تحلیل| آخرین وضعیت مدیریت شهری و شورایی تبریز؛ آیا باید منتظر تغییرات باشیم؟
۲۲ آذرماه محمد اشرف‌نیا، رئیس کمیسیون عمران شورای شهر تبریز که تقریبا دو سال به‌عنوان وزنه جریان اقلیت و مستقل در شورای شهر تبریز شناخته می‌شد، پس از تشییع از نمازجمعه، به خاک سپرده و راهی دیار ابدی شد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از تبریز، 22 آذرماه محمد اشرف‌نیا، رئیس کمیسیون عمران شورای شهر تبریز که تقریبا دو سال به‌عنوان وزنه جریان اقلیت و مستقل در شورای شهر تبریز شناخته می‌شد، پس از تشییع از نمازجمعه، به خاک سپرده و راهی دیار ابدی شد.
او که از مدت‌ها پیش از جراحات به‌جا مانده از دفاع مقدس رنج می‌برد، از اواسط مهرماه در بستر بیماری قرار گرفت و در نهایت پس از دو ماه به رحمت الهی پیوست تا سیاست‌شورایی وارد معادله جدیدی شود. معادله‌ای که در یک‌سوی آن ایرج شهین‌باهر، شهردار فعلی تبریز به عنوان علی‌البدل اول و محمدحسن اسوتچی علی‌البدل دوم قرار گرفته و یکی باید راهی شورا شود.
ایرج شهین‌باهر اکنون شهردار تبریز بوده و بسیار بعید است که از ابوریحان دل کنده و راهی میدان ساعت شود! پس در این شرایط، زمینه برای آمدن اسوتچی فراهم می‌شود؛ خردادماه امسال و در تب‌و‌تاب استعفای شورانشینان تبریزی برای شرکت در انتخابات مجلس به دفعات نام اسوتچی برای جایگزینی افرادی چون بابایی‌اقدم، اکبرنژاد، مسعودی‌ریحان و... شنیده شد، اما هیچ‌کدام استعفا ندادند و بدین صورت بود که دست تقدیر با راهی کردن یک عضو شورا به دیار باقی، شرایط را برای حضور اسوتچی فراهم کرد.
اما در این بین چند سوال مهم مطرح می‌شود که پاسخ بدان‌ها گره از بسیاری از مسائل خواهد گشود؛
اسوتچی در کنار کدام طیف شورا خواهد ایستاد؟!
از روز پنج‌شنبه برخی رسانه‌ها چنین می‌نگارند که با حضور اسوتچی معادلات شورایی دستخوش دگرگونی بزرگی خواهد شد! اما به‌واقع چنین نیست؛ بازخوانی تجربه تاریخی کنش سیاسی محمدحسن اسوتچی در شوراهای سوم و چهارم از استقلال او در جناح‌بندی‌ها حکایت دارد؛ او در شورای 11 نفره سوم و در جریان نزاع‌های دو طیف در میانه ایستاد و حتی به طیف مخالف علیرضا نوین نیز نگریست تا وی را استیضاح کنند!
در شورای 21 نفره چهارم نیز عزم همراهی با اکثریت نکرد و به‌جز موارد نادری همچون سال دوم در کنار اقلیت عمدتا هم‌طیف سیاسی خود نایستاد، چه برسد به اینکه در شورای 13 نفره پنجم در کنار طیفی از اصلاح‌طلبان در اقلیت بایستد؛ اصلاح‌طلبانی که دیگر امیدی به بقای حزبی خود در سپهر سیاست کشور، استان و حتی شهر ندارند. پس اسوتچی همان اسوتچیِ مستقل و نیمه‌اثرگذار باقی خواهد بود.
کدام تفکر در شورا قوی‌تر و ضعیف‌تر خواهد شد؟!
انتخابات هیئت رئیسه امسال برخلاف بسیاری از تحلیل‌ها دو نکته مهم و قابل‌توجه داشت؛ تفاهم اکبرنژاد و دبیری برای چرخش ریاست و تغییر صحنه سیاست شورایی! براین اساس بود که دبیری با 6 رای در مقابل 5 رای تقی پور رییس شد و بهشتی و نیکوخصلت به انتظار فرصتی برای نرمالیزاسیون فضای شورایی شدند!
در این شرایط در صورت قبول پیش‌فرض آرایش 6_6 شورانشینان در فقدان مرحوم اشرف‌نیا و مستقل بودن اسوتچی، مجددا شرایط به شورای سوم و آرایش سیاسی 5_5 بازمی‌گردد و شرایط انسداد سیاسی باعث چرخش‌های اساسی شورانشینان خواهد شد! چرخش‌هایی که برخلاف بسیاری از تحلیل‌ها به سمت طیف حامی شهردار خواهد چرخید.
