تنها حدود دو سوم پاسخگویان به پیمایش سالانه «فدراسیون خرده فروشی ملی» در مورد هزینه های هالوین می گویند که آنها این تعطیلات را جشن گرفته اند و هرچند برخی هیچ هزینه ای نمی کنند اما دیگران برای این روز سنگ تمام می گذارند.

فقط به عنوان یک مثال محله پالو آلتو که محل زندگی ستارگان فناوری سیلیکون ولی است منظره ای است که نشان می دهد سلاطین محلی می کوشند در خرج کردن برای تزئینات هالوین، آبنبات و دسته های موسیقی از یکدیگر سبقت بگیرند.

چرا مردم چنین دیوانه وار خرج می کنند؟

در اواخر دهه 1890 اقتصاددانی به نام تورستین وبلن با بررسی هزینه هایی که در اجتماع می شود کتاب تاثیرگذاری نوشت به نام «فرضیه طبقه اوقات فراغت» و در آن توضیح می دهد که مردم به چه دلایلی پول خود را خرج می کنند. در این کتاب این ایده مطرح می شود که برخی کالاها و خدمات صرفا برای مصرف گرایی به منظور توی چشم بودن است که خریداری می شوند.

مصرف گرایی برای توی چشم بودن طراحی شده تا فرد به دیگران نشان دهد که آدم ثروتمند، باهوش یا مهمی است. از نظر وبلن مصرف گرایی برای توی چشم بودن به معنای خرج کردن پول بیشتر برای خرید اقلامی است که واقعا ارزش دارند. مثلا وبلن اشاره کرده است که مردم خانه هایی را با اتاق هایی می خرند که به ندرت از آنها استفاده می کنند، فقط برای نشان دادن اینکه صاحب آن خانه فرد ثروتمندی است.

اگر وبلن درباره دنیای امروز می نوشت، احتمالا فقط روی املاک و مستغلات تمرکز نمی کرد. بلکه احتمالا برای مثال به کسانی اشاره می کرد که می کوشند با پوشاندن لباس های گران قیمت به تن حیوانات خانگی شان توجه دیگران را در اینستاگرام به خود جلب کنند.

درک نحوه خرج کردن مردم در تعطیلاتی چون هالوین و فعالیت های دیگر مهم است، به این دلیل که نشان می دهد جامعه به چه چیزهایی بها می دهد. و ظاهرا ما به چیزهایی بها می دهیم که دیگران بتوانند ببینند توانایی مصرف آنها را داریم.

منبع:فارس

انتهای پیام/

بازگشت به صفحه رسانه‌ها