آیت الله شمس خراسانی استاد عملی اخلاق و به تمام معنا دنیا گریز بود
استاد حوزه علمیه، آیت الله شمس را استاد عملی اخلاق نامید و گفت: بهعنوان یک معلم اخلاق عملی، بسیاری از جنبههای شخصیتی ایشان میتواند الگوی طلاب جوان باشد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، آیتالله سید حسین شمس خراسانی از علمای برجسته حوزههای علمیه مشهد مقدس و قم روز پنجشنبه 5 دیماه دعوت حق را لبیک گفت.
حمایت قاطع و مستمر آیت الله شمس از ولایتفقیه از ویژگیهای ایشان بود
آن فقیه اصولی و محقق دقیق النظر، همه عمر خود را صرف تحصیل و تدریس فقه و معارف آل محمد علیهمالسلام کرد و بیش از 70 سال در تربیت شاگردان مکتب صادق آل محمد(علیهم السلام) فعال بود، حمایت قاطع و مستمر آن فقید از مبانی نظام جمهوری اسلامی و ولایتفقیه، از ویژگیهای ایشان بود.
سید حسین شمس خراسانی در سال 1346 قمری/ 1306 شمسی در اطراف مشهد، به دنیا آمد، اواسط سال 1332ش با هجرت به قم در مدرسه حجتیه مستقر شد.
علاوه برتقریرات فقه و اصول مرحوم آیتالله میلانی ره، کتابها و رسائل گوناگونی در فقه، اصول، رجال، کلام و اعتقادات، با نظرات خاص و ابتکاری ایشان که امید است با عنایت الهی همه آنها منتشر شود.
آیت الله سید حسین شمس خراسانی عالم فاضل و فقیه توانمندی بود ولی کمتر شناخته شده بود، مراجع عظام تقلید و مقام معظم رهبری نیز در پیام های تسلیت خود بر جایگاه علمی این عالم ربانی تاکید کردند، با یکی از شاگردان مرحوم آیت الله شمس خراسانی درباره ویژگی های اخلاقی و جایگاه علمی ایشان گفت و گو کرده ایم.
حجت الاسلام و المسلمین عباس ظهیری در گفت و گو با خبرنگار تسنیم در قم، اظهار داشت: آیتالله شمس از چهرههای برجسته علمی حوزه علمیه مشهد مقدس و حوزه علمیه قم و از نظر علمی در سطح بالا و برجستهای بودند.
وی افزود: آیت الله شمس خراسانی در حکمت و فلسفه صاحبنظر بوده و از شاگردان بزرگ مرحوم علامه طباطبایی و بعضی دیگر از بزرگان، از جمله علامه شهرانی، آیتاللهالعظمی بروجردی و آیتالله میلانی بزرگ بودهاند.
آیت الله شمس خراسانی به تمام معنا دنیا گریز بود
استاد حوزه علمیه تصریح کرد: از نظر زهد و تقوا کسانی که با این عالم ربانی از نزدیک بودهاند، او را بهخوبی میشناختند، بهتماممعنا دنیا گریز بودند و اگرچه نامشان آنچنان در بین عموم مردم شهرتی نداشت، ولی بهحق شخصیتی ممتاز از نظر علمی داشتند.
ظهیری با اشاره به ویژگیهای شخصیتی آیتالله شمس خراسانی گفت: مناعت طبع از ویژگیهای ممتاز ایشان بود،در این زمینه بهراستی بیبدیل و بیمانند بود، اگر سراسر عمر را هم با سختی طی میکرد، لب فرومیبست و هرگز سخن بهگزاف نمیگفت.
وی عنوان کرد: ازجمله ویژگیها و خصوصیات ممتاز دیگر آیت الله شمس خراسانی می توان به محبت، ولایت و تولی به ائمه اطهار(ع) اشاره کرد، این عالم ربانی اهلبیت(ع) را شناخته بود و بر اساس شناختی که داشت، به آنها عشق میورزید.
آیت الله شمس خراسانی استاد عملی اخلاق بود
استاد حوزه علمیه، آیت الله شمس را استاد عملی اخلاق نامید و گفت: بهعنوان یک معلم اخلاق عملی، بسیاری از جنبههای شخصیتی ایشان میتواند الگوی طلاب جوان باشد، مناعت طبع ایشان بهراستی ستودنی بود و دنیا گریزی، اهتمام به دانش و علم دوستی و مقدم دانستن تحقیق و علم و دانش بر هر چیزی از جمله ویژگیهایی است که جامعه حوزوی امروز می تواند از او بیاموزد.
ظهیری ادامه داد: آیت الله شمس به بنیانگذار جمهوری اسلامی مرحوم امام راحل علاقه بسیار شدید داشت و احترام بسیار خاصی برای ایشان قائل بود و دعاگوی حضرت زعیم فرزانه، مقام معظم رهبری بود، این فقیه فقید نظام اسلامی را از موهبتهای الهی میدانست و از اینکه نظام اسلامی بتواند در مسیر احیای ارزشهای اسلامی کارهای مثبتی انجام دهد، بسیار شوقوذوق داشت.
