تحلیل| رئیس‌جمهورِ عصبانی نگران چیست؟
محمدرضا سبزعلیپور صاحب‌نظر مسائل اقتصادی درباره پشت‌پرده سخنرانی‌های همراه با عصبانیت اخیر آقای رئیس‌جمهور و طرح برخی وعده‌های شیرین اقتصادی تحلیلی نوشت.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، محمدرضا سبزعلیپور صاحب‌نظر اقتصادی در واکنش به سخنان تأمل‌برانگیز دو سه روز گذشتۀ جناب آقای روحانی در شهرهای یزد و رفسنجان، به دلایل عصبانیت رئیس جمهور محترم و چرایی اظهارات ایشان در این مقطع زمانی پرداخت و تحلیلی به‌شرح زیر نوشت:
در هفتۀ جاری، آقای روحانی به چند استان سفر کردند و مردم و صاحب‌نظران منتظر دیدن و شنیدن نتایج مثبت این سفرها بودند تا در آغاز اولین روز "هفتۀ وحدت" و در این ایامی که کشور و ملت بیش از پیش نیازمند "امید و وحدت" می‌باشند، رئیس جمهور محترم با سخنان تأثیرگذار و عملکرد خویش، "امید و وحدت" را برای ایران و ایرانی به‌ارمغان بیاورند.
اما برعکسِ انتظارات و توقعاتی که داشتیم متأسفانه در کمال تعجب شاهد سخنرانی‌های تند و تیزی از آقای روحانی در جمع مردم شریف یزد و رفسنجان بودیم که امید را به یأس و وحدت را به تضاد مبدل نمود!! هرچند قصد ندارم تا مجدداً سخنان ایشان را بیان و بازپخش کنم اما به‌طور گذرا و سربسته به چند مورد از گفته‌های ایشان اشاره می‌کنم تا دین مطلب را شفاف و به‌خوبی ادا نمایم.
نظام جمهوری اسلامی ایران به یک شخص و یا یک گروه اطلاق نمی‌شود بلکه سه قوه و سایر ارکان، توأمان و با هم "نظام ایران" را تشکیل می‌دهند، پس تضعیف "ارکان نظام" به‌معنی تضعیف کل "نظام ایران" می‌باشد و توهین به "ارکان نظام"، به‌نوعی توهین به "کل نظام" محسوب می‌گردد که جناب آقای روحانی این مسائل را خیلی بهتر از بندۀ حقیر می‌دانند.
اما با وجود این، آقای روحانی در سخنان خویش در جمع مردم یزد با عصبانیت خاصی "قوه قضائیه" را مورد خطاب قرار داد و برخورد با فساد و فسادستیزی و محکومیت مفسدین در ماههای اخیر را زیر سؤال برد و به‌طور تلویحی "قوه قضائیه" را به فریب دادن مردم متهم کرد و افزود: «با بردن چند نفر به دادگاه به‌دلیل مبارزه با فساد، سر مردم "کلاه" نمی‌رود!!».
ایشان با این سخنان خود، به‌نوعی "قوه قضائیه" را به کلاهبرداری متهم کرد و در عین حال از مسئولین قوۀ قضائیه‌ای که خودشان آن را چند دقیقه قبل تضعیف و تخریب کرده بودند خواست تا با مفسدین درشت برخورد نماید که البته منظورشان مفسدین درشت غیردولتی بوده است!! حال این بحث پیش می‌آید، وقتی که قوۀ قضائیه‌ای را در برابر ملت تضعیف می‌کنیم و مردم و جامعه را نسبت به عملکرد آن مشکوک و بی‌اعتماد می‌نماییم، چگونه انتظار داریم تا مقتدرانه با فساد و مفسدین برخورد نماید؟
این سخنان تند و تیز رئیس جمهور این شائبه را به ذهن عموم متبادر می‌کند که حتماً ایشان از جایی و یا از عملکرد قوۀ قضائیه عصبانی هستند که چنین سخن می‌گویند و به همین خاطر تصور غالب مردم به این سمت حرکت می‌کند که چون برخورد دستگاه قضا با فساد دولتی‌ها و همچنین فساد اقوام مسئولین دولتی شدت گرفته، آقای روحانی عصبانی و مشوش شده است!!
در بحث "کلاهبرداری" باید موردی را خدمت آقای روحانی عرض و متذکر شوم، کلاهبرداری یعنی (بردن مال دیگری با توسل به اَعمال مجرمانه و متقلبانه)، حال این سؤال پیش می آید و آن اینکه اگر "قوه قضائیه" که با دستگیری، محاکمه و بازپس‌گیری اموال به‌یغما‌رفتۀ کشور و ملت و بازگرداندن اعتماد عمومی، مرتکب "اَمر کلاهبرداری" شده است پس کسانی که با شعار، دروغ و دادن وعده‌های توخالی، امید و دلخوشی و "اعتماد عمومی" را سلب کرده و همه چیز آنان را به‌یغما برده‌اند، مرتکب چه جُرمی شده‌اند؟!!
