نوازندگانی که به جای صحنه در کنار خیابان می‌نوازند / آقای شهردار دست از خیالبافی بردارید
نوازنده‌ای که کنار خیابان در سرمای زمستان نشسته و قطعه‌ی «خزان» را با صلابت می‌نوازد، به راستی چرا باید در کنار خیابان و برای هزینه درمان بنوازد.
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، در شهر که قدم می‌زنی، گاهی نغمه‌هایی به گوشت می‌رسد که ناخودآگاه باید بایستی و بشنوی‌شان. گاهی این نغمه‌ها آنقدر عمیق و جدی هستند که آدمی را برای دقایقی از جهان و هر چه در او هست، جدا می‌کنند. این روزها نوازندگانی در کنار خیابان مشغول نواختن هستند که برخی از آنها توانشان در نواختن بسیار بالاست.
شب گذشته در فضای مجازی ویدیویی منتشر شد که در آن شخصی در کنار خیابانی که معلوم نیست کدام خیابان و در کدام شهر است، مشغول سه‌تار نوازی است. جلویِ این مرد، تابلویی نصب شده که رویش نوشته شده «برای درمان بیماری نیازمندم»، مردم در پیاده رو در حال آمد و رفت هستند و نوازنده‌ی خیابانی زخمه‌هایش را با قدرت و صلابت بر سیم‌های سه‌تار می‌نوازد.
مردِ کنار خیابان که از سرما در لباس‌هایش فرو رفته، قطعه‌ی «خزان» اثر پرویز مشکاتیان را می‌نوازد. در آن سرما، نواختنِ چنین زخمه‌هایی کاری است بس دشوار. جالب اینکه صدای سازِ این نوازنده خیابانی بسیار ژوست و دقیق است و در عین حال حس و حال خوبی هم در نواختن دارد.
به راستی جای چنین نوازندگانی با چنین توانایی، در کنار خیابان نیست.
در این بین فریدون شهبازیان، آهنگساز و رهبر سابق ارکستر ملی ایران با انتشار ویدیوی نوازندگی این نوازنده خیابانی، نوشت:
«جشنواره موسیقى فجر اینجاست... کنار پیاده روهاى سرد پایتخت، شهرى که شهردارش چندین ماه پیش طى جلسه‌ى حضورى که باهم داشتیم، بلندپروازانه در رویاهایشان می‌خواستند نوازندگان با استعداد خیابانى را حمایت کنند... !!!!!
جناب پیروز حناچى،
در مسیر دوچرخه سوارى سه‌شنبه‌هاى بدون خودرویتان، ببنید و حمایت کنید از کودکان نوازنده، از کودکان کار، از موسیقى خیابانى، از هزاران نوازنده مستعدى که هرکدام آینده‌ى موسیقى ایران هستند. آقاى شهردار دست از خیالبافى بردارید و صادقانه از موسیقى خیابانى حمایت کنید.»
انتهای پیام/