وی با تاکید براینکه آیت الله شمس خراسانی از دنیاطلبی همه و بهخصوص عالمان دینی بسیار خوف داشت، افزود: عمده انتقادات آیتالله شمس متوجه به مسائل فرهنگی بود، ایشان بارها به مسئولان انتقادات خود را که بیشتر متوجه مباحث فرهنگی بود مطرح میکرد و برای نمونه به بعضی برنامههای صداوسیما معترض بودد و میگفتند اینکه بعد از این همه شهید دادن و ایثارگری مردم، همچنان کشور در اجرای برنامه های اسلامی دچار کاستی است جای گلایه دارد.
استاد حوزه علمیه بیان کرد: آیت الله شمس خراسانی همچنین بارها بیعدالتی دولتیها درباره مسائل مردم را به برخی مسئولان که به ملاقات ایشان میآمدند گوشزد میکرد، از اینکه جامعه تحت تأثیر فرهنگ مبتذل غرب قرار بگیرد بیم داشت.
ظهیری گفت: این عالم ربانی از اینکه به خاطر فقر اقتصادی، جامعه تحت تأثیر مسائل فرهنگی و عوامل خارجی قرار بگیرد و طوری بشود که آن روح معنویت و آن خویی که نمونهای از آن را در شهدا داشتیم، بهتدریج کمرنگ شود رنج میبرد.
وی با اشاره به دغدغههای حوزوی آیتالله شمس گفت: یکی از دغدغههای بسیار مهم ایشان تنزل سطح علمی حوزه نسبت به سابق و کم شدن عمق حوزه نسبت به قبل بود، از اینکه حوزویها، به دلیل مشکلات اقتصادی زندگی، معیشت و یا مسائل دست و پاگیر در یک سمت و سویی قرار بگیرند که عمق حوزه کمرنگ شود و از آن تعمیق و ژرفاندیشی حوزه که پیشینیان داشتهاند، فاصله گرفته شود، نگران بودند.
استاد حوزه علمیه عنوان کرد: دغدغه دیگر ایشان در مورد تنزل معنویات حوزههای علمیه و گرایش پیدا کردن به دنیا، مقام و فاصله گرفتن از ارزشهای معنوی بود.
ظهیری همچنین به مهمترین ویژگی ایشان در تدریس و امتیازی که نسبت به سایر اساتید داشتند اشاره کرد و گفت: امتیاز بالای ایشان، عمیق بودنشان بود، مطالب پختهای را عرضه میکردند و صاحب مبنا بودند، حکیم بودند و حکمت و فلسفه را بهخوبی فراگرفته بودند، این جامعیت در مسائل و برخورداری ایشان از مبانی عقلی، نقلی، فلسفی، حکمی، اصولی و فقهی امتیازی بود که در فهم مطالب و رسیدن به عمق حقایق و مبانی علمی، او را بسیار یاری میکرد و ما هم بهره میبردیم.
وی بیان کرد: آیت الله شمس خراسانی نسبت به شاگردان متواضع بودند، هموغمشان این بود که دقایق و ظرایف به شاگردان منتقل شود، از خصوصیات دیگر ایشان بشاش بودنشان در برخوردها بود؛ هیچوقت انقباض نداشتند و همواره با چهره گشاده و خوشرو بودند.
کتاب الامر بین الامرین آیت الله شمس خراسانی در نوع خودش بی نظیر است
استاد حوزه علمیه با اشاره به عمق علمی آثار آیت الله شمس گفت: یکی از تالیفات بسیار مفید ایشان کتاب «الامر بین الامرین» با 700 صفحه است، بهجرئت میتوان گفت این کتاب در نوع خودش بینظیر است.
ظهیری ادامه داد: آیت الله شمس خراسانی کتاب دیگری هم با عنوان «توحید را از نو بشناسیم» دارند که کتابی بسیار مفید و در نوع خود بینظیر یا کمنظیر است، چندین مجلد در اصول تقریرات درس ایشان، به نام «مشکات الاصول» به رشته قلم درآمده که در مورد علم اصولی، بسیار عمیق بحث کردهاند.
وی گفت: فهم مبانی مرحوم اصفهانی برای حوزویانی که در این عرصه هستند، افتخار است، ایشان مبانی مرحوم محقق اصفهانی را بسیار خوب دریافته بودند، استاد معظم، آقای شمس بهگونهای تقریر میکردند که به زمین و آسمان میرفتی، نمیشد اشکال به آن گرفت که این حاکی از عمق فکر و ظرف اندیشه ایشان بود.
استاد حوزه علمیه ذوق شاعری آیت الله شمس خراسانی را ستونی خواند و افزود: در حال حاضر هم سرودههایی از ایشان در تابلوهای اطراف کتابخانهشان نصب شده است، به استناد روایت حضرت علی(ع) که میفرمایند: «مَنْ وَقَّرَ عالِماً فَقَدْ وَقَّرَ رَبَّهُ؛ کسی که به عالمی احترام نماید، به خدا احترام نموده است.» باید گفت عالمی که یک مرحلهای از بالایی از علم و دانش رسیده، نتیجه آن نظارت تربیتی رب جلیل و لطف پروردگار و حضرت حق بوده است.
گزارش از سید احمد نجفی اردبیلی
انتهای پیام/452/ ت