نگاهی به مطالب ستون نویس‌های ترکیه| شطرنج اردوغان و کلیچدار اوغلو
از آنجایی که باباجان توانمندتر از گل و داوود اوغلو است٬ اردوغان ترجیح داده فقط با او دیدار کند. آیا اردوغان خواهد توانست او را برای عدم تاسیس حزب جدید اقناع کند و دوباره به جمع یاران خود بازگرداند؟ بعید به نظر می‌رسد.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، ستون‌نویس‌های روزنامه‌های ترکیه که در زبان ترکی از آنها به "گوشه‌نویس" یاد می‌شود٬ بخشی از فعالان رسانه‌ای توانمند و اثرگذار هستند که معمولاً یادداشت‌هایشان تاثیر قابل توجهی بر افکار عمومی و معادلات حزبی ترکیه می‌گذارد.
تسنیم تلاش می‌کند تا با انتخاب گزینه‌های قابل توجهی از نوشته‌های ستون‌نویس‌های ترکیه تصویری کوچک از تحولات سیاسی٬ فعالیت‌های رسانه‌ای و هدایت افکار عمومی این کشور را به دست دهد.
شطرنج اردوغان و کلیچدار اوغلو
عبدالقادر سلوی/ روزنامه حریت
با آن که قرار است انتخابات سراسری ترکیه در سال 2023 میلادی برگزار شود٬ اما رفتار رهبران و احزاب ترکیه به شکلی است که گویی خود را مهیا می‌کنند تا هر آن٬ در صورت برگزاری احتمالی انتخابات پیش از موعد٬ همه چیز آماده باشد و کسی نتواند آنان را غافلگیر کند.
مرور شرایط سیاسی و موازنات حزبی در ترکیه٬ چنین نشان می‌دهد که شاهد یک بازی شطرنج حساس پیچیده بین اردوغان و کلیچدار اوغلو هستیم.
رجب طیب اردوغان در مقام رئیس جمهور و رهبر حزب عدالت و توسعه٬ در کنار دولت باغچلی رهبر حزب حرکت ملی٬ ائتلاف جمهور را تشکیل داده و می‌خواهد علاوه بر حفظ ارکان این ائتلاف٬ به مهم‌ترین و کوبنده‌ترین شکل ممکن به ائتلاف ملت٬ ضربه بزند.
کمال کلیچدار اوغلو رهبر حزب جمهوری خلق که در کنار خانم مرال آکشنر رهبر حزب خوب٬ ائتلاف ملت را تشکیل داده٬ برای رها شدن از انتقادات اردوغان٬ از عملیات ارتش ترکیه در شمال سوریه دفاع کرد تا حزب دموکراتیک خلق‌ها به عنوان یکی نهاد اقماری پ.ک.ک٬ اندک اندک از کلیچدار اوغلو و رفقای او فاصله بگیرند و اردوغان بهانه‌ای برای حمله به ائتلاف ملت نداشته باشد.
کلیچدار اوغلو همچنین تلاش می‌کند روابط خوبی با شاگردان اربکان در حزب اسلامگرای سعادت برقرار کند و همه چیز را در فضایی مطلوب پبش ببرد. اما اردوغان دمی از حمله باز نمی‌ایستد و می‌گوید: «اگر چه اسم این ائتلاف را ائتلاف ملت گذاشته‌اند. اما اهداف و اقدامات آن هیچ ارتباطی با منافع ملت ندارد و فقط منافع دشمنان ملت را تامین می‌کند.»
از دیگر سو٬ تلاش افرادی همچون علی باباجان٬ عبدالله گل و احمد داوود اوغلو برای تاسیس احزاب جدید٬ اردوغان را وادار به حرکت کرده است.
اردوغان قبلاً نتوانسته بود باباجان را برای ماندن در حزب عدالت و توسعه اقناع کرده و مانع استعفای او شود. اما حالا به دنبال آن است تا مجدداً با باباجان دیدار کند.
از آنجایی که باباجان توانمندتر از گل و داوود اوغلو است٬ اردوغان ترجیح داده فقط با او دیدار کند. آیا اردوغان خواهد توانست او را برای عدم تاسیس حزب جدید اقناع کند و دوباره به جمع یاران خود بازگرداند؟ بعید به نظر می‌رسد. اما به هر حال او تلاش خود را می‌کند و امیدوار است این روند را تغییر دهد. در همین حال٬ کلیچدار اوغلو نیز تلاش می‌کند خود را به باباجان٬ گل و دیگران نزدیک کند و یک ائتلاف گسترده علیه اردوغان و ائتلاف جمهور به وجود بیاورد.