آیا شهردار تغییر خواهد کرد؟!
به‌زعم بسیاری از ناظران، به نظر می‌رسد ایرج شهین‌باهر شهردار 4 ساله تبریز است و چرخش‌های آشکار شورانشینان نشان‌دهنده آن است؛ چه آنکه علی‌رغم یارگیری ابتدایی 2 نفر از لیست امید در سال 96( نیکوخصلت و مسعودی ریحان) برای انتخاب او، در سال 98 نیز باهر توانست دو عضو دیگر این لیست را با خود همراه سازد (اندیش و صادق‌زاده) و بدین‌گونه پایه‌های کرسی بلدیه‌چی خود را تثبیت کند.
پس فرض احتمالی استیضاح حتی در شرایط آمدن اسوتچی و موافقت وی با آن(بسیار بعید) نیز نامحتمل است؛ 6 مخالف در مقابل 7 موافق! اما پرسش مهم‌تر این است که آیا شورانشینان در آستانه انتخابات مجلس و در حالی که کمتر از یک‌سال‌ونیم به انتخابات شورای ششم باقی مانده، ریسک تغییر شهردار را بپذیرند؟! این گزینه نیز بعید است.
تغییر شهردار تبعات منفی کارکردی و حیثیتی برای شورای پنجم خواهد داشت چراکه با تثبیت سیاست‌های شهری در 2 سال گذشته، پرداخت بدهی‌ها و اتخاذ رویکردهای جدید شهری همچون فضای سبز و...، شهردار احتمالی آینده فقط 6 ماه زمان برای حضور، تثبیت و انجام سیاست‌های خود زمان دارد که با توجه به فضای انتخاباتی سال آخر مدیریت شهری، کارنامه تغییردهندگان مدیریت شهری تهی‌تر از همیشه و توپ طیف اقلیت و مستقل پر تر خواهد بود تا در هر کوی و برزن شهر بگویند که «می‌خواستیم در ثبات و آرامش کار کنیم، اما نگذاشتند»!
چه کسانی می‌توانند گزینه احتمالی شهرداری تبریز باشند؟!
به باور بسیاری از طنزپردازان، کاری که اجرای قانون منع به‌کارگیری بازنشستگان با گزینه‌های احتمالی شهرداری تبریز کرد، ترامپ با کابینه‌اش نکرد! حذف یک‌به‌یک گزینه‌های احتمالی مدیریت شهرداری درسال 96 همچون عبادالله فتح‌اللهی، مهدی سلیمان‌پور، رحیم شهرتی‌فر، میرعلی اصغر الموسوی و حتی صادق نجفی و علیرضا نوین با اجرای این قانون، نشان داد بخت با شهین‌باهر و تیم او همراه است و این چنین بود که او بی‌رقیب ماند.
اما عزل مدیر یکی از مناطق در مهرماه 97 توسط شهردار تبریز باعث شد تا این مدیر منطقه که در محافل سیاسی از ارتباط و نزدیکی وی با صادق نجفی شهردار سابق تبریز سخن گفته می‌شود، در کناری بایستد و رسانه‌های حامی‌اش، او را به‌عنوان گزینه احتمالی شهرداری مطرح کنند!
درحالی که یعقوب هوشیار، مدیر منطقه 5 شهرداری تبریز حتی در لیست 8 نفره کاندیداهای سمت شهرداری تبریز در سال 96 هم قرار نداشت و در این دوره از انتخابات مجلس شورای اسلامی نیز ازحوزه انتخابیه تبریز، آذرشهر و اسکو ثبت‌نام کرده است و به‌زعم بسیاری از تحلیلگران در خوش‌بینانه‌ترین حالت بتواند 30 هزار رای از آنِ خود نماید!
به‌نظر می‌رسد بیش از آنکه شهردار شدن وی حالت واقعی داشته باشد، اقدامی رسانه‌ای و تبلیغاتی در آستانه انتخابات مجلس است؛ زیرا گذشته از اینکه احتمال تجمیع آرا برای استیضاح شهین‌باهر نامحتمل است، بسیار بعید است شورای شهری که حداقل نیمی از اعضای آن با مشی و روش مدیریتی صادق نجفی، شهردار سابق تبریز مخالف‌اند، به فردی رأی دهند که قرابت نزدیک سیاسی و فکری با وی دارد!
البته در این صورت شورای پنجم شهر تبریز در بازگشتی آشکار به گذشته، به دورانی بازخواهند گشت که خود بیشترین انتقاد را از آن داشته و دارند! باید منتظر بود و دید که کشتی سیاست شهری تبریز با همین مدیریت به خشکی انتخابات 1400 شورای ششم خواهد رسید!؟
گزارش از جواد رسولی
انتهای پیام/113/ش
