کمترین ساعات آموزش دوره ابتدایی متعلق به ایران

به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، مسعود کبیری عضو هیئت علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش در نشست بررسی موضوع زمان آموزش در آموزش و پرورش ایران که در محل این پژوهشگاه برگزار شد، اظهار‌ کرد: براساس سند برنامه درسی ملی، زمان آموزش برای دوره ابتدایی 925 ساعت است، البته درباره تعداد روزهای آموزش مصوبه مشخصی وجود ندارد اما به نظر می‌رسد روزهای آموزش باید 185 روز باشد.

وی افزود: زمان آموزش رسمی و واقعی، تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند، سال تحصیلی گذشته در خوشبینانه‌ترین حالت دانش آموزان 155 روز به مدرسه رفتند که البته در این سال تحصیلی به دلیل آلودگی هوا هیچ روزی تعطیل نبود همچنین مدارس ابتدایی از خردادماه به طور کامل تعطیل می‌شوند یعنی 31 اردیبهشت پایان فعالیت است.

ادعای 12900 ساعت زمان آموزش در ایران یک فریب است

عضو هیئت علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش ادامه‌ داد: آقای حسینی در دوره‌ای که سرپرست آموزش و پرورش بود اعلام کرد، 12 هزار و 900 ساعت زمان آموزش در ایران داریم و  در مقایسه با میانگین جهانی که 8 هزار ساعت است بسیار زیاد است اما به نظر می‌رسد این مسئله نوعی فریب است چون هیچ وقت این ساعت آموزش را به دانش‌آموزان ارائه نمی‌دهیم.

کبیری افزود: سال تحصیلی گذشته در دوره ابتدایی دانش‌آموزان حداکثر 155 روز در مدرسه بودند و در مجموع 4650 ساعت آموزش دیدند که 1000 ساعت از زمان تعیین‌شده آموزش کمتر است، ایران در میزان سالیانه آموزش دانش‌آموزان پایه چهارم در مقایسه با سایر کشورها در جدول رده‌بندی دنیا کشور یکی مانده به آخر است و بعد از ایران، لتونی قرار دارد.

کمترین میزان ساعات آموزش دانش‌آموزان  دبستانی متعلق به ایران

وی اضافه کرد: هیچ تردیدی نداشته باشید که دانش‌آموزان دوره ابتدایی کمترین میزان آموزش را در مدرسه در میان کشورهای درحال توسعه و توسعه یافته دریافت می‌کنند، دانش‌آموزان دوره ابتدایی در طول هفته 21 ساعت آموزش واقعی دریافت می‌کنند که در روسیه و اسلوونی این ساعت کمتر و در ایتالیا و آمریکا میزان ساعت آموزش هفتگی دانش‌آموزان بیشتر است.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش با اشاره به اینکه در ایران تعداد هفته‌ها در طول سال تحصیلی 34 هفته است و ایران جزو کشورهایی است که تعداد هفته‌های تحصیل در آن به شدت اندک است، مطرح‌ کرد: در ژاپن دانش آموزان 40 هفته در طول سال تحصیلی به مدرسه می‌روند.

کبیری درباره روند تغییرات 15 ساله زمان آموزش گفت: تنها کشوری هستیم که بین سالهای 2011 تا 2015 کاهش بسیار شدیدی در زمان آموزش داشتیم و قبل از سال 2011 بین 190 تا 200 روز آموزش در مدارس داشتیم و بعد از آن با تعطیلی 5شنبه‌ها و اضافه شدن یک ساعت به زمان آموزش هر روز، کاهش بسیار شدیدی در نمودار ایران مشاهده می‌شود.

بیشترین زمان آموزش در مدارس شاهد و کمترین مدارس غیردولتی

وی با اشاره به اینکه بیشترین زمان آموزش دوره ابتدایی را در مدارس شاهد داریم و مدارس غیردولتی کمترین زمان آموزش را دارند چون بیشتر در مراکز شهرها هستند و در اینجا تعطیلات به عوامل مختلف از جمله آلودگی هوا بیشتر است، افزود: در استانها نیز به لحاظ زمان آموزش تفاوت‌هایی مشاهده می‌شود به عنوان مثال زمان آموزش سالانه دانش‌آموزان ابتدایی در شهر تهران 590 ساعت و در شهر اصفهان 660 ساعت است و گاه 70 ساعت فاصله زمان آموزش را در بین شهرهای مختلف مشاهده می‌کنیم.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش ادامه‌داد: کل ساعت آموزش دوره ابتدایی 645 ساعت است که در مطالعات پرلز این میزان 627 ساعت آموزش به دست آمده است و به طور متوسط هر دانش‌آموز درپایه چهارم دبستان 18 ساعت تعطیل است و 35 درصد دانش آموزان 10 درصد از روزهای آموزش را غیبت می‌کنند و به این نتیجه رسیدیم که به طور متوسط دانش آموزان 19 ساعت در طول سال تحصیلی از مدرسه غائب هستند.

