یادداشت| محمد(ص) عظمتی ناشناخته

خبرگزاری تسنیم ــ داود عامری

وجود مبارک پیامبر اعظم(ص)، نشانه‌ای از نشانه‌های عظمت خداوند است، خلقتی بی‌مانند که حضرت حق آن را با «اِنَّکَ لَعَلی خُلُقٍ عَظیمِ» توصیف کرده است و اخلاق را ملکه وجودی آن حضرت برشمرده و واسطه وحی خود را، معجزه عظیم آفرینش و رحمتی بزرگ بر عالمین قرار داده است.

نبی گرامی اسلام، احمد خداوند و محمود ذره ذره عالم امکان است، چرا که آفرینش مدیون خلقت اوست و تمام خلایق از خاکیان گرفته تا افلاکیان، وجود خود را به‌واسطه فیض وجودی آن حضرت یافته‌اند که حضرت حق خود فرموده است «لولاک لماخلقت الافلاک»، از این روی تمامی رسولان خداوند بر وجودش فخر می‌بردند و در آسمان معراج، جبرئیل که خود از فرشتگان کروبی درگاه حق است، یارای سفر با او تا درگاه ربوبی را ندارد.

اسوه حسنه‌ای که رسالت خود را «تکمیل مکارم اخلاق» معرفی می‌کند و به‌غایت اعتدال، راهنمای زندگی سعادتمند برای ابنای بشر در تمامی اعصار می‌گردد. عدالت و مهر، جزء جدانشدنی از زندگی محمد(ص) بود و هرآیینه مهربانی و صلح‌طلبی را در لحظه‌های دشوار مبارزه نیز، فراموش نمی‌کرد.

از جوانی امین مردم بود و قبل از رسالت، بین مردم به جوانمردی و امانت شهره و در همه حال، متواضع و مهربان بود و هیچ‌گاه از حال امت بی‌خبر نمی‌ماند و همانند پدری مهربان گوش شنوایی برای درددلهای اطرافیان بود. رنج آنها را رنج خود می‌دانست و بر خطایشان نگاه رأفت‌آمیز داشت. بیشتر می‌بخشید تا مجازات کند. حاکمی بود که هیچ‌گاه زندگی خود را از زندگی یاران جدا نمی‌کرد و اصل برادری مسلمانان را بنا نهاد. دیدار با او به‌سهولت انجام می‌شد. هیچ‌گاه داعیه الوهیت نداشت. زندگی روزمره‌اش مثل تمامی یاران بود و با همه مظاهر خیر و زیبای زندگی سر آشتی داشت. اهل عشق و عطر و نیایش بود. همیشه خود را خوشبو نگه می‌داشت. با ساده‌زیستی، عظمت ساختگی زمامداران را خوار می‌شمرد، از این رو، وقتی پیرزنی در گفت‌وگو با او به ترس و لکنت افتاد، مقابلش زانو زد و با تواضع و مهربانی به او گفت که "من پسر همان زنی هستم که شیر گوسفندان را می‌دوشید"، و این در حالی بود که دشمنان خدا با همه نخوت و غرورشان، از شنیدن نامش به رعشه می‌افتادند.

هیچ دل‌بستگی به مال و منال دنیا نداشت.زندگی‌اش چنان ساده و بی‌آلایش بود که گاه یارانش بر وضع او نگران می‌شدند، چرا که گاه می‌دیدند هفته‌ها دودی از اجاق خانه‌اش بلند نمی‌شود.

حضرت محمد(ص) به‌خلاف عرف زمان خود که از مردسالاری جاهلانه رنج می‌برد تا بدان‌جا که دختران خود را زنده به گور می‌کردند، هیچ‌گاه بر زنان سخت نمی‌گرفت و در برابرشان چنان با حوصله و نرم‌خو بود که یارانش را بی‌تاب می‌کرد.

جنگ و صلح و داوری پیامبر اعظم نیز مصداق واقعی از عدالت بود و همیشه منطق رفتارش روشن و علنی بود.

اگرچه در خصوص زندگی فردی و اجتماعی رسول گرامی اسلام، کتاب‌های مختلفی نوشته‌اند و سخنرانان زیادی درباره ویژگی‌های آن حضرت، خطبه‌ها ایراد کرده‌اند، اما باید گفت که آن حضرت هنوز هم و به‌خصوص در زمانه ما ناشناخته مانده است، ناشناخته از این جهت که اولاً در عصر امروز، متأسفانه مطالعات عمیق و پژوهش‌های دقیق در خصوص زندگی آن حضرت کمتر انجام می‌شود و دوم اینکه، جریان کمبود مطالعه در جامعه ما و جوامع مسلمان، شامل این حوزه هم می‌شود، یعنی نسل جوان متأسفانه به‌دلیل نداشتن رابطه خوب با مطالعه، در خصوص شناخت نبی گرامی اسلام نیز مواجه با یک شناخت سطحی و غیرکاربردی است، حال آنکه خداوند بلندمرتبه در قرآن کریم، رسول گرامی اسلام را اسوه حسنه برای تمامی انسان‌ها معرفی کرده است.

وجود مبارک خاتم النبی‌(ص) نشانه عظمت خداوند است که در کارگاه آفرینش خود، انسانی کامل متصف به تمامی صفات والای انسانی خلق کرده و او را نمونه اعلای انسانیت، اخلاق و اسوه حسنه‌ای قرار داده است که مکارم اخلاقش، پیام‌آور صلح و صداقت برای تمامی انسانهای روی زمین در گذشته، حال و آینده است، لذا باید گفت که جهان امروز برای رهایی از مصائب و مشکلات موجود، نیازمند شناخت پیامبر رحمة للعالمین حضرت محمد(ص) است.

این سخن بدین معنا است که روش و منش رسول گرامی اسلام یک نمونه تاریخی نیست، بلکه یک جریان نظام‌مند تربیتی است که می‌تواند به‌عنوان یک نسخه عینی برای حل مشکلات انسان امروز مورد توجه قرار گیرد.

آنچه پیامبر اعظم(ص) را جهان‌شمول کرد، جهان‌بینی ساده و شفافش بود که در زندگی فردی، اجتماعی و رهبری به آن پایبند بود و آن چیزی نبود جز زندگی بر اساس آموزه‌های وحیانی حق‌تعالی و اعتلای کلمه لا اله الا الله در برابر تمامی اندیشه‌های مشرکانه رسوخ‌کرده در ذهن و جان انسان‌های عصر خویش و شرک مخفی در اعصار و قرون آینده جهان.

+