ضمناً فساد غالباً در جایی رخ می‌دهد که پول و منافع و رانت در آنجا باشد و اکثراً کسانی مرتکب فساد می‌شوند که به پول و رانت دسترسی داشته باشند، پس با توجه به اینکه پول و بودجه در اختیار دولت می‌باشد، باید این پیش‌بینی را داشته باشیم که بدنۀ دولت بیشتر از هر جای دیگری در معرض فساد و رانت‌خواری قرار دارد، هرچند که "قوه قضائیه" برخورد با مفسدین را از دستگاه قضایی شروع کرد و در راه "فسادستیزی" ملاحظه هیچ شخص و دستگاهی را نخواهد کرد.
البته تجربه ثابت کرده مسئولین کشوری غالباً در ایام انتخابات به این و آن متوسل می‌شوند و نام اشخاص شناخته‌شده را در سخنرانی‌های خود بر زبان جاری می‌کنند. حضرتعالی نیز طی شش سال گذشته در دو انتخابات ریاست جمهوری همین کارها را انجام دادید و وعده‌های زیادی را برای جلب نظر مردم بیان نمودید اما مردم، صاحب‌نظران و رسانه‌های داخلی و خارجی کنجکاوند و می‌خواهند بدانند وقتی که دیگر نمی‌توانید در انتخابات شرکت کنید و کمتر از دو سال دیگر دوران دولت دوازدهم به پایان می‌رسد، پس چرا مجدداً در سخنرانی‌های خود در یزد و رفسنجان به آقایان ... و مرحوم هاشمی رفسنجانی متوسل [شدید] و نام آنان را در برابر مردم به‌عنوان یار و حامی خودتان بر زبان جاری کردید، آن‌هم در جایی که طی شش سال گذشته آقای ... و همچنین اعضای خانواده مرحوم هاشمی از نوع برخورد و عملکرد جنابعالی دلخور و از دولتتان انتقاد کرده‌اند؟!!
چرا باز هم به مردم وعده‌های شیرین دادید و از طرح دولت برای حمایت از 18 میلیون خانوار نیازمند در کشور پرده‌برداری نموده و تأمین آب برای دو استان کرمان و یزد و ایجاد یک پارک علم و فناوری در شهر رفسنجان و، و، وغیره را به‌عنوان شعارهای جدید سر دادید؟!!
نکته اصلی اینجاست؛ وقتی که دولتتان در واریز یارانه نقدی مردم دچار مشکل است، پس چطور جدای از پرداخت یارانه‌ها، می‌خواهید از 18 میلیون خانوار هم حمایت کنید؟ با کدام بودجه؟ آیا قبول دارید که سخنرانی‌های اخیر شما انتخاباتی و این شعارهایی هم که سر دادید، به‌نوعی وعده‌های شیرین انتخاباتی بود؟!!
بله، سخنرانی‌های دو سه روز گذشته شما انتخاباتی بود اما برای کدام انتخابات؟ در همین راستا بنده عرض می‌کنم که چه‌چیزی و چه‌موردی این‌چنین شما را به تحرک وا داشته است.
نظربه‌اینکه حدود سه ماه دیگر انتخابات مجلس یازدهم برگزار خواهد شد و چون شما هم احتمال می‌دهید که منتقدین "دولت تدبیر و امید"، برنده انتخابات باشند و اکثر کرسی‌های مجلس را به‌دست خواهند گرفت، از همین رو بعینه می‌دانید که دیگر "مجلس یازدهم" همچون "مجلس دهم" همسو با دولت شما نخواهد بود و از اسفند 98 به بعد، عملکرد دولت و دولتمردان تدبیر و امید زیر ذره‌بین مجلس خواهد بود و به‌نوعی مو را از ماست خواهند کشید!! پیش‌بینی همین نتیجه، حضرتعالی را نگران و مشوش کرده و به این دلیل سخنرانی‌های تبلیغاتی خودتان را آغاز نموده‌اید تا شاید بتوانید بر نتیجه انتخابات مجلس آینده تأثیر گذاشته و اکثریت آرا را از دست گروه‌های مقابل خارج کنید تا شاید 15 ماه آینده را بدون دغدغه و استیضاح، بدون نظارت شدید و با آرامش بیشتری دولت دوازدهم را فرماندهی کنید!!
قصد داشتید تا با وعده‌های شیرین مادی دل مردم نیازمند و زیر خط فقر را به‌دست آورید و با اعتراف به کم و کاستی‌های کشور و انتقاد از قوه قضائیه و تضعیف بخشی از نظام، دل مخالفین و شکم‌سیرها را نیز به‌دست آورید!!
شما در سخنرانی‌های خودتان به‌نوعی اعتراف به ورشکستگی و غرق شدن در مشکلات اقتصادی را مطرح نمودید!! قرار بود در سفرهای خودتان خبرهای خوشی را مطرح نمایید و مردم را از کارهای مثبت انجام‌شده مطلع نمایید نه اینکه خبرهای بد و نگران‌کننده بدهید و دل مردم را خالی کنید!! اگر می‌خواستید به مردم و جهانیان خبر بد بدهید، اصلاً لازم نبود که این‌قدر زحمت بکشید و به یزد و کرمان بروید بلکه از همان تهران هم می‌توانستید این خبرها را به مردم بدهید.
با وجود اینکه قصد داشتید تا با سخنان خود مردم را راضی [کنید] و دل آنان را به‌دست آورید اما تا عده‌ای از مردم رنج‌دیده که از مشکلات اقتصادی و تنگی معیشت به صدا درآمده و سعی داشتند تا اعتراض خودشان را با دادن چند شعار به گوش شما برسانند، آنان را هم همچون منتقدین عملکرد دولت، تحمل نکردید و با عصبانیت، این مردم را حنجرۀ دشمن و آمریکا خطاب نمودید!! زمانی که در ایام انتخابات ریاست جمهوری 92 و 96 نیازمند رأی ملت بودید، این مردم را فرشته و ناجی خود می‌دیدید اما حالا که کار برعکس شده و آنان به شما نیاز دارند، مردم را حنجرۀ دشمن می‌بینید!! این مردم همان مردمی بودند که به شما اعتماد نموده و ساعتها کنار خیابانها صف کشیدند تا رأی‌شان را به جنابعالی بدهند!!
اصلاً پسندیده و قابل درک نیست که رئیس جمهور ایران اسلامی چنین سخنانی را بر زبان جاری کرده و با بیانات خویش "اتحاد و همدلی و آرامش و امید ملت" را تحت الشعاع قرار دهد.
چنانچه جناب آقای روحانی طی 20 ماه باقیمانده از عمر دولتشان به‌جای گفتاردرمانی و چرخاندن زبانشان، تدبیر را پیشه کرده و کلیدشان را به‌درستی بچرخانند، قطعاً موفقیتهای خوبی حاصل و دل مردم را در این مدت کوتاه شاد [می‌کنند] و همچنین حمایت ملت و ارکان نظام را نیز به‌دست خواهند آورد.
موضوع مهم دیگری که می‌بایست به آن اشاره کنم این است که هیچ خیری از دولتهای بیگانه به ما نخواهد رسید و بیش از اینکه دولت چشمش به کمک خارجی‌ها علی‌الخصوص اروپاییان دوخته شود باید به توان داخلی و نیروها و کارآفرینان ایرانی متکی باشد، زیرا کسانی در کشورمان وجود دارند که یک‌تنه می‌توانند بخشی از مشکلات دولت و ملت را حل کنند، به‌شرطی که آنان را جدی بگیریم و چوب لای چرخشان نگذاریم.
اینکه فقط امیدمان برجام و اینستکس و اروپا و آمریکا باشد، قطعاً هیچ اتفاقی رخ نخواهد داد، همچنان‌که در دوران "برجام" هم به‌درستی از فرصتهای پیش‌آمده استفاده نکردیم و گروهی تحت عنوان "کاسبان برجام" ایجاد شدند که فقط چشم به کمپانی‌های بزرگ دنیا دوخته و زمان را با جلسه و گفت‌وشنود با شرکتهایی همچون ایرباس، بوئینگ، توتال، رنو، پژو و... سپری نمودند!!
به‌طور مثال: اگر سه چهار سال پیش به‌جای عقد قرارداد و پیش‌خرید 120 فروند هواپیمای مدرن از بزرگترین هواپیماسازیهای دنیا که بیشتر جنبه تبلیغاتی داشت و به‌غیر از دو سه مورد، دیگر هواپیمایی به دستمان نرسید، 50 فروند هواپیمای یکی‌دو سال کارکرده را از ایرلاینهای خارجی خیلی ارزان و حتی قسطی می‌خریدیم و همان موقع همه آنها را وارد ایران می‌کردیم، الآن به‌غیر از هواپیماهای موجود، 50 فروند هواپیمای یکی‌دو سال کارکرده هم داشتیم، پس چرا انجام ندادیم؟!!
مطمئن باشید چنانچه امروز دوباره "برجام" احیا شود اما ما برنامه و تدبیر و تیم متعهد، دلسوز و قوی، پاکدست و حافظ "منافع ملی" نداشته باشیم باز هم هیچ سودی از "برجام" نخواهیم برد، پس پیشرفت و اداره کشور را صرفاً به احیای برجام گره نزنیم و عدم پیشرفت کشور و سوء عملکرد دولت را نیز به گردن منتقدین "برجام" نیندازیم. محض اطلاع شما و مردم گرامی باید عرض کنم که "برجام" جاده‌صاف‌کن بود اما برای حرکت در این جادۀ صاف و شش‌بانده تازه‌ساخته‌شده، به اتومبیل سالم و مدرن و راننده‌های باتجربه و کاردان و قانونمند هم نیاز داریم تا به مقصد برسیم. اگر اول جاده بایستیم و فقط حرف بزنیم و از این جاده تعریف و تمجید کنیم، قطعاً یک متر هم پیش نخواهیم رفت و مشکل اصلی ما در ایام "برجام" این بود که نه راننده‌های باتجربه و قانونمند داشتیم و نه اتومبیلهای به‌دردبخور، فقط ابتدای جادۀ "برجام" ایستادیم و گفتیم به‌به ... و چه‌چه ... که هنوز بسم الله سرخط هستیم.
انتهای پیام/+
