صحنه‌گردان آمریکایی اعتراضات لبنان
سفیر سابق آمریکا در لبنان چند روز پیش در برابر کمیته‌ای در کنگره آمریکا اظهارات مداخله‌جویانه ای درباره حوادث لبنان بیان و تلاش کرد تا مسیر این اعتراضات را به سمت منافع آمریکا بکشاند.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از المیادین جفری فلتمن سفیر سابق آمریکا در لبنان در اظهارات مداخله جویانه خود درباره حوادث لبنان به گونه‌ای صحبت می‌کرد که گویی نماینده آمریکایی لبنان و مسئول آینده این کشور است.
قابل توجه است که وی با صحبت از اهمیت لبنان در دریای مدیترانه و نیز اهمیت نفت و گاز آن و همچنین هشدار نسبت به اینکه ممکن است نفوذ روسیه در سوریه به لبنان نیز برسد و اشاره به این که این امر ضربه سنگینی به آمریکا و هم پیمانان آن در منطقه خواهد زد٬ باب مداخلات خود در امور لبنان را باز کرد. فلتمن در ادامه مداخله گری‌های خود به چین نیز به عنوان تهدید بزرگی برای ایالات متحده در لبنان اشاره کرد؛ به‌ویژه‌که در سایه وضعیت نابسامان شبکه ارتباطات در لبنان٬ فناوری (5G) چین برای لبنانی‌ها بسیار جذاب است.
به طور خلاصه جفری فلتمن٬ لبنان را مکانی برای رقابت قدرت‌های بین‌المللی می بیند که از نظر وی آمریکا نباید اجازه دهد تا سوریه و ایران و روسیه جایگاهی در آن داشته باشند.
روشن است که مبنای اظهارات فلتمن بدون توجه به منافع لبنان و ملت آن بوده و درواقع روی گرایش تاریخی لبنانی‌ها به سمت غرب حساب کرده است.
وی مدعی شد که حزبالله به جای محافظت از لبنانی‌ها در برابر إسرائیل٬ احتمال و زمینه جنگ با آن را به وجود می‌آورد!
جفری فلتمن همچنین درباره همکاری میان حزب الله و جریان آزاد ملی صحبت و ادعا کرد که این همکاری میان آنها موجب تشدید احساسات مردمی و آمدن به میدان‌های اعتراضات شد.
سفیر سابق آمریکا در لبنان خطاب به ملت این کشور گفت که باید میان مقاومت ٬سوریه ٬ایران ٬ روسیه و شکوفایی و رشد اقتصادی یکی را انتخاب کنند.
این سخنان فلتمن یادآور تبلیغات آمریکا در سال 2002 است که به مردم عراق وعده داد کاری کند تا عراق با ثروت‌ها و ملتش تبدیل به الگویی برای کشورهای عربی شود و همه کشورهای عربی نیز تلاش خواهند کرد تا در مسیری قدم بردارند که به سطح عراق برسند.
اما اکنون پس از گذشت 16 سال از اشغالگری آمریکا در عراق و وعده‌‌هایی که به مردم آن در خصوص شکوفایی و رشد اقتصادی و رفاه داده بود٬ چیزی جز قاچاق نفت و ثروت‌های عراق نبودیم. همچنین از این تاریخ مشاهده کردیم که همه دانشمندان و کارشناسان و نابغه‌های عراقی که آماده توسعه و ارتقای عراق و التیام‌بخشی به زخم‌های این کشور پس از جنگ آمریکا بودند و تلاش می‌کردند تا کشور را در مسیر صحیح قرار دهند٬ کشته یا ربوده شدند. علاوه براین دیدیم که چگونه با برنامه‌های آمریکا٬ در این سال‌ها تروریست‌هایی در زندان‌های عراق به وجود آمدند که همچنان به دنبال بی‌ثبات‌سازی سوریه و لبنان و کل منطقه هستند.
سفیر سابق آمریکا در لبنان پس از اشاره به مشکل اقتصادی این کشور٬ حزبالله را عامل این مشکل دانست ؛ به بهانه اینکه سرمایه گذاران ریسک سرمایه گذاری در کشوری که هرلحظه ممکن است حزبالله آن را به آستانه جنگ بکشاند نمی‌پذیرند! در حالی که رژیم اشغالگر و شهرک‌‌سازی‌های صهیونیست‌ها در فلسطین اشغالی٬ عامل و ریشه جنگ‌ها و فقری است که این کشورهای عربی بدان دچار شده‌اند. وی اظهار داشت که لبنانی‌ها باید میان فقر ابدی و شکوفایی و رفاه یکی را انتخاب کنند!
اما آقای فلتمن! یک کشور را به ما نشان بدهید که آمریکا به هرشکلی وارد آن شده و در آنجا شکوفایی و ثبات و یا آزادی و دموکراسی به پا کرده باشد؛ از افغانستان تا عراق و لیبی و اوکراین! کدام کشور است که ایالات متحده در آن ورود کرده و این کشور در فقر و عقب‌ماندگی و استبداد غرق نشده باشد؟
به نظر می‌رسد که فلتمن بسیار خوشبین و خوش‌خیال است که این تحرکات آمریکا حتی اگر نتواند حزبالله را خلع سلاح کند٬ ممکن است این وسوسه را در ذهن لبنانی‌ها به وجود بیاورد که حزبالله نباید نماینده‌ای در پارلمان داشته باشد.
اما جالب توجه است که جفری فلتمن سهوا اعتراف کرد که عدم وجود یک رهبر برای این تظاهرات‌ها امری برنامه ریزی شده بود و بنابراین معترضان نپذیرفتند تا نماینده‌ای برای مذاکره کردن به نیابت از آنها تعیین شود.
از نظر وی هرچند همه اهداف برنامه‌ریزی شده آمریکا برای این اعتراضات به نتیجه نخواهد رسید٬ اما در جریان این حوادث حداقل حرمت‌ها شکسته شده و درباره موضوعات و شخصیت‌هایی صحبت می‌شود که جزء خطوط قرمز هستند. فلتمن در این زمینه به گفته خود اعتراف کرد که حتی اگر همه دستاوردهای احتمالی از این اعتراضات فورا محقق نشود؛ سال 2019 نقطه تحول لبنان به شمار می رود.
اما سوال این است که منظور وی از دستاوردهای احتمالی آمریکا اعتراضات مردمی لبنان چه بود؟ درواقع این عنصر آمریکایی در میان مداخله‌گری‌هایش پاسخ این سوال را داد و آن هم خلع سلاح حزبالله و یا از بین بردن اعتماد مردم نسبت به آن و تغییر مسیر و دولت لبنان است.
سفیر سابق آمریکا در لبنان اعتراف کرد: مداخله مستقیم در اتفاقات لبنان عاقلانه نیست؛ اما اگر احتمال بدهیم که منافع ما و هم‌پیمانانمان ممکن است تحت تاثیر حوادث لبنان باشد٬ وظیفه ماست که دیدگاه‌های خودمان را توضیح دهیم. وی هشدار داد که اگر لبنان به دنبال حمایت بین‌المللی است٬ باید خواسته‌های معترضان اصلاح‌طلب را برآورده کند.
وی در پایان اظهارات مداخله جویانه‌اش اظهار کرد که مساحت کل لبنان تنها به اندازه نیویورک است و تنها 7 میلیون جمعیت دارد؛ بنابراین تبدیل کردن آن به یک منطقه مرفه کار سختی نیست!
به طور کلی سخنان این عنصر آمریکایی درباره لبنان٬ همان سخنانی بود که ایالات متحده درباره ثروت عراق و نفت و منابع این کشور و اینکه چگونه آمدن آمریکا به این منطقه منجر به سرمایه‌گذاری‌های بهینه در آن خواهد شد٬ در سال 2002 بیان می‌کرد.
به نظر می‌رسد که جفری فلتمن هنوز در گذشته زندگی می‌کند و نمی‌داند که آمریکا دیگر شهرت و اعتبار خود را از دست داده و آنطور که در پایان قرن گذشته ادعا می‌کرد دیگر نماینده جامعه بین‌المللی نیست. کشورها در جهان امروز روابط و مشارکت‌های خود را بر اساس احترام و دوستی و منافع مقابل بنا می کنند.
به طور کلی باید بگوییم که زمان از منطق این عنصر آمریکایی فراتر رفته و آگاهی ملت‌ها نیز از همه دروغ‌هایی که ایالات متحده به گوش آنها می‌خواند بالاتر رفته و فهمیده‌اند که هدف اول و آخر سیاست‌های آمریکا سیطره بر مواضع استراتژیک کشورها و غارت ثروت‌ها و باقی‌ماندن ملت در طعمه فقر و ناآگاهی و حکومت‌های دیکتاتوری است.
انتهای پیام/