اما واقعیت این است که خانم آکشنر در چند مراسم و آئین سیاسی و ملی٬ رفتار خوب و ارتباط نزدیکی با اردوغان داشتته و اگر او و حزبش از ائتلاف ملت بیرون بیایند٬ موازنه یک بار دیگر تغییر خواهد کرد.
در معادلات داخلی حزبی نیز٬ اردوغان به دنبال آن است تا پیروزی در عملیات چشمه صلح را به یک ابزار حماسی تبدیل کرده و از آن به عنوان نقطه و کانون اتحاد داخلی آکپارتی بهره بگیرد.
ترامپ٬ ی.پ.گ و ترکیه
مراد یتکین / سایت یتکین ریپورت
رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه روز چهارشنبه هفته جاری برای دیدار با دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا به واشنگتن می‌رود.
یکی از درخواست‌های اردوغان از ترامپ در دیدار روز چهارشنبه٬ این است که آمریکا به حمایت از نهاد اقماری پ.ک.ک در سوریه یعنی ی.پ.گ٬ خاتمه دهد. اما شواهد نشان می‌دهند که ترامپ زیر بار چنین درخواستی نخواهد رفت. چرا که آمریکا٬ حالا صاحب استراتژی نظامی جدیدی است که می‌خواهد همه چیز را به شکل نیابتی پیش ببرد.
واشنگتن می‌خواهد از این به بعد طوری عمل کند که نظامیان آمریکایی کشته نشوند و تمام جنگ‌ها به شکل نیابتی پیش بروند. به همین خاطر در افغانستان. عراق با نیروهای نظامی و پلیس آن دو کشور هماهنگی کرده و امور را به آنها سپرده است. اما سوریه تنها کشوری است که آمریکا ترجیح می‌دهد در آنجا با یک نیروی غیررسمی و غیردولتی کار کند. حتی انتخاب نام «قسد» یا «نیروهای سوریه دموکراتیک» به جای «ی.پ.گ» به درخواست و پیشنهاد فرماندهان آمریکایی بوده است.
تمام شواهد نشان می‌دهند که حمایت آمریکا از ی.پ.گ ادامه پیدا می‌کند و باز هم در برابر ترکیه٬ سیاست وقت‌کشی و تعلل را در پیش خواهد گرفت. کما این که بیان اظهارات رسمی و روشن آمریکا در مورد سپردن میادین نفتی سوریه به ی.پ.گ٬ دقیقاً به این معنی است که واشنگتن می‌خواهد این منابع سرمایه از دست دولت بشار اسد و داعش دور بماند و ی.پ.گ بتواند از آنها بهره‌برداری کند.
دونالد ترامپ حالا عملاً با خطر عزل و استیضاح روبرو است و بسیار طبیعی است که در این شرایط اصلاً به گروهی به نام ی.پ.گ٬ هیچ بهایی ندهد. اما بدون شک٬ برای پنتاگون چنین نیست و بود و نبود ی.پ.گ برای سران و طراحان استراتژی‌های نظامی آمریکا در پنتاگون٬ اهمیت ویژه دارد.
مصطفی کمال٬ یا آتاتورک؟
حاجی یاکشکلی/ روزنامه ینی آکیت
«مصطفی کمال»٬ نه طپانچه‌ای است که آن را بر شقیقه آدم‌ها بگذاری و آنها را تهدید کنی٬ نه فردی است که بشود او را نادیده گرفت یا او را کوچک شمرد.
هر کسی که مایل باشد می‌تواند در برابر مجسمه مصطفی کمال بایستد و او را دوست بدارد. اما نمی‌توان و نباید کسی را به زور٬ به دوست داشتن و احترام گذاشتن وادار کرد. کسی به شما چنین حقی نداده است.
اگر چه حزب جمهوری خلق به دست مصطفی کمال تاسیس شده٬ اما امروز٬ کمال کلیچدار اوغلو رهبر این حزب٬ به دنبال آن است تا از مصطفی کمال یک سپر بسازد و ایدئولوژی عقیم خود را پشت آن پنهان کند و از گزند حملات در امان بماند.
مفاهیمی نظیر معاصر بودن٬ لاییسم و آزادی را سال‌های سال بر زبان آوردند اما طوری مصطفی کمال را بر دیگران تحمیل کردند که تمام آن مفاهیم را چرکین کردند. کسانی که به شکل افراطی٬ به دنبال مقدس جلوه دادن مصطفی کمال هستند٬ نباید توقع داشته باشند که ما نیز مانند آنها عمل کنیم. ما ترکیه‌مان را دوست داریم و عاشق نوای اذان در این سرزمین هستیم.
انتهای پیام/