کبیری درباره مقررات نوشته و نانوشته‌ای که برکاهش زمان آموزش تأثیر می‌گذارند، عنوان‌کرد: تعطیلی پنج شنبه‌ها، بخشنامه کاهش ساعت کار آموزگاران بالای 20 سال سابقه و برگزاری جلسات شورای معلمان در ساعات آموزشی از جمله این موارد است، تحقیقی در سال 92 انجام دادیم و در‌ آن مشخص شد که دو سوم زمان معلمان صرف آموزش و‌ آماده سازی و یک سوم صرف آموزش واقعی می‌شود.

دانش‌آموزان ابتدایی 75 درصد زمان کلاس درس را آموزش واقعی دریافت می‌کنند

وی بیان کرد: در خوشبینانه‌ترین حالت از 576 ساعت آموزشی که تصور می‌کنیم وجود دارد 170 ساعت آن تشکیل نمی‌شود و 130 ساعت نیز صرف استراحت درون مدرسه می‌شود و عملا دانش آموزان 75 درصد از زمان کلاس درس را آموزش واقعی دریافت می‌کنند.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش تصریح‌کرد: از هنگامی که زمان آموزش را کاهش دادیم، عملکرد آموزشی ایران در مطالعات تیمز و پرلز کاهش یافت و این یک هشدار است که زمان آموزش عاملی مهمی در عملکرد تحصیلی است و هیچ چاره‌ای نداریم که زمان آموزش را به استاندارد تعریف شده برگردانیم، ایران کشور‌ آخر در مطالعات تیمز و پرلز است.

زمان آموزش در دوره ابتدایی باید 30 روز یا 1.5 ماه اضافه شود

کبیری افزود: استاندارد و توصیه یونسکو هزار ساعت آموزش در طی 200 روز است و ما باید 30 روز یا 1.5 ماه را به زمان آموزش اضافه کنیم و این باعث ارتقای کیفیت یادگیری می‌شود همچنین معلمان از حجم کتاب‌های درسی گلایه دارند و اگر زمان تدریس را افزایش دهیم مشکل حجم زیاد کتاب‌های درسی نیز منتفی می‌شود، مسئله دیگر وقت کافی معلم برای تدارک آموزش عمیق است که هم اکنون این اتفاق نمی‌افتد.

وی ادامه‌داد: پیشنهاد ما برای اضافه کردن 1.5 ماه به طول سال تحصیلی ادامه فعالیت مدارس تا پایان خرداد و آغاز فعالیت آنها از 15 شهریور است از سوی دیگر اکثر کشورها 5 تا 13 هفته تعطیلات آخر سال دارند که در ایران این میزان 12 هفته است و می‌توانیم زمان تعطیلات پایان سال تحصیلی راکمتر کنیم و تعطیلات را در وسط سال قرار دهیم به عنوان مثال بیشتر کشورها تعطیلات پاییزی، زمستانی و بهاری دارند از سوی دیگر تعطیلات تابستانی را کم می‌کنند.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش بیان‌کرد: برای اینکه بتوانیم سال تحصیلی را از 15 شهریور آغاز کنیم ممکن است گفته شود در استان‌های گرمسیر این امکان وجود ندارد اما در آنجا می‌توان با دایر‌کردن مدارس در روزهای پنج شنبه میزان زمان آموزش را افزایش داد و باید در این رابطه تمرکززدایی انجام شود تا مدارس حداقل 185 روز برای آموزش دایر باشند.

منیره رضایی عضو هیئت علمی گروه پژوهش اقتصاد پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش امروز در نشست بررسی موضوع زمان آموزش در آموزش‌و پرورش ایران که در محل این پژوهشگاه برگزار‌شد، اظهار‌کرد: سازمان همکاری اقتصادی و توسعه در بخش آموزش و پرورش هر سال گزارشی را در زمینه‌های مختلف منتشر می‌کند که یک بخش آن بر روی فرآیند یاددهی و یادگیری متمرکز بوده و محوریت آن کلاس درس، معلم و دانش آموز است.

وی افزود: فراهم ساختن آموزش در موقعیت‌های رسمی کلاس درس بخشی از سرمایه‌گذاری دولتی در آموزش و پرورش است، کشورها در ارتباط با میزان زمان اختصاص داده شده به آموزش و اینکه چه موضوعاتی اجباری باشد تصمیمات متفاوت اتخاذ می‌کنند. این انتخاب‌ها بر روی اولویت‌ها، ترجیحات ملی و منطقه‌ای در ارتباط با اینکه چه موادی و در چه سنی به دانش‌‌آموزان ارائه شود تأثیر می‌گذارد.

عضو هیئت علمی گروه پژوهش اقتصاد پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش گفت: همه کشورها در ارتباط با ساعات آموزش، الزامات قانونی یا نظارتی دارند و این الزامات به عنوان حداقل ساعات آموزش که مدرسه باید ارائه کند مقرر می‌شود و اگر زمان کافی برای آموزش منظور شود نتایج خوبی حاصل می‌شود.

