روز جهانی همبستگی با ملت فلسطین، روز اشغال قانونی فلسطین

سازمان ملل روزی را به عنوان «روز جهانی همبستگی با ملت فلسطین» برگزیده است که روز تقسیم قانونی فلسطینی در این سازمان است. این به معنای آن است که سازمان ملل هیچ گاه تمام فلسطین تاریخی را به فلسطینیان نخواهد داد.

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، روز 29 نوامبر در تقویم سازمان ملل متحد با عنوان «روز جهانی همبستگی با ملت فلسطین» ثبت شده است. 29 نوامبر همان روزی است که در سال 1947 سازمان ملل متحد براساس قطعنامه 181 که با عنوان «قطعنامه تقسیم» شناخته می شود قیمومت فلسطین را از بریطانیا گرفت و این کشور را رسماً به 3 بخش تقسیم کرد. سال 1977 روز 29 نوامبر به عنوان «روز جهانی اعلام همبستگی با ملت فلسطین» معرفی شد. سازمان ملل روزی را به عنوان روز جهانی اعلام همبستگی با ملت فلسطین اعلام کرد که روز آغاز اشغال فلسطین بود.

طرح تقسیم

سال 1920 یک سال پس از توافقنامه سایکس- پیکو، قیمومت فلسطین را بر عهده گرفت. برهمین اساس فرانسه نیز در سوریه و لبنان حاکمیت خود را گسترش داد. قیمومت بریطانیا بر فلسطین به این شرط انجام شد که این دولت شرایط تشکیل کشور فلسطین را طی حداکثر 10 سال فراهم کند. انگلیسی ها در این مدت نه تنها شرایط تشکیل دولت فلسطین را فراهم نکردند، بلکه همه امکانات لازم برای مهاجرت و قدرت گرفتن صهیونیست ها در فلسطین را در اختیار آنها قرار دادند.

طرح تقسیم فلسطین

قطعنامه تقسیم زمانی از سوی سازمان ملل تصویب شد که 27 سال از قیمومت بریطانیا می گذشت و فضای فلسطین به عرصه جنگ مسلمانان و صهیونیست ها تبدیل شده بود. سازمان ملل با اعزام دو تیم به فلسطین از سال 1937 تلاش می کرد جنگ داخلی را در فلسطین پایان دهد. پس از 10 سال از اعزام این دو تیم از سازمان ملل که حاصل آن دو گزارش کمیته «پیل» (Peel Commission) و کمیته «وودهد» (Woodhead Commission) بود سازمان ملل دو راهکار را از این دو گزارش به دست آورد و راهکار کمیته «وودهد» را انتخاب کرد. راهکار این کمیته همان «طرح تقسیم» بود.

طرح کمیته پیل برای تقسیم فلسطین

براساس «طرح تقسیم»، فلسطین به سه بخش تقسیم می شد: یک دولت یهودی که 42.3 درصد فلسطین را در اختیار می گرفت. یک دولت یهودی که 57.7 درصد فلسطین را در اختیار می گرفت و قدس و بیت لحم که تحت اشراف بین المللی قرار می گرفتند. این تقسیم در حالی صورت گرفت که یهودیان با وجود سه دهه مهاجرت، یک سوم جمعیت فلسطین را تشکیل می دادند و فلسطینیان با وجود داشتن دوسوم جمعیت فلسطین تنها 42.3 درصد سرزمین فلسطین را در اختیار می گرفتند.

نکته مهمتر این بود که قدس به عنوان نقطه ثقل فلسطین و وجه مشترک صدها میلیون مسلمان در آن دوره تحت اشراف سازمان ملل قرار می گرفت.

اشغال فلسطین و نقض طرح تقسیم

14 می 1948 قریب 6 ماه پس از اعلام طرح تقسیم، نیروهای بریطانیا شبانه خاک فلسطین را ترک کردند. آنها در حالی سوار بر کشتی های خود شدند که تمامی امکانات، تجهیزات، سلاح ها، ساختمان ها و زمین هایی را که در اختیار داشتند به صهیونیست ها و یهودیان مهاجر دادند. روز 14 می صهیونیست ها تأسیس رژیم صهیونیستی را اعلام کردند.

اعلام تأسیس رژیم صهیونیستی، به معنای نقض قطعنامه سازمان ملل و «طرح تقسیم» بود. تناقض آشکار آنجا بود که سازمان ملل یکسال بعد همین رژیم ناقض قطعنامه سازمان ملل را به صورت دوفاکتو و مشروط به عضویت پذیرفت.

سال 1977 و روز اعلام همبستگی با ملت فلسطین

سال 1977 پس از گذشت 30 سال از اعلام طرح تقسیم، سازمان ملل در مجمع عمومی، روز 29 نوامبر را به عنوان روز جهانی اعلام همبستگی با ملت فلسطین اعلام کرد. بر اساس مصوبه سال 2005 سازمان ملل در این روز در سازمان ملل یک نمایشگاه برگزار می شود که مجری آن دفتر سازمان آزادی بخش فلسطین در سازمان ملل است. سال 2015 سازمان ملل مصوبه دیگری را ارائه کرد که براساس آن پرچم فلسطین در این روز در مقر سازمان ملل برافراشته می شود.

 

گام های آهسته سازمان ملل در همراهی با اشغال فلسطین

روزی که فلسطین را با یک نقشه حساب شده به صهیونیست ها داده بودند و یکسال بعد بدون در نظر گرفتن همین طرح، تأسیس رژیم صهیونیستی را به رسمیت شناختند.

روند حرکتی سازمان ملل به گونه ای بوده که فلسطین را ذره ذره با طرح های ظاهرا دموکراتیک و تحت نظارت خودش در اختیار صهیونیست ها قرار داده است و روزی که بیشتر خاک فلسطین با یک قطعنامه رسمی، در اختیار صهیونیست قرار گرفته است 3 دهه بعد به عنوان روز جهانی همبستگی با ملت فلسطین معرفی کرده است. روزی که اگر فلسطینی ها بخواهند روزی آن را به عنوان یک نقطه حرکت انتخاب کنند روزی است که رسماً بیشتر فلسطین در اختیار یهودیان قرار گرفته است.

این به معنای آن است که سازمان ملل هیچ گاه تمام فلسطین را به فلسطینیان نخواهد داد و تنها راه آزادی تمام فلسطین، فلسطین از نهر تا بحر تنها مقاومت است.

انتهای پیام/

واژه های کاربردی مرتبط
واژه های کاربردی مرتبط