11 هزار ساعت آموزش در مدارس ابتدایی و متوسطه استرالیا

رضایی ادامه داد: باید توجه داشت، زمان صرف شده خارج از کلاس درس در طول روز و فعالیت‌هایی غیر از آموزش که شامل زنگ‌های تفریح است، وجود دارد که نتایج پنهانی دارند و نمی‌توان از آنها غافل شد علاوه بر زمان آموزش رسمی، ممکن است دانش‌آموزان در فعالیت‌های فوق برنامه قبل و بعد از مدرسه حضور پیدا کنند؛ دانش‌آموزان در دوره ابتدایی ومتوسطه 7590 ساعت آموزش اجباری دارند که طیف آن از 5973 ساعت در مجارستان، 11 هزار ساعت در استرالیا و 10960 ساعت در دانمارک متغیر است.

شروع آموزش ابتدایی از 4 سالگی در آلمان و ترکیه

عضو هیئت علمی گروه پژوهش اقتصاد پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش  ادامه داد: در طول یک سال تحصیلی دانش‌آموزان ابتدایی به طور متوسط 799 ساعت و در دوره متوسطه اول 919 ساعت آموزش رسمی دارند در کشورهای استرالیا، انگلستان، نیوزلند و اسکاتلند آموزش ابتدایی از 5 سالگی آغاز همچنین در سه چهارم کشورهای عضو OCED آموزش ابتدایی از 6 سالگی آغاز می‌شود اما در کشورهایی مانند اتریش، آلمان، مجارستان، ترکیه و روسیه آموزش ابتدایی از 4 سالگی شروع می‌شود.

رضایی افزود: طول دوران آموزش متوسطه به طور میانگین سه سال است که در آلمان، روسیه و اسلواکی این زمان 5 سال است، در همه کشورهای عضو OCED بلندترین تعطیلات مربوط به تعطیلات بین دو سال تحصیلی است که از 5 هفته در سوئیس تا 13 هفته در شیلی، ایتالیا، روسیه و ترکیه متفاوت است. همچنین در طول سال تحصیلی هم تعطیلات متفاوتی از چند روزه تا دو هفته‌ای وجود دارد به عنوان مثال در کشورهای دانمارک، لیتونی، روسیه و اسلوونی تعطیلات یک هفته‌ای سه یا چهار نوبت در طول سال مشاهده می‌شود.

وی درباره زمان آموزش اجباری گفت: دانش‌آموزان در کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی و توسعه 4568 ساعت در دوره ابتدایی و 3022 ساعت در دوره متوسطه اول آموزش دریافت می‌کنند. البته برخی آموزش‌ها می‌تواند خارج از ساعت آموزش اجباری و بیرون از کلاس درس به شکل تقویتی و جبرانی باشد و هزینه آن می‌تواند از طریق بودجه دولتی و به وسیله خانواده‌ها تأمین شود.

به گزارش تسنیم، در ادامه این نشست محمدی عضو گروه پژوهش اقتصاد پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش نیز در سخنانی گفت: ساعات تدریس میزان زمانی است که معلم تمام وقت در طول یک سال تحصیلی در کلاس درس حضور پیدا می‌کند و ساعات کاری میزان زمانی است که معلم تمام وقت به تدریس و فعالیت‌های مرتبط با آن مانند آماده شدن برای تدریس، طرح سوالات امتحانی، بررسی تکالیف و تصحیح آزمون‌ها و توسعه مهارت‌های شغلی انجام می‌دهد که بخشی از آن ممکن است خارج از مدرسه باشد.

وی افزود: میانگین هفته‌های آموزشی در کشورهای عضو همکاری‌های اقتصادی و توسعه 38 هفته است که این میزان در ایران برای سه مختلف تحصیلی 33، 36 و 36 هفته است در دوره متوسطه اول دانش‌آموزان 70 روز کمتر از ژاپن و 50 روز کمتر از ترکیه روزهای آموزش دارند.

عضو گروه پژوهش اقتصاد پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورش بیان کرد: در کشورهای عضو OCDE ساعات تدریس در دوره ابتدایی 798 ساعت است اما معلمان باید 1185ساعت در مدرسه حضور داشته باشند و زمان کاری معلمان حداقل دو برابر زمان تدریس است همچنین در هیچ کشوری ساعات تدریس معلمان از 50 درصد تجاوز نمی‌کند یعنی میزان ساعات تدریس معلم کمتر از نصف زمان کاری اوست.

محمدی مطرح کرد: در بحث میانگین حقوق معلمان دارای 15 سال سابقه خدمت در کشورهای عضو همکاری‌های اقتصادی و توسعه باید گفت میانگین دریافتی معلمان ایران در هر سه دوره تحصیلی پایین‌تر است البته آخرین آمار بنده مربوط به سال 83 است و هم اکنون وضعیت بدتر شده است.

وی ادامه داد: بازتعریف ساعات کاری معلمان و به حساب آوردن فعالیت آموزشی در کنار ساعات تدریس، به رسمیت شناختن حرفه معلمی به عنوان شغل تمام وقت و جبران خدمات آن متناسب با سایر کارکنان دولت باید مدنظر باشد.

انتهای